ΟΙ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΑΝ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΑΜΦΙΣΣΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΟΣΑ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΟΥΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΚΟΡΚΟΝΕΑ...

ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΟΥΝ ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΚΑΙ ΚΑΛΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΝΑ ΚΑΤΕΒΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ...

Μετά από απόφαση της συνέλευσης της Τετάρτης 14/1 μια ομάδα 15 αναρχικών από Αθήνα και Λαμία, παρά τον κακό καιρό και τα μπλόκα των αγροτών βρεθήκαμε στην Άμφισσα με σκοπό την αντιπληροφόρηση της τοπικής κοινωνίας για την επικείμενη συγκέντρωση μας της Τετάρτης. Η πόλη είναι σε κατάσταση πανικού. Κανάλια και μεγαλοπαράγοντες διασπείρουν φήμες για ολική καταστροφή. Οι τράπεζες και δημόσια κτίρια αμπαρώνονται με σιδεριές σε ένα κλίμα τρομοκρατίας. Το σπάσιμο αυτού του κλίματος ήταν ο στόχος μας. Θεωρούμε πως σε μεγάλο βαθμό τον πετύχαμε. Μοιράστηκαν πάνω από 1000 προκυρήξεις σε μαγαζιά, καφετέριες, σπίτια, περαστικούς. Η ανταπόκριση ήταν απρόσμενη. Μόλις μαθεύτηκε ότι "αναρχικοί ήρθαν στην πόλη" κόσμος έρχονταν να μας βρει, να πάρει κείμενο και να συζητήσει. Αποδείχθηκε πως η τοπική κοινωνία ήταν πολύ πιο υποψιασμένη από ότι υποθέταμε, αν σκεφτει κανείς πως πρόκειται για μια μικρή και σχετικά απομονωμένη πόλη χωρίς ενεργή παρουσία συντρόφων που η ενημέρωσή της είναι βασικά από την τηλεόραση. Κουραστήκαμε (έως ότου ενδώσαμε) να αρνούμαστε προσκλήσεις για τσίπουρα.
Μας προσέγγισαν δημοσιογράφοι μεγάλης καθημερινής εφημερίδας για συνένετευξη την οποία όπως ήταν φυσικό αρνηθήκαμε να δώσουμε. Περιπολικά και ασφαλίτες γυρνούσαν γύρω μας σαν σφήκες αλλά δεν μας ενόχλησαν.
Μάθαμε αρκετές πληροφορίες ενώ διαπιστώσαμε πως υπάρχουν αντιστάσεις που περιμένουν να εκδηλωθούν. Στο γυρισμό γράφτηκαν συνθήματα στην εθνική οδό.
Περισσότερα στη σημερινή συνέλευση στο πολυτεχνείο στις 7.00 όπου θα καθοριστούν οι θέσεις για τα πούλμαν και οι τελευταίες λεπτομέρειες.
Το κείμενο που μοιράστηκε ήταν το εξής:

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΑΜΦΙΣΣΑΣ

Στις 20 του Γενάρη γίνεται στην πόλη σας η δίκη του αστυνομικού που εκτέλεσε τον 15χρονο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο στα Εξάρχεια. Από όποια πλευρά και να το δει κανείς, ακόμα και για όσους έχουν απομείνει να «έχουν εμπιστοσύνη στην Ελληνική δικαιοσύνη» η δίκη αυτή, είναι μια δίκη σκοπιμότητας.
Επέλεξαν μια μικρή και ήσυχη πόλη, με όλα τα αδιέξοδα της ελληνικής επαρχίας, για να μεταφέρουν σε αυτή ένα κεντρικό πολιτικό γεγονός που συντάραξε όλη την Ελλάδα και προκάλεσε την πρώτη εξέγερση μετά την πτώση της χούντας. Οι στόχοι του κράτους είναι προφανείς. Θέλουν να αποκόψουν την κοινωνία, θέλουν να κρατήσουν μακρυά όσους σκοπεύουν να έχουν λόγο ενάντια σε αυτό το δικαστικό πλυντήριο. Η απόσταση και η απομόνωση της Άμφισσας είναι για το κράτος η ελπίδα εξασφάλισης της πολυπόθητης μοναξιάς του, όχι στο όνομα της «απονομής δικαιοσύνης» αλλά στην προσπάθειά του να κλείσει το κεφάλαιο μιας δολοφονίας και μιας εξέγερσης με τρόπο που επικοινωνιακά θα «είναι από πάνω». Η αστυνομοκρατία, ο φόβος, η βαβούρα είναι μέρος ενός σκηνικού στην πόλη σας με το οποίο το κράτος θα παράγει τηλεοπτική προπαγάνδα για όλη τη χώρα.
Στην έδώ και 30 χρόνια, περισσότερο αστυνομοκρατούμενη γειτονιά της Αθήνας εκτελέστηκε ένας 15χρονος. Αν το ίδιο περιστατικό είχε γίνει οπουδήποτε αλλού ίσως και να είχε περάσει στα ψιλά γράμματα. Στα Εξάρχεια όμως, η παρουσία αρκετών αναρχικών, αριστερών αλλά και ανένταχτων με συνείδηση δεν άφησε χρόνο στο καθεστώς να επιβάλλει τη συσκότιση. Η πρώτη έκρηξη οργής που εκδηλώθηκε στην περιοχή δημιούργησε αλυσιδωτή αντίδραση σε όλη την πρωτεύουσα, σε όλη τη χώρα.
Για σχεδόν ένα μήνα δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους, φώναξαν, διαμαρτυρήθηκαν, χτυπήθηκαν και χτύπησαν. Σίγουρα ο θάνατος του Γρηγορόπουλου ήταν η αφορμή. Τα όσα ζούμε κάθε μέρα ήταν που βρήκαν αυθόρμητη διέξοδο εκείνες τις μέρες. Και πως θα μπορούσε κάτι τέτοιο να γίνει ειρηνικά;
Καταστροφές έγιναν. Και πέρα από τις δικαιωμένες (ποιος αλήθεια λυπάται στο θέαμα μιας καρβουνιασμένης τράπεζας;) πολλές ήταν τυφλές. Πως όμως μπορεί να «αυτοσυγκρατηθεί» μια αυθόρμητη και πολύχρωμη εξέγερση; Μια εξέγερση ακαθοδήγητη γιαυτό και γνήσια. Αν είχαμε τη λογική των πολιτικών δυνάμεων της εξουσίας χωρίς δεύτερη σκέψη θα λέγαμε «δικό μας» ένα τέτοιο γεγονός. Θα βαφτίζαμε «αναρχικούς» όσους συμμετείχαν και θα αναλαμβάναμε την ευθήνη για τα πάντα. Ουτε περισσότερους εχθρούς θα κάναμε, ούτε εξαρτώμαστε από τη νομιμοφροσύνη των εκλογών και του κοινοβουλίου.
Εμείς, ανάμεσα σε άλλους ήταν που ανάψαμε την πρώτη σπίθα χωρίς καν να γνωρίζουμε πόση εύφλεκτη ύλη οργής υπάρχει γύρω μας. Και χαρήκαμε για την πυρκαγιά. Όχι για την χαρά της καταστροφής αλλά γιατί αυτή η φωτιά έδειξε πως η καρδιά της καταπιεσμένης κοινωνίας παραμένει ζωντανή. Απέδειξε πως η πλύση εγκεφάλου, η διδαχή της υποταγής η μονοκρατορία του συστήματος έχει ρήγματα.
Ρήγματα που όσο περνάει ο καιρός, όσο η οικονομική κρίση προελαύνει όσο οι καπιταλιστές ζητούν περισσότερα, όσο οι μύθοι και οι ψεύτικες ελπίδες που καλλιέργησε η εξουσία γκρεμίζονται, γίνονται η ελπίδα για την κοινωνική αφύπνιση, για την αντεπίθεση όλων μας, με νέους μεγαλύτερους Δεκέμβρηδες και όχι μόνο.
Ελπίδα για εμάς φόβο για το κράτος. Ένα κράτος που έδειρε, έριξε δακρυγόνα, έκανε εκατοντάδες συλλήψεις εκείνες τις μέρες, αλλά δεν κατάφερε να συγκρατήσει τίποτα. Και που με το φόβο της γενίκευσης του ξεσηκωμού δεν τόλμησε να ανεβάσει το επίπεδο της βίας…
Αυτό είναι το φάντασμα που θέλει να ξορκίσει αυτή η δίκη. Είτε ρίξει ισόβια στο εκτελεστικό όργανο του φόνου είτε όχι. Το Δεκέμβρη θέλει να καταδικάσει.
Σκοτώστε, δικάστε, τελειώσατε, αυτή είναι η ουσία της δίκης Κορκονέα στην Άμφισσα στις 20 Γενάρη.
Γνωρίζουμε πως, ως αναρχικοί (που δεν θα κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια να παρακολουθούμε τις προκλήσεις της εξουσίας) βρισκόμαστε σε μειονεκτική θέση. Βλέπουμε κι εμείς τηλεόραση, διαβάζουμε εφημερίδες ξέρουμε την εικόνα που δημιουργούν τα media για εμάς. Θα ανέβουν λοιπόν στην Άμφισσα οι ορδές των βαρβάρων να ισοπεδώσουν την πόλη; Μήπως ο κάθε κάτοικος της πόλης θα πρέπει να σιδεροφράξει το σπίτι του; Μήπως θα πρέπει να πάρει την καραμπίνα και να φυλάει καραούλι στην ταράτσα; Κινδυνεύουν άραγε τα βρέφη, οι ελιές, τα ζωντανά, τα περίπτερα, το πόσιμο νερό;
Η απάντηση είναι όχι.
Δεν περιμένουμε κανέναν να εμπιστευτεί απλά το λόγο μας. Η καχυποψία στις όποιες διαβεβαιώσεις όσων διεξάγουν πολιτικό αγώνα είναι το πρώτο βήμα για να έχει κανείς ελεύθερη σκέψη. Σε αυτήν την καχυποψία όμως, όπως και στην κοινή λογική, είναι που απευθυνόμαστε. Όποιος έχει αγωνιστεί για το οτιδήποτε, όποιος έχει σταθεί με το κεφάλι ψηλά, όποιος έχει αντισταθεί ξέρει από τη δική του εμπειρία με ποιο τρόπο τα καθεστωτικά μέσα αλλοιώνουν τους αγώνες. Οποιος έχει δημιουργήσει είδηση μπορεί να συγκρίνει αυτό το οποίο είδε με τα μάτια του με αυτό το οποίο είδε στην τηλεόραση. Να μιλήσουμε για το πώς παρουσιάζουν την κάθε «άβολη» γιαυτούς απεργία; Να θυμηθούμε πως συκοφάντησαν (και συνεχίζουν να το κάνουν) τις αγροτικές κινητοποιήσεις; Τις κινητοποιήσεις των φοιτητών, των μαθητών;
Και δεν είναι μόνο η παραγωγή ψεμάτων και τρόμου για να συκοφαντηθούν οι αγώνες. Κάθε φορά που κοινωνικά κομμάτια σηκώνουν κεφάλι, η μόνιμη τακτική των προπαγανδιστών του κράτους, είναι να προσπαθούν να στρέψουν εναντίον τους άλλα κομμάτια. Απέναντι στους απεργούς στις συγκοινωνίες θα βάλουν τους εργαζόμενους «που δεν μπορούν να πάνε στις δουλειές τους». Απέναντι στους λιμενεργάτες θα βάλουν τους «μικροέμπορους που καταστρέφονται». Απέναντι στους αγρότες και τα μπλοκα τους θα βρεθούν «οι οδηγοί, οι ταξιδιώτες, οι φορτηγατζήδες που ταλαιπωρούνται». Το κακό είναι πως συχνά πετυχαίνουν το στόχο τους. Σε αυτή την επιτυχία οφείλεται το ότι κατορθώνουν να περνάνε αυτά που θέλουν, να συντηρούν την καθημερινή μας αθλιότητα. Ας αναρωτηθεί ο καθένας πως θα ήταν τα πράγματα αν αντί για τις έριδες ανάμεσα στους καταπιεσμένους πρυτάνευε η αλληλεγγύη…
Αυτή τη φορά επιχειρούν να στρέψουν μια τοπική κοινωνία ενάντια στην παρουσία πολιτικών οντοτήτων και απλών αγωνιζόμενων ανθρώπων που απαντούν σε μια κρατική δολοφονία και τα μεθεόρτιά της. Είναι στο χέρι του καθένα αν θα τσιμπήσει το προπαγανδιστικό δόλωμα των καναλαρχών, των υπουργών, των μεγαλοπαραγόντων, όσων κάνουν καριέρα διακινώντας ανασφάλεια.
Εμείς καλούμε όλους να είναι την Τετάρτη το πρωί στην πλατεία της πόλης. Γιατί σε τελική ανάλυση ακόμα κι αν είμαστε σήμερα αδύναμοι να αποτινάξουμε την αχρειότητα που μας επιβάλλει η εξουσία ας δείξουμε τουλάχιστον πως θυμόμαστε τα εγκλήματά της και δεν μας ξεγελούν οι μεθοδεύσεις της.

Ο ΕΝΟΧΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΑΜΦΙΣΣΑΣ
ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 20 ΓΕΝΑΡΗ 9.00πμ

Αναρχικοί - Αντιεξουσιαστές

ATHENS INDYMEDIA

ΠΡΕΖΑ TV
18-1-2010