ΚΑΙ ΝΕΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ...ΔΩΣΑΜΕ 11ΕΚ.ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΙΜΑΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΘΡΑΚΟΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕ ΠΟΤΕ!!!

Σε έγκλημα διαρκείας εξελίσσεται η υπόθεση με το πλάσμα αίματος στη χώρα μας. Στα... σκουπίδια πετάχτηκαν 11.189.478 ευρώ, τα οποία πλήρωσαν οι έλληνες φορολογούμενοι για την κατασκευή των υπερσύγχρονων κτιριακών εγκαταστάσεων στους Θρακομακεδόνες, στις οποίες επρόκειτο να λειτουργήσει το κέντρο κλασματοποίησης του πλάσματος.

Το κέντρο άρχισε να χτίζεται το 2000 και ολοκληρώθηκε το 2002, αλλά οι πύλες του δεν άνοιξαν ποτέ, με αποτέλεσμα η χώρα μας να είναι αναγκασμένη να στέλνει στο εξωτερικό μεγάλες ποσότητες πλάσματος, προκειμένου να γίνει κλασματοποίηση και να παραχθεί η πολύτιμη λευκωματίνη, πληρώντας επί χρόνια υπέρογκα ποσά για τη μεταφορά και την αποθήκευση των ποσοτήτων αυτών, αλλά και για την εισαγωγή λευκωματίνης.
Όπως εξηγεί στη “Μ” ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Εθελοντών Αιμοδοτών Χρήστος Πρωτόπαππας, η υπογραφή της σύμβασης μεταξύ της ΔΕΠΑΝΟΜ και της κατασκευάστριας εταιρείας του έργου INSO VERDOT έγινε τον Ιανουάριο του 1999. Αφορούσε την ανέγερση κτιριακών εγκαταστάσεων έκτασης 6.000 τ.μ., στις οποίες θα στεγάζονταν το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας και το περίφημο κέντρο κλασματοποίησης πλάσματος.
Η εντολή για την έναρξη των εργασιών σε έκταση 55 στρεμμάτων δόθηκε τον Απρίλιο του 2000, αλλά οι εργασίες άρχισαν τελικά 15 μήνες αργότερα.
“Η σύμβαση με την κατασκευάστρια εταιρεία προέβλεπε ότι η ολοκλήρωση των εργασιών θα γινόταν έως τις 30 Αυγούστου 2002, ενώ έως τις 30 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους θα έπρεπε το δημόσιο να έχει φροντίσει για την ηλεκτροδότηση του έργου και την ανάθεση της εκπαίδευσης του προσωπικού από την κατασκευάστρια εταιρεία”, επισημαίνει ο κ. Πρωτόπαππας.
Ωστόσο, στις 3 Ιουνίου 2003 ο εργολάβος υπέβαλε δήλωση διακοπής των εργασιών λόγω μη ηλεκτροδότησης του έργου από το δημόσιο και μη διάθεσης του αναγκαίου προσωπικού. Ταυτόχρονα, κατέθεσε αίτηση προσφυγής εναντίον της ΔΕΠΑΝΟΜ, ζητώντας αποζημίωση 5,5 εκατομμυρίων ευρώ, λόγω καθυστέρησης εφαρμογής της σύμβασης.
Το σίριαλ με το κέντρο κλασματοποίησης πλάσματος μοιάζει να μην έχει τέλος, καθώς στις 26 Μαρτίου 2004 ο εργολάβος υπέβαλε αίτηση διακοπής της εργολαβίας και τον Ιούλιο του ίδιου, με παρέμβαση του τότε υπουργού Υγείας Νικήτα Κακλαμάνη, δόθηκε εντολή για την έναρξη εργασιών ηλεκτροδότησης του έργου. Λίγους μήνες αργότερα, τον Ιανουάριο του 2005, ο κ. Κακλαμάνης έδωσε στη ΔΕΠΑΝΟΜ εντολή αποπεράτωσης του έργου, ενώ, έπειτα από διαπραγμάτευση, καταβλήθηκε στον εργολάβο αποζημίωση 2.450.000 ευρώ αντί 5.500.000.
“Το ρεύμα δόθηκε και το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας άρχισε να υπολειτουργεί στις σύγχρονες εγκαταστάσεις, αλλά το κέντρο κλασματοποίησης πλάσματος έμεινε κλειστό. Στις αρχές του 2006 εγκαινιάστηκε από τον Κακλαμάνη, αλλά δεν λειτούργησε ποτέ. Φαίνεται ότι οι αρμόδιοι δεν βρήκαν ποτέ το αναγκαίο προσωπικό για το εκπαιδεύσουν, ενώ δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν τις αναγκαίες ποσότητες πλάσματος για την κερδοφόρα λειτουργία του”, τονίζει ο κ. Πρωτόπαππας.
Στην ουσία, προσθέτει, δεν υπήρξε ποτέ η πολιτική απόφαση για τη λειτουργία του, ασχέτως αν το κέντρο χρηματοδοτήθηκε από τα χρήματα του ελληνικού λαού.

Σε ανοιχτή επιστολή του ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Εθελοντών Αιμοδοτών δηλώνει έτοιμος να προσφύγει στη δικαιοσύνη για το σκάνδαλο με το πλάσμα αίματος, ενώ τονίζει ότι η προχθεσινή ανακοίνωση του υπουργείου Υγείας δεν αποτυπώνει την πραγματική διάσταση του θέματος, που αφορά εγκληματικές αμέλειες υπηρεσιακών παραγόντων και πολιτικών προσώπων από το 2002 έως σήμερα.
Παράλληλα, ο κ. Πρωτόπαππας ευχαριστεί την τωρινή πρόεδρο του Εθνικού Κέντρου Αιμοδοσίας Έλενα Τσάγκαρη, η οποία κατανόησε τις καταγγελίες του, ερεύνησε την υπόθεση και ενημέρωσε κάθε ενδιαφερόμενο για όσα τραγικά συνέβαιναν σχετικά με το πλάσμα αίματος, καθώς και την επιστημονική διευθύντρια του Εθνικού Κέντρου Αιμοδοσίας Όλγας Μαραντίδου.

Η διευθύντρια του τμήματος Αιμοδοσίας του Ιπποκράτειου νοσοκομείου Θεσσαλονίκης Γεωργία Παπαϊωάννου εξηγεί στη “Μ” ότι από μία μονάδα αίματος παίρνουμε 300 γραμμάρια πλάσματος. Αυτό είτε το χρησιμοποιούμε όλο, είτε το στέλνουμε στο Εθνικό Κέντρο Παρασκευής Παραγώγων Αίματος, για να αποσταλεί στη συνέχεια στο εξωτερικό, προκειμένου να γίνει κλασματοποίηση και να παραχθεί η λευκωματίνη, που χρησιμοποιείται σε εγκαυματίες και σε άτομα με καχεξία.
Όπως αναφέρει η ίδια, το πλάσμα αίματος είναι ασφαλές στη χώρα μας, καθώς διενεργούνται τρεις έλεγχοι για ηπατίτιδα Β, C και για τον ιό HIV, βάσει των προδιαγραφών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης, κάθε χώρα, με δική της πρωτοβουλία, ελέγχει το πλάσμα και για άλλους ιούς. Η Ελλάδα το ελέγχει και για σύφιλη και για τον ιό HTLV, που προκαλεί λευχαιμία. Σε άλλες χώρες κάνουν επιπλέον ελέγχους για ιούς που υπάρχουν μόνο στη χώρα τους. Για την Ολλανδία αυτός είναι η ηπατίτιδα Α, η οποία δεν εμφανίζεται στη χώρα μας.
“Συνεπώς, όλα αυτά τα χρόνια οι Ολλανδοί δεν έκαναν τη δουλειά τους όχι γιατί εμείς δεν είχαμε ελέγξει το πλάσμα, αλλά γιατί δεν το είχαμε ελέγξει για ιούς που δεν υπάρχουν καν στη χώρα μας, παρά μόνο στη δική τους. Δυστυχώς, κανένα υπουργείο δεν έριξε τα μάτια του στην υπόθεση αυτή, ενώ, όπως φαίνεται, ούτε η αρμόδια Επιτροπή Αιμοδοσίας του υπουργείου ενημέρωσε για το θέμα. Αν είχε συμβεί αυτό, θα μπορούσαμε να είχαμε απευθυνθεί σε άλλη χώρα για κλασματοποίηση ή καλύτερα να είχε λειτουργήσει το δικό μας κέντρο κλασματοποίησης πλάσματος”, λέει η κ. Παπαϊωάννου.

ΝΙΚΟΛΕΤΑ ΜΠΟΥΚΑ

ΠΡΕΖΑ TV
3-3-2010