ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΙ ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΠΩΣ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΜΕΣΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ;;;;

Δυσανάλογα μεγέθη μισθολογικών δαπανών εμφανίζουν οι εταιρείες των δύο βασικών μέσων σταθερής τροχιάς, που κατά τα λοιπά παρουσιάζουν παρόμοια μεγέθη σε επίπεδο λειτουργίας και συγκοινωνιακού έργου. Συγκεκριμένα, οι ΗΣΑΠ εμφανίζει σχεδόν διπλάσια μέση μισθολογική δαπάνη έναντι της ΑΜΕΛ (Αττικό Μετρό Εταιρεία Λειτουργίας). Οι ΗΣΑΠ εμφανίζουν κόστος μισθοδοσίας αυξημένο κατά περίπου 33 εκατ. σε σχέση με την ΑΜΕΛ, η οποία απασχολεί 488 περισσότερους εργαζόμενους. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, αυτή ακριβώς η στρέβλωση μετατρέπει τους ΗΣΑΠ σε μισθολογικό παράδεισο για τους εργαζομένους του, καθώς οι ελλείψεις σε προσωπικό οδηγούν σε εκτέλεση αυξημένης υπερεργασίας, την οποία κύκλοι του ΟΑΣΑ χαρακτηρίζουν μάλιστα ως τη μεγαλύτερη πληγή για τα οικονομικά της εταιρείας.
Συγκεκριμένα, ένας εργαζόμενος στους ΗΣΑΠ κοστίζει στην εταιρεία κατά μέσο όρο 6.272 ευρώ μηνιαίως, έναντι 3.061 ευρώ που είναι το κόστος για την ΑΜΕΛ ενός εργαζομένου στο μετρό. Σε ετήσια βάση το κόστος μισθοδοσίας εμφανίζεται διπλασιασμένο, με τους ΗΣΑΠ να δαπανά 87.819 ευρώ για κάθε εργαζόμενο κατά μέσο όρο έναντι 42.866 ευρώ που δαπανά η ΑΜΕΛ κατά μέσο όρο για κάθε εργαζόμενο τον χρόνο. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι οι ΗΣΑΠ δαπανούν ετησίως 105,38 εκατ. ευρώ σε μισθούς και μετρά 1.200 εργαζόμενους, ενώ η ΑΜΕΛ για τους 1.688 εργαζόμενους της καταβάλλει ετησίως συνολικά 72,35 εκατ. ευρώ.

Πληγή για τα οικονομικά των ΗΣΑΠ, που το 2009 εμφάνισαν λειτουργικό έλλειμμα 44,8 εκατ. ευρώ, αυξημένο κατά 31,29% σε σχέση με το αντίστοιχο ποσό του 2008, αποτελεί το κόστος υπερεργασίας. Συγκεκριμένα για το 2009 τα χρήματα που καταβλήθηκαν για υπερεργασία και υπερωρίες στους ΗΣΑΠ αποτελούν το 12% του συνολικού ποσού των αμοιβών προσωπικού. Το αυξημένο κόστος υπερεργασίας δικαιολογεί την τρομακτική διαφορά στη μισθολογική δαπάνη των ΗΣΑΠ που μετρά λιγότερους εργαζόμενους. Παράλληλα, πληροφορίες θέλουν τα επιδόματα που λαμβάνουν οι εργαζόμενοι στους ΗΣΑΠ να είναι σημαντικά περισσότερα από τα αντίστοιχα της ΑΜΕΛ.
Εργαζόμενοι επισημαίνουν ότι οι περισσότερες υπερωρίες γίνονται από τους τεχνικούς, που δεν αρκούν. Ωστόσο, καθίσταται εμφανές ότι οι έως τώρα διοικήσεις δεν έχουν καταφέρει να περιορίσουν τις στρεβλώσεις που παρατηρούνται, καθώς μια ορθότερη διαχείριση του προσωπικού θα περιόριζε σημαντικά το κόστος υπερεργασίας.
Από την πλευρά τους οι εργαζόμενοι στους ΗΣΑΠ σημειώνουν ότι οι τρομακτική ψαλίδα στις αποδοχές των μεν και των δε, προκύπτει από το γεγονός ότι στην ΑΜΕΛ η προϋπηρεσία που μετρούν οι εργαζόμενοι είναι πολύ περιορισμένη έναντι των συναδέλφων τους στους ΗΣΑΠ. Συγκεκριμένα, η μέγιστη δυνατή προϋπηρεσία που μπορεί εργαζόμενος στην ΑΜΕΛ να διαθέτει είναι 10 χρόνια (όσα δηλαδή και τα χρόνια λειτουργίας της εταιρείας), ενώ, σύμφωνα με στελέχη της ΑΜΕΛ, ο μέσος όρος ηλικίας των εργαζομένων της είναι μικρότερος από τα 35 έτη. Αντιθέτως το ανθρώπινο δυναμικό των ΗΣΑΠ αποτελείται από προσωπικό που διαθέτει ακόμη και 30 χρόνια προϋπηρεσίας με αποτέλεσμα να αυξάνονται σημαντικά οι αποδοχές τους.

ΠΡΕΖΑ TV
10-3-2010