Τετάρτη, Μαΐου 12, 2010

ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΣΤΟ 15% ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΤΟ ΔΝΤ,ΣΙΓΟΝΤΑΡΟΝΤΑΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΕΤΣΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΠΕΡΙΚΟΠΩΝ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ...

ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΠΡΟΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ...ΑΠΛΑ ΤΩΡΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΤΟ ΕΔΑΦΟΣ...

Aύξηση της ανεργίας στο 15% την επόμενη διετία αλλά και πρόσθετα μέτρα για τα επόμενα δύο χρόνια προβλέπει, ότι θα ληφθούν στην Ελλάδα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Ο διεθνής οργανισμός, απαντώντας σε 26 ερωτήσεις, δίνει απαντήσεις για το πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας, ενώ τονίζει ότι η επαναδιαπραγμάτευση του χρέους δεν είναι προς το συμφέρον ούτε της Ελλάδας ούτε της ευρωζώνης.
Ωστόσο, αφήνει ένα μικρό παράθυρο εθελούσιας συμφωνίας περιστροφής του χρέους, όπως την αποκαλεί, με τους επενδυτές των ελληνικών ομολόγων.
Επισημαίνει παράλληλα πως η αποπληρωμή της βοήθειας θα γίνει σε οκτώ ισόποσες δόσεις αρχής γενομένης απο το καλοκαίρι του 2013 και μετά.

Στο μεταξύ, σε έκθεσή του που δόθηκε στη δημοσιότητα αργά τη Δευτέρα το βράδυ από την Ουάσιγκτον, το ΔΝΤ εκτιμά ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί τουλάχιστον ένα με δύο χρόνια ώστε να μπορέσει να επιστρέψει στις αγορές για την κάλυψη των δανειακών της αναγκών
Σύμφωνα με τις βασικές εκτιμήσεις του ΔΝΤ, όπως αυτές αναφέρονται στην έκθεση, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας αναμένεται να φτάσει στο 149% του ΑΕΠ το 2013 και στη συνέχεια θα μειωθεί σταδιακά στο 120% το 2020, τη στιγμή που το 2009 ήταν 115%.
Στην έκθεση αναφέρεται επίσης ότι η αύξηση του ελληνικού χρέους αντικατοπτρίζει "το σταθερά μεγάλο έλλειμμα στο δημόσιο τομέα (το οποίο αναμένεται να μειωθεί στο 4,6% του ΑΕΠ μέχρι το 2013), το χαμηλό ρυθμό ανάπτυξης και τον αποπληθωρισμό".
Όσον αφορά στην ανάπτυξη, το ΔΝΤ προβλέπει ότι η ελληνική οικονομία θα συρρικνωθεί κατά 4% το 2010-11 και ότι ο ρυθμός ανάπτυξης θα ανέλθει στο 2,75% μετά το 2015.

ΠΡΕΖΑ TV
12-5-2010

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το 2001 ο τότε υπουργός Εργασίας Τάσος Γιαννίτσης έφερε προς ψήφιση ένα νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό. Τότε μετρούσα μόλις πέντε χρόνια στην αγορά εργασίας, αλλά εξοργίστηκα όταν έμαθα ότι αυξάνονται τα όρια συνταξιοδότησης κι ότι θα δουλεύουμε περισσότερο. Δεν διάβασα το νομοσχέδιο, δεν έμαθα κάτι παραπάνω. Όταν όμως κηρύχτηκε απεργία, απήργησα χωρίς σκέψη και κατέβηκα στην πορεία. Ήταν πρωτοφανείς οι κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα εκείνη τη μέρα. Τόσο που το νομοσχέδιο αποσύρθηκε άρον - άρον και μαζί κι ο Γιαννίτσης (πήρε μετάθεση για το Εξωτερικών την ίδια χρονιά). Ο ίδιος δήλωσε τότε στο περίπου: “Τα μέτρα αυτά θα αναγκαστούμε να τα πάρουμε αργά ή γρήγορα. Όσο πιο αργά τα πάρουμε τόσο το χειρότερο”. Κανείς δεν του έδωσε τότε σημασία.
Εκ των υστέρων, σήμερα, φαντάζομαι τον Σημίτη εκείνη την εποχή να λέει: “Πολύ καλά. Αφού είναι τόσο ηλίθιοι, ας το αποσύρουμε να γλιτώσουμε το πολιτικό κόστος και σε καμιά δεκαριά χρόνια που θα φτάσει το πρόβλημα στο απροχώρητο, ας τρέχει η τότε κυβέρνηση να πάρει ακόμη χειρότερα μέτρα. Για την ώρα άσ’ τους να νομίζουν ότι το εργατικό κίνημα πέτυχε περιφανή νίκη”.
Μερικά χρόνια μετά ανακαλύπτω πόσο ηλίθιος ήμουν. Νόμιζα κι εγώ ότι νικήσαμε. Πού να ‘ξερα ότι βάζαμε τα χεράκια μας και βγάζαμε τα ματάκια μας. Τότε, ουσιαστικά, αγωνίστηκα για να πάρουν κάποιοι σύνταξη στα πενήντα. Μόνο που τώρα πρέπει να δουλέψουμε μέχρι τα εξήντα πέντε για να πληρώνουμε τις συντάξεις τους. Φυσικά μπορούμε να συνεχίσουμε τον αγώνα ούτως ώστε να βγαίνουμε κι εμείς στη σύνταξη στα πενήντα. Απλώς μετά θα πρέπει τα παιδιά μας να δουλεύουν ως τα ογδόντα.
Kάποιοι όλα αυτά τα έλεγαν από τότε, όπως ο καθηγητής Γιάννης Σπράος που τόνιζε ότι δεν είναι δυνατόν να ζούμε περισσότερο και να δουλεύουμε όσο όταν ζούσαμε λιγότερο -πράγμα που δεν χρειάζεται να είσαι και καθηγητής για να το καταλάβεις. Αμέσως, όμως, τον περιέλαβε η σάτιρα: ο Σπράος είναι νεκρόφιλος, η κυβέρνηση θέλει να πεθαίνουμε νωρίς, μας ζητούν το λόγο επειδή ζούμε πολύ και τέτοια ωραία έλεγαν οι Λαζόπουλοι της εποχής ίσως κι ο ίδιος ο Λαζόπουλος.
Πολλοί θα αντιτείνουν ότι, όπως νίκησε τότε το εργατικό κίνημα, έτσι και σήμερα θα πρέπει να αναλάβει νέους αγώνες για να νικήσει ξανά. Όμως -ας αναρωτηθούμε λίγο- τι ακριβώς νίκη θα καταφέρει; Πώς θα καταφέρει το εργατικό κίνημα να δουλεύουμε είκοσι πέντε χρόνια και να ζούμε μέχρι τα ογδόντα ως συνταξιούχοι; Μα με τον μόνο τρόπο με τον οποίο μπορεί αυτό να επιτευχθεί: να μεταθέσει το πρόβλημα στις επόμενες γενιές που έκπληκτες θα ανακαλύπτουν ότι θα πρέπει να δουλεύουν εφ’όρου ζωής.
Διάβασα πρόσφατα πολλούς να γράφουν στα blogs ότι θεώρησαν σωστό να κατεβούν στην πορεία όχι για τον εαυτό τους αλλά για τους συνταξιούχους γονείς τους. Εγώ, πάντως, στις νέες κινητοποιήσεις που σίγουρα θα γίνουν για το νέο ασφαλιστικό, θα τους πρότεινα να μείνουν στα σπίτια τους για τα παιδιά τους.

Ανώνυμος είπε...

Πέφτεις και εσύ στην παγίδα! Να σου θυμίσω λοιπόν κάτι απλό...Τα ταμεία δεν έχουν σάλιο γιατί τα καθάρματα έπαιξαν σε δομημένα ομόλογα τα αποθεματικά τους...Τα ταμεία δεν έχουν σάλιο γιατί τόσο το Πασόκ όσο και η ΝΔ εκβιομηχάνισαν τον τόπο πριμοδοτώντας επιχειρηματίες σαν τον Λαναρά και άλλους να κλείνουν βιοτεχνίες κ εργοστάσια για να τα ανοιγουν ξανά σε Βουλγαρία Σκόπια κτλ...Τα ταμεία δεν έχουν σάλιο γιατί οι ίδιοι έβγαλαν την λέξη εργασία και την αντικατέστησαν με την απασχόληση και τις ελαστικέ μορφές της...το καλύτερο για αυτούς είναι σε τέτοια περίοδο< να μας πείσουν πως φταίμε εμείς...δεν θα τους κάνουμε το χατίρι!

Ανώνυμος είπε...

Σχετ 1:38 πμ

Η δημοσίευση είτε είναι εντεταλμένη υπηρεσία ή αναφέρεται σε άλλη πραγματικότητα.
--------------

Ο δεύτερος φίλος (1:57) είδε έναν κυρίαρχο παράγοντα της κρίσης που βιώνουμε. Πρόσεξα πόσο εύγλωττα το έθεσε!

Η εργασία έγινε ελαστική απασχόληση.

Με την άδειά του, να προσθέσω το ολοφάνερο.

Επειδή κι αυτή κι οι συγγενείς αλλαγές στο καθεστώς (εργασίας) ήτανε κι εξακολουθεί να είναι (αφού συνεχίζουν τις παρεμβάσεις αλλαγών), πράξη ανθρώπων που είχαν την λαϊκή εντολή να διαχειρίζονται τα κοινά, αισθάνομαι ελεύθερος να αντιλαμβάνομαι ότι ήτανε και είναι σκόπιμες.

Ο όλο αυξανόμενος στραγγαλισμός της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας συνηγορεί στο παρακάτω συμπέρασμα.

Άρα

σκόπιμα μειώνεται η δυνατότητα αυτής της χώρας να παράγει αγαθά κι υπηρεσίες.

Δηλαδή, το εθνικό προϊόν σκόπιμα μειώνεται την ώρα που οι ανάγκες της χώρας είναι αυξημένες.

Δεν έχω τις ειδικές γνώσεις για να ονομάσω την πράξη κομψά. - Άργος.

Ανώνυμος είπε...

αυξηση της ανεργιας??!!

αντε ρε

κι εγω που νομιζα οτι με το κοψιμο μισθων δημοσιου και συνταξεων η οικονομια θα εστρωνε..

prince serengeti είπε...

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΕΡΓΑΖΟΜΑΣΤΕ ΚΑΘΟΤΙ ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΣΚΛΑΒΙΑ.
1 . Αγαπά το κρεβάτι σου ως τον εαυτό σου.

2 . Αναπαύσου την ημέρα ώστε να απολαμβάνεις τον ύπνο κάθε βράδυ .


3 . Όταν δεις κάποιον να ξεκουράζεται βοήθησε τον .

4 . Κάθε δουλεία είναι μια προσπάθεια που πρέπει να αποφεύγεται .

5 . Μην κανείς σήμερα αυτό που μπορείς να κανείς αύριο.

6 . Κάνε όσο το δυνατόν λιγότερες κινήσεις .

7 . Ότι θα πρέπει να κανείς άστο να το κάνει κάποιος άλλος .

8 . Κανένας δεν πέθανε από υπερβολική ανάπαυση .

9 . Αν αισθάνεσαι την διάθεση για εργασία ξάπλωσε να σου περάσει .

10 . Και ενθύμιου ζούμε για να αναπαυόμαστε