Από τις μεγαλύτερες ονομαστικές αυξήσεις των κατώτατων μισθών στην Ευρώπη είχαν εξασφαλίσει τα δύο τελευταία χρόνια τα ελληνικά συνδικάτα. Σύμφωνα με τη μελέτη που εξέδωσε χθες το ειδικό Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Βιομηχανικών Σχέσεων (Εurofoundation), οι ελάχιστες μέσες αμοιβές που διαπραγματεύτηκαν τα ευρωπαϊκά συνδικάτα (ή που κατοχυρώθηκαν μέσω της διαιτησίας, σε μερικές χώρες) υπέστησαν μια σχετική επιβράδυνση των ρυθμών τους, κάτω από το βάρος της κρίσης, αλλά και απορρόφησαν τις επιπτώσεις της. Είναι αλήθεια ότι τα στοιχεία δεν είναι παντού συγκρίσιμα. Για παράδειγμα, στην περίπτωση της Ελλάδας και της Ρουμανίας οι αριθμοί που δίνονται στο σχήμα αφορούν αποκλειστικά τον ελάχιστο νόμιμο μισθό (που εδώ είναι της ΓΣΕΕ). Ετσι δεν συνυπολογίζουν τις άλλες κλαδικές συμβάσεις και στην Ελλάδα, όπως και στη Σλοβενία, δεν συνυπολογίζουν τον δημόσιο τομέα, που το 2009 υπέστη πάγωμα αποδοχών. Επίσης, όπως επισημαίνει η έκθεση, οι συλλογικές συμβάσεις «παίζουν σχετικά δευτερεύοντα ρόλο στη συνολική αμοιβή σε Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία και Πολωνία».
Συνολικά για την Ευρώπη «η γενική εικόνα είναι ότι οι συλλογικά διαπραγματευμένες αμοιβές επιβραδύνθηκαν το 2009, έστω και λιγότερο απ΄ ό,τι θα μπορούσε να προβλεφθεί, δεδομένης της οικονομικής κρίσης» - και μόνο κατά ένα τμήμα αυτό μπορεί να αποδοθεί στο ότι «σε μερικές περιπτώσεις- Δανία, Φιλανδία,Ελλάδα,Ρουμανία και Σουηδία- οι αυξήσεις του 2009 είχαν συμφωνηθεί πριν από την κρίση». Ωστόσο, ταυτόχρονα, καθώς η ίδια η κρίση οδήγησε σε «γερή μείωση του πληθωρισμού το 2009, το ποσοστό αύξησης των πραγματικών συμβατικών αμοιβών επιταχύνθηκε έντονα σε όλη την ΕΕ,από το 0,5% το 2008 στο 2,9% το 2009». Με τη σειρά της, η αύξηση αυτή λειτούργησε ως μηχανισμός απορρόφησης, τουλάχιστον κατά ένα τμήμα, της οικονομικής συρρίκνωσης.
Επιπλέον, και πολύ ενδεικτικά, το Παρατηρητήριο καταγράφει αλλαγή στη σχέση με τις πραγματικές αμοιβές: για πρώτη φορά, γράφει, «σε όλες τις καταγραφόμενες χώρεςη μέση συμβατική αύξηση των αμοιβών ήταν κατά 2,3 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερη από τη μέση αύξηση των αμοιβών (έστω και αν οι δύο μέσοι όροι διαφέρουν)». Πράγματι, οι συμβατικές αμοιβές καθορίζουν παντού ελάχιστα προστατευτικά μισθολογικά όρια. Οι πραγματικοί μισθοί μπορεί να διαφέρουν και «συνήθως, στις περισσότερες χώρες, οι αυξήσεις των πραγματικών αμοιβών είναι υψηλότερες από τις συμβατικά συμφωνημένες, το οποίο μπορεί να οφείλεται και σε παράγοντες όπως οι υπερωρίες ή και πρόσθετες αμοιβές». Η αντιστροφή του 2009, που μπορεί να εξηγείται και από μειώσεις του χρόνου εργασίας, επιβεβαιώνει ταυτόχρονα τον ουσιαστικά αμυντικό ή προστατευτικό ρόλο των συμβατικών αμοιβών, χωρίς να αποτελεί εξασφάλιση.
Ενα παράδειγμα για το τελευταίο δίνει η έκθεση για την απόκλιση με βάση το φύλο. Προφανώς συμβατική διαφορά με βάση το φύλο απαγορεύεται από όλες τις νομοθεσίες. Ωστόσο οι πραγματικές αμοιβές κατέγραψαν, εν μέσω κρίσης, ουσιαστική ενίσχυση του χάσματος αμοιβών ανάμεσα σε γυναίκες και άνδρες. Για παράδειγμα, στην ευρωζώνη η υστέρηση του γυναικείου μισθού από τον ανδρικό αυξήθηκε από το 17,3% στο 18% μέσα σε δύο χρόνια, ενώ επίσης επιδεινώθηκε και σε αρκετές χώρες, όπως Ελλάδα (22%), Γερμανία, Γαλλία, Βουλγαρία, Τσεχία, Ουγγαρία, Λιθουανία ή Σλοβενία.
Οσο για τις χώρες που διαθέτουν γενικευμένο ελάχιστο νόμιμο μισθό, η γκάμα πάει από τα 122,7 ευρώ μηνιαίως της Βουλγαρίας ως τα 1.682,76
ευρώ του Λουξεμβούργου. Αν εξαιρεθούν πάντως τα νεότερα μέλη της ΕΕ, η Ελλάδα (739,5), η Ισπανία (624,00) και η Πορτογαλία (450,00) διαθέτουν τα χαμηλότερα επίπεδα. Στην Ολλανδία και στο Βέλγιο ο ελάχιστος μισθός είναι 1.398,60 και 1.387,49 αντίστοιχα. Στη Γαλλία είναι 1.337,70, αλλά για 35ωρο, που σημαίνει ότι θα ισοδυναμούσε με 1.528,80 ευρώ σε 40ωρο.
ΔΗΛΑΔΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ ΠΙΟ ΠΛΟΥΣΙΟΙ;;;
ΡΕ ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΤΕ;;;
ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΩΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΣΕΙ ΚΑΙ ΠΕΙΝΑΕΙ;;;
ΠΡΕΖΑ TV
26-6-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου