Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΕΠΙΖΩΝ ΤΗΣ ΑΡΤΕΜΙΔΑΣ ΗΛΕΙΑΣ....«ΚΑΗΚΕ» ΞΑΝΑ ΑΠΟ ΤΗ ΛΗΞΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ!!!ΑΘΑΝΑΤΗ ΕΛΛΑΔΑΡΑ!!!

Αντίκρισε με γενναιότητα τον ίδιο τον θάνατο. Πάλεψε μαζί του και με τη δύναμη της θέλησης τον νίκησε. Δεν κατάφερε όμως να νικήσει και την αναλγησία μιας υποκριτικής πολιτείας, που στο όνομα της οικονομικής κρίσης δεν διστάζει να ισοπεδώσει μια ανθρώπινη βασανισμένη ψυχή. Οι φλόγες τού σημάδεψαν για πάντα το κορμί. Αλλά εκείνος γλίτωσε σκάβοντας με τα ίδια του τα χέρια το έδαφος. Οι πόνοι από τα σημάδια της φωτιάς με την πάροδο του χρόνου μειώθηκαν. Η ελπίδα για μια φωτεινή μέρα στη μαύρη του ζωή άρχισε να αναζωπυρώνεται μέχρι χθες που έσβησε προδίδοντας το όνειρό του.
Ο λόγος για τον 29χρονο Αλβανό εργάτη Σπύρο Κιόσια, τον μοναδικό επιζώντα από το σημείο του μαρτυρίου στην Αρτέμιδα Ηλείας. Εκεί όπου δεκάδες συνάνθρωποί μας βρήκαν τραγικό θάνατο μέσα στις φλόγες της φονικής πυρκαγιάς του 2007. Με σοβαρά εγκαύματα σε όλο του το σώμα ο Αλβανός εργάτης νοσηλεύτηκε επί μήνες στο «Ερρίκος Ντυνάν» μεταξύ ζωής και θανάτου. «Είμαι πάμφτωχος, δεν έχω μία. Αισθάνομαι πλούσιος γιατί έζησα. Μη μας ξεχάσουν. Δεν ξέρω αν δικαιούμαι βοήθεια, αλλά τη χρειάζομαι», είχε πει στην «Ε» και στη συνάδελφο Χριστίνα Παπασταθοπούλου ένα χρόνο μετά την επώδυνη περιπέτειά του. Τότε εργαζόταν παρά την αναπηρία του σε μια οικοδομή για να τα φέρει βόλτα.

Ο Σπύρος, με αναπηρία 40% λόγω των εγκαυμάτων του από τη φωτιά, κατάφερε μετά το δημοσίευμα της «Ε» να βρει μια αξιοπρεπή δουλειά. Προσελήφθη από το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων ως φύλακας στο κατασκηνωτικό κέντρο στο Ιλιον Αττικής. Τον Ιούνιο του 2009 υπέγραψε τη σύμβαση και με μισθό 759 ευρώ μικτά (628 καθαρά) άρχισε να εργάζεται προσφέροντας τις υπηρεσίες του ως φύλακας μένοντας σε ένα μικρό σπιτάκι που του παραχωρήθηκε λόγω της ιδιότητάς του.
Νόμιζε ότι τα βάσανά του είχαν τελειώσει. Μέχρι που προχθές οι αρμόδιοι του κέντρου τού έβαλαν ξανά «φωτιά» στη ζωή του καθώς τον ενημέρωσαν ότι η σύμβασή του που προοριζόταν αρχικά να είναι αορίστου χρόνου έληξε στις 30.5.2010.
«Εχασα τα πάντα μέσα σε μια στιγμή. Νόμισα ότι έβλεπα ξανά κάποιον εφιάλτη. Ζήτησα εξηγήσεις και μου είπαν ότι λόγω οικονομικών προβλημάτων δεν γίνεται να με προσλάβουν ξανά. Μου ζήτησαν μάλιστα να εγκαταλείψω το σπίτι όπου έμενα τις προσεχείς δέκα ημέρες. Βρέθηκα στον δρόμο... Καλύτερα να είχα καεί τότε μαζί με τους άλλους παρά να υπομένω αυτό το μαρτύριο. Πού θα πάω; Τι θα κάνω; Η ζωή μου τέλειωσε εδώ», λέει απελπισμένος στην «Ε» ο 29χρονος Αλβανός εργάτης και κάνει έκκληση προς κάθε υπεύθυνο να ενδιαφερθεί για το πρόβλημά του και να δώσει τη λύση που πρέπει.

Του ΜΑΚΗ ΝΟΔΑΡΟΥ

ΠΡΕΖΑ TV
7-7-2010