Το δάσος και η λίμνη Πρέβελη, συνολικά 118 στρέμματα και με 34 φοινικόδεντρα σύμφωνα με την εκτίμηση του γεωπόνου Βασίλη Μαράκη, από το 1965 ανήκουν σε ιδιώτη, ο οποίος είχε βλέψεις τουριστικής αξιοποίησης για την περιοχή, ωστόσο η δικαστική διαμάχη με το δημόσιο από το 1990 και μετά δεν άφησε τον ιδιοκτήτη να ολοκληρώσει το όραμά του. Οι τίτλοι ιδιοκτησίας υπάρχουν στο υποθηκοφυλακείο και επιβεβαιώνουν το γεγονός.Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και σύμφωνα με τα νομικά έγγραφα που έχουμε στη διάθεσή μας, η λίμνη και το φοινικόδασος το 1930 παραχωρήθηκε από το ελληνικό δημόσιο με Προεδρικό Διάταγμα στην Ιερά Μονή Πρέβελη.
Το 1965 με δημοπρασία που έγινε από το μοναστήρι, η θέση «Αγκουτσακιάς» και «Λίμνη» πέρασαν στα χέρια του Αλκιβιάδη Κοτζαμπασάκη με 400 χιλιάδες δραχμές, εκτός από το εκκλησάκι που υπάρχει στη δυτική όχθη του ποταμού.
Την απόφαση εκποίησης της περιουσίας της μονής υπέγραψε ο τότε υφυπουργός παιδείας και Θρησκευμάτων Γ. Μυλωνάς στην οποία αναφέρεται πως η «εκποίηση» γίνεται «προς της Ι. Μονής ωφέλειαν εξ οικονομικών απορρέουσαν λόγων».
Η καμένη έκταση ήταν πολύ εύφορη και καλλιεργήσιμη, όπως επιβεβαιώνουν και γεωπόνοι στις εκθέσεις που συνέταξαν μετά από αυτοψίες τους στην περιοχή.
Το 1970 μετά από μελέτη του γεωπόνου Στυλιανού Πετράκη έγινε αναδάσωση στην περιοχή ιδιοκτησίας Κοτζαμπασάκη. Ο γεωπόνος στη μελέτη του ανέφερε ότι μπορούν να φυτευτούν 600 περίπου φοινικόδεντρα, 1200 λεύκες, 200 χαρουπιές, 1400 πεύκα, 50 πορτοκαλιές και 350 μοσχεύματα αρμυρικιών.
Και φτάνουμε στο 1990. Έχοντας υπόψιν τις διατάξεις του νόμου «περί προστασίας των δασών και δασικών εκτάσεων» η Δ/νση Δασών της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης χαρακτήρισε δασική έκταση όλη την περιοχή του φοινικοδάσους και κατεπέκταση την ιδιοκτησία του Αλκιβιάδη Κοτζαμπασάκη, κοινοποιώντας την απόφαση και στον ίδιο. Επομένως ο ιδιοκτήτης δεν κατάφερε να πάρει άδεια για τουριστική αξιοποίηση της περιοχής ιδιοκτησίας του.
Τότε, το Δεκέμβριο του 1990, ο ιδιοκτήτης κατέθεσε ένσταση – αντιρρήσεις προς την επιτροπή επιλύσεως Δασικών Αμφισβητήσεων, ζητώντας την ακύρωση της απόφασης του Προϊστάμενου της Δ/νσης Δασών ως «αβάσιμη νομικά και ουσιαστικά αόριστη, εκβιαστική και καταχρηστική».
Στην ένσταση αναφέρεται πως η ιδιοκτησία ήταν ανέκαθεν γεωργική και την εκμεταλλευόταν η Μονή, ότι η υπάρχουσα βλάστηση είναι προϊόν προσπάθειας εργασίας του ιδιοκτήτη που προχώρησε σε δενδροφύτευση, με απασχόληση πλήθους εργατών, βάσει της μελέτης που αναφέραμε παραπάνω και ζητήθηκε να χαρακτηριστεί αγροτική - γεωργική και όχι δασική.
Ο Αλκιβιάδης Κοτζαμπασάκης δε ζει πια, όμως οι γιοι του στους οποίους ανήκει η έκταση θα προσφύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Σύμφωνα με τον δικηγόρο της οικογένειας, Kώστα Καλλέργη επιθυμία του πατέρα όσο και των γιων ήταν και είναι η ήπιας μορφής εκμετάλλευση της περιοχής ιδιοκτησίας τους στην ανατολική πλευρά.
Χαρά Βηλαρά
http://www.goodnet.gr/index.php?id=13,39436,0,0,1,0
ΠΡΕΖΑ TV
31-8-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου