ΜΙΛΑΜΕ ΠΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΓΑΜΩ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΠΡΟΝΟΙΑΣ...
Το Διαδίκτυο βρίθει διθυραμβικών σχολίων για το επίπεδο των σεξουαλικών υπηρεσιών που προσφέρουν αλλοδαπές ιερόδουλες στα στοιχειώδη, σπαρτιάτικα δωμάτιά του. Εξω από την κύρια είσοδο, τα βράδια περνούν με τις γνωστές δραστηριότητες. Εμπόριο ναρκωτικών, πάσης φύσεως παραβατικές συμπεριφορές και συμπλοκές συμμοριών.Μόνο που το συγκεκριμένο ξενοδοχείο στην Ομόνοια αποτελεί ταυτόχρονα και τον μοναδικό «δημόσιο» ξενώνα επανένταξης ανθρώπων που μόλις έχουν αποφυλακισθεί. Το πιο τραγικό είναι ότι ανάμεσά τους βρίσκονται και ανήλικοι που κρατούνταν για ναρκωτικά...!!!!
Οσο απίστευτο κι αν ακούγεται, σ’ αυτόν το χώρο εμφανίζονται, με τα αποφυλακιστήρια ανά χείρας, παιδιά που έχουν μόλις εγκαταλείψει τα κελιά των φυλακών, επιχειρώντας τα πρώτα βήματα στον σπαρμένο με αγκάθια δρόμο της επανένταξης.
Στο παραπάνω ξενοδοχείο προωθεί τόσο τους ενήλικους αποφυλακισμένους όσο και τους ανήλικους χρήστες ή τέως χρήστες που βγαίνουν από τη φυλακή η «Επάνοδος», ο μοναδικός κρατικός φορέας επανένταξης που είναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου υπό την αιγίδα του υπουργείου Δικαιοσύνης.
Δίχως άλλη επιλογή. «Προς το παρόν δεν έχουμε άλλη επιλογή. Το συγκεκριμένο ξενοδοχείο ήταν το μοναδικό που δέχθηκε να φιλοξενήσει αποφυλακισμένους ανήλικους χρήστες ή πρώην κρατούμενους που κάνουν τα πρώτα τους βήματα στην επανένταξη.
Τι να κάνουμε; O ετήσιος προϋπολογισμός μας για το 2010 είναι μόλις 60.000 ευρώ», υπογραμμίζει στο «Εθνος της Κυριακής» η διδάκτωρ Νομικής και διευθύντρια της «Επανόδου», Φωτεινή Μηλιώνη.
Χαρακτηριστική είναι η μαρτυρία του 17χρονου Α.Π. που αποφυλακίστηκε φέτος από το Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων του Αυλώνα: «Στο ξενοδοχείο φοβόμουν, είχε πολύ κόσμο που μπαινόβγαινε... Ηταν βρώμικο. Τουαλέτα δεν είχε μέσα το δωμάτιο. Υπήρχε μία για κάθε όροφο. Αργά το βράδυ ερχόντουσαν γυναίκες με πελάτες. Εμπαιναν για λίγο στα δωμάτια. Ακουγα και τις φωνές...
Τώρα οι μέρες μου εκεί τελειώσανε. Μένω αλλού. Δεν θέλω να ξαναπάω γιατί είναι επικίνδυνα και φοβάμαι να μην μπλέξω ξανά».
«Το νέο νομοσχέδιο για τους ανηλίκους που πήρε ΦΕΚ στις 12 Ιουλίου κάνει κάποιες κινήσεις στη σωστή κατεύθυνση, αλλά η απουσία κοινωνικών δομών παραμένει δεδομένη. Αυτό που χρειάζεται είναι παρεμβάσεις πριν από την παραβατική πράξη.
Εμείς, για παράδειγμα, πιστεύουμε ότι δεν πρέπει να επιβάλλονται ποινές στους ανήλικους. Στη Γαλλία, ας πούμε, λειτουργούν ξενώνες υπό την αιγίδα κρατικού φορέα που οδηγούν σταδιακά τα παιδιά στην απασχόληση», εξηγεί το μέλος της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, Πάνος Λάμπρου.
Η «Επάνοδος» ιδρύθηκε το 1999, το Προεδρικό Διάταγμα για τη σύστασή της εκδόθηκε το 2003, αλλά χρειάστηκε να περιμένει μέχρι το 2007 προκειμένου να εκδοθεί η απαιτούμενη υπουργική απόφαση για τη συγκρότηση του διοικητικού της συμβουλίου. Νέα υπουργική απόφαση του 2008 ρύθμισε τα θέματα εσωτερικής λειτουργίας και οργάνωσης. Δεν υφίσταται καμιά εξειδικευμένη δομή ή επίσημος φορέας που να αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τις ανάγκες αυτής της ευάλωτης ομάδας. Πέραν των ζητημάτων που αφορούν την κοινωνική και ψυχολογική στήριξη προς επανένταξη που αφορά όλους τους ανηλίκους, ιδιαιτέρως σοβαρό (ίσως και τραγικό) ζήτημα αποτελεί η αντιμετώπιση των περιπτώσεων παιδιών που είτε στερούνται εντελώς οικογενειακού περιβάλλοντος είτε δεν διαθέτουν καθόλου οικογενειακό περιβάλλον. Συνήθως οι αποφυλακισμένοι ανήλικοι είτε μένουν άστεγοι είτε φιλοξενούνται από κάποιον «γνωστό». Μερικοί απευθύνονται στην «Επάνοδο» που προσφέρει στέγη για περίπου δύο εβδομάδες. Αμέσως μετά κινδυνεύουν να μείνουν άστεγοι.
17χρονος ανήλικος
«Εύκολα ξαναμπλέκεις σε μια περιοχή με ναρκωτικά»
Αποφυλακίσθηκε το 2010 από το Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων
«Οταν βγήκα δεν είχα πού να πάω. Μου είχανε δώσει κάτι τηλέφωνα από την Κοινωνική Υπηρεσία της Φυλακής και οδηγίες. Δεν έχω οικογένεια και όταν βγήκα ήμουνα άστεγος. Πήγα στην ‘’Επάνοδο’’ και με στείλανε για 15 μέρες στο ξενοδοχείο. Μετά ήμουν πάλι άστεγος. Ηταν βρώμικα και είχε γυναίκες που εκδίδονταν. Φοβόμουνα να βγω έξω τη νύχτα. Είναι πολύ εύκολο να ξαναμπλέξεις σε μια περιοχή που είναι γεμάτη ναρκωτικά. Και άμα δεν έχεις λεφτά και πεινάς, δεν θέλεις και πολύ να πέσεις στο μαγκανοπήγαδο. Για δουλειά δεν το συζητώ, και να θέλω πού να βρω; Νόμιμη με τίποτα γιατί είμαι ανήλικος και άμα δουλέψω θα είναι μαύρα. Μου είπανε ότι για να δουλέψω νόμιμα πρέπει να υπογράψει κηδεμόνας. Αντε να τον βρεις. Δεν ξέρω τι μου γίνεται. Εάν με ξαναστέλνανε στο ξενοδοχείο, θα πήγαινα υποχρεωτικά γιατί δεν έχω πού αλλού να πάω».
20χρονος
«Είναι σαν να μου λένε "εδώ ανήκεις"»
Αποφυλακίσθηκε το 2010 από το Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων
«Με το που βγήκα πήγα στο ξενοδοχείο. Παλιά λημέρια. Από την πρώτη μέρα είδα όλους τους παλιούς που ήμασταν μέσα μαζί. Ηταν απόγευμα και δεν είχα σκοπό να μείνω πολύ στην Αθήνα. Ηθελα να γυρίσω πίσω στη μάνα μου στο σπίτι μου. Αλλά έχω τους περιοριστικούς όρους... Που λες, το πρώτο βράδυ πήρα και ζελέ για να φτιάξω τα μαλλιά μου να βγω βόλτα. Εκανα μια γύρα και ξενέρωσα. Γύρισα και κοιμήθηκα. Το άλλο βράδυ που δεν ήμουνα και τόσο κουρασμένος ώστε να κοιμηθώ αμέσως, μπάχαλο. Ακουγα τα όργια παραδίπλα? Εντάξει, καταλαβαίνω, φυλακή ήμουνα και δεν είμαι το καλύτερο παιδί, αλλά εκεί που με στείλανε είναι σαν να μου λένε "εδώ ανήκεις, αυτός είναι ο κόσμος σου". Δεν έχεις ιδέα πόσο δύσκολο είναι να κρατηθείς. Επανένταξη στην Ομόνοια σου λέει... Εμεινα και άστεγος κάτι μέρες. Για λίγο ακόμα κρατιέμαι».
ΚΩΣΤΑΣ ΛΟΥΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΡΕΖΑ TV
14-8-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου