H ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΤΣΙΓΑΡΟΥ ΔΕΝ ΑΓΓΙΖΕΙ ΤΗ ΝΥΧΤΑ

«Αυτό το τσιγάρο που καίει» δεν θα είναι το τελευταίο τους. Τουλάχιστον γι’ αυτούς που διαθέτουν χώρο άνω των 300 τ.μ. Δεν έχει σημασία πόσο μεγάλος είναι, αλλά πόσα τσιγάρα μπορεί να αντέξει. Γιατί μόνο έτσι θα ανταποκριθεί το κοινό εν μέσω κρίσης. Αλλωστε, το παράθυρο στο πολυνομοσχέδιο της Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου που απαγορεύει μεν από την 1η Σεπτεμβρίου το κάπνισμα σε όλους τους κλειστούς χώρους, αλλά εξαιρεί εκείνους με ζωντανή μουσική, είναι ορθάνοιχτο για τα κέντρα διασκέδασης. Και βολικότατο για τους επιχειρηματίες. Για την ακρίβεια μοιάζει να «κόπηκε» στα μέτρα των ιδιοκτητών.
Εκείνων που πέρυσι τέτοια εποχή αναζητούσαν τρόπους και πατέντα α λα ελληνικά για το πώς θα λειτουργήσουν τις επιχειρήσεις τους. Ηταν η εποχή που το κράτος και πάλι, τους επέβαλε να χωρίσουν τα καταστήματά τους με γυάλινα μέρη, σε καπνίζοντες και μη, όταν κάποια κέντρα απ’ αυτά δεν είχαν καλά καλά άδεια λειτουργίας. Για να μην αναφερθούμε στις εξόδους κινδύνου, την πυρασφάλεια κι όλα τα απαραίτητα που οφείλει να έχει εξασφαλίσει κάθε τέτοιος χώρος, είτε χαρακτηρίζεται πίστα είτε μουσική σκηνή.
Κάποιοι προχώρησαν στις αλλαγές. Αλλοι πάλι έκαναν έναρξη χωρίς τα απαραίτητα τασάκια στα τραπέζια. Ομως και ποιος τα χρειάστηκε; Το κοινό απάντησε με τον δικό του τρόπο στην απαγόρευση. Πώς άλλωστε να κουμαντάρεις το 42% των Ελλήνων που καπνίζουν (σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία του Ευρωβαρόμετρου). Επιστράτευσαν στην αρχή τα ποτήρια, στον μήνα οι πιο θεριακλήδες έφεραν ατομικά τασάκια, ενώ στις γιορτές των Χριστουγέννων καθιερώθηκαν τα ρεσό. Με τον καινούργιο χρόνο όλοι είχαν καταλάβει την υποκρισία των μέτρων που επέβαλε το κράτος. Κοινό και μαγαζάτορες. Αλλωστε, όποιος ήθελε κάπνιζε με το ζόρι. Κανείς δεν κλήθηκε να πληρώσει. Οσο για τους ιδιοκτήτες, κέρδιζαν περισσότερα, παρότι όλοι συμφωνούν πως η μείωση πέρυσι υπολογίζεται γύρω στο 40%.

Τώρα, εποχή καλλιτεχνικών σχηματισμών του χειμώνα, οι επιχειρηματίες δεν ασχολούνται με τη νέα απαγόρευση, της κ. Ξενογιαννακοπούλου που έτσι κι αλλιώς τους εξαιρεί. Η κρίση είναι το μεγαλύτερο πρόβλημά τους. Εγινε σαφής την περασμένη σεζόν και εντονότερη την τρέχουσα περίοδο. Η μείωση του κοινού των συναυλιών ακόμη και κάποιων μεγάλων μετακλήσεων καλλιτεχνών της διεθνούς σκηνής δείχνει ότι δεν είναι το τσιγάρο το πρόβλημα. «Θα δυσκολευτούμε ακόμη περισσότερο», λέει στην «Κ» ο Γιώργος Τσατσούλης που έχει το «Μετρό» στου Γκύζη. Πέρυσι ήταν ο ίδιος που απέτρεπε όσους άναβαν τσιγάρο στα προγράμματα της μουσικής σκηνής και από τους πρώτους που καθιέρωσε τα μεγάλα διαλείμματα, ώστε να μπορεί το κοινό να καπνίζει στο πεζοδρόμιο. Την ίδια ώρα που κάποιοι συνάδελφοί του δεν έλαβαν κανένα μέτρο απ’ όσα επιβλήθηκαν. Τι λέει για φέτος; «Πέρυσι παίζαμε το παιχνίδι της γάτας και του ποντικού. Φέτος τα νέα μέτρα επιτρέπουν παράταση της παράτασης. Αφήνουν και πάλι το θέμα ανοιχτό. Ωστόσο, το γεγονός ότι θα μπορεί φέτος να καπνίζει το κοινό σίγουρα θα μας βοηθήσει».
«Αυτές οι τακτικές είναι ανέντιμες», λέει η κ. Βίκυ Κοκκίνη που συνεργάζεται με το «Γυάλινο Μουσικό Θέατρο», το «Πολις Theater», το «Πλατό» κ.ά. «Ημασταν εξαρχής αυστηροί γι’ αυτό δεν είχαμε καταγγελίες στο “Γυάλινο”. Κάναμε συστάσεις στο κοινό και συχνά γινόμασταν κακοί».

Η ιστορία της άρσης της απαγόρευσης του καπνίσματος στα κέντρα, αλλά και της νέας υποκρισίας, αφού από τις 31 Μαΐου του 2011 θα έχουμε νέα μέτρα και γι’ αυτά, καθρεφτίζει την αδυναμία του κράτους να επιβληθεί. Κράτος υπηρέτης του πρόχειρου που υποκύπτει στις αγοραίες φωνές και απειλές που τόσα μεγαλόψυχα φιλοξενεί η τηλεόραση στις πρωινές της ενημερωτικές εκπομπές. Σε όλους εκείνους που του υποδεικνύουν και το πιέζουν (γιατί αυτό θα συμβεί στο τέλος), για παράθυρα και εξαιρέσεις. Ανταμείβει με λίγα λόγια τους παράνομους και όσους νομότυπα υιοθέτησαν τα μέτρα πέρυσι, τους περιγελάει με τον τρόπο του για τα έξοδα που έκαναν. Αλλωστε, ο πονηρός θριαμβεύει πάντα.
Αυτό που μας λείπει όμως δεν είναι πιο αυστηροί νόμοι, αλλά η τήρησή τους.

Το εμπόδιο του άνετου καπνίσματος έμοιαζε πέρυσι να ήταν μέρος του προβλήματος της μείωσης του κοινού και κυρίως του τζίρου. Αυτό όμως είναι μια ερμηνεία. Αλλωστε, το κοινό γρήγορα επέστρεψε στις γνώριμες συνήθειές του, καταπιέζοντας τους μη καπνιστές.
Η οικονομική ανασφάλεια και ο ψυχολογικός παράγοντας είναι ο καινούργιος γολγοθάς αν προσέξει κανείς τις επιλογές του καλοκαιριού. Η πλειονότητα των θεατών δεν υπέκυψε ούτε σε εγχώριες –δελαστικές από άποψη εισιτηρίου– προτάσεις ούτε σε εκπτωτικά πακέτα.
Ακούσαμε διοργανωτές να μιλούν για «κακό καλοκαίρι», ξαναείδαμε τζαμπατζήδες, αλλά και τους δήμους να κάνουν για πρώτη φορά οικονομία. Ολα συντείνουν πως θα έχουμε ένα δύσκολο χειμώνα στον τομέα της διασκέδασης. «Θα υποστούμε μεγάλη ζημιά», λένε οι παλιότεροι.
Παρ’ όλα αυτά, οι αίθουσες πολλαπλασιάζονται απερίσκεπτα, όσο το κοινό δηλώνει χορτασμένο από τους καλλιτεχνικούς συνδυασμούς.
Η παράταση του καπνίσματος στα κέντρα άνω των 300 τ.μ. δεν θα λύσει το πρόβλημα της υπερπροσφοράς στην ακριβή διασκέδαση. «Αυτό που θα επικρατήσει στην αγορά είναι η κορυφή κάθε είδους. Ο κόσμος δεν μπορεί να βλέπει διαρκώς το ίδιο πράγμα με παρτενέρ που εναλλάσσονται», υποστηρίζει η κ. Κοκκίνη.
Το κάπνισμα σε πίστες και σκηνές μπορεί να τονώσει λίγο την αγορά, όμως η κρίση δεν ξεγελιέται από τέτοια τερτίπια.

Της Γιωτας Συκκα

ΠΡΕΖΑ TV
11-8-2010