Εργάζονται περισσότερα από 20 χρόνια ως καθαρίστριες στον ΟΠΑΠ, αλλά κινδυνεύουν να βρεθούν στον αέρα, καθώς δικαστική εισήγηση δεν αναγνωρίζει ότι καλύπτουν μόνιμες και διαρκείς ανάγκες, παρά τη συνεχή και αδιάλειπτη υπηρεσία που προσφέρουν μέχρι σήμερα.
Ο πολύπαθος αγώνας των συμβασιούχων συνεχίζεται, αυτή τη φορά ενώπιον της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, όπου την προσεχή Πέμπτη έχει προσδιορισθεί να συζητηθεί η κρίσιμη υπόθεση. Η εισήγηση του αρεοπαγίτη Αν. Δουλγεράκη, εξαιρετικά δυσμενής για τους, υπό ομηρία εργαζομένους, ακυρώνει κάθε ελπίδα για τη μονιμοποίησή τους, αφού υιοθετεί τις αποφάσεις που είχαν εκδοθεί από την Ολομέλεια, επί προεδρίας Ρ. Κεδίκογλου.
Ο αρεοπαγίτης θα υποστηρίξει ότι οι διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου του Δημοσίου, των ΟΤΑ και των υπόλοιπων φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, που καταρτίστηκαν με βάση το άρθρο 103 του αναθεωρημένου Συντάγματος και τον νόμο 21990/1994, δεν μπορούν να μετατραπούν σε συμβάσεις αορίστου χρόνου, έστω κι αν αυτές καλύπτουν πάγιες και διαρκείς και όχι πρόσκαιρες ή απρόβλεπτες ανάγκες. Αποφαίνεται, μάλιστα, ότι στην περίπτωση αυτή δεν έχει εφαρμογή ο νόμος 2112/1920, που θεσπίστηκε για να διασφαλίσει τους εργαζομένους από την καταστρατήγηση των δικαιωμάτων τους μέσω των εικονικών συμβάσεων.
Παράλληλα, δέχεται ότι οι συμβασιούχοι δεν μπορούν να καλυφθούν ούτε από την κοινοτική οδηγία (1999/70/ΕΚ), διότι δεν είχε άμεση εφαρμογή στην εσωτερική έννομη τάξη. Οσον αφορά στο Π.Δ. 164/2004, με το οποίο προσαρμόστηκε το ελληνικό δίκαιο στην εν λόγω οδηγία, δέχεται ότι ισχύει από 19.7.2004, χρόνο κατά τον οποίο οι επίμαχες συμβάσεις δεν ήταν ενεργές.
Ωστόσο, νομικοί διατυπώνουν έντονες επιφυλάξεις, επισημαίνοντας πως, παρά το γεγονός ότι η αγωγή κατατέθηκε το 1998, η εισήγηση κρίνει το ζήτημα με διατάξεις, οι οποίες προέκυψαν σε μελλοντικό χρονικό διάστημα (άρθρο 103 του Συντάγματος του 2001, Π.Δ. 164/2004), ενώ αγνοεί τις δύο αποφάσεις υπέρ των συμβασιούχων του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων του 2006 και του 2009.
Η υπόθεση που θα εξεταστεί αφορά καθαρίστριες που προσλήφθηκαν στον ΟΠΑΠ το 1990 και το 1991 και μέχρι το 1998 εργάζονταν με πλήρες ωράριο. Οταν ο Οργανισμός μείωσε τις ημέρες εργασίας τους από 5 σε 4 και στη συνέχεια από 4 σε 3, διεκδίκησαν με αγωγή τους την καταβολή της διαφοράς των αποδοχών τους από τα ημερομίσθια που τους κόπηκαν, υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας τους. Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών απέρριψε την αγωγή τους, με απόφαση που, σύμφωνα με τον κ. Δουλγεράκη, είναι ορθή, αφού δεν παραβιάζει τη συνταγματική αρχή της ισότητας.
Της ΒΑΝΑΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΠΡΕΖΑ TV
20-9-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου