Κυριακή, Νοεμβρίου 14, 2010

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΓΕΝΝΑΕΙ ΝΕΟΥΣ ΑΡΧΗΓΟΥΣ ΚΟΜΜΑΤΩΝ

Οταν η οικονομική κρίση συμπίπτει με μια εκλογική αναμέτρηση τα αποτελέσματα είναι ιδιαιτέρως ενδιαφέροντα. Συνήθως, το κύμα δυσαρέσκειας των ψηφοφόρων σαρώνει αυτούς που τους οδήγησαν στη δυσμενή οικονομική κατάσταση και εξαργυρώνεται από τον επόμενο φιλόδοξο πολιτικό, που εμφανίζεται ως «σωτήρας». Στις εκλογές του 2008 οι Αμερικανοί αναζήτησαν στο πρόσωπο του Μπαράκ Ομπάμα τον ήρωα που θα τους βγάλει από την οικονομική ύφεση. Οικονομικοί αναλυτές ήλπιζαν τότε, ότι έως τις ενδιάμεσες εκλογές του 2010, η πληγωμένη αμερικανική οικονομία θα βρισκόταν στην καθοριστική στροφή προς την ανάκαμψη.

Το αποτέλεσμα της κάλπης στις 2 Νοεμβρίου δεν τους δικαίωσε. Στο προσκήνιο επανήλθαν οι ρεπουμπλικάνοι και μάλιστα μια νέα γενιά υποψηφίων από τους οποίους πολιτικοί αναλυτές πιστεύουν ότι θα προκύψουν οι επόμενοι αμερικανοί πρόεδροι. Οπως τότε που ο Μπιλ Κλίντον και ο Τζορτζ Μπους ο νεότερος αναδείχθηκαν σε εποχές άλλων οικονομικών κρίσεων που στην προεδρία βρίσκονταν οι αντίπαλοι.

Στις αρχές του 1980 ο ρεπουμπλικανός πρόεδρος Ρόναλντ Ρέιγκαν αποφασίζει να εφαρμόσει μια επιθετική φορολογική πολιτική που έμεινε στην ιστορία ως η σκληρότερη, με τον περίφημο νόμο Φορολογικής Αμεροληψίας και Δημοσιονομικής Υπευθυνότητας (TEFRA).

Παρά τις αρνητικές προβλέψεις ο Ρέιγκαν μέσα στα επόμενα δυο χρόνια κερδίζει το στοίχημα αλλά χάνει τις ενδιάμεσες εκλογές του 1982. Οι Δημοκρατικοί κέρδισαν εφτά νέες πολιτείες, ανάμεσά τους κι αυτή του Αρκάνσας. Ο νεαρός δημοκρατικός κυβερνήτης Μπιλ Κλίντον, βασιζόμενος στα οφέλη της φορολογικής πολιτικής που έχει αρχίσει να αποδίδει επενδύει στην παιδεία και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας που του έδωσαν και το εισιτήριο για τις προεδρικές εκλογές του 1992. Την ίδια περίοδο, ο δημοκρατικός Μάικλ Δουκάκης είναι ένα ακόμη πρόσωπο που θα παίξει σημαντικό ρόλο στη μετέπειτα ιστορία.

Η οικονομική κρίση, το 1994, βρίσκει τους Δημοκρατικούς και τον Μπιλ Κλίντον στην εξουσία. Η ιστορία επαναλαμβάνεται και ανάμεσα στους Ρεπουμπλικάνους που πρωτοεμφανίστηκαν εκείνη τη χρονιά είναι ο Τζορτζ Μπους ο νεότερος, που στέφεται κυβερνήτης του Τέξας. Εκτός από το ήδη γνωστό του όνομα, ο Μπους κέρδισε τη θέση του κυβερνήτη σε μια ιστορική περίοδο όπου η οικονομία βρισκόταν σε φάση ανάκαμψης, γεγονός που του έδωσε τη δυνατότητα να ακολουθήσει τα βήματα του Μπιλ Κλίντον με περικοπές φόρων και αύξηση των δαπανών για την παιδεία.

Μια «μαγική» συνταγή που τον έκανε δημοφιλή αλλά δεν ήταν αρκετή για να τον «στέψει» πρόεδρο το 2000, οπότε και κατέφυγε στη νοθεία. Ανάμεσα στους ρεπουμπλικανούς που τράβηξαν τα «φώτα» πάνω τους το 1994 ακριβώς επειδή «γκρέμισαν» τα δημοκρατικά κάστρα σε εποχή διακυβέρνησης των Δημοκρατικών, ήταν ο Ρούντολφ Τζουλιάνι που εξελέγη δήμαρχος στη Νέα Υόρκη, οι κυβερνήτες Κριστίν Γουίτμαν στο Νιου Τζέρσεϊ, Τζορτζ Πατάκις στη Νέα Υόρκη και Τομ Ριτζ στην Πενσιλβανία.

Αν υποθέσουμε ότι η τύχη παίζει καθοριστικό ρόλο ακόμη και στην πολιτική, τότε οι αμερικανοί αναλυτές έχουν ήδη ανακαλύψει τα νέα τους «είδωλα» στο στρατόπεδο των Ρεπουμπλικανών. Ο Σκοτ Γουόλκες από το Ουισκόνσιν και η Σουζάνα Μαρτίνεθ από το Νέο Μεξικό ίσως είναι τα πρόσωπα των αμερικανικών εκλογών του 2016.

Της ΓΙΟΥΛΑΣ ΖΑΧΙΩΤΗ

ΠΡΕΖΑ TV
14-11-2010

Δεν υπάρχουν σχόλια: