Είναι τόσο ευτυχισμένος που κατάφερε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα, ώστε τα εμπόδια φαίνεται να μην τον ενοχλούν. Είναι σαν να μην τα βλέπει. Ο πρώτος των πρώτων των φετινών πανελληνίων εξετάσεων Ραφαήλ Παπαδόπουλος, ένα αγόρι με σπαστική τετραπληγία, βλέπει αισιόδοξα το μέλλον του στο ΑΠΘ, χωρίς όμως ακόμη να έχει βγει από τα… τείχη της σχολής του.Οι πρώτες ημέρες του Ραφαήλ Παπαδόπουλου στο ΑΠΘ, του μαθητή του 20ού λυκείου Θεσσαλονίκης, που στις πανελλήνιες εξετάσεις έγραψε μόλις… τρία 20άρια, ένα 19,9 και δύο 19,8, αλλά επέλεξε να εισαχθεί στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών, κύλησαν με ενδιαφέρον. «Διάλεξα συνειδητά αυτή τη σχολή και αποζημιώθηκα με το παραπάνω. Τα μαθήματα είναι πολύ ωραία, άπτονται των ενδιαφερόντων μου, μιας και κινούνται στο τρίπτυχο ιστορία-πολιτική-φιλοσοφία. Δεν είχα κανένα δίλημμα, γι’ αυτό και ήταν η μόνη σχολή που έβαλα στο μηχανογραφικό», σχολίασε ο Ραφαήλ.
Όνειρό του είναι να γίνει πολιτικός, γι’ αυτό και περίμενε με μεγάλη αγωνία την πρώτη γενική συνέλευση φοιτητών, η οποία έγινε πριν δυο εβδομάδες. Στήθηκε από πολύ νωρίς στο αμφιθέατρο του τμήματος, στο ισόγειο της σχολής ΝΟΠΕ, ελπίζοντας πως θα υπάρξει ένας γόνιμος, δημοκρατικός διάλογος και θα ακουστούν εξαιρετικές απόψεις. Εκεί όμως αντιμετώπισε το πρώτο εμπόδιο. Για να καθίσει στο αμφιθέατρο, έπρεπε να ανέβει ένα σκαλοπάτι. Δύσκολο εγχείρημα, αφού ο Ραφαήλ κινείται με περιπατητήρα. Άμεσα συμφοιτητές του έσπευσαν να τον βοηθήσουν να καθίσει στις πρώτες θέσεις. Άξιζε όλη αυτή η προσπάθεια; «Ήταν περίπου αυτό που περίμενα. Το μόνο κακό είναι ότι ο κάθε εκπρόσωπος παράταξης κατηγορούσε τους υπόλοιπους ότι μιλούν σαν εκπρόσωποι κομμάτων. Το κλίμα ήταν διχαστικό. Επίσης δεν ήρθε αρκετός κόσμος. Από τα 1.000 μέλη του συλλόγου στην αίθουσα βρίσκονταν περίπου 80-100. Ελπίζω στις επόμενες γενικές συνελεύσεις να έρθουν και άλλοι φοιτητές».
Από την πρώτη στιγμή που πήγε στη σχολή τον πλησίασαν τα στελέχη της ΠΑΣΠ του τμήματος. Άλλωστε ιδεολογικά κινείται σε αυτό το χώρο. Ωστόσο, όπως δήλωσε στη «Θ», δεν γράφηκε ακόμη στην παράταξη. «Έχω ακούσει πολλά για τη διαφθορά των πολιτικών νεολαιών. Πήρα την απόφαση στο πρώτο έτος σπουδών να δω πώς κινούνται τα πράγματα και μετά να γραφώ. Με δυσαρεστεί, όταν λένε όλους τους πολιτικούς κλέφτες. Η γενίκευση είναι επικίνδυνη. Πιστεύω ότι για το σημείο όπου έφτασε η χώρα έχουν μερίδιο ευθύνης -έστω μικρό- και οι πολίτες. Για τη συναλλαγή χρειάζονται δύο μέρη», ανέφερε ο φοιτητής.
Τριτοκοσμικές καταστάσεις στην πόλη
«Έτσι όπως είναι σήμερα η Θεσσαλονίκη, τα άτομα με αναπηρίες είναι αποκλεισμένα. Δεν έχω δει άτομα με μπαστούνια ή καροτσάκια στους δρόμους, γιατί δεν υπάρχουν υποδομές. Οι εννέα από τις δέκα ράμπες που έχουν τοποθετηθεί δεν είναι στο ίδιο επίπεδο με το έδαφος, είναι δύο-τρία εκατοστά πιο ψηλές, οπότε είναι άχρηστες. Οι ειδικές θέσεις πάρκιγκ είναι συνήθως κατειλημμένες. Είναι σαν να ζούμε σε μία χώρα όπου δεν υπάρχουν άτομα με αναπηρίες», σημείωσε ο Ραφαήλ, προσθέτοντας ότι ο δήμαρχος που θα εκλεγεί στις προσεχείς εκλογές πρέπει να δείξει ιδιαίτερη ευαισθησία στο θέμα των ατόμων με αναπηρία. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές -αναπτυγμένες- πόλεις η προσβασιμότητα των ατόμων με αναπηρίες σε όλους τους χώρους και τα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι υπόθεση λυμένη. Εμείς ακόμη διεκδικούμε τα αυτονόητα. Ο Ραφαήλ θυμάται με ενθουσιασμό το ταξίδι του στο Λονδίνο πριν από έναν χρόνο. «Όλα τα έχουν προβλέψει. Τα τρένα έχουν ειδικές ράμπες. Σε όσους σταθμούς δεν υπάρχουν ασανσέρ λειτουργεί μία τηλεφωνική υπηρεσία, με την οποία πρέπει να επικοινωνήσεις μία μέρα νωρίτερα από τότε που επιθυμείς να χρησιμοποιήσεις το μετρό, για να σε περιμένουν κάποια άτομα, τα οποία θα σε βοηθήσουν. Εδώ ζούμε τριτοκοσμικές καταστάσεις». Για να αλλάξουν, όπως λέει, πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία των ανθρώπων και να εξαλειφθεί η γραφειοκρατία.
Όλα τα παραπάνω μάλλον πρέπει να ισχύσουν και για το πανεπιστήμιο όπου φοιτά. Βέβαια ακόμη δεν αντιμετώπισε πολλά προβλήματα, μιας και όλη η ζωή του περιορίζεται μέχρι στιγμής στο ισόγειο της σχολής. Στην προσπάθειά του να κινηθεί και σε άλλους χώρους πιθανότατα θα βρει διάφορα εμπόδια: έλλειψη ραμπών, μικρά ασανσέρ, κλεισμένες είσοδοι από παρκαρισμένα αυτοκίνητα, στενοί χώροι. Όμως έχει ακόμη τέσσερα χρόνια μπροστά του και, ποιος ξέρει, ίσως η κατάσταση αλλάξει.
Αλλαγές μέχρι τα Χριστούγεννα
Η κατάσταση είναι γνωστή -και όχι αδιάφορη- στις πρυτανικές αρχές του ΑΠΘ. Το σύνθημά τους σύμφωνα με την αντιπρύτανη ακαδημαϊκών υποθέσεων Δέσποινα Λιάλιου είναι «προτεραιότητα στην πρόσβαση, προτεραιότητα στη γνώση». Ήδη έχουν αποφασίσει να συστήσουν ειδική επιτροπή, η οποία θα μελετήσει την κατάσταση και θα υποβάλει προτάσεις για την απρόσκοπτη πρόσβαση των ατόμων με αναπηρίες στην πανεπιστημιούπολη. Τα πορίσματα θα είναι έτοιμα μέχρι τα Χριστούγεννα, καθώς τα προβλήματα χρήζουν άμεσης επίλυσης.
«Έχουν γίνει κάποιες παρεμβάσεις από τις διοικήσεις των σχολών. Όμως αποτελούν μόνον το 10% των αναγκαίων παρεμβάσεων. Επιπλέον πρέπει να υπάρξει συνολική προσέγγιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρίες, ώστε οι παρεμβάσεις να έχουν συνοχή», τόνισε στη «Θ» η κ. Λιάλιου. Παράλληλα υποστήριξε πως προσωπικό στοίχημά της είναι να καθιερωθεί η αναλογικότητα (σ.σ. ευνοϊκές διατάξεις για την εύκολη εισαγωγή των ατόμων με αναπηρίες) και στα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών.
Της Φιλομήλας Δημολαΐδου
ΠΡΕΖΑ TV
1-11-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου