Το ΚΚΕ ξαναδιαβάζει την ιστορία του λαϊκού κινήματος στην Ελλάδα ή απλώς η Αλέκα Παπαρήγα θέλει να κλείσει λογαριασμούς με το παρελθόν ώστε, όταν έλθει η ώρα της αποχώρησής της από το κόμμα, να μην έχει αφήσει ιστορικές εκκρεμότητες;
Οποια και αν είναι η αφορμή και με δεδομένο ότι η αρχή έγινε από τη δημόσια αποκατάσταση του Νίκου Πλουμπίδη, «το νερό έχει μπει στο αυλάκι» και, όπως εκτιμούν στελέχη του Κομμουνιστικού Κόμματος, «δεν αποκλείονται εκπλήξεις, αφού η ιστορία έχει πολλαπλές αναγνώσεις».
Το τελευταίο διάστημα, πλειάδα ιστορικών, ανάμεσά τους και ο καθηγητής του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης Γ. Μαργαρίτης, μελετούν εντατικά την πιο κρίσιμη ίσως περίοδο της ιστορίας του ΚΚΕ, εκείνη των χρόνων 1946-1970. Περίοδος που σημαδεύτηκε από τον εμφύλιο και την εμβληματική προσωπικότητα του Ν. Ζαχαριάδη, αλλά και πολιτικές αποφάσεις που σημάδεψαν για χρόνια την πορεία του κομμουνιστικού κινήματος στην Ελλάδα.
«Κύριο μέλημά μας είναι να αναδείξουμε τις πολιτικές που προκρίθηκαν, το πολιτικό, οικονομικό και γεωστρατηγικό περιβάλλον μέσα στο οποίο αυτές πραγματοποιήθηκαν και να παραθέσουμε στοιχεία που θα οδηγήσουν τον αναγνώστη σε όσο το δυνατόν ασφαλή συμπεράσματα» υποστηρίζει ο Γ. Μαργαρίτης. Και αν όλα αυτά τα χρόνια το ΚΚΕ περιέβαλε με αχλύ ηρωική και ταυτόχρονα πένθιμη την πλέον κρίσιμη περίοδο της ιστορίας του, ο Γ. Μαργαρίτης είναι σαφής: «Διαβάζουμε το παρελθόν γιατί με τον τρόπο αυτό μπορούμε να φωτίσουμε το παρόν και το μέλλον στην ιστορία, πόσω μάλλον την περίοδο αυτή που σημαδεύτηκε ανεξίτηλα από σημαντικές προσωπικότητες. Πάντα το εργαστήρι μας είναι το χθες». Κατά περιόδους το ΚΚΕ έχει προχωρήσει στην έκδοση ιστορικών ντοκουμέντων, όπως αποφάσεις συνεδρίων και κρίσιμων συνεδριάσεων Κεντρικών Επιτροπών, αλλά σπάνια αυτά είχαν πάρει τη μορφή ιστορικά επεξεργασμένων κειμένων.
«Ο Ν. Ζαχαριάδης είναι παιδί της Κομμουνιστικής Διεθνούς, όντως σε αυτό το σημείο υπάρχει ένα μπέρδεμα: Είναι θύμα και θύτης ή απλώς ερμήνευσε τα πραγματικά δεδομένα κάτω από τη σοβιετική επιρροή;» αναρωτιέται ο Γ. Μαργαρίτης και σπεύδει να απαντήσει: «Είναι δευτερεύον αν έπραξε σωστά ή λάθος, πρέπει να μελετήσουμε τις αντικειμενικές συνθήκες που τον οδήγησαν στη μία ή την άλλη επιλογή».
Σε μια ιστορική περίοδο που σημαδεύτηκε από ισχυρές προσωπικότητες όπως εκείνη του Αρη Βελουχιώτη, οι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι «πάντα οι πρωταγωνιστές έχουν ένα δικαίωμα παραπάνω, αλλά αυτό δεν απαγορεύει στον ιστορικό να αποκαθάρει το πρόσωπο εντάσσοντάς το στο ευρύτερο πολιτικό γίγνεσθαι». Και επισημαίνουν: «Μην ξεχνάτε ότι και τη νηφαλιότητα του θανάτου πολιτικά τη διαχειρίζονται οι επίγονοι, αλλά αυτή δεν δικαιολογεί τη ρετσινιά του χαφιέ».
Ενα πρώτο κείμενο συμπερασμάτων έχει ήδη κατατεθεί στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος και η συζήτηση για εκείνη την περίοδο έχει ανοίξει και στις οργανώσεις του ΚΚΕ.
Αν αυτή οδηγήσει σε αναθεωρήσεις, θα φανεί στο εγγύς μέλλον. «Εμείς βοηθάμε με στοιχεία, ανοίγουμε το πεδίο μελέτης, δεν μας ενδιαφέρει το τι και πώς θα εκτιμήσει το ΚΚΕ το αποτέλεσμα» λέει ο Γ. Μαργαρίτης. Πάντως, στελέχη του ΚΚΕ εκτιμούν ότι πλησιάζει η ώρα της επίσημης αποκατάστασης του Ν. Ζαχαριάδη, αφού τα πρώτα μηνύματα από τις οργανώσεις είναι ενθουσιωδώς υπέρ του «Αρχηγού».
Του ΦΩΤΗ ΠΑΠΟΥΛΙΑ
ΠΡΕΖΑ TV
23-4-2011
Οποια και αν είναι η αφορμή και με δεδομένο ότι η αρχή έγινε από τη δημόσια αποκατάσταση του Νίκου Πλουμπίδη, «το νερό έχει μπει στο αυλάκι» και, όπως εκτιμούν στελέχη του Κομμουνιστικού Κόμματος, «δεν αποκλείονται εκπλήξεις, αφού η ιστορία έχει πολλαπλές αναγνώσεις».
Το τελευταίο διάστημα, πλειάδα ιστορικών, ανάμεσά τους και ο καθηγητής του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης Γ. Μαργαρίτης, μελετούν εντατικά την πιο κρίσιμη ίσως περίοδο της ιστορίας του ΚΚΕ, εκείνη των χρόνων 1946-1970. Περίοδος που σημαδεύτηκε από τον εμφύλιο και την εμβληματική προσωπικότητα του Ν. Ζαχαριάδη, αλλά και πολιτικές αποφάσεις που σημάδεψαν για χρόνια την πορεία του κομμουνιστικού κινήματος στην Ελλάδα.
«Κύριο μέλημά μας είναι να αναδείξουμε τις πολιτικές που προκρίθηκαν, το πολιτικό, οικονομικό και γεωστρατηγικό περιβάλλον μέσα στο οποίο αυτές πραγματοποιήθηκαν και να παραθέσουμε στοιχεία που θα οδηγήσουν τον αναγνώστη σε όσο το δυνατόν ασφαλή συμπεράσματα» υποστηρίζει ο Γ. Μαργαρίτης. Και αν όλα αυτά τα χρόνια το ΚΚΕ περιέβαλε με αχλύ ηρωική και ταυτόχρονα πένθιμη την πλέον κρίσιμη περίοδο της ιστορίας του, ο Γ. Μαργαρίτης είναι σαφής: «Διαβάζουμε το παρελθόν γιατί με τον τρόπο αυτό μπορούμε να φωτίσουμε το παρόν και το μέλλον στην ιστορία, πόσω μάλλον την περίοδο αυτή που σημαδεύτηκε ανεξίτηλα από σημαντικές προσωπικότητες. Πάντα το εργαστήρι μας είναι το χθες». Κατά περιόδους το ΚΚΕ έχει προχωρήσει στην έκδοση ιστορικών ντοκουμέντων, όπως αποφάσεις συνεδρίων και κρίσιμων συνεδριάσεων Κεντρικών Επιτροπών, αλλά σπάνια αυτά είχαν πάρει τη μορφή ιστορικά επεξεργασμένων κειμένων.
«Ο Ν. Ζαχαριάδης είναι παιδί της Κομμουνιστικής Διεθνούς, όντως σε αυτό το σημείο υπάρχει ένα μπέρδεμα: Είναι θύμα και θύτης ή απλώς ερμήνευσε τα πραγματικά δεδομένα κάτω από τη σοβιετική επιρροή;» αναρωτιέται ο Γ. Μαργαρίτης και σπεύδει να απαντήσει: «Είναι δευτερεύον αν έπραξε σωστά ή λάθος, πρέπει να μελετήσουμε τις αντικειμενικές συνθήκες που τον οδήγησαν στη μία ή την άλλη επιλογή».
Σε μια ιστορική περίοδο που σημαδεύτηκε από ισχυρές προσωπικότητες όπως εκείνη του Αρη Βελουχιώτη, οι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι «πάντα οι πρωταγωνιστές έχουν ένα δικαίωμα παραπάνω, αλλά αυτό δεν απαγορεύει στον ιστορικό να αποκαθάρει το πρόσωπο εντάσσοντάς το στο ευρύτερο πολιτικό γίγνεσθαι». Και επισημαίνουν: «Μην ξεχνάτε ότι και τη νηφαλιότητα του θανάτου πολιτικά τη διαχειρίζονται οι επίγονοι, αλλά αυτή δεν δικαιολογεί τη ρετσινιά του χαφιέ».
Ενα πρώτο κείμενο συμπερασμάτων έχει ήδη κατατεθεί στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος και η συζήτηση για εκείνη την περίοδο έχει ανοίξει και στις οργανώσεις του ΚΚΕ.
Αν αυτή οδηγήσει σε αναθεωρήσεις, θα φανεί στο εγγύς μέλλον. «Εμείς βοηθάμε με στοιχεία, ανοίγουμε το πεδίο μελέτης, δεν μας ενδιαφέρει το τι και πώς θα εκτιμήσει το ΚΚΕ το αποτέλεσμα» λέει ο Γ. Μαργαρίτης. Πάντως, στελέχη του ΚΚΕ εκτιμούν ότι πλησιάζει η ώρα της επίσημης αποκατάστασης του Ν. Ζαχαριάδη, αφού τα πρώτα μηνύματα από τις οργανώσεις είναι ενθουσιωδώς υπέρ του «Αρχηγού».
Του ΦΩΤΗ ΠΑΠΟΥΛΙΑ
ΠΡΕΖΑ TV
23-4-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου