ΜΙΑ ΕΓΚΥΚΛΙΟ που μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω στα πνευματικά-συγγενικά δικαιώματα που υποχρεούνται να καταβάλλουν επιχειρηματίες από το χώρο της εστίασης και της ψυχαγωγίας εξέδωσε την εβδομάδα που πέρασε ο Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας (ΟΠΙ). Με αυτή ανοίγει ο δρόμος σε χιλιάδες καταστηματάρχες να μην πληρώνουν πνευματικά δικαιώματα.
Με απλά λόγια, ο ΟΠΙ, ο οποίος υπάγεται στο υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, αναφέρει ότι οι επιχειρηματίες όταν είναι να λάβουν από την εκάστοτε δημοτική αρχή τη λεγόμενη «άδεια μουσικής», μπορούν να κάνουν μία υπεύθυνη δήλωση που να λέει ότι η μουσική που χρησιμοποιούν δεν ανήκει σε καλλιτέχνες που έχουν εκχωρήσει τα δικαιώματά τους σε κάποιον από τους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης, όπως είναι η γνωστή σε όλους ΑΕΠΙ και η «Αυτοδιαχείριση» (η πρώτη εκπροσωπεί πάνω από το 95% των δημιουργών στην Ελλάδα και η δεύτερη ένα πολύ μικρό αριθμό συνθετών-στιχουργών).
Εύλογο το ερώτημα: και όλοι αυτοί από πού θα παίρνουν μουσική; Σήμερα στο Ιντερνετ υπάρχουν χιλιάδες έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες που δεν έχουν εκχωρήσει τα πνευματικά τους δικαιώματα σε κάποιον οργανισμό και οι οποίοι έχουν και σχετικές αναρτήσεις ότι το προϊόν τους είναι διαθέσιμο για κάθε χρήση, ελεύθερα. Επίσης, εδώ και μερικούς μήνες ξεκίνησε στη χώρα μας η λειτουργία της Fairmusic, που εκπροσωπεί τον βελγικό οργανισμό Jamento, με αντικείμενο την πώληση συνδρομών (με κόστος σχεδόν στο 1/3 απ' αυτά που ζητάει η ΑΕΠΙ) σε «ρεπερτόριο - πακέτο» που είναι απαλλαγμένο από πνευματικά δικαιώματα ύστερα από σχετική δήλωση των δημιουργών.
Η αλήθεια είναι ότι αυτό το ρεπερτόριο σε καμία περίπτωση δεν περιλαμβάνει έργα γνωστών και επώνυμων καλλιτεχνών. Αλλά αυτό δεν είναι κάτι που απασχολεί ιδιαίτερα ένα τυροπιτάδικο, ένα εστιατόριο ή μία ξενοδοχειακή μονάδα που θέλει να παίξει μουσική απλά σαν «χαλί» για τους πελάτες. Αντίθετα, με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, μπαρ και κέντρα διασκέδασης ή σκηνές με ζωντανή μουσική, όπου το «προϊόν» μουσική καθορίζει την κατανάλωση ποτού, επί του παρόντος δεν μπορούν να βρουν... «σωτηρία» σε τέτοιου είδους ρεπερτόριο.
Στην εγκύκλιο, όμως, μπερδεύεται το πράγμα σε ό,τι αφορά τη χρήση τηλεόρασης και ραδιοφώνου. Ο επιχειρηματίας καλείται να δηλώσει «ενήμερος» ότι εφόσον τα χρησιμοποιεί πρέπει να καταβάλλει δικαιώματα στους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης που τα δικαιούνται. Στο σημείο αυτό, ενδεχομένως να ανοίξουν δικαστικές διαμάχες, καθώς ενδέχεται ιδιοκτήτες ξενοδοχείων ή καφέ που έχουν τηλεοράσεις σε κοινόχρηστους χώρους να αρνηθούν να πληρώσουν στην ΑΕΠΙ τα ίδια ποσά που πλήρωναν παλιότερα για το σύνολο της χρήσης της μουσικής.
Για παράδειγμα, σήμερα ένα εστιατόριο στην επαρχία που έχει εμβαδόν από 90 έως 120 τ.μ., για να παίζει μόνο με cd player (χωρίς disc jockey) πρέπει να πληρώνει 756 ευρώ το χρόνο στην ΑΕΠΙ, ανεξάρτητα από το πόσες μέρες λειτουργεί.
Τα «συγγενικά»
Τα τελευταία πέντε χρόνια από τις ομοειδείς επιχειρήσεις ζητούν χρήματα και οι φορείς Απόλλων (οργανοπαίχτες), Ερατώ (τραγουδιστές) και Grammo (δισκογραφικές) για τα λεγόμενα «συγγενικά» δικαιώματα. Μάλιστα, οι απαιτήσεις των τριών φορέων ανέρχονται στα ίδια περίπου επίπεδα με αυτά της ΑΕΠΙ.
Τώρα, όμως, με τη νέα εγκύκλιο, οι ιδιοκτήτες των εστιατορίων και άλλων καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος που δεν ενδιαφέρονται για «επώνυμο» ρεπερτόριο, μπορούν να κάνουν τη σχετική υπεύθυνη δήλωση και θ' απαλάσσονται τόσο από τα πνευματικά όσο και από τα συγγενικά δικαιώματα.
Να σημειώσουμε ότι η ΑΕΠΙ εισπράττει και διανέμει στους δικαιούχους δημιουργούς περί τα 50 εκατ. ευρώ το χρόνο. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία, το δεύτερο εξάμηνο του 2009 η ΑΕΠΙ «μοίρασε» 25,3 εκατ. ευρώ. Απ' αυτά τα 11,3 εκατ. ευρώ προέρχονταν από τις λεγόμενες «δημόσιες εκτελέσεις», δηλαδή από τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος.
Η ΑΕΠΙ, επικαλούμενη προσωπικά δεδομένα, δεν έχει ανακοινώσει ποτέ πώς διανέμονται τα χρήματα αυτά, δηλαδή πόσα πήρε ο κάθε δικαιούχος. Ποτέ δεν έχει δώσει και λίστα για το ποιους εκπροσωπεί: κάτι που είναι πολύ κρίσιμο από τη στιγμή που ο επιχειρηματίας πρέπει να ξέρει ποιοι δημιουργοί «ανήκουν» σε αυτή, προκειμένου να δηλώσει υπεύθυνα ότι δεν χρησιμοποιεί τραγούδια τους.
ΠΡΕΖΑ TV
15-5-2011
Με απλά λόγια, ο ΟΠΙ, ο οποίος υπάγεται στο υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, αναφέρει ότι οι επιχειρηματίες όταν είναι να λάβουν από την εκάστοτε δημοτική αρχή τη λεγόμενη «άδεια μουσικής», μπορούν να κάνουν μία υπεύθυνη δήλωση που να λέει ότι η μουσική που χρησιμοποιούν δεν ανήκει σε καλλιτέχνες που έχουν εκχωρήσει τα δικαιώματά τους σε κάποιον από τους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης, όπως είναι η γνωστή σε όλους ΑΕΠΙ και η «Αυτοδιαχείριση» (η πρώτη εκπροσωπεί πάνω από το 95% των δημιουργών στην Ελλάδα και η δεύτερη ένα πολύ μικρό αριθμό συνθετών-στιχουργών).
Εύλογο το ερώτημα: και όλοι αυτοί από πού θα παίρνουν μουσική; Σήμερα στο Ιντερνετ υπάρχουν χιλιάδες έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες που δεν έχουν εκχωρήσει τα πνευματικά τους δικαιώματα σε κάποιον οργανισμό και οι οποίοι έχουν και σχετικές αναρτήσεις ότι το προϊόν τους είναι διαθέσιμο για κάθε χρήση, ελεύθερα. Επίσης, εδώ και μερικούς μήνες ξεκίνησε στη χώρα μας η λειτουργία της Fairmusic, που εκπροσωπεί τον βελγικό οργανισμό Jamento, με αντικείμενο την πώληση συνδρομών (με κόστος σχεδόν στο 1/3 απ' αυτά που ζητάει η ΑΕΠΙ) σε «ρεπερτόριο - πακέτο» που είναι απαλλαγμένο από πνευματικά δικαιώματα ύστερα από σχετική δήλωση των δημιουργών.
Η αλήθεια είναι ότι αυτό το ρεπερτόριο σε καμία περίπτωση δεν περιλαμβάνει έργα γνωστών και επώνυμων καλλιτεχνών. Αλλά αυτό δεν είναι κάτι που απασχολεί ιδιαίτερα ένα τυροπιτάδικο, ένα εστιατόριο ή μία ξενοδοχειακή μονάδα που θέλει να παίξει μουσική απλά σαν «χαλί» για τους πελάτες. Αντίθετα, με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, μπαρ και κέντρα διασκέδασης ή σκηνές με ζωντανή μουσική, όπου το «προϊόν» μουσική καθορίζει την κατανάλωση ποτού, επί του παρόντος δεν μπορούν να βρουν... «σωτηρία» σε τέτοιου είδους ρεπερτόριο.
Στην εγκύκλιο, όμως, μπερδεύεται το πράγμα σε ό,τι αφορά τη χρήση τηλεόρασης και ραδιοφώνου. Ο επιχειρηματίας καλείται να δηλώσει «ενήμερος» ότι εφόσον τα χρησιμοποιεί πρέπει να καταβάλλει δικαιώματα στους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης που τα δικαιούνται. Στο σημείο αυτό, ενδεχομένως να ανοίξουν δικαστικές διαμάχες, καθώς ενδέχεται ιδιοκτήτες ξενοδοχείων ή καφέ που έχουν τηλεοράσεις σε κοινόχρηστους χώρους να αρνηθούν να πληρώσουν στην ΑΕΠΙ τα ίδια ποσά που πλήρωναν παλιότερα για το σύνολο της χρήσης της μουσικής.
Για παράδειγμα, σήμερα ένα εστιατόριο στην επαρχία που έχει εμβαδόν από 90 έως 120 τ.μ., για να παίζει μόνο με cd player (χωρίς disc jockey) πρέπει να πληρώνει 756 ευρώ το χρόνο στην ΑΕΠΙ, ανεξάρτητα από το πόσες μέρες λειτουργεί.
Τα «συγγενικά»
Τα τελευταία πέντε χρόνια από τις ομοειδείς επιχειρήσεις ζητούν χρήματα και οι φορείς Απόλλων (οργανοπαίχτες), Ερατώ (τραγουδιστές) και Grammo (δισκογραφικές) για τα λεγόμενα «συγγενικά» δικαιώματα. Μάλιστα, οι απαιτήσεις των τριών φορέων ανέρχονται στα ίδια περίπου επίπεδα με αυτά της ΑΕΠΙ.
Τώρα, όμως, με τη νέα εγκύκλιο, οι ιδιοκτήτες των εστιατορίων και άλλων καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος που δεν ενδιαφέρονται για «επώνυμο» ρεπερτόριο, μπορούν να κάνουν τη σχετική υπεύθυνη δήλωση και θ' απαλάσσονται τόσο από τα πνευματικά όσο και από τα συγγενικά δικαιώματα.
Να σημειώσουμε ότι η ΑΕΠΙ εισπράττει και διανέμει στους δικαιούχους δημιουργούς περί τα 50 εκατ. ευρώ το χρόνο. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία, το δεύτερο εξάμηνο του 2009 η ΑΕΠΙ «μοίρασε» 25,3 εκατ. ευρώ. Απ' αυτά τα 11,3 εκατ. ευρώ προέρχονταν από τις λεγόμενες «δημόσιες εκτελέσεις», δηλαδή από τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος.
Η ΑΕΠΙ, επικαλούμενη προσωπικά δεδομένα, δεν έχει ανακοινώσει ποτέ πώς διανέμονται τα χρήματα αυτά, δηλαδή πόσα πήρε ο κάθε δικαιούχος. Ποτέ δεν έχει δώσει και λίστα για το ποιους εκπροσωπεί: κάτι που είναι πολύ κρίσιμο από τη στιγμή που ο επιχειρηματίας πρέπει να ξέρει ποιοι δημιουργοί «ανήκουν» σε αυτή, προκειμένου να δηλώσει υπεύθυνα ότι δεν χρησιμοποιεί τραγούδια τους.
ΠΡΕΖΑ TV
15-5-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου