Ήταν περίπου πριν από ένα χρόνο (λίγο πριν ή μετά δεν έχει σημασία) που ανακοινώθηκε η συναυλία των Red Hot Chili Peppers στην Αθήνα. Εξ’ άλλου είναι μία παράδοση πλέον στις αρχές του Σεπτέμβρη να οδεύουμε προς ΟΑΚΑ να δούμε ένα μεγάλο όνομα. Και οφείλω να σας πω ότι στο άκουσμα δεν ψηνόμουν και πολύ. Λίγο ότι τους είχα δει στην Indija πριν από κάποια χρόνια με support τους ανερχόμενους Kasabian, λίγο η φωνή του … Αντώνη (η ελληνική του καταγωγή..) που δεν έβγαινε, ενώ το Stadium Arcadium για το οποίο γινόταν συναυλία ήταν μία από τις καλύτερες στιγμές τους.
Οι φόβοι μου ενισχύθηκαν όταν άνθρωποι που εμπιστεύομαι τους είδαν πριν έρθουν και δεν εκφράστηκαν με τα θετικότερα των σχολίων. Και επειδή θέλω (αν μπω στη διαδικασία) μα μετανιώνω για πράγματα που έχω κάνει και όχι το αντίθετο κατηφόρισα στη πρωτεύουσα με την επιφύλαξη αλλά και με τη κρυφή ελπίδα ότι μιας και έρχονται πρώτη φορά στην Ελλάδα κάτι μπορεί να αλλάξει.
Δυστυχώς όμως ο Αντωνάκης που είχε ένα υπεροπτικό βλέμμα αποχωρώντας από τη σκηνή δεν συγκινήθηκε ή μάλλον καλύτερα δεν μπορούσε να μας δώσει έστω και μία ιδέα από το group που λατρέψαμε και από το 1983 μέχρι σήμερα έχει πουλήσει πάνω από 80 εκατομμύρια δίσκους.
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή.
Οι Sunny Side of the Razor άνοιξαν το υποτιθέμενο party με τη Σάνη Χατζηαργύρη να κάνει φιλότιμες προσπάθειες αλλά ο ήχος να θυμίζει καμένο ηχείο αυτοκινήτου.
Ακολούθησε το support group της περιοδείας στην Ευρώπη που άφησαν κυριολεκτικά αδιάφορους τους παρευρισκομένους που σιγά σιγά είχαν αρχίσει να κατακλύζουν αρένα και κερκίδες. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί η απαράδεκτη οργάνωση που είχε η συναυλία. Στην αρένα έμπαινε όποιος ήθελε και τελικά ήταν πιο εύκολο να μπεις ΧΩΡΙΣ εισιτήριο παρά με αυτό. Οι προνομιούχες θέσεις μπροστά δεν είχαν ούτε μπαρ ούτε τουαλέτες και ο μέσος χρόνος αποχώρησης μέσα από το γήπεδο υπολογίστηκε στη 1 ώρα.
Οι Peppers βγήκαν στη σκηνή στις 10 παρά 20 περίπου και έφυγαν στις 12 παρά παίζοντας καθαρό χρόνο γύρω στη 1 ώρα και 40 λεπτά. Ο οποίος χρόνος θα ήταν αποδεκτός εάν:
Η συναυλία θα έκανε τον κόσμο να τραγουδήσει και να περάσει καλά. Δεν υπήρχε παλμός
Το να λες μία σου επιτυχία και να την επαναλαμβάνεις λίγα τραγούδια μετά ούτε καν στο encore δηλαδή υποτιμά τη νοημοσύνη μου ως ακροατή. Δεν ήρθες στην Ουγκάντα και ας έρχεσαι πρώτη φορά.
Παράλειψη επιτυχιών που σ έχουν τοποθετήσει στη συνείδηση μας ως κορυφαίο rock group στη πρώτη σου επίσκεψη στην Ελλάδα είναι εγκληματική. Παράδειγμα: Τhe other side. The zephyr song
Αυτή λοιπόν η … αρπαχτή που κάποιοι ονόμασαν συναυλία της χρονιάς θα ξεχαστεί πολύ γρήγορα από το μυαλό μου γιατί δεν θέλω ούτε το group να απομυθοποιήσω ούτε να πιστέψω ότι είμαστε τριτοκοσμική χώρα και δεν μπορούμε να διοργανώσουμε μια σωστή συναυλία. Για αυτό λοιπόν αγαπητοί Peppers θα δανειστώ ένα τίτλο από τραγούδι σας και θα δηλώσω ότι ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΣΕ ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ!!
ΠΡΕΖΑ TV
10-9-2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου