Βγαινει η 50αρα με βαμμενο μαλλι απο κομμωτηριο με φουλαρι τσαντα λουιβιτον γυαλι 300 ευρω κοστουμια 500ρικο ποφοιτη γυμνασιου με μισθο εναμισι χιλιαρικο που διοριστηκε απο τον Αντρεα που καθεται 30 χρονια και μας στηνει στην ουρα σαν ζωα και φωναζει αγανακτισμενη Τι περιμενετε να μας εξαθλιωσετε? Την εξαθλιωση μας περιμενετε? Αη στο χωριο σου μωρη να βγαλεις καμια ντοματα να φαμε γαμω τα ρουσφετια σου.
Ήταν Πέμπτη βράδυ και εγώ όπως σχεδόν πάντα χάλαγα τα μάτια μου μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή μου. Ξαφνικά το παραθυράκι του MiRc άναψε, ένα περίεργο ψευδώνυμο με ρώταγε αν μπορώ να βοηθήσω σε μία απορία για το κανάλι, απάντησα λοιπόν στην απορία και να μην πολυλογώ μετά απο πολλές γραμμές με greeklish ανταλλάξαμε τηλέφωνα. Παρασκευή μεσημέρι βγήκα για το καθημερινό μου περπάτημα, μου είχε λείψει η μυρωδιά της θάλασσας γιατί γεννήθηκα κοντά της, έτσι μπήκα στο λεωφορείο για Πειραιά. Στην διαδρομή σκεφτόμουν το μυστηριώδες όνομα που μίλαγα το προηγούμενο βράδυ, άραγε ήταν γυναίκα ή άντρας, μου έκανε πλάκα ή εννοούσε ότι μου έλεγε...? "otan se kalesw den 8a eisai o eautos sou" μου είπε, αναρωτιόμουν τι θα με περίμενε, έπρεπε να πάρω τηλέφωνο.
Χτύπαγε αλλά δεν το σήκωνε, μετά από λίγο ήρθε μήνυμα το οποίο έλεγε ότι δεν θα μου δώσει την άδεια να Τον/Την ακούσω από το τηλέφωνο, έπρεπε να πάρω την απόφαση να Τον/Την δώ από κοντά. Αφού περπάτησα για κάμποση ώρα σκεπτόμενος τα καλά και τα κακά του να συναντήσω Κάποιον/α άγνωστο/η για παιχνίδι και έτσι παρορμητικός όπως είμαι είπα το ναι. Παρασκευή βράδυ το τηλέφωνο χτύπησε, ήταν ένα μήνυμα το οποίο έλεγε την ώρα και το μέρος της συνάντησης και τελείωνε με "βγάλε κάθε ενοχλητική τρίχα από πάνω σου"...Το έκανα και μπήκα για μπάνιο, τα χέρια μου δεν ξεκολλούσαν από το σώμα μου... πήγα να.... αλλά γύρισα την βάνα στο κρύο... δεν έπρεπε! Η επόμενη μέρα πέρναγε πολύ δύσκολα, το μυαλό μου ήταν κολλημένο στο βράδυ, προσπαθούσα να απασχολώ τον εαυτό μου με πολλά πράγματα, ζωγράφισα έπαιξα παιχνίδια στο pc και βγήκα βόλτα, τίποτα! Το σκεφτόμουν συνέχεια, ευτυχώς η ώρα ήταν 8, σε 2 ώρες θα ήμουν εκεί... Χτύπησα το κουδούνι, η πόρτα άνοιξε, πέρασα μέσα και έκλεισα την πόρτα, πάνω στο τραπεζάκι ήταν ένα σημείωμα. "ΠηΓαΙΝΕ ΣτΗν ΝτΟΥλΑπΑ ΚαΙ ΦΟρΕσΕ ¨Οτι ΒΡεΙΣ ΜεΣΑ" άνοιξα και είδα... γυναικεία ρούχα.! Φόρεσα πρώτα το κόκκινο στριγκάκι, ήταν άβολο αλλά ωραίο μετά τις ζαρτιέρες και μετά τις δικτυωτές κάλτσες, στην αρχή σκεφτόμουν τι τραβάνε οι γυναίκες αλλά μετά κατάλαβα ότι όλο αυτό το τελετουργικό ήταν ωραίο. Αφού φόρεσα και το κοντό προκλητικό μαύρο φόρεμα που είχε κρεμασμένο σε μία ξύλινη κρεμάστρα συνέχισα να διαβάζω., "ΣΤο ΣυΡΤαρΙ θΑ βΡΕΙς τα ΑπΑΡΑΙτΗΤα Να ΒΑΦτεΙς" σαν ζωγράφος είχα σταθερό χέρι έτσι και το έκανα με αρκετή επιτυχία αν και τα χρώματα που χρησιμοποίησα ήταν αρκετά έντονα και παρέπεμπαν σε τσούλα. Συνέχισα να διαβάζω στο τέλος της σελίδας, "ΦοΡΕΣε την ΠΕΡοΥΚα, ΓοναΤιΣΕ ΚαΙ ΠεΡιμενΕ μΕ... Υ.Σ Μην ΨΑξειΣ ΓιΑ ΑΡωΜα, Θα ΣΤο ΔΟσΩ ΕΓΩ..." βρήκα την περούκα η οποία ήταν μαύρη με μακρυά μαλλιά, αφού την προσάρμοσα κοιτάχτηκα στον καθρέπτη, πράγματι δεν ήμουν ο εαυτός μου, ήταν σαν να έβλεπα την γυναικεία πλευρά μου ολοζώντανη να με κοιτάζει, τα τακούνια με πέθαιναν έτσι και λύγισα και γονάτισα.... ξαφνικά άκουσα τακούνια , ήταν Αυτή, φορούσε έναν υπέροχο ριγέ κορσέ και ψηλοτάκουνες γόβες και σκούρες κάλτσες, δεν πρόλαβα να δώ πρόσωπο γιατί έσκυψα το κεφάλι μου, κρατούσε ένα riding crop και με αυτό με ψαχούλευε... "ωραίο τσουλάκι έγινες!" μου είπε, το crop έπεσε με δύναμη στην πλάτη μου! Ανασηκώθηκα αλλά έσκυψα πάλι το κεφάλι μου , "Σήκω και περπάτα λίγο, θέλω να δώ πόσο όμορφη έγινες" μου είπε, σηκώθηκα και μετά από πολλές προσπάθειες να περπατήσω με τα τακούνια τα καταφέρνω και κάνω μερικά βήματα. Μου ανασήκωνε το φόρεμα με την βίτσα να δεί τα εσώρουχα που φορούσα καλύτερα καθώς το φόρεμα ήταν κοντό και φαινόντουσαν όταν έσκυβα, έκανα κύκλους με κατεβασμένα τα μάτια, "ΣΤΑΜΑΤΑ" φώναξε. Άρχισε να με ψαχουλεύει με το χέρι και να με βαράει στον πισινό με αυτό, "Μην κουνηθείς!" έφερε ένα δερμάτινο λουρί και μου το πέρασε στο λαιμό, "γονάτισε πάλι!"μου είπε με κοφτή φωνή, με έσερνε από αυτό για κάμποση ώρα, μετά μου είπε να βάλω τα χέρια μου στην μια πλευρά του κρεβατιού, έβγαλε από το συρτάρι ένα μαστίγιο με πολλές ουρές και το έφερε μπροστά στο πρόσωπο μου, αφού το έσυρε σε όλο μου το σώμα σαν να με χάιδευε άρχισε να με χτυπάει με αυτό δυνατά. μέτραγα 1....2.....3..... 10..... 25.... 29..... τράβηξε τις ουρές του μαστιγίου και τις έφερε στο στόμα μου, μου είπε να το κρατήσω εκεί, από τον καθρέπτη Την έβλεπα να φέρνει κάτι σαν δονητή, κατάλαβα ότι ήταν strap on γιατί άκουγα που το φορούσε, ήταν μαύρο και αρκετά μεγάλο για μένα, ήρθε μπροστά στο πρόσωπο μου, τράβηξε το μαστίγιο απο το στόμα μου και άρχισε να κουνάει το πλαστικό "πράμα" Της, έβγαλα την γλώσσα μου αλλά δεν με άφηνε να το γλύψω, το κούναγε προκλητικά, "Θές να μου πάρεις πίπα τσούλα?" "Μάλιστα Κυρία! Το θέλω πολύ!" απάντησα γεμάτος λαγνεία... Το χτύπαγε απαλά πίσω και το χάιδευε πάνω μου αλλά δεν μπήκε ακόμα μέσα μου, ίσως να μπλόφαρε έλεγα από μέσα μου , τις σκέψεις μου τις διέκοψε ένας ήχος....
9 σχόλια:
ΚΡΕΜΑΛΑ
καμια αποδοκιμασια το να σε χλευαζει ενα πληθος απο συντεχνιακους υπαλληλους με αναρθρες αγενεις κραυγες ειναι τιτλος τιμης.
6:58 Δεν βαρεθηκατε ακομη να ονειρευεστε κρεμαλες?
Στον κώλο σου θα την βάλουμε την κρεμάλα, κωλοφασιστάκο!
7 13 εσυ δεν βαρεθηκες να νομιζεις οτι παντα θα γλιτωνετε ;
Αριστεροι τι στοιχημα πατε οτι δεν υπαρχει περιπτωση τιμωριας πολυ απλα γιατι ολα γινοντε για το ευρητερο συμφερον του Ελληνικου λαου!
Περιμενε να δειτε τον τσιπρακο πως θα στρωσει σιγα σιγα λιγος καιρος εμεινε!
Βγαινει η 50αρα με βαμμενο μαλλι απο κομμωτηριο με φουλαρι τσαντα λουιβιτον γυαλι 300 ευρω κοστουμια 500ρικο ποφοιτη γυμνασιου με μισθο εναμισι χιλιαρικο που διοριστηκε απο τον Αντρεα που καθεται 30 χρονια και μας στηνει στην ουρα σαν ζωα και φωναζει αγανακτισμενη
Τι περιμενετε να μας εξαθλιωσετε?
Την εξαθλιωση μας περιμενετε?
Αη στο χωριο σου μωρη να βγαλεις καμια ντοματα να φαμε γαμω τα ρουσφετια σου.
713 οταν λεμε πληθος εννοουμε καμια 300αρια και ατομα οχι 30 γεροντια.
Ήταν Πέμπτη βράδυ και εγώ όπως σχεδόν πάντα χάλαγα τα μάτια μου μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή μου. Ξαφνικά το παραθυράκι του MiRc άναψε, ένα περίεργο ψευδώνυμο με ρώταγε αν μπορώ να βοηθήσω σε μία απορία για το κανάλι, απάντησα λοιπόν στην απορία και να μην πολυλογώ μετά απο πολλές γραμμές με greeklish ανταλλάξαμε τηλέφωνα.
Παρασκευή μεσημέρι βγήκα για το καθημερινό μου περπάτημα, μου είχε λείψει η μυρωδιά της θάλασσας γιατί γεννήθηκα κοντά της, έτσι μπήκα στο λεωφορείο για Πειραιά. Στην διαδρομή σκεφτόμουν το μυστηριώδες όνομα που μίλαγα το προηγούμενο βράδυ, άραγε ήταν γυναίκα ή άντρας, μου έκανε πλάκα ή εννοούσε ότι μου έλεγε...? "otan se kalesw den 8a eisai o eautos sou" μου είπε, αναρωτιόμουν τι θα με περίμενε, έπρεπε να πάρω τηλέφωνο.
Χτύπαγε αλλά δεν το σήκωνε, μετά από λίγο ήρθε μήνυμα το οποίο έλεγε ότι δεν θα μου δώσει την άδεια να Τον/Την ακούσω από το τηλέφωνο, έπρεπε να πάρω την απόφαση να Τον/Την δώ από κοντά.
Αφού περπάτησα για κάμποση ώρα σκεπτόμενος τα καλά και τα κακά του να συναντήσω Κάποιον/α άγνωστο/η για παιχνίδι και έτσι παρορμητικός όπως είμαι είπα το ναι.
Παρασκευή βράδυ το τηλέφωνο χτύπησε, ήταν ένα μήνυμα το οποίο έλεγε την ώρα και το μέρος της συνάντησης και τελείωνε με "βγάλε κάθε ενοχλητική τρίχα από πάνω σου"...Το έκανα και μπήκα για μπάνιο, τα χέρια μου δεν ξεκολλούσαν από το σώμα μου... πήγα να.... αλλά γύρισα την βάνα στο κρύο... δεν έπρεπε!
Η επόμενη μέρα πέρναγε πολύ δύσκολα, το μυαλό μου ήταν κολλημένο στο βράδυ, προσπαθούσα να απασχολώ τον εαυτό μου με πολλά πράγματα, ζωγράφισα έπαιξα παιχνίδια στο pc και βγήκα βόλτα, τίποτα!
Το σκεφτόμουν συνέχεια, ευτυχώς η ώρα ήταν 8, σε 2 ώρες θα ήμουν εκεί...
Χτύπησα το κουδούνι, η πόρτα άνοιξε, πέρασα μέσα και έκλεισα την πόρτα, πάνω στο τραπεζάκι ήταν ένα σημείωμα. "ΠηΓαΙΝΕ ΣτΗν ΝτΟΥλΑπΑ ΚαΙ ΦΟρΕσΕ ¨Οτι ΒΡεΙΣ ΜεΣΑ" άνοιξα και είδα... γυναικεία ρούχα.!
Φόρεσα πρώτα το κόκκινο στριγκάκι, ήταν άβολο αλλά ωραίο μετά τις ζαρτιέρες και μετά τις δικτυωτές κάλτσες, στην αρχή σκεφτόμουν τι τραβάνε οι γυναίκες αλλά μετά κατάλαβα ότι όλο αυτό το τελετουργικό ήταν ωραίο. Αφού φόρεσα και το κοντό προκλητικό μαύρο φόρεμα που είχε κρεμασμένο σε μία ξύλινη κρεμάστρα συνέχισα να διαβάζω., "ΣΤο ΣυΡΤαρΙ θΑ βΡΕΙς τα ΑπΑΡΑΙτΗΤα Να ΒΑΦτεΙς" σαν ζωγράφος είχα σταθερό χέρι έτσι και το έκανα με αρκετή επιτυχία αν και τα χρώματα που χρησιμοποίησα ήταν αρκετά έντονα και παρέπεμπαν σε τσούλα.
Συνέχισα να διαβάζω στο τέλος της σελίδας, "ΦοΡΕΣε την ΠΕΡοΥΚα, ΓοναΤιΣΕ ΚαΙ ΠεΡιμενΕ μΕ... Υ.Σ Μην ΨΑξειΣ ΓιΑ ΑΡωΜα, Θα ΣΤο ΔΟσΩ ΕΓΩ..." βρήκα την περούκα η οποία ήταν μαύρη με μακρυά μαλλιά, αφού την προσάρμοσα κοιτάχτηκα στον καθρέπτη, πράγματι δεν ήμουν ο εαυτός μου, ήταν σαν να έβλεπα την γυναικεία πλευρά μου ολοζώντανη να με κοιτάζει, τα τακούνια με πέθαιναν έτσι και λύγισα και γονάτισα.... ξαφνικά άκουσα τακούνια , ήταν Αυτή, φορούσε έναν υπέροχο ριγέ κορσέ και ψηλοτάκουνες γόβες και σκούρες κάλτσες, δεν πρόλαβα να δώ πρόσωπο γιατί έσκυψα το κεφάλι μου, κρατούσε ένα riding crop και με αυτό με ψαχούλευε... "ωραίο τσουλάκι έγινες!" μου είπε, το crop έπεσε με δύναμη στην πλάτη μου! Ανασηκώθηκα αλλά έσκυψα πάλι το κεφάλι μου , "Σήκω και περπάτα λίγο, θέλω να δώ πόσο όμορφη έγινες" μου είπε, σηκώθηκα και μετά από πολλές προσπάθειες να περπατήσω με τα τακούνια τα καταφέρνω και κάνω μερικά βήματα. Μου ανασήκωνε το φόρεμα με την βίτσα να δεί τα εσώρουχα που φορούσα καλύτερα καθώς το φόρεμα ήταν κοντό και φαινόντουσαν όταν έσκυβα, έκανα κύκλους με κατεβασμένα τα μάτια, "ΣΤΑΜΑΤΑ" φώναξε. Άρχισε να με ψαχουλεύει με το χέρι και να με βαράει στον πισινό με αυτό, "Μην κουνηθείς!" έφερε ένα δερμάτινο λουρί και μου το πέρασε στο λαιμό, "γονάτισε πάλι!"μου είπε με κοφτή φωνή, με έσερνε από αυτό για κάμποση ώρα, μετά μου είπε να βάλω τα χέρια μου στην μια πλευρά του κρεβατιού, έβγαλε από το συρτάρι ένα μαστίγιο με πολλές ουρές και το έφερε μπροστά στο πρόσωπο μου, αφού το έσυρε σε όλο μου το σώμα σαν να με χάιδευε άρχισε να με χτυπάει με αυτό δυνατά. μέτραγα 1....2.....3..... 10..... 25.... 29..... τράβηξε τις ουρές του μαστιγίου και τις έφερε στο στόμα μου, μου είπε να το κρατήσω εκεί, από τον καθρέπτη Την έβλεπα να φέρνει κάτι σαν δονητή, κατάλαβα ότι ήταν strap on γιατί άκουγα που το φορούσε, ήταν μαύρο και αρκετά μεγάλο για μένα, ήρθε μπροστά στο πρόσωπο μου, τράβηξε το μαστίγιο απο το στόμα μου και άρχισε να κουνάει το πλαστικό "πράμα" Της, έβγαλα την γλώσσα μου αλλά δεν με άφηνε να το γλύψω, το κούναγε προκλητικά, "Θές να μου πάρεις πίπα τσούλα?" "Μάλιστα Κυρία! Το θέλω πολύ!" απάντησα γεμάτος λαγνεία... Το χτύπαγε απαλά πίσω και το χάιδευε πάνω μου αλλά δεν μπήκε ακόμα μέσα μου, ίσως να μπλόφαρε έλεγα από μέσα μου , τις σκέψεις μου τις διέκοψε ένας ήχος....
Δημοσίευση σχολίου