ΕΝΑ αυτοκίνητο για να κινηθεί χρειάζεται όλα του τα συστήματα να λειτουργούν, διαφορετικά ή δεν ξεκινάει ή στον γκρεμό καταλήγει. Το ίδιο και μια κοινωνία ανθρώπων, όπως σήμερα η ελληνική, στην οποία λεφτά δεν υπάρχουν, η παραγωγή είναι ανεπαρκής για να ζήσει ο πληθυσμός, το ηθικό είναι τελείως πεσμένο για να αγωνιστεί το κομμάτι του λαού που μπορεί να αποδώσει. Όλοι συμφωνούμε ότι η κατάσταση προ της οικονομικής κρίσης ήταν απαράδεκτη, η βίαιη όμως μετάλλαξη χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή και καλό τιμονιέρη.
Αν η δοσολογία πίεσης δεν είναι σωστή ή δεν χρησιμοποιεί τα κατάλληλα στοιχεία, η έκρηξη θα γίνει με καταστροφικές συνέπειες. Δυστυχώς, το τιμόνι της Ελλάδας σήμερα δεν το κρατάει η ελληνική κυβέρνηση, διότι ούτε οι συνθήκες το επιτρέπουν αλλά ούτε και ικανότητες έχει, αφού τα μέλη της προέρχονται από τον διεφθαρμένο χώρο των πολιτικών, οι οποίοι παρακίνησαν τους Έλληνες να ακολουθήσουν το δρόμο της καταστροφής. Για τη διαδικασία και τον τρόπο της μετάλλαξής μας αποφασίζουν τρίτοι, με άλλες συνήθειες και άλλο ταμπεραμέντο, οι οποίοι συμβουλεύονται τα οικονομικά εγχειρίδια και εφαρμόζουν τους αριθμητικούς κανόνες χωρίς να έχουν προσλαμβάνουσες παραστάσεις για να εκτιμήσουν τη δύναμη που έχει και το ρόλο που μπορεί να παίξει ο ενθουσιασμός και ή έννοια της δικαιοσύνης σ'Α αυτό το λαό. Όσα δισεκατομμύρια δάνεια κι αν μας δοθούν και όση επιμήκυνση του χρέους μας κι αν γίνει, η μηχανή δεν θα πάρει μπροστά, διότι λείπει το ουσιώδες, που είναι η απόφαση του λαού να «υποστεί» και να «πολεμήσει έστω ξυπόλυτος»!
Ο λαός δεν έχει πειστεί ότι το εργατικό δυναμικό είναι λάθος κατανεμημένο ούτε ότι η τάξη της απάτης και της διαπλοκής καλείται να πληρώσει το επιβάλλον μέρος της ευθύνης της. Η αίσθηση που έχουμε οι πολλοί είναι ότι όλοι μας επιτίθενται, μας απειλούν και μας βασανίζουν, χωρίς να μας εξηγούν το γιατί. Όταν αποδομείται ο κοινωνικός ιστός, διαλύεται η παραγωγική διαδικασία, κλείνουν κατά χιλιάδες οι επιχειρήσεις, υπερβαίνουν οι άνεργοι το ένα εκατομμύριο, μας απειλούν οι πάντες, βλέπουμε συνεχώς εφιάλτες στα όνειρά μας και δεν έχουμε να πληρώσουμε τα όλο και περισσότερα που μας ζητάνε, τότε δεν έχουμε μέλλον, κι ας λένε οι επιπόλαιοι το αντίθετο! Ας αντιληφθεί ο κ. Σαμαράς και η κυβέρνησή του ότι ακολουθούν λάθος μέθοδο, ότι δεν έχουμε να πληρώσουμε, ότι τις συνεχείς απειλές τις συνηθίζουμε και στο τέλος αδιαφορούμε και θυμίζουμε τα ποντίκια που άνοιγαν τρύπες στη βάρκα για να πνίξουν το βαρκάρη. Η οριζόντια και αλόγιστη κατανομή των βαρών δεν φέρνει αποτέλεσμα, διότι, όπως λέει και ο σοφός λαός, από τον οποίο λαό βρίσκονται μακριά οι κυβερνώντες, «άμα παραφορτώσεις το γαϊδούρι θα κωλοκάτσει»! Στο σημείο που βρισκόμαστε χρειάζεται «σεισάχθεια», χωρίς την οποία δεν θα ορθοποδήσουμε. Είναι λάθος κ. πρωθυπουργέ να πιστεύετε ότι αντέχουμε την πίεση και τις απειλές «εσαεί». Με αυτή την τακτική κατασκευάζετε μια Ελλάδα χωρίς Έλληνες, έτσι όπως την επιθυμούν οι πονηροί πιστωτές μας. Το πλέον ανησυχητικό είναι η συμπεριφορά του εργατικού δυναμικού της χώρας, το οποίο εξακολουθεί να άγεται και να φέρεται από τους ηλίθιους συνδικαλιστές. Πρέπει, έστω στο και 5΄, να αντιληφθούν οι εργαζόμενοι ότι τις ελληνικές επιχειρήσεις δεν πρέπει να τις βάζουν απέναντι αλλά δίπλα τους κι ας μην περιμένουν ξένους «μεγαλοεπενδυτές», διότι αυτοί δεν θα έρθουν, αλλά κι αν κάποτε έρθουν, θα μοιάζουν με εκείνους των Ναυπηγείων.
Συνειδητοποίησε κ. πρωθυπουργέ, ότι υπάρχουν κοινωνικές κατηγορίες, μεταξύ των οποίων και οι μικροί επιχειρηματίες, που δεν έχουν να πληρώσουν! Βοήθησε κ. πρωθυπουργέ να μην εξαθλιωθούμε κι άλλο και να μην κλείσουμε και όσοι ακόμα είμαστε ανοιχτοί, γιατί με βεβαιότητα η Ελλάδα σε λίγο θα λέγεται Μπανανία κι εσύ δεν θα αισθάνεσαι, στο εξωτερικό που ίσως θα εξαναγκαστείς εκ των πραγμάτων να βρίσκεσαι, υπερήφανος για το έργο σου.
Του
Απόστολου
Γεωργόπουλου*
*Ο κ. Απ. Γεωργόπουλος είναι επιχειρηματίας
εξπρεσ
ΠΡΕΖΑ TV
28-11-2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου