ΑΔΥΝΑΜΟΣ ΚΡΙΚΟΣ ΟΙ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ ΜΙΝΤΙΑΡΧΕΣ

Του Παντελή Ιωάννου
«Κάτι αλήθεια συμβαίνει εδώ, κάτι μυστικό». Ήταν ένα από τα τελευταία κυριακάτικα πρωινά, όταν ο στίχος του Σαββόπουλου μου ήρθε στο μυαλό. Μόλις είχα διαβάσει στο «Βήμα της Κυριακής» έναν πηχυαίο τίτλο που μας πληροφορούσε πως «η χώρα είναι υπό κατοχή». Είχα ακούσει πολλές φορές τη συγκεκριμένη αναφορά από τότε που η χώρα μπήκε στα μνημόνια. Από διάφορους πολιτικούς χώρους, από αρκετά μέσα ενημέρωσης, με διαφορετικό πολιτικό στίγμα.

Όμως, έως τότε, η ναυαρχίδα του ΔΟΛ έσπευδε να λοιδορήσει όλους αυτούς, συνήθως μέσω προβεβλημένων αρθρογράφων του, που υπερασπίζονταν «την αναγκαιότητα των μνημονίων» και κάποιοι έγραφαν επιπλέον πως «ακόμα και αν δεν μας επέβαλλαν οι δανειστές τα μνημόνια, έπρεπε να τα επιβάλουμε μόνοι μας»! Τι συνέβη λοιπόν και ο Στ. Ψυχάρης οργίστηκε; Μια οργή μάλιστα που δεν ήταν στιγμιαία. Τις επόμενες ημέρες τα έντυπά του μας έλεγαν πως «η τρόικα κάνει μπίζνες στην Ελλάδα» και ότι «προσπαθεί να επιβάλει ασφυκτική εποπτεία στις Τράπεζες»!
Η απορία – του γράφοντος αλλά και πολλών άλλων – μεγιστοποιήθηκε μερικές ημέρες αργότερα. Ένας άλλος ισχυρός παίκτης των ΜΜΕ, το «Έθνος» του ομίλου Μπόμπολα, δημοσίευε έναν τίτλο που τουλάχιστον ξένιζε τους αναγνώστες του, οι οποίοι είχαν συνηθίσει τη φιλο-μνημονιακή γραμμή του σε κεντρικό επίπεδο: «Η πέμπτη φάλαγγα της τρόικας στην Αθήνα» έγραφε με μεγάλα τονισμένα γράμματα. Και εξηγούσε πως «ξένα επιχειρηματικά συμφέροντα έχουν στόχο να επηρεάσουν δραστικά τις αποφάσεις στην Ελλάδα, να χειραγωγήσουν την Ελληνική κυβέρνηση αλλά και το πολιτικό σύστημα γενικά, να συκοφαντήσουν την εγχώρια επιχειρηματική τάξη και σταδιακά να περάσουν τις μεγάλες Ελληνικές επιχειρήσεις και τα φιλέτα της εγχώριας οικονομικής δραστηριότητας σε ξένα χέρια έναντι εξευτελιστικού τιμήματος»!
Όταν διαβάσαμε το ρεπορτάζ, έπρεπε να ξανακοιτάξουμε αν πράγματι το δημοσίευε το «Έθνος και όχι ένα αριστερό έντυπο...
Τι είναι λοιπόν, αλήθεια, αυτό που συμβαίνει εδώ, όπως αναρωτιόταν και ο τραγουδοποιός, με φυσικά εντελώς διαφορετική αφορμή; Γιατί οι ισχυροί μιντιάρχες (που σύμφωνα με τον Απ. Κακλαμάνη «διόριζαν τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ») με την αρθρογραφία τους παρέπεμπαν σε έντυπα της αριστεράς; Ποιο είναι το μυστικό;
Δεν ήθελε πολύ ψάξιμο η απάντηση: ήταν σαν να λύνεις το εύκολο sudocu. Τα ισχυρά ΜΜΕ ένιωσαν στο πετσί τους αυτό που νιώθει η πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας τα χρόνια των μνημονίων. Απώλεια κεκτημένων. Και αν για τους εργαζόμενους και συνταξιούχους τα κεκτημένα χάνονται με ένα νομοσχέδιο του Παπακωνσταντίνου, του Βενιζέλου ή του Στουρνάρα, για τους ισχυρούς και παραδοσιακούς μιντιάρχες χάνονται με διαφορετικό τρόπο. Σπάζοντας έναν από τους τρεις κρίκους που συνδέει επιχειρηματίες ΜΜΕ - τράπεζες και οικονομικά συμφέροντα. Οι τρεις κρίκοι, οι οποίοι διατηρούν στη ζωή για πολλά χρόνια ένα ολόκληρο σύστημα που επηρεάζει καθοριστικά τις τύχες αυτού του τόπου σε όλα τα επίπεδα. Πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό. Φυσικά, σ’ αυτές τις περιπτώσεις, όσοι επιδιώκουν να αλλάξουν τους συσχετισμούς και να αναδείξουν μια νέα τάξη πραγμάτων στον έλεγχο της πολιτικής και οικονομικής ζωής, γνωρίζουν το αυτονόητο. Πως ο κρίκος που θα επιδιώξουν να σπάσουν πρώτος είναι ο πιο αδύναμος. Και σ’ αυτή την περίπτωση ήταν ηλίου φαεινότερο πως οι ισχυροί μιντιάρχες είναι ο πιο αδύναμος κρίκος.
Τα χρέη όλων των ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης – κυρίως προς τις τράπεζες - ξεπερνούν όπως δείχνουν τα στοιχεία, τα δύο δισ. ευρώ. Αν προστεθούν τα χρέη των εντύπων (των οποίων οι ιδιοκτήτες πολλές φορές είναι και ιδιοκτήτες ηλεκτρονικών ΜΜΕ),τα οποία ξεπερνούν κατά πολύ το ένα δισ. ευρώ, εύκολα καταλαβαίνει κάποιος είναι ο αδύναμος κρίκος, ο οποίος εύκολα σπάει και ακόμα πιο εύκολα καταρρέει. Περί αυτού πρόκειται...


-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


ΔΙΑΠΛΟΚΗ 2 Λέξεις 716

Τη δεινή οικονομική κατάσταση στα ΜΜΕ την περιγράφει τέλεια μια τηλεοπτική διαφήμιση. Αναφέρεται σε ένα μηχάνημα που απομακρύνει από τον χώρο σας τα ποντίκια και τα ζωύφια! Μια τέτοια διαφήμιση, ενός φθηνού προϊόντος, παλαιότερα (πριν από ένα ή δυο χρόνια) παιζόταν μόνο σε μερικά μικρά κανάλια, άγνωστων ιδιοκτητών, μικρής εμβέλειας και συνήθως με προβολή προϊόντων υποκουλτούρας. Ακόμα και εκεί μάλιστα, στο prime time των καναλιών αυτών, συναντούσε κανείς διαφημίσεις πιο γνωστών προϊόντων. Συνήθως τις «δεύτερες» διαφημίσεις τις έβαζαν τις πρώτες πρωινές ώρες, μαζί με τα 090! Τώρα η διαφήμιση αυτή κυριαρχεί σε μεγάλα κανάλια και στις πιο ακριβές ζώνες προβολής!
Το παράδειγμα του μηχανήματος που διώχνει τα ποντίκια αρκεί για να περιγράψει κάποιος την πενία που υπάρχει στην διαφημιστική αγορά και κατά συνέπεια στα έσοδα των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών. Η κρίση φυσικά δεν περιορίζεται στα κανάλια. Κυριαρχεί σε όλα τα ΜΜΕ, τα οποία ωστόσο τα πολλά προηγούμενα χρόνια σώρευσαν ιλιγγιώδη έσοδα και από τη λειτουργία τους και από την είσοδό τους στο χρηματιστήριο την περίοδο 1999-2000. Πού πήγαν αυτά τα έσοδα, το γνωρίζουν μόνο όσοι τα εισέπραξαν.
Πάντως, αν πήγαν σε τσέπες ιδιοκτητών, δεν έχουν σκοπό οι τελευταίοι να τα βγάλουν για να στηρίξουν τα δικά τους μέσα αυτή τη δύσκολη περίοδο. Έτσι το πρόβλημα μετακυλίστηκε αλλού. Στις τσέπες των εργαζομένων (δημοσιογράφων, διοικητικών, τεχνικών κ.ά.), οι οποίοι είδαν τα τελευταία χρόνια είτε να εισπράττουν πολύ λιγότερα χρήματα κάθε μήνα είτε να μην εισπράττουν τίποτα, αφού απολύονται σχεδόν μαζικά. Υπάρχουν βέβαια και πολλές ακραίες καταστάσεις σ’ αυτή την κρίση. Αρκετά μέσα έπαψαν να υπάρχουν. Η «Απογευματινή», η «Ελευθεροτυπία», το Alter είναι μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα όπου οι εργαζόμενοι δεν έχασαν μόνο τις δουλειές τους, αλλά και αποζημιώσεις και δεδουλευμένα.
Δεν είναι βέβαιο ότι ανάλογες απώλειες είχαν οι ιδιοκτήτες αυτών των μέσων! Μια ματιά στους ισολογισμούς αρκετών ενεργών ΜΜΕ αρκεί για να... πιαστεί το στομάχι κάποιου. Ζημιές, ζημιές, ζημιές. Και παράλληλα δάνεια, δάνεια, δάνεια. Δάνεια τα οποία παλαιότερα οι τράπεζες έδιναν με περίσσια άνεση και πολλά από τα οποία τώρα εύκολα μπορούν να χαρακτηριστούν «κόκκινα». Οι ισολογισμοί μόνο (που δεν είναι σίγουρο ότι λένε πάντα όλη την αλήθεια) δείχνουν πως ο ΔΟΛ έχει συνολικές υποχρεώσεις 128,8 εκατ. ευρώ και βραχυπρόθεσμα χρέη 89,5 εκατ., ενώ μεγάλα χρέη έχουν το «Έθνος», η «Καθημερινή» κ.ο.κ.
Οι επιχειρήσεις αυτές πρέπει να τα επιστρέψουν τα δάνεια. Και οι τραπεζίτες δεν μπορούν πια να κάνουν τα στραβά μάτια. Και να θέλουν κάτι τέτοιο, θα έχουν τους επιτρόπους (που θα επιβληθούν με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών) να τους κοιτάζουν με αγριεμένο βλέμμα. Το ίδιο βλέμμα θα συναντήσουν οι επιχειρηματίες ΜΜΕ που θα ζητήσουν νέα δάνεια για να τρέξουν τις επιχειρήσεις τους. Ήδη, πριν καν τοποθετηθούν οι επίτροποι, τα δάνεια που ζητούν τα ΜΜΕ δεν δίνονται. Και αν δοθούν, αφορούν μικρά ποσά και τεράστιες εγγυήσεις.
Όταν αυτά συμβαίνουν στα οικονομικά των μέσων ενημέρωσης, εύκολα κατανοεί κάποιος γιατί τα καθεστωτικά μέσα ξαφνικά ανακαλύπτουν πως η τρόικα «έχει βάλει την χώρα υπό κατοχή», ότι «κάνει μπίζνες στη χώρα μας», ότι «έχει πέμπτη φάλαγγα με την οποία προσπαθεί να αλώσει τις ελληνικές επιχειρήσεις με χαμηλό κόστος». Η απόσταση ενός μέσου από το μνημονιακό στρατόπεδο στο αντιμνημονιακό είναι μερικά εκατομμύρια ευρώ δρόμος. Βέβαια, επειδή ο ψυλλιασμένος αναγνώστης ή τηλεθεατής θα κάνει τις δικές του δεύτερες σκέψεις για τη μετάλλαξη ορισμένων ΜΜΕ, τότε καλύτερα είναι να θολώσουμε το τοπίο. Άρα να πούμε πως ο αφελληνισμός αφορά όλες τις ελληνικές επιχειρήσεις... Άρα και τα μέσα...
Το πρόβλημα, αλλά και η ειρωνεία συνάμα, είναι πως ο αφελληνισμός των επιχειρήσεων εντάσσεται πράγματι σε ένα ευρύτερο σχέδιο, εμπνευσμένο από το ΔΝΤ κυρίως, για έλεγχο της οικονομικής και πολιτικής ζωής της χώρας. «Το Ποντίκι», από τον Οκτώβριο του 2011, είχε αναφερθεί σ’ αυτό. Στην προσπάθεια δηλαδή διάλυσης του σημερινού πολιτικού, οικονομικού και εκδοτικού κατεστημένου και την αντικατάστασή του από μια «νέα κατάσταση», μια νέα τάξη πραγμάτων στη χώρα μας. Μέσα από τις ευάλωτες τράπεζες και τα ευάλωτα media, το σχέδιο προχωράει. Και δυστυχώς συναντά μικρές μόνο αντιστάσεις, αφού οι μέχρι χθες φανατικοί υποστηρικτές των δανειστών έχουν χαμηλά ποσοστά αξιοπιστίας για να πείσουν σήμερα για τα μελανά σημεία αυτού του σχεδίου...

http://www.6meres.gr/details.php?aid=45584
ΠΡΕΖΑ TV
9-12-2012