Στις 31 Μαρτίου οι συλλογικές συμβάσεις θα ανήκουν στην ιστορία. Αλλά και όταν ήταν σε ισχύ, καταστρατηγούνταν χωρίς φόβο και χωρίς κυρώσεις. Τι θα συμβεί στο χώρο του θεάτρου μετά και την επίσημη κατάργησή τους;
«Είμαστε έρμαια», παραδέχεται η πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, Υρώ Μανέ. «Αγνωστο το τι μέλλει γενέσθαι. Είμαστε σε διαπραγματεύσεις με την Πανελλήνια Ενωση Ελεύθερου Θεάτρου (ΠΕΕΘ), που ζητά κι άλλες μειώσεις».
Οι ηθοποιοί είναι σε ποσοστό 95% σε ανεργία. «Οι υπόλοιποι που εργάζονται δεν εξασφαλίζουν ούτε το βασικό μισθό. Αναγκάζονται να δουλέψουν χωρίς ένσημα. Αυτό σημαίνει ότι ο ηθοποιός δεν έχει ούτε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Δεν θα μιλήσω για τα όρια της φτώχειας στα οποία ο κλάδος έχει εξωθηθεί. Βλέπετε, δεν είμαστε υπάλληλοι του Μετρό, φαρμακοποιοί ή γιατροί. Το αν παίζει ένας ηθοποιός ή δεν παίζει δεν θα απασχολήσει ποτέ την κοινωνία». Και η Μάνια Παπαδημητρίου, υπεύθυνη για το θέατρο στον ΣΥΡΙΖΑ, θεωρεί απαράδεκτες τις πιέσεις της ΠΕΕΘ. «Δεν γίνεται ένα σωματείο ηθοποιών να δεχτεί αυτό που ζητάει. Να υπογράφεις 3μηνη σύμβαση η οποία θα δίνει 1.800 ευρώ στο χέρι το χρόνο. Δεν ζει άνθρωπος με αυτά τα λεφτά. Είναι ήδη οριακά τα 1.200 ευρώ της σημερινής συλλογικής σύμβασης με μίνιμουμ 3 μήνες», υποστηρίζει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ σκοπεύει το προσεχές διάστημα να κάνει επίκαιρη ερώτηση για τους ηθοποιούς, την ανεργία τους και τους μισθούς τους: «Ενώ είμαστε ένας κλάδος με 95% ανεργία, πληθαίνουν οι περιπτώσεις όπου οι άνθρωποι εργάζονται με το 1/3 μιας κανονικής αμοιβής, για να μην πω χωρίς χρήματα. Σε αυτή την κατάσταση σε αντιμετωπίζει το κράτος και η Εφορία επειδή έχεις ένα μπλοκάκι παροχής υπηρεσιών σαν ελεύθερο επαγγελματία. Σαν να έχουμε δηλαδή πελάτες, ενώ έχουμε εργοδότη. Κι έρχεται μετά και σου παίρνει 20% φόρο, 16% ΙΚΑ και 13% ΦΠΑ, συν 500 ευρώ χαράτσι το χρόνο, που θα το κάνουν 600. Αυτό είναι ληστεία». Δεν θα είχε αντίρρηση η κ. Παπαδημητρίου να μην κοπεί ο ΦΠΑ στο μπλοκάκι παροχής υπηρεσιών, αρκεί «να αναλάμβανε το υπουργείο Πολιτισμού να μας δίνει τρία πιάτα φαΐ την ημέρα. Πιο ακριβά θα τους βγει από τις επιχορηγήσεις που έκοψαν».
Για έναν μεταφραστή τα πράγματα δεν είναι ευνοϊκότερα. Τα δεδομένα ρυθμίζονται από τη χωρητικότητα της αίθουσας, από το έργο (αν απαιτεί συγγραφικά δικαιώματα) και φυσικά από τις διαθέσεις του θιασάρχη. Παλαιότερα υπήρχε ένα μίνιμουμ γκαραντί από 2 έως 5 χιλιάδες ευρώ, και αποδιδόταν στον μεταφραστή και επιπλέον ποσοστό επί των εισπράξεων (5-10%). Σήμερα τα νούμερα αυτά μειώθηκαν ακόμα και στο Εθνικό. Για την «Αγία Ιωάννα των Σφαγείων » ο Γιώργος Δεπάστας αμείφθηκε με 5.000 ευρώ. Θα του αποδοθεί και το 5% επί των εισιτηρίων. «Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες στο θέατρο», διαπιστώνει.
enet.gr
ΠΡΕΖΑ TV
2-3-2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου