ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΟΙ ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ

Τα κρίσιμα προβλήματα και τις τραγικές ελλείψεις στην ειδική εκπαίδευση για τους μαθητές με αναπηρία ανέδειξαν επιστήμονες, εκπαιδευτικοί και γονείς, καλώντας την Παρασκευή στη μία το μεσημέρι σε παράσταση διαμαρτυρίας έξω από το υπουργείο Παιδείας. 
«Το 10% του πληθυσμού στην Ελλάδα πάσχει από κάποιου είδους αναπηρία, δεν μπορούμε να κάνουμε ότι δεν το βλέπουμε» είπαν, τονίζοντας ότι παρά τη ρητή υποχρέωση της πολιτείας, βάσει του νόμου, να παρέχει δημόσια, δωρεάν και υποχρεωτική εκπαίδευση στα παιδιά με αναπηρία, κάτι ζωτικής σημασίας για την εξέλιξή τους, αυτό στην ουσία δεν συμβαίνει. 


Την κατάσταση δυσχεραίνουν δε οι άγριες περικοπές των επιδομάτων και των παροχών που κάλυπταν τα Ταμεία.

Αναδεικνύοντας τη ζωτική σημασία των όποιων ελλείψεων και παραλείψεων της πολιτείας για τα παιδιά αυτά, οι ειδικοί υπογράμμισαν: «αν ένα παιδί που πάσχει από αυτισμό, δεν πάρει την κατάλληλη εκπαίδευση τα πρώτα χρόνια της ζωής του, δε θα μπορέσει να μάθει ποτέ, αν ένα παιδί με εγκεφαλική παράλυση δεν κάνει εργοθεραπεία και φυσιοθεραπεία, δε θα περπατήσει ποτέ, αν ένα παιδί δεν ενταχθεί με τους συμμαθητές του, θα κλειστεί στο σπίτι. Η πρόνοια, η φαρμακευτική αγωγή και η εκπαίδευση για τα άτομα με αναπηρία δεν έχει χώρο για συμβιβασμό, γιατί τους στερείς την ίδια τη ζωή».

Σοκαριστικά και αποδεικτικά ότι η κρίση ήρθε να αποτελειώσει το ούτως ή άλλως ανεπαρκές κοινωνικό κράτος ήταν τα στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν σε συνέντευξη Τύπου με τίτλο: «Η ειδική εκπαίδευση δεν διεκδικείται, είναι αυτονόητη, είναι η ζωή μας». 

Τη συνέντευξη έδωσαν από κοινού το Δίκτυο Ειδικών Σχολείων (ΔΕΣ) με τους ΣΑΤΕΑ (Σύλλογοι Αποφοίτων Τμημάτων Ειδικής Αγωγής.

Τα δύο σωματεία μαζί με την Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού Ειδικής Αγωγής (ΠΟΣΕΕΠΑ), την Πανελλήνια Ένωση Ειδικών Παιδαγωγών (ΠΕΕΠ) και τον Πανελλήνιο Επιστημονικό Σύλλογο Ειδικής Αγωγής (ΠΕΣΕΑ) καλούν σε παράσταση διαμαρτυρίας την ερχόμενη Παρασκευή, 19 Απριλίου, στη μία το μεσημέρι, έξω από το υπουργείο Παιδείας. 

Είναι η πρώτη φορά που θα βρεθούν από κοινού γονείς, εκπαιδευτικοί, ειδικό και βοηθητικό προσωπικό για να απαιτήσουν να καλυφθούν οι εκπαιδευτικές ανάγκες και να μη γίνει καμία περικοπή της δημόσιας χρηματοδότησης στην ειδική αγωγή.

Τραγικές ελλείψεις, ντροπή για την κοινωνία

Στην ειδική αγωγή το 60% των λειτουργών είναι αναπληρωτές, που θα πει ότι κάθε χρόνο αντικαθίστανται, συχνά και στα μέσα της χρονιάς, υπογράμμισε η Ευμορφία Αρβανίτη, δασκάλα ειδικής αγωγής και μέλος των ΣΑΤΕΑ. 

«Ένα παιδί με ειδικές ανάγκες είναι δύσκολο να εμπιστευτεί κάποιον και οι εκπαιδευτικοί με τη σειρά τους χρειάζονται χρόνο για να γνωρίσουν και να αξιολογήσουν το επίπεδο του κάθε παιδιού. Η συνεχής εναλλαγή διδακτικού προσωπικού είναι καταστροφική» εξήγησε η κυρία Αρβανίτη.

Φέτος, όπως τονίστηκε, το εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό μειώθηκε κατά 30%, ενώ του χρόνου προβλέπεται να μειωθεί κατά 80%. 

Σύμφωνα με την κυρία Αρβανίτη, πέρσι έγιναν 1.195 προσλήψεις στα πρωτοβάθμια σχολεία, φέτος 890 και του χρόνου υπολογίζονται γύρω στις 300. 

Στα τμήματα παράλληλης στήριξης που λειτουργούν στα γενικά σχολεία, κατατέθηκαν φέτος 5.000 αιτήσεις, εγκρίθηκαν οι 2.500 και στελεχώθηκαν τελικά 1.450 θέσεις.

Τα ειδικά σχολεία άργησαν και φέτος να ανοίξουν λόγω έλλειψης προσωπικού, ενώ πολλά από αυτά υπολειτουργούν. 

Την ίδια στιγμή, δεκάδες μαθητές αδυνατούν να μετακινηθούν προς και από το σχολείο τους και τα έξοδα μετακίνησης βαρύνουν τους γονείς. 

Επίσης στα γενικά σχολεία δεκάδες τμήματα ένταξης δεν λειτουργούν και πολλές φορές οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί αναγκάζονται να καλύπτουν τις ανάγκες δυο τμημάτων ένταξης.

Σύμφωνα με το νόμο 3699/2008 για την ειδική αγωγή, η πολιτεία υποχρεούται να παρέχει δημόσια, δωρεάν και υποχρεωτική εκπαίδευση στα παιδιά με αναπηρία, δήλωσε η Βασιλική Κυρίτση, δασκάλα ειδικής αγωγής και μέλος των ΣΑΤΕΑ. 

Αλλά αυτό στην ουσία δε συμβαίνει, συμπλήρωσε. Οι ελλείψεις στο προσωπικό (νοσηλευτές, λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, φυσιοθεραπευτές, κ.λπ.) αναγκάζουν τους γονείς να επισκέπτονται ιδιώτες των αντίστοιχων ειδικοτήτων τα απογεύματα.

«Ο νόμος ορίζει ότι ανά 8 παιδιά πρέπει να υπάρχει 1 βοηθός, αλλά αυτό δε γίνεται πουθενά» είπε ο Δημήτρης Μπότσος, μέλος του ΔΕΣ. 

Στο ειδικό σχολείο στο Ίλιον, για παράδειγμα, που πηγαίνει το παιδί του, για 62 παιδιά δουλεύουν 2 βοηθοί.

Την υπάρχουσα κατάσταση δυσχεραίνουν και οι δραματικές μειώσεις των εξόδων που κάλυπταν τα ασφαλιστικά ταμεία. 

Η Ζακλίν Πόιτρας, γονέας παιδιού με ειδικές ανάγκες και μέλος του ΔΕΣ, αναφέρει πως πέρσι δικαιούνταν από τον ΕΟΠΥΥ 1.180 ευρώ το μήνα και φέτος μόνο 540 ευρώ, ενώ από το προηγούμενο Ταμείο τής χρωστούν πάνω από 20.000 ευρώ για θεραπείες.

«Οι ελλείψεις για τα παιδιά με αναπηρία, δεν μετριούνται σε αριθμούς, είναι ζωτικής σημασία για την επιβίωσή τους. Αν ένα παιδί που πάσχει από αυτισμό, δεν πάρει την κατάλληλη εκπαίδευση τα πρώτα χρόνια της ζωής του, δεν θα μπορέσει να μάθει ποτέ, αν ένα παιδί με εγκεφαλική παράλυση δεν κάνει εργοθεραπεία και φυσιοθεραπεία, δεν θα περπατήσει ποτέ, αν ένα παιδί δεν ενταχθεί με τους συμμαθητές του, θα κλειστεί στο σπίτι. Η πρόνοια, η φαρμακευτική αγωγή και η εκπαίδευση για τα άτομα με αναπηρία δεν έχει χώρο για συμβιβασμό, γιατί τους στερείς την ίδια τη ζωή» τόνισε ο κ. Λαδάς.

Ο ίδιος ανέφερε πως στην Ελλάδα δεν έχουμε ποσοτικά στοιχεία για τα παιδιά με αναπηρία, κανείς δεν γνωρίζει πόσα είναι συνολικά, παρά μόνο όσα έχουν εγγραφεί σε προγράμματα, σε σχολεία και έχουν περάσει από το Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ). 

Μεγάλος αριθμός αναπήρων βρίσκεται κλεισμένος στο σπίτι του και ουσιαστικά αγνοείται, πρόσθεσε ο κ. Λαδάς. 

Ακολούθως, υπογράμμισε, δεν διαθέτουμε και ποιοτικά στοιχεία για την κατάσταση των παιδιών με ειδικές ανάγκες. 

«Οι αναπηρίες είναι πολλές. Κάθε παιδί έχει διαφορετικό πρόβλημα, πρέπει να αναπτυχθούν δομές που θα καλύπτουν όλα τα παιδιά» επισήμανε ο κ. Λαδάς. 

Επίσης, τα τελευταία χρόνια, παρατηρούμε «έκρηξη» σε νέα γενετικά νοσήματα, ιδιαίτερα στον αυτισμό, σημείωσε ο κ. Λαδάς, γι’ αυτό, πρόσθεσε, η ειδική αγωγή που έτσι και αλλιώς είναι σχεδόν ανύπαρκτη στην Ελλάδα, πρέπει να τεθεί υπό νέο πρίσμα.

Το θέμα της κοινωνικής αποδοχής της αναπηρίας έθιξε η κυρία Πόιτρας. 

«Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν να δέχονται τη διαφορετικότητα και αυτό χρειάζεται εκπαίδευση μέσα στην ίδια την κοινωνία. Πολλοί γονείς δε θέλουν παιδιά με αναπηρία δίπλα στα δικά τους ή ιδιωτικά σχολεία δε δέχονται μαθητές με ειδικές ανάγκες» ανέφερε η κυρία Πόιτρας. 

«Αυτά τα παιδιά, με την κατάλληλη ομπρέλα μπορούν να κάνουν ό,τι και τα υπόλοιπα, να παίξουν, να κατασκευάσουν, να ζωγραφίσουν, να γελάσουν, απλώς με διαφορετικό τρόπο. Η πολυμορφία είναι πλούτος για μια κοινωνία» κατέληξε.

Όλοι οι συμμετέχοντες στη συνέντευξη Τύπου υπογράμμισαν πως είναι υπέρ της προώθησης της ένταξης των μαθητών με ειδικές ανάγκες στη γενική εκπαίδευση, που αποτελεί και οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η κυβέρνηση προσανατολίζεται σε αυτή την κατεύθυνση, με τον όρο όμως να πληρούνται οι βασικές προϋποθέσεις, όπως υλικοτεχνικές υποδομές, συνεργασία εκπαιδευτικών γενικής και ειδικής αγωγής και αποδοχή της διαφορετικότητας από την κοινωνία.
Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΠΡΕΖΑ TV
17-4-2013