Του Μπάμπη Μιχάλη
Οπου να ’ναι βγαίνει από το Μνημόνιο, με καρφιτσωμένα στο στήθος τα εύσημα των αγορών και των πιστωτών… Την ίδια στιγμή όμως κάποιοι από τους πολίτες της κυνηγούν… περιστέρια για να χορτάσουν την πείνα τους.
Ο λόγος για την Ιρλανδία, που από αυτό το Σαββατοκύριακο θα είναι «τεχνικά» η πρώτη χώρα της ευρωζώνης που αναδύεται από πρόγραμμα διάσωσης. Το άγριο πρόγραμμα λιτότητας που εφάρμοσε η κυβέρνηση Εντα Κένι ως προϋπόθεση για τη λήψη δανείου 67,5 δισ. ευρώ από Ε.Ε., ΕΚΤ και ΔΝΤ επανέφερε τη χαμένη εμπιστοσύνη των επενδυτών προς τη χώρα των Κελτών.
Το ιρλανδικό Δημόσιο μπορεί πλέον να δανείζεται με ένα λογικό επιτόκιο από τις αγορές, καθώς οι αποδόσεις των δεκαετών ομολόγων υποχώρησαν πρόσφατα στο 3,5% έναντι 14,5% πριν από δύο χρόνια. Και, καθώς Ελλάδα, Πορτογαλία και Κύπρος παλεύουν ακόμη να βγουν από τα δικά τους «σωσίβια», η Ιρλανδία αποτελεί αυτή τη στιγμή το μοναδικό success story των ευρωπαϊκών πολιτικών λιτότητας, το μεγάλο καμάρι των τροϊκανών.
Ολα αυτά θεωρητικά, αφού η ωμή πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική.
Ικανοποίησε τις αγορές, εξαθλίωσε τους πολίτες
Εχοντας περικόψει δαπάνες 30 δισ. ευρώ ή περίπου το 20% του ΑΕΠ στα τελευταία 3 χρόνια, η ιρλανδική κυβέρνηση ικανοποίησε πιστωτές και αγορές, οδήγησε όμως από την άλλη πλευρά την ιρλανδική κοινωνία σε βαθιά κρίση. Ο λογαριασμός για τη διάσωση των ιρλανδικών τραπεζών -οι υπερβολές των οποίων οδήγησαν τη χώρα στο Μνημόνιο- χτύπησε τα 10.000 ευρώ για κάθε πολίτη της χώρας. Οι νέοι φόροι που εισήχθησαν, οι περικοπές των μισθών κατά 20%, η μείωση των επιδομάτων ανεργίας και κοινωνικής πρόνοιας γονάτισαν την κοινωνία και οδήγησαν ένα μεγάλο τμήμα της στην ακραία φτώχεια.
Ο 55χρονος Τζον Ντόνοβαν είχε πριν από την κρίση μια επιτυχημένη επιχείρηση πώλησης υλικών ηλεκτρονικών υπολογιστών. Τόσο η εταιρεία του όσο και ο ίδιος έβαλαν λουκέτο.
Ανεργος σήμερα ζει σε ένα μικρό εξοχικό σπίτι της μητέρας του μακριά από το κέντρο του Δουβλίνου. Κυνηγά… περιστέρια για να ζήσει και τα ψήνει στην αυλή για να κάνει οικονομία και στο λογαριασμό του ρεύματος. Η τραγική ιστορία του –που περιγράφεται σε πρόσφατο ρεπορτάζ των «New York Times»- δεν είναι η μοναδική.
Ο Μάρτιν Μπρενάν κερδίζει 9,5 ευρώ την ώρα ως καθαριστής σε νοσοκομεία και δεν του περισσεύει δεκάρα, αφού κουβαλά στην πλάτη του στεγαστικό δάνειο και… χαράτσι.
Δηλώνει ότι αρκετοί συνάδελφοί του στο νοσοκομείο έχουν αρχίσει να τρέφονται πια από τα συσσίτια. «Ο κόσμος τρώει κορνφλέικς για βραδινό» κραυγάζει προς τον δημοσιογράφο της αμερικανικής εφημερίδας, συμπληρώνοντας: «Πες στους οικονομολόγους ότι δεν είναι μύθος, είναι αλήθεια».
Πρόσφατη έρευνα σε 11.000 οικογένειες με παιδιά διαπίστωσε ότι το 67% αυτών δεν μπορεί να καλύψει τις βασικές τους ανάγκες και καθυστερεί τις πληρωμές ενοικίου, στεγαστικού δανείου και λογαριασμών ΔΕΚΟ.
Ακόμη χειρότερα, ένα στα πέντε παιδιά ζει σε οικογένειες όπου κανένας από τους δύο γονείς δεν εργάζεται – επίπεδο που είναι το υψηλότερο στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Διόλου τυχαίο βέβαια ότι από το 2008 περισσότεροι από 200 χιλιάδες από τον ύψους 4,6 εκατομμυρίων πληθυσμό της Ιρλανδίας έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό, προς αναζήτηση καλύτερης τύχης.
http://www.efsyn.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
14-12-2013
Οπου να ’ναι βγαίνει από το Μνημόνιο, με καρφιτσωμένα στο στήθος τα εύσημα των αγορών και των πιστωτών… Την ίδια στιγμή όμως κάποιοι από τους πολίτες της κυνηγούν… περιστέρια για να χορτάσουν την πείνα τους.
Ο λόγος για την Ιρλανδία, που από αυτό το Σαββατοκύριακο θα είναι «τεχνικά» η πρώτη χώρα της ευρωζώνης που αναδύεται από πρόγραμμα διάσωσης. Το άγριο πρόγραμμα λιτότητας που εφάρμοσε η κυβέρνηση Εντα Κένι ως προϋπόθεση για τη λήψη δανείου 67,5 δισ. ευρώ από Ε.Ε., ΕΚΤ και ΔΝΤ επανέφερε τη χαμένη εμπιστοσύνη των επενδυτών προς τη χώρα των Κελτών.
Το ιρλανδικό Δημόσιο μπορεί πλέον να δανείζεται με ένα λογικό επιτόκιο από τις αγορές, καθώς οι αποδόσεις των δεκαετών ομολόγων υποχώρησαν πρόσφατα στο 3,5% έναντι 14,5% πριν από δύο χρόνια. Και, καθώς Ελλάδα, Πορτογαλία και Κύπρος παλεύουν ακόμη να βγουν από τα δικά τους «σωσίβια», η Ιρλανδία αποτελεί αυτή τη στιγμή το μοναδικό success story των ευρωπαϊκών πολιτικών λιτότητας, το μεγάλο καμάρι των τροϊκανών.
Ολα αυτά θεωρητικά, αφού η ωμή πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική.
Ικανοποίησε τις αγορές, εξαθλίωσε τους πολίτες
Εχοντας περικόψει δαπάνες 30 δισ. ευρώ ή περίπου το 20% του ΑΕΠ στα τελευταία 3 χρόνια, η ιρλανδική κυβέρνηση ικανοποίησε πιστωτές και αγορές, οδήγησε όμως από την άλλη πλευρά την ιρλανδική κοινωνία σε βαθιά κρίση. Ο λογαριασμός για τη διάσωση των ιρλανδικών τραπεζών -οι υπερβολές των οποίων οδήγησαν τη χώρα στο Μνημόνιο- χτύπησε τα 10.000 ευρώ για κάθε πολίτη της χώρας. Οι νέοι φόροι που εισήχθησαν, οι περικοπές των μισθών κατά 20%, η μείωση των επιδομάτων ανεργίας και κοινωνικής πρόνοιας γονάτισαν την κοινωνία και οδήγησαν ένα μεγάλο τμήμα της στην ακραία φτώχεια.
Ο 55χρονος Τζον Ντόνοβαν είχε πριν από την κρίση μια επιτυχημένη επιχείρηση πώλησης υλικών ηλεκτρονικών υπολογιστών. Τόσο η εταιρεία του όσο και ο ίδιος έβαλαν λουκέτο.
Ανεργος σήμερα ζει σε ένα μικρό εξοχικό σπίτι της μητέρας του μακριά από το κέντρο του Δουβλίνου. Κυνηγά… περιστέρια για να ζήσει και τα ψήνει στην αυλή για να κάνει οικονομία και στο λογαριασμό του ρεύματος. Η τραγική ιστορία του –που περιγράφεται σε πρόσφατο ρεπορτάζ των «New York Times»- δεν είναι η μοναδική.
Ο Μάρτιν Μπρενάν κερδίζει 9,5 ευρώ την ώρα ως καθαριστής σε νοσοκομεία και δεν του περισσεύει δεκάρα, αφού κουβαλά στην πλάτη του στεγαστικό δάνειο και… χαράτσι.
Δηλώνει ότι αρκετοί συνάδελφοί του στο νοσοκομείο έχουν αρχίσει να τρέφονται πια από τα συσσίτια. «Ο κόσμος τρώει κορνφλέικς για βραδινό» κραυγάζει προς τον δημοσιογράφο της αμερικανικής εφημερίδας, συμπληρώνοντας: «Πες στους οικονομολόγους ότι δεν είναι μύθος, είναι αλήθεια».
Πρόσφατη έρευνα σε 11.000 οικογένειες με παιδιά διαπίστωσε ότι το 67% αυτών δεν μπορεί να καλύψει τις βασικές τους ανάγκες και καθυστερεί τις πληρωμές ενοικίου, στεγαστικού δανείου και λογαριασμών ΔΕΚΟ.
Ακόμη χειρότερα, ένα στα πέντε παιδιά ζει σε οικογένειες όπου κανένας από τους δύο γονείς δεν εργάζεται – επίπεδο που είναι το υψηλότερο στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Διόλου τυχαίο βέβαια ότι από το 2008 περισσότεροι από 200 χιλιάδες από τον ύψους 4,6 εκατομμυρίων πληθυσμό της Ιρλανδίας έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό, προς αναζήτηση καλύτερης τύχης.
http://www.efsyn.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
14-12-2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου