Στον υπολογισμό αυτό έχει καταλήξει ο Γκάμπριελ Ζούκμαν (Gabriel Zucman), καθηγητής στο London School of Economics-LSE και ερευνητής στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας Berkeley, βασιζόμενος στα στοιχεία που δημοσιεύει η Εθνική Τράπεζα της Ελβετίας (Banque Nationale Suisse-BNS). Κατά την άποψη του ίδιου τα στοιχεία αυτά δεν είναι απολύτως ασφαλή, διότι πολλά ελληνικά -κι όχι μόνον- χρήματα κρύβονται για λόγους ασφάλειας πίσω από ονόματα ελβετών και, κυρίως, διότι οι μεγαλοκαταθέτες δεν ανοίγουν απλούς τραπεζικούς λογαριασμούς στην Ελβετία, αλλά τοποθετούν τα χρήματά τους σε τραστ (trusts) ή σε διαφόρων μορφών και τύπων ιδρύματα (Fοundations), που τους εξασφαλίζουν πλήρη και διαρκή ανωνυμία.
Από τη σχετική έρευνα του, που ο Ζούκμαν τη δημοσίευσε σε βιβλίο (Ο κρυμμένος πλούτος των εθνών - Έρευνα στους φορολογικούς παραδείσους), προκύπτει επίσης ότι δύο μικρές χώρες, εκ των οποίων η μια με κατεστραμμένη οικονομία, το Βέλγιο και η Ελλάδα, υπερεκπροσωπούνται στους λογαριασμούς που δημοσιεύει η ΒΝS. Σύμφωνα με την ερμηνεία αυτών των λογαριασμών, ο κ. Ζούκμαν συμπεραίνει ότι ο υπολογισμός τους για το συνολικό ποσό των ξένων μυστικών καταθέσεων στην Ελβετία δεν είναι 1 τρισ. 800 δισ. ευρώ αλλά φθάνει τα 2 τρισ., ακόμη και τα 2 τρισ. 200 δισ. ευρώ. "Τα στοιχεία της ΒΝS είναι στο σύνολο τους εξαιρετικής ποιότητας και ακρίβειας: καλύπτουν όλες τις τράπεζες που δραστηριοποιούνται στην Ελβετία, συμπεριλαμβανομένων και των πολυάριθμων υποκαταστημάτων και θυγατρικών ξένων τραπεζών, μαζί με το σύνολο των περιουσιών που είναι κατατεθειμένες σ’ αυτές. Το πρόβλημα είναι πως οι στατιστικολόγοι δεν ερευνούν για να εντοπίσουν τους πραγματικούς ιδιοκτήτες αυτών των κεφαλαίων. Υπάρχουν λ.χ. καταθέσεις σ’ αυτές τις τράπεζες που, ενώ εμφανίζονται ότι τις έχουν ελβετοί πολίτες, στην πραγματικότητα ανήκουν σε αλλοδαπούς. Γι’ αυτούς ακριβώς τους λόγους, οι συνολικές καταθέσεις offshore στην Ελβετία μπορούν άνετα να υπερβαίνουν τα 2 τρισ. και να αγγίζουν τα 2 τρισ. 200 δισ. ευρώ", συμπεραίνει ο κ.Ζούκμαν.
Ο ίδιος αναλύει τον τρόπο συμπεριφοράς των αρχών της Ελβετίας, που δηλώνουν ότι δεν δέχονται πλέον καταθέσεις ξένων που δεν είναι επίσημα δηλωμένες. Στην πραγματικότητα η Ελβετία αποφάσισε να θυσιάσει τους αλλοδαπούς μικροκαταθέτες στις τράπεζές της, που έχουν «κρύψει» εκεί τις οικονομίες τους. Αυτό όμως το έκανε αφού πρώτα διαπίστωσε την έκρηξη του μεγέθους των ποσών που εισρέουν στη χώρα από μεγαλοκαταθέτες. Αυτοί, εξηγεί ο κ.Ζούκμαν, εκμεταλλεύονται τα παραθυράκια που τους προσφέρει η κοινοτική Οδηγία του 2005 για την αποταμίευση, που απαιτεί την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των χωρών-μελών και τρίτων χωρών μόνο για το ύψος των καταθέσεων που έχουν ιδιώτες σε προσωπικούς λογαριασμούς και όχι για καταθέσεις επενδυμένες σε εταιρείες-εκράν (societes-ecrans), σε trusts και σε ιδρύματα-επενδυτικά κεφάλαια (foundations). Χωρίς να ξεχνάμε ότι αυτή η κοινοτική οδηγία αναφέρεται στην φορολόγηση τόκων και όχι μερισμάτων, χωρίς να υπάρχει κανένας αποχρών οικονομικός λόγος να φορολογούνται οι πρώτοι και να απαλλάσσονται φόρου οι δεύτερες. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του κ.Ζούκμαν, τα δύο τρίτα των καταθέσεων αλλοδαπών στην Ελβετία έχουν επενδυθεί σε μετοχές και σε επενδυτικά-κερδοσκοπικά κεφάλαια που τους προσφέρουν αφορολόγητα και μυστικά μερίσματα.
Ένα ακόμη στοιχείο της εξαπάτησης των ευρωπαίων φορολογουμένων είναι πως το Λουξεμβούργο και η Αυστρία δεν έχουν προσυπογράψει έστω κι αυτή την ελαττωματική κοινοτική οδηγία του 2005 και οι τράπεζες τους συνεχίζουν να διατηρούν το προνόμιο τους να έχουν μυστικούς λογαριασμούς συντηρώντας, ανενόχλητες, το τραπεζικό απόρρητο. Με αυτό τον τρόπο, εξηγεί ο κ.Ζούκμαν, έχει σχηματισθεί εδώ και καιρό το περίφημο «τρίγωνο της κολάσεως» στο οποίο συμμετέχουν το Λουξεμβούργο, η Ελβετία και οι βρετανικές Παρθένοι Νήσοι (British Virgin Islands). Έτσι, οι Έλληνες λ.χ. πελάτες των ελβετικών τραπεζών τοποθετούν τα χρήματα τους σε ένα Λουξεμβούργιο επενδυτικό κεφάλαιο που ελέγχεται από μια ενδιάμεση εταιρεία-εκράν (societe-ecran), που έχει την έδρα της στις Παρθένες Νήσους. Με τον τρόπο αυτό ο μεγαλοκαταθέτης διασφαλίζει την ίδια ανωνυμία, που είχε και την εποχή των αριθμημένων λογαριασμών στις τράπεζες της Ελβετίας. Αξίζει επίσης να λεχθεί, ειδικά για τους Έλληνες, ότι οι λεγόμενες συστημικές τράπεζες, για να κάνουν τι διάφορες «δουλειές» τους και να προστατεύσουν τα κεφάλαια των ιδιοκτητών τους, διατηρούν αυτόνομες «μικρές» τράπεζες και σε άλλους φορολογικούς παραδείσους όπως π.χ. τα Αγγλονορμανδικά Νησιά (Jersey κλπ.).
Εκτός των ασύλληπτα μεγάλων ποσών που έχουν καταθέσει Έλληνες στις τράπεζες της Ελβετίας, ο ίδιος ο κ.Ζούκμαν υπολόγισε κατά προσέγγιση τις κρυφές καταθέσεις σ’ αυτή τη χώρα και πολλών άλλων λαών. Έτσι οι Βέλγοι έχουν κρύψει κι αυτοί 60 δισ. ευρώ, οι Γερμανοί 200 δισ. ευρώ, οι Γάλλοι 180 δισ. ευρώ, οι Ιταλοί 120 δισ. ευρώ, οι Βρετανοί 110 δισ. ευρώ, οι Ισπανοί 80 δισ. ευρώ, οι Πορτογάλοι 30 δισ. ευρώ, οι Αραβικές χώρες του Κόλπου180 δισ. ευρώ, οι χώρες της Ασίας 180 δισ. ευρώ, οι χώρες της Λατινικής Αμερικής 170 δισ. ευρώ, οι χώρες της Αφρικής 120 δισ. ευρώ, οι ΗΠΑ και ο Καναδάς 90 δισ. ευρώ και η Ρωσία 50 δισ. ευρώ.
Το μεγαλύτερο μέρος αυτών των κρυφών και παράνομων καταθέσεων έχει επενδυθεί σε λουξεμβούργια επενδυτικά-κερδοσκοπικά κεφάλαια (600 δισ. ευρώ), σε ιρλανδικά επενδυτικά-κερδοσκοπικά κεφάλαια (150 δισ. ευρώ), σε μετοχές (400 δισ. ευρώ), σε ομόλογα (450 δισ. ευρώ) σε διάφορες άλλες τραπεζικές καταθέσεις (μόλις 200 δισ. ευρώ). Πώς οι «μεγάλοι» κοροϊδεύουν εμάς, τους «μικρούς»; Αρκεί να σκεφθεί κανείς ότι από τον Απρίλιο του 2009, όταν οι ηγέτες των είκοσι πιο αναπτυγμένων χωρών του πλανήτη μας (G20) συνεδρίασαν στο Λονδίνο κι αποφάσισαν επίσημα «το τέλος του τραπεζικού απορρήτου» και κατ’ επέκταση της φοροδιαφυγής, όλες αυτές οι κρυφές και παράνομες καταθέσεις στις τράπεζες της Ελβετίας και του Λουξεμβούργου αυξήθηκαν κατά 14%!!!! Τέλος, πρέπει να υπογραμμισθεί το γεγονός ότι η Ευρώπη (και φυσικά οι ευρωπαίοι) με πρώτους τους Έλληνες, παρά την ύφεση και την κρίση που μαστίζει τις χώρες τους, εμφανίζεται να διαθέτει το 50% με 60% των παράνομων κρυφών καταθέσεων στην Ελβετία, το Λουξεμβούργο κλπ. με ένα ποσό που ξεπερνά τα 1.000 δισ. ευρώ. Η Ευρώπη εξακολουθεί να είναι η πλουσιότερη ήπειρος του κόσμου, προφανώς, εις βάρος των λαών της.
Γιώργος Δαράτος από Βρυξέλλες
ΠΡΕΖΑ TV
20-1-2014
Από τη σχετική έρευνα του, που ο Ζούκμαν τη δημοσίευσε σε βιβλίο (Ο κρυμμένος πλούτος των εθνών - Έρευνα στους φορολογικούς παραδείσους), προκύπτει επίσης ότι δύο μικρές χώρες, εκ των οποίων η μια με κατεστραμμένη οικονομία, το Βέλγιο και η Ελλάδα, υπερεκπροσωπούνται στους λογαριασμούς που δημοσιεύει η ΒΝS. Σύμφωνα με την ερμηνεία αυτών των λογαριασμών, ο κ. Ζούκμαν συμπεραίνει ότι ο υπολογισμός τους για το συνολικό ποσό των ξένων μυστικών καταθέσεων στην Ελβετία δεν είναι 1 τρισ. 800 δισ. ευρώ αλλά φθάνει τα 2 τρισ., ακόμη και τα 2 τρισ. 200 δισ. ευρώ. "Τα στοιχεία της ΒΝS είναι στο σύνολο τους εξαιρετικής ποιότητας και ακρίβειας: καλύπτουν όλες τις τράπεζες που δραστηριοποιούνται στην Ελβετία, συμπεριλαμβανομένων και των πολυάριθμων υποκαταστημάτων και θυγατρικών ξένων τραπεζών, μαζί με το σύνολο των περιουσιών που είναι κατατεθειμένες σ’ αυτές. Το πρόβλημα είναι πως οι στατιστικολόγοι δεν ερευνούν για να εντοπίσουν τους πραγματικούς ιδιοκτήτες αυτών των κεφαλαίων. Υπάρχουν λ.χ. καταθέσεις σ’ αυτές τις τράπεζες που, ενώ εμφανίζονται ότι τις έχουν ελβετοί πολίτες, στην πραγματικότητα ανήκουν σε αλλοδαπούς. Γι’ αυτούς ακριβώς τους λόγους, οι συνολικές καταθέσεις offshore στην Ελβετία μπορούν άνετα να υπερβαίνουν τα 2 τρισ. και να αγγίζουν τα 2 τρισ. 200 δισ. ευρώ", συμπεραίνει ο κ.Ζούκμαν.
Ο ίδιος αναλύει τον τρόπο συμπεριφοράς των αρχών της Ελβετίας, που δηλώνουν ότι δεν δέχονται πλέον καταθέσεις ξένων που δεν είναι επίσημα δηλωμένες. Στην πραγματικότητα η Ελβετία αποφάσισε να θυσιάσει τους αλλοδαπούς μικροκαταθέτες στις τράπεζές της, που έχουν «κρύψει» εκεί τις οικονομίες τους. Αυτό όμως το έκανε αφού πρώτα διαπίστωσε την έκρηξη του μεγέθους των ποσών που εισρέουν στη χώρα από μεγαλοκαταθέτες. Αυτοί, εξηγεί ο κ.Ζούκμαν, εκμεταλλεύονται τα παραθυράκια που τους προσφέρει η κοινοτική Οδηγία του 2005 για την αποταμίευση, που απαιτεί την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των χωρών-μελών και τρίτων χωρών μόνο για το ύψος των καταθέσεων που έχουν ιδιώτες σε προσωπικούς λογαριασμούς και όχι για καταθέσεις επενδυμένες σε εταιρείες-εκράν (societes-ecrans), σε trusts και σε ιδρύματα-επενδυτικά κεφάλαια (foundations). Χωρίς να ξεχνάμε ότι αυτή η κοινοτική οδηγία αναφέρεται στην φορολόγηση τόκων και όχι μερισμάτων, χωρίς να υπάρχει κανένας αποχρών οικονομικός λόγος να φορολογούνται οι πρώτοι και να απαλλάσσονται φόρου οι δεύτερες. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του κ.Ζούκμαν, τα δύο τρίτα των καταθέσεων αλλοδαπών στην Ελβετία έχουν επενδυθεί σε μετοχές και σε επενδυτικά-κερδοσκοπικά κεφάλαια που τους προσφέρουν αφορολόγητα και μυστικά μερίσματα.
Ένα ακόμη στοιχείο της εξαπάτησης των ευρωπαίων φορολογουμένων είναι πως το Λουξεμβούργο και η Αυστρία δεν έχουν προσυπογράψει έστω κι αυτή την ελαττωματική κοινοτική οδηγία του 2005 και οι τράπεζες τους συνεχίζουν να διατηρούν το προνόμιο τους να έχουν μυστικούς λογαριασμούς συντηρώντας, ανενόχλητες, το τραπεζικό απόρρητο. Με αυτό τον τρόπο, εξηγεί ο κ.Ζούκμαν, έχει σχηματισθεί εδώ και καιρό το περίφημο «τρίγωνο της κολάσεως» στο οποίο συμμετέχουν το Λουξεμβούργο, η Ελβετία και οι βρετανικές Παρθένοι Νήσοι (British Virgin Islands). Έτσι, οι Έλληνες λ.χ. πελάτες των ελβετικών τραπεζών τοποθετούν τα χρήματα τους σε ένα Λουξεμβούργιο επενδυτικό κεφάλαιο που ελέγχεται από μια ενδιάμεση εταιρεία-εκράν (societe-ecran), που έχει την έδρα της στις Παρθένες Νήσους. Με τον τρόπο αυτό ο μεγαλοκαταθέτης διασφαλίζει την ίδια ανωνυμία, που είχε και την εποχή των αριθμημένων λογαριασμών στις τράπεζες της Ελβετίας. Αξίζει επίσης να λεχθεί, ειδικά για τους Έλληνες, ότι οι λεγόμενες συστημικές τράπεζες, για να κάνουν τι διάφορες «δουλειές» τους και να προστατεύσουν τα κεφάλαια των ιδιοκτητών τους, διατηρούν αυτόνομες «μικρές» τράπεζες και σε άλλους φορολογικούς παραδείσους όπως π.χ. τα Αγγλονορμανδικά Νησιά (Jersey κλπ.).
Εκτός των ασύλληπτα μεγάλων ποσών που έχουν καταθέσει Έλληνες στις τράπεζες της Ελβετίας, ο ίδιος ο κ.Ζούκμαν υπολόγισε κατά προσέγγιση τις κρυφές καταθέσεις σ’ αυτή τη χώρα και πολλών άλλων λαών. Έτσι οι Βέλγοι έχουν κρύψει κι αυτοί 60 δισ. ευρώ, οι Γερμανοί 200 δισ. ευρώ, οι Γάλλοι 180 δισ. ευρώ, οι Ιταλοί 120 δισ. ευρώ, οι Βρετανοί 110 δισ. ευρώ, οι Ισπανοί 80 δισ. ευρώ, οι Πορτογάλοι 30 δισ. ευρώ, οι Αραβικές χώρες του Κόλπου180 δισ. ευρώ, οι χώρες της Ασίας 180 δισ. ευρώ, οι χώρες της Λατινικής Αμερικής 170 δισ. ευρώ, οι χώρες της Αφρικής 120 δισ. ευρώ, οι ΗΠΑ και ο Καναδάς 90 δισ. ευρώ και η Ρωσία 50 δισ. ευρώ.
Το μεγαλύτερο μέρος αυτών των κρυφών και παράνομων καταθέσεων έχει επενδυθεί σε λουξεμβούργια επενδυτικά-κερδοσκοπικά κεφάλαια (600 δισ. ευρώ), σε ιρλανδικά επενδυτικά-κερδοσκοπικά κεφάλαια (150 δισ. ευρώ), σε μετοχές (400 δισ. ευρώ), σε ομόλογα (450 δισ. ευρώ) σε διάφορες άλλες τραπεζικές καταθέσεις (μόλις 200 δισ. ευρώ). Πώς οι «μεγάλοι» κοροϊδεύουν εμάς, τους «μικρούς»; Αρκεί να σκεφθεί κανείς ότι από τον Απρίλιο του 2009, όταν οι ηγέτες των είκοσι πιο αναπτυγμένων χωρών του πλανήτη μας (G20) συνεδρίασαν στο Λονδίνο κι αποφάσισαν επίσημα «το τέλος του τραπεζικού απορρήτου» και κατ’ επέκταση της φοροδιαφυγής, όλες αυτές οι κρυφές και παράνομες καταθέσεις στις τράπεζες της Ελβετίας και του Λουξεμβούργου αυξήθηκαν κατά 14%!!!! Τέλος, πρέπει να υπογραμμισθεί το γεγονός ότι η Ευρώπη (και φυσικά οι ευρωπαίοι) με πρώτους τους Έλληνες, παρά την ύφεση και την κρίση που μαστίζει τις χώρες τους, εμφανίζεται να διαθέτει το 50% με 60% των παράνομων κρυφών καταθέσεων στην Ελβετία, το Λουξεμβούργο κλπ. με ένα ποσό που ξεπερνά τα 1.000 δισ. ευρώ. Η Ευρώπη εξακολουθεί να είναι η πλουσιότερη ήπειρος του κόσμου, προφανώς, εις βάρος των λαών της.
Γιώργος Δαράτος από Βρυξέλλες
ΠΡΕΖΑ TV
20-1-2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου