Κορυφαίες τεχνολογικές εταιρείες στις ΗΠΑ ένωσαν τις δυνάμεις τους, ζητώντας μεταρρυθμίσεις από την NSA, αλλά οι ηλεκτρονικές παρακολουθήσεις δεν πρόκειται να σταματήσουν σύντομα...Μία επική αναμέτρηση είναι προ των πυλών: Γολιάθ εναντίον Γολιάθ. Ή τουλάχιστον έτσι φαίνονται από μία σκοπιά οι από κοινού προσπάθειες των τεχνολογικών γιγάντων της Silicon Valley, μεταξύ των οποίων η Google, η Yahoo και το Facebook, που ζητούν να μπει ένα τέλος στα προγράμματα μαζικής παρακολούθησης της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφαλείας των ΗΠΑ (NSA).
Και, παρ' όλο που οι περισσότεροι -αν όχι όλοι- συμφωνούμε πως θα πρέπει να μπει ένα όριο στην ανεξέλεγκτη συλλογή δεδομένων της NSA, εντούτοις ακόμα και οι πιο δραστικές μεταρρυθμίσεις δεν πρόκειται να βάλουν φραγμό στις κυβερνητικές παρακολουθήσεις.
Ανοιχτή επιστολή
Οκτώ μεγάλες τεχνολογικές επιχειρήσεις -των οποίων η συνολική αξία ανέρχεται στα 1,4 τρισεκατομμύριο δολάρια- συνέταξαν προσφάτως μία ανοιχτή επιστολή προς τον πρόεδρο των ΗΠΑ και το Κογκρέσο, όπου αποκηρύσσουν τα προγράμματα κατασκοπίας της NSA και απαιτούν μεγαλύτερη διαφάνεια, υπογραμμίζοντας ότι οι παρούσες πρακτικές παρακολούθησης υπονομεύουν τις ελευθερίες των πολιτών.
Οι εταιρείες που σχημάτισαν τη συμμαχία, αν και πολλές από αυτές είναι ανταγωνίστριες μεταξύ τους, είναι οι: Google, Apple, Facebook, Twitter, AOL, Microsoft, LinkedIn και Yahoo. Η «σταυροφορία» αυτή από την πλευρά των εταιρειών θα λέγαμε ότι μπορεί πράγματι να αλλάξει το παιχνίδι. Αλλά για τι παιχνίδι μιλάμε ακριβώς;
Στο επίκεντρο των αιτημάτων της «συμμαχίας» βρίσκεται ο τερματισμός της μαζικής κυβερνητικής παρακολούθησης και προγραμμάτων, όπως το PRISM, που συλλέγουν δεδομένα και μεταδεδομένα επικοινωνιών, χωρίς συγκεκριμένο στόχο, ώστε να έχουν τη δυνατότητα κάποια στιγμή να «ενώσουν τις κουκκίδες» από τον τεράστιο αυτό όγκο δεδομένων που θα έχει συσσωρευτεί.
Εξάλλου, μία πληροφορία έχει αξία μόνο όταν μπορείς να τη συνδέσεις με μία άλλη που θα έρθει στο μέλλον. Εάν δεν μπορείς να ενώσεις τις κουκκίδες, δεν έχεις πληροφορία. Τέτοια προγράμματα μεταχειρίζονται τον κάθε απλό πολίτη ως de facto πιθανή απειλή, καταστρατηγώντας τα ατομικά δικαιώματα που περιλαμβάνονται στο Σύνταγμα.
Και αυτή φαίνεται ότι είναι και η λογική της NSA: κρατάει μία προληπτική, θα λέγαμε, στάση απέναντι στην ασαφή ιδέα μιας επικείμενης απειλής. Αυτή, όμως, είναι και η βαθιά λογική των αμερικανικών υπηρεσιών ασφαλείας, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο εξωτερικό. Ολα τα προγράμματά τους βασίζονται στην «προληπτική» μεταχείριση των ομάδων, των δικτύων και των μεμονωμένων ατόμων ως απειλές, παρακολουθώντας, αναζητώντας και σκοτώνοντας υπό το πρόσχημα αδύναμων ή εντελώς ανυπόστατων υποψιών.
Οι αποσπασματικές μεταρρυθμίσεις των προγραμμάτων παρακολούθησης με στόχο να αλλάξει ριζικά η κυβερνητική λογική τού «μαζεύω για να ενώσω τις κουκκίδες» δεν είναι εύκολη υπόθεση. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι δεν είναι σημαντικό ή ωφέλιμο να υπάρξει διαφάνεια σε αυτού του είδους τις κυβερνητικές επιχειρήσεις ή ότι δεν θα πρέπει να γίνει έστω μία προσπάθεια να περιοριστεί η μαζική παρακολούθηση. Απλά, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η έκταση του προβλήματος, καθώς μιλάμε για ένα πρόγραμμα που αφορά την «εθνική ασφάλεια», όπως ορίζεται από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ.
Η ισχυρή συμμαχία, που ζητά μεταρρυθμίσεις στην NSA, αποτελείται από τις ίδιες τις εταιρείες που διαφυλάσσουν και επιτρέπουν τις κυβερνητικές παρακολουθήσεις, τις ίδιες εταιρείες που βοήθησαν τις υπηρεσίες κατασκοπίας να αποδυναμώσουν δομικά το Διαδίκτυο και τα πρότυπα κρυπτογράφησης.
Τεχνολογικοί γίγαντες, όπως η Google και η Yahoo, βασίζονται στη συλλογή και εκμετάλλευση κρυφού όγκου δεδομένων ιδιωτικών επικοινωνιών. Και ναι, εμείς οι ίδιοι συμφωνούμε να παρέχουμε αυτά τα προσωπικά δεδομένα από τη στιγμή που χρησιμοποιούμε τα προϊόντα τους.
Η επιλογή, όμως, στην προκειμένη περίπτωση, αποτελεί αστείο θέμα, καθώς ζούμε σε έναν κόσμο όπου η χρήση συσκευών για να μπορούμε να επικοινωνήσουμε, να εργαστούμε και να λειτουργήσουμε μέσα σε μία κοινωνία απαιτεί τη σιωπηρή αποδοχή συσκευών εντοπισμού, χωρίς απαραίτητα να τις βλέπουμε ως τέτοιες. Τα έξυπνα κινητά μας, το email και οι λογαριασμοί στα κοινωνικά δίκτυα μάς μεταμορφώνουν αυτόματα σε υποκείμενα παρακολούθησης. Και όσο και αν ακούγεται παράλογο, ουσιαστικά εμείς οι ίδιοι παρακολουθούμε τους εαυτούς μας.
Και μπορεί με κάποιον τρόπο να μας διαβεβαιώσουν ότι οι μεγάλες τεχνολογικές εταιρείες θα προσπαθήσουν να διασφαλίσουν τους πελάτες τους κρατώντας ασφαλή τα δεδομένα τους από την κρατική παρακολούθηση, ωστόσο εδώ και χρόνια δίνουμε τη συγκατάθεσή μας στην παρακολούθηση από τις εταιρείες χωρίς στην πραγματικότητα να το σκεφτόμαστε, απλά και μόνο επειδή χρησιμοποιούμε το Διαδίκτυο χωρίς να δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή.
Συνεργάτες
Οι αποκαλύψεις του Σνόουντεν, του πρώην πράκτορα της NSA, έφεραν στην επιφάνεια το γεγονός ότι οι συγκεκριμένες εταιρείες συνεργάζονταν για μεγάλο διάστημα με τα κυβερνητικά προγράμματα μαζικής παρακολούθησης, αυξάνοντας τη δυσπιστία των πελατών τους για την προστασία της ιδιωτικής τους ζωής. Συνεπώς, οι εταιρείες αυτές έχουν κοινό συμφέρον να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις εκείνες που θα κάμψουν τις ανησυχίες αυτές.
Ως καθεστώς παρακολούθησης ορίζεται αυτό όπου οι πράξεις μας, οι τοποθεσίες, τα διαπροσωπικά δίκτυα και οι επικοινωνίες μας μπορούν να εντοπιστούν και να παρακολουθηθούν. Οι υπηρεσίες πληροφοριών μάς παρακολουθούν σε μεγάλο βαθμό εν αγνοία μας. Οι τεχνολογικοί κολοσσοί λειτουργούν και δημιουργούν τις προϋποθέσεις της παρακολούθησης με τη σιωπηρή συναίνεσή μας. Ο περιορισμός των μαζικών παρακολουθήσεων από την NSA μέσω μεταρρυθμίσεων και μεγαλύτερης διαφάνειας δεν θα διαλύσει το γενικό καθεστώς παρακολούθησης στο οποίο ζούμε. Αντίθετα, ίσως δημιουργήσει ένα άλλο (εταιρικού ελέγχου), το οποίο οι άνθρωποι θα είναι πρόθυμοι να το αποδεχτούν προκειμένου να έχουν ζωή στο Διαδίκτυο και να μπορούν να επικοινωνούν ευκολότερα. Σε καμία περίπτωση όμως αυτό δεν υπόσχεται προστασία της ιδιωτικής ζωής. Και σε καμία περίπτωση οι μεταρρυθμίσεις σε κάποια προγράμματα της NSA δεν θα τερματίσουν το modus operandi των υπηρεσιών εθνικής ασφάλειας.
Πηγή: Salon
Της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΑΝΟΝΗ katherinekanoni@gmail.com
http://www.enet.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
4-1-2014
Και, παρ' όλο που οι περισσότεροι -αν όχι όλοι- συμφωνούμε πως θα πρέπει να μπει ένα όριο στην ανεξέλεγκτη συλλογή δεδομένων της NSA, εντούτοις ακόμα και οι πιο δραστικές μεταρρυθμίσεις δεν πρόκειται να βάλουν φραγμό στις κυβερνητικές παρακολουθήσεις.
Ανοιχτή επιστολή
Οκτώ μεγάλες τεχνολογικές επιχειρήσεις -των οποίων η συνολική αξία ανέρχεται στα 1,4 τρισεκατομμύριο δολάρια- συνέταξαν προσφάτως μία ανοιχτή επιστολή προς τον πρόεδρο των ΗΠΑ και το Κογκρέσο, όπου αποκηρύσσουν τα προγράμματα κατασκοπίας της NSA και απαιτούν μεγαλύτερη διαφάνεια, υπογραμμίζοντας ότι οι παρούσες πρακτικές παρακολούθησης υπονομεύουν τις ελευθερίες των πολιτών.
Οι εταιρείες που σχημάτισαν τη συμμαχία, αν και πολλές από αυτές είναι ανταγωνίστριες μεταξύ τους, είναι οι: Google, Apple, Facebook, Twitter, AOL, Microsoft, LinkedIn και Yahoo. Η «σταυροφορία» αυτή από την πλευρά των εταιρειών θα λέγαμε ότι μπορεί πράγματι να αλλάξει το παιχνίδι. Αλλά για τι παιχνίδι μιλάμε ακριβώς;
Στο επίκεντρο των αιτημάτων της «συμμαχίας» βρίσκεται ο τερματισμός της μαζικής κυβερνητικής παρακολούθησης και προγραμμάτων, όπως το PRISM, που συλλέγουν δεδομένα και μεταδεδομένα επικοινωνιών, χωρίς συγκεκριμένο στόχο, ώστε να έχουν τη δυνατότητα κάποια στιγμή να «ενώσουν τις κουκκίδες» από τον τεράστιο αυτό όγκο δεδομένων που θα έχει συσσωρευτεί.
Εξάλλου, μία πληροφορία έχει αξία μόνο όταν μπορείς να τη συνδέσεις με μία άλλη που θα έρθει στο μέλλον. Εάν δεν μπορείς να ενώσεις τις κουκκίδες, δεν έχεις πληροφορία. Τέτοια προγράμματα μεταχειρίζονται τον κάθε απλό πολίτη ως de facto πιθανή απειλή, καταστρατηγώντας τα ατομικά δικαιώματα που περιλαμβάνονται στο Σύνταγμα.
Και αυτή φαίνεται ότι είναι και η λογική της NSA: κρατάει μία προληπτική, θα λέγαμε, στάση απέναντι στην ασαφή ιδέα μιας επικείμενης απειλής. Αυτή, όμως, είναι και η βαθιά λογική των αμερικανικών υπηρεσιών ασφαλείας, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο εξωτερικό. Ολα τα προγράμματά τους βασίζονται στην «προληπτική» μεταχείριση των ομάδων, των δικτύων και των μεμονωμένων ατόμων ως απειλές, παρακολουθώντας, αναζητώντας και σκοτώνοντας υπό το πρόσχημα αδύναμων ή εντελώς ανυπόστατων υποψιών.
Οι αποσπασματικές μεταρρυθμίσεις των προγραμμάτων παρακολούθησης με στόχο να αλλάξει ριζικά η κυβερνητική λογική τού «μαζεύω για να ενώσω τις κουκκίδες» δεν είναι εύκολη υπόθεση. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι δεν είναι σημαντικό ή ωφέλιμο να υπάρξει διαφάνεια σε αυτού του είδους τις κυβερνητικές επιχειρήσεις ή ότι δεν θα πρέπει να γίνει έστω μία προσπάθεια να περιοριστεί η μαζική παρακολούθηση. Απλά, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η έκταση του προβλήματος, καθώς μιλάμε για ένα πρόγραμμα που αφορά την «εθνική ασφάλεια», όπως ορίζεται από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ.
Η ισχυρή συμμαχία, που ζητά μεταρρυθμίσεις στην NSA, αποτελείται από τις ίδιες τις εταιρείες που διαφυλάσσουν και επιτρέπουν τις κυβερνητικές παρακολουθήσεις, τις ίδιες εταιρείες που βοήθησαν τις υπηρεσίες κατασκοπίας να αποδυναμώσουν δομικά το Διαδίκτυο και τα πρότυπα κρυπτογράφησης.
Τεχνολογικοί γίγαντες, όπως η Google και η Yahoo, βασίζονται στη συλλογή και εκμετάλλευση κρυφού όγκου δεδομένων ιδιωτικών επικοινωνιών. Και ναι, εμείς οι ίδιοι συμφωνούμε να παρέχουμε αυτά τα προσωπικά δεδομένα από τη στιγμή που χρησιμοποιούμε τα προϊόντα τους.
Η επιλογή, όμως, στην προκειμένη περίπτωση, αποτελεί αστείο θέμα, καθώς ζούμε σε έναν κόσμο όπου η χρήση συσκευών για να μπορούμε να επικοινωνήσουμε, να εργαστούμε και να λειτουργήσουμε μέσα σε μία κοινωνία απαιτεί τη σιωπηρή αποδοχή συσκευών εντοπισμού, χωρίς απαραίτητα να τις βλέπουμε ως τέτοιες. Τα έξυπνα κινητά μας, το email και οι λογαριασμοί στα κοινωνικά δίκτυα μάς μεταμορφώνουν αυτόματα σε υποκείμενα παρακολούθησης. Και όσο και αν ακούγεται παράλογο, ουσιαστικά εμείς οι ίδιοι παρακολουθούμε τους εαυτούς μας.
Και μπορεί με κάποιον τρόπο να μας διαβεβαιώσουν ότι οι μεγάλες τεχνολογικές εταιρείες θα προσπαθήσουν να διασφαλίσουν τους πελάτες τους κρατώντας ασφαλή τα δεδομένα τους από την κρατική παρακολούθηση, ωστόσο εδώ και χρόνια δίνουμε τη συγκατάθεσή μας στην παρακολούθηση από τις εταιρείες χωρίς στην πραγματικότητα να το σκεφτόμαστε, απλά και μόνο επειδή χρησιμοποιούμε το Διαδίκτυο χωρίς να δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή.
Συνεργάτες
Οι αποκαλύψεις του Σνόουντεν, του πρώην πράκτορα της NSA, έφεραν στην επιφάνεια το γεγονός ότι οι συγκεκριμένες εταιρείες συνεργάζονταν για μεγάλο διάστημα με τα κυβερνητικά προγράμματα μαζικής παρακολούθησης, αυξάνοντας τη δυσπιστία των πελατών τους για την προστασία της ιδιωτικής τους ζωής. Συνεπώς, οι εταιρείες αυτές έχουν κοινό συμφέρον να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις εκείνες που θα κάμψουν τις ανησυχίες αυτές.
Ως καθεστώς παρακολούθησης ορίζεται αυτό όπου οι πράξεις μας, οι τοποθεσίες, τα διαπροσωπικά δίκτυα και οι επικοινωνίες μας μπορούν να εντοπιστούν και να παρακολουθηθούν. Οι υπηρεσίες πληροφοριών μάς παρακολουθούν σε μεγάλο βαθμό εν αγνοία μας. Οι τεχνολογικοί κολοσσοί λειτουργούν και δημιουργούν τις προϋποθέσεις της παρακολούθησης με τη σιωπηρή συναίνεσή μας. Ο περιορισμός των μαζικών παρακολουθήσεων από την NSA μέσω μεταρρυθμίσεων και μεγαλύτερης διαφάνειας δεν θα διαλύσει το γενικό καθεστώς παρακολούθησης στο οποίο ζούμε. Αντίθετα, ίσως δημιουργήσει ένα άλλο (εταιρικού ελέγχου), το οποίο οι άνθρωποι θα είναι πρόθυμοι να το αποδεχτούν προκειμένου να έχουν ζωή στο Διαδίκτυο και να μπορούν να επικοινωνούν ευκολότερα. Σε καμία περίπτωση όμως αυτό δεν υπόσχεται προστασία της ιδιωτικής ζωής. Και σε καμία περίπτωση οι μεταρρυθμίσεις σε κάποια προγράμματα της NSA δεν θα τερματίσουν το modus operandi των υπηρεσιών εθνικής ασφάλειας.
Πηγή: Salon
Της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΑΝΟΝΗ katherinekanoni@gmail.com
http://www.enet.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
4-1-2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου