Της ΔΑΦΝΗΣ ΧΡΗΣΤΟΥ
Σε λίγο καιρός ο άστεγος στη Λαγουμιτζή θα πρέπει κι αυτός να ανησυχεί. Για την ώρα, κάποιος φρόντισε να του αφήσει ένα σπίτι για σκύλους, ίσως και σκυλοτροφή, και την περνάει φίνα, μακριά από την υποκρισία της «υγιεινής» διατροφής.
Αλλά δεν θα τον αφήσουν ούτε κι εκεί στην ησυχία του. Μόδες, λέει, αμερικάνικες, που στη συνέχεια έγιναν και ευρωπαϊκές, και έρχονται από τη Νορβηγία, αλλά και τις οποίες έσπευσε να ενστερνιστεί με άκρατο ενθουσιασμό η κυβέρνηση της Ουγγαρίας, θα του επιβάλουν σε λίγο φόρο ακινήτου, για το ακίνητο -κινητό στην ουσία- σκυλόσπιτο.
Με την οικονομική κρίση, λένε οι ειδικοί, ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι στην Ευρώπη αναγκάζονται να κοιμούνται στο δρόμο. Διάφοροι δήμοι της Νορβηγίας αποφάσισαν αυτό το καλοκαίρι να επιβάλουν πρόστιμα στους επαίτες, μια απόφαση που έχει θορυβήσει την Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Οργανισμών για τους Αστεγους, τη FEANTSA, κυρίως διότι, όπως εκτιμούν, απηχεί μια γενικότερη τάση «γκετοποίησης» των αστέγων μέσα στα τόσα, δηλαδή, γκέτο των καιρών.
«Στο Βορρά και στο Νότο, στην Ανατολή και τη Δύση, περιφέρειες και δήμοι λαμβάνουν μέτρα που δυσκολεύουν ολοένα και περισσότερο τις ζωές των ανθρώπων που ζούνε στους δρόμους», επισημαίνει ο Φρικ Σπίνεβαϊν, διευθυντής της FEANTSA στην πορτογαλική «Publico».
Τους απαγορεύουν να κοιμούνται στους δρόμους, να ψάχνουν τους κάδους απορριμμάτων, να ζητιανεύουν κ.ά. Η περίπτωση της Νορβηγίας, σύμφωνα με το διευθυντή της FEANTSA, παρουσιάζει «ενδιαφέρον» γιατί η Νορβηγία είναι μια χώρα με πολύ δυνατό κοινωνικό κράτος και προοδευτική νομοθεσία. Το συγκεκριμένο μέτρο, που ανακοινώθηκε παράλληλα με την υπόσχεση για επιπλέον μέτρα επανένταξης των τοξικομανών και περαιτέρω ενίσχυσης του κοινωνικού κράτους, φαίνεται να «φωτογραφίζει» κυρίως παράνομους μετανάστες, αλλά προπαντός αθίγγανους από τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και την Ουγγαρία.
Και φυλακίσεις
Η Ουγγαρία συγκεκριμένα ανησυχεί πολύ τη FEANTSA. Από τα μέσα του 2000 οι τοπικές αρχές είχαν ποινικοποιήσει τη λεγόμενη «σιωπηλή επαιτεία». Από τότε είναι παράνομο να ζητιανεύει κανείς με τη συνοδεία παιδιών ή με τρόπο «επιθετικό», με τη λέξη «επιθετικός» να μετεωρίζεται, προφανώς, έρμαια πλήθους ερμηνειών.
Πριν από μερικούς μήνες, το Κοινοβούλιο της χώρας αποφάσισε να τιμωρεί με 60 μέρες φυλάκιση και χρηματικό πρόστιμο 530 ευρώ όποιον κατά τη διάρκεια έξι μηνών είχε για δύο τουλάχιστον φορές παραβιάσει σχετική νομοθεσία που απαγορεύει να κοιμάται κανείς σε δημόσιο χώρο.
Η ποινικοποίηση των αστέγων μπορεί να έχει, εκτιμούν οι ειδικοί, μια δευτερεύουσα συνέπεια, εξίσου σημαντική και να οδηγήσει τα συγκεκριμένα άτομα να επιλέξουν σημεία απομονωμένα στα οποία θα είναι δύσκολο να φτάσει η βοήθεια οργανώσεων ή άλλων ανθρώπων.
Οπως εξηγεί ο Φρικ Σπίνεβαϊν «η περίπτωση της Ουγγαρίας σοκάρει περισσότερο γιατί δεν φροντίζει καν να κρύψει την όλη προσπάθεια την οποία έχει επεκτείνει μάλιστα σε εθνικό επίπεδο. Σε άλλες όμως χώρες ευρωπαϊκές, όλο αυτό συμβαίνει με έναν τρόπο περισσότερο υποδόριο, πολλές φορές εντελώς αόρατο, σε επίπεδο δήμων και κοινοτήτων».
Η Κάρι Ποτς, εγκληματολόγος της FEANTSA, και η Λούσι Μάρτιν, κοινωνιολόγος της ΜΚΟ «Διογένης», αναφέρουν την περίπτωση του Βελγίου για να αποδείξουν πώς μπορούν όλα να ξεκινήσουν με τη μορφή διοικητικών προστίμων και να καταλήξουν σε φυλάκιση.
Αναφέρουν την περίπτωση της Λιέγης. Σύμφωνα με τη νομοθεσία που ψηφίστηκε το 2011, απαγορεύεται η επαιτεία από τις 8 το πρωί έως τις 5 το απόγευμα από την Τρίτη έως την Παρασκευή και από τις 7 το πρωί έως τις 12 το πρωί τις Κυριακές. Δεν μπορούν να είναι πάνω από τέσσερις ζητιάνοι στον ίδιο δρόμο. Δεν μπορούν να ζητιανεύουν σε οδικούς κόμβους ούτε σε εισόδους δημοσίων κτηρίων, επιχειρήσεων ή σπιτιών.
Από το 2012, όποιος δεν σέβεται τους συγκεκριμένους νόμους αρχίζει να έχει μπλεξίματα με τις αστυνομικές αρχές. Την πρώτη φορά, του γίνεται σύσταση. Τη δεύτερη, παρεμβαίνουν οι κοινωνικές υπηρεσίες, την τρίτη συλλαμβάνεται.
Οι άστεγοι στο μεταξύ δεν εξαφανίζονται από την πόλη, όπως θα έλπιζαν ίσως οι νομοθέτες. Μετακινούνται απλώς. Υπάρχουν έτσι, ας πούμε, συγκεκριμένες ζώνες ανοχής. Η Κάρι Ποτς και η Λούσι Μάρτιν εκτιμούν ωστόσο ότι και αυτή ακόμα η ανοχή σε κάποιες περιοχές απειλείται από καινούργιους περιορισμούς. «Δεν θα ήταν πιο απλό να βάζουν απαγορευτικά στις τράπεζες», διερωτώνται...
http://www.enet.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
4-8-2014
Σε λίγο καιρός ο άστεγος στη Λαγουμιτζή θα πρέπει κι αυτός να ανησυχεί. Για την ώρα, κάποιος φρόντισε να του αφήσει ένα σπίτι για σκύλους, ίσως και σκυλοτροφή, και την περνάει φίνα, μακριά από την υποκρισία της «υγιεινής» διατροφής.
Αλλά δεν θα τον αφήσουν ούτε κι εκεί στην ησυχία του. Μόδες, λέει, αμερικάνικες, που στη συνέχεια έγιναν και ευρωπαϊκές, και έρχονται από τη Νορβηγία, αλλά και τις οποίες έσπευσε να ενστερνιστεί με άκρατο ενθουσιασμό η κυβέρνηση της Ουγγαρίας, θα του επιβάλουν σε λίγο φόρο ακινήτου, για το ακίνητο -κινητό στην ουσία- σκυλόσπιτο.
Με την οικονομική κρίση, λένε οι ειδικοί, ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι στην Ευρώπη αναγκάζονται να κοιμούνται στο δρόμο. Διάφοροι δήμοι της Νορβηγίας αποφάσισαν αυτό το καλοκαίρι να επιβάλουν πρόστιμα στους επαίτες, μια απόφαση που έχει θορυβήσει την Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Οργανισμών για τους Αστεγους, τη FEANTSA, κυρίως διότι, όπως εκτιμούν, απηχεί μια γενικότερη τάση «γκετοποίησης» των αστέγων μέσα στα τόσα, δηλαδή, γκέτο των καιρών.
«Στο Βορρά και στο Νότο, στην Ανατολή και τη Δύση, περιφέρειες και δήμοι λαμβάνουν μέτρα που δυσκολεύουν ολοένα και περισσότερο τις ζωές των ανθρώπων που ζούνε στους δρόμους», επισημαίνει ο Φρικ Σπίνεβαϊν, διευθυντής της FEANTSA στην πορτογαλική «Publico».
Τους απαγορεύουν να κοιμούνται στους δρόμους, να ψάχνουν τους κάδους απορριμμάτων, να ζητιανεύουν κ.ά. Η περίπτωση της Νορβηγίας, σύμφωνα με το διευθυντή της FEANTSA, παρουσιάζει «ενδιαφέρον» γιατί η Νορβηγία είναι μια χώρα με πολύ δυνατό κοινωνικό κράτος και προοδευτική νομοθεσία. Το συγκεκριμένο μέτρο, που ανακοινώθηκε παράλληλα με την υπόσχεση για επιπλέον μέτρα επανένταξης των τοξικομανών και περαιτέρω ενίσχυσης του κοινωνικού κράτους, φαίνεται να «φωτογραφίζει» κυρίως παράνομους μετανάστες, αλλά προπαντός αθίγγανους από τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και την Ουγγαρία.
Και φυλακίσεις
Η Ουγγαρία συγκεκριμένα ανησυχεί πολύ τη FEANTSA. Από τα μέσα του 2000 οι τοπικές αρχές είχαν ποινικοποιήσει τη λεγόμενη «σιωπηλή επαιτεία». Από τότε είναι παράνομο να ζητιανεύει κανείς με τη συνοδεία παιδιών ή με τρόπο «επιθετικό», με τη λέξη «επιθετικός» να μετεωρίζεται, προφανώς, έρμαια πλήθους ερμηνειών.
Πριν από μερικούς μήνες, το Κοινοβούλιο της χώρας αποφάσισε να τιμωρεί με 60 μέρες φυλάκιση και χρηματικό πρόστιμο 530 ευρώ όποιον κατά τη διάρκεια έξι μηνών είχε για δύο τουλάχιστον φορές παραβιάσει σχετική νομοθεσία που απαγορεύει να κοιμάται κανείς σε δημόσιο χώρο.
Η ποινικοποίηση των αστέγων μπορεί να έχει, εκτιμούν οι ειδικοί, μια δευτερεύουσα συνέπεια, εξίσου σημαντική και να οδηγήσει τα συγκεκριμένα άτομα να επιλέξουν σημεία απομονωμένα στα οποία θα είναι δύσκολο να φτάσει η βοήθεια οργανώσεων ή άλλων ανθρώπων.
Οπως εξηγεί ο Φρικ Σπίνεβαϊν «η περίπτωση της Ουγγαρίας σοκάρει περισσότερο γιατί δεν φροντίζει καν να κρύψει την όλη προσπάθεια την οποία έχει επεκτείνει μάλιστα σε εθνικό επίπεδο. Σε άλλες όμως χώρες ευρωπαϊκές, όλο αυτό συμβαίνει με έναν τρόπο περισσότερο υποδόριο, πολλές φορές εντελώς αόρατο, σε επίπεδο δήμων και κοινοτήτων».
Η Κάρι Ποτς, εγκληματολόγος της FEANTSA, και η Λούσι Μάρτιν, κοινωνιολόγος της ΜΚΟ «Διογένης», αναφέρουν την περίπτωση του Βελγίου για να αποδείξουν πώς μπορούν όλα να ξεκινήσουν με τη μορφή διοικητικών προστίμων και να καταλήξουν σε φυλάκιση.
Αναφέρουν την περίπτωση της Λιέγης. Σύμφωνα με τη νομοθεσία που ψηφίστηκε το 2011, απαγορεύεται η επαιτεία από τις 8 το πρωί έως τις 5 το απόγευμα από την Τρίτη έως την Παρασκευή και από τις 7 το πρωί έως τις 12 το πρωί τις Κυριακές. Δεν μπορούν να είναι πάνω από τέσσερις ζητιάνοι στον ίδιο δρόμο. Δεν μπορούν να ζητιανεύουν σε οδικούς κόμβους ούτε σε εισόδους δημοσίων κτηρίων, επιχειρήσεων ή σπιτιών.
Από το 2012, όποιος δεν σέβεται τους συγκεκριμένους νόμους αρχίζει να έχει μπλεξίματα με τις αστυνομικές αρχές. Την πρώτη φορά, του γίνεται σύσταση. Τη δεύτερη, παρεμβαίνουν οι κοινωνικές υπηρεσίες, την τρίτη συλλαμβάνεται.
Οι άστεγοι στο μεταξύ δεν εξαφανίζονται από την πόλη, όπως θα έλπιζαν ίσως οι νομοθέτες. Μετακινούνται απλώς. Υπάρχουν έτσι, ας πούμε, συγκεκριμένες ζώνες ανοχής. Η Κάρι Ποτς και η Λούσι Μάρτιν εκτιμούν ωστόσο ότι και αυτή ακόμα η ανοχή σε κάποιες περιοχές απειλείται από καινούργιους περιορισμούς. «Δεν θα ήταν πιο απλό να βάζουν απαγορευτικά στις τράπεζες», διερωτώνται...
http://www.enet.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
4-8-2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου