Περισσότερες από 145.000 οικογένειες Σύρων προσφύγων στην Αίγυπτο, τον Λίβανο, το Ιράκ και την Ιορδανία – ή αλλιώς μία στις τέσσερις οικογένειες – έχουν επικεφαλής γυναίκες , οι οποίες αγωνίζονται μόνες για την επιβίωσή τους, σύ μφωνα με νέα έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α.) .
Η έκθεση φέρνει στην επιφάνεια τον καθημερινό αγώνα των γυναικών να τα βγάλουν πέρα καθώς παλεύουν να διατηρήσουν την αξιοπρέπειά τους και παράλληλα να φροντί σ ουν τις οικογένειές τους που συνωστίζονται σε ετοιμόρροπα σπίτια, μη ασφαλή αυτοσχέδια καταφύγια και σκηνές. Πολλές ζουν υπό την απειλή βίας και εκμετάλλευσης ενώ τα παιδιά τους αντιμετωπίζουν ολοένα και περισσότερες τ ρα υματικές εμπειρίες και βιώνουν την απόγνωση .
Η έκθεση « Γυναίκα Μόνη – ο Αγώνας για Επιβίωση των Γυναικών Προσφύγων από τη Συρία» βασίζεται στις προσωπικές μαρτυρίες 135 γυναικών , οι οποίες συγκεντρ ώθηκαν μ ε συνεντεύξεις σε διάστημα τριών μηνών στις αρχές του 2014. Αναγκασμένες να αναλάβουν μόνες τους την ευθύν η των οικογενειών τους όταν οι άντρες τους σκοτώθηκαν, αιχμαλωτίστηκαν ή απο χωρίστηκαν με άλλο τρόπο , έχουν παγιδευτεί σε μια δίνη ταλαιπωρίας , απομόνωσης και αγωνίας. Η υπ’αριθμόν ένα δυσκολία που ανέφεραν οι γυναίκες είναι η έλλειψη πόρων. Οι περισσότερες γυναίκες παλεύουν να πληρώσουν το ενοίκιο, να ταΐσουν τις οικογένειές τους και να αγοράσουν βασικά είδη οικιακής χρήσης. Πολλές έχουν εξαντλήσει τις οικονομίες τους – πουλώντας ακόμη και τις βέρες τους. Μόλις το ένα πέμπτο από αυτές εργάζεται επ’αμοιβή, πολλές δυσκολεύονται να βρουν δουλειά ή έχουν πάρα πολλά άλλα θέματα που χρειάζεται να διαχειριστούν.
Μόνο το ένα πέμπτο επίσης δέχεται υποστήριξη από άλλους ενήλικες συγγενείς. Ορισμένες επωφελούνται από τη γενναιοδωρία της τοπικής κοινωνίας – όπως αυτής κάποιων ιδιοκτητών σπιτιών που τους επιτρέπουν να μένουν χωρίς ενοίκιο ή των τζαμιών . Μερικές στέλνουν τα παιδιά τους να δουλέψουν. Το ένα τετάρτο λαμβάνει βοήθεια σε μετρητά από την Υ.Α. και άλλες ανθρωπιστικές οργανώσεις. Τα δύο τρίτα όσων λαμβάνουν τέτοια βοήθεια εξαρτώνται εξ’ολοκλήρου από αυτήν. Το ένα τρίτο των γυναικών αναφέρουν ότι δεν έχουν αρκετή τροφή να φάνε. Η Υ.Α. απηύθυνε επείγουσα έκκληση στους δωρητές, τις κυβερνήσεις των χωρών υποδοχής και τις ανθρωπιστικές οργανώσεις να αναλάβουν νέα δράση . «Για εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες, η απόδραση από την κατεστραμμένη πατρίδα τους ήταν μόνο η αρχή μιας πορείας μέσα από καθημερινές κακουχίες » , ανέφερε ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες Antonio Guterres . «Έχουν μείνει χωρίς λεφτά, απειλείται καθημερινά η ασφάλειά τους και αντιμετωπίζονται ως παρίες μόνο και μόνο επειδή έχουν χάσει τους άντρες τους σε έναν άγριο πόλεμο. Είναι ντροπή. Ταπεινώνονται επειδή έχουν χάσει τα πάντα».
Η συγκεκριμένη έκθεση παρουσιάστηκε από την Ύπατη Αρμοστία τον φετινό Ιούλιο. Κοιτάζοντας πιο προσεκτικα τα διεθνή στοιχεία, βλέπουμε πως το ζήτημα των γυναικείων δικαιωμάτων παραμένει -επιτακτικά- στο επίκεντρο της διεθνούς κοινότητας, χωρίς ωστόσο να αποτελεί σημαντικό τμήμα του διαλόγου της.
Αν η φτώχεια είχε πρόσωπο, θα ήταν αυτό μιας γυναίκας.
- Το 70% του πληθυσμού που ζει σε συνθήκες έσχατης φτώχειας είναι γυναίκες
- Τα 2/3 των αναλφάβητων ενηλίκων στον κόσμο είναι γυναίκες
- To 80% των προσφύγων είναι γυναίκες και παιδια
- Οι γυναίκες καλλιεργούν το 80% των χωραφιών, ενώ κατέχουν μόλις το 1% της γης.
ΑΠΕ
ΠΡΕΖΑ TV
23-9-2014
Η έκθεση φέρνει στην επιφάνεια τον καθημερινό αγώνα των γυναικών να τα βγάλουν πέρα καθώς παλεύουν να διατηρήσουν την αξιοπρέπειά τους και παράλληλα να φροντί σ ουν τις οικογένειές τους που συνωστίζονται σε ετοιμόρροπα σπίτια, μη ασφαλή αυτοσχέδια καταφύγια και σκηνές. Πολλές ζουν υπό την απειλή βίας και εκμετάλλευσης ενώ τα παιδιά τους αντιμετωπίζουν ολοένα και περισσότερες τ ρα υματικές εμπειρίες και βιώνουν την απόγνωση .
Η έκθεση « Γυναίκα Μόνη – ο Αγώνας για Επιβίωση των Γυναικών Προσφύγων από τη Συρία» βασίζεται στις προσωπικές μαρτυρίες 135 γυναικών , οι οποίες συγκεντρ ώθηκαν μ ε συνεντεύξεις σε διάστημα τριών μηνών στις αρχές του 2014. Αναγκασμένες να αναλάβουν μόνες τους την ευθύν η των οικογενειών τους όταν οι άντρες τους σκοτώθηκαν, αιχμαλωτίστηκαν ή απο χωρίστηκαν με άλλο τρόπο , έχουν παγιδευτεί σε μια δίνη ταλαιπωρίας , απομόνωσης και αγωνίας. Η υπ’αριθμόν ένα δυσκολία που ανέφεραν οι γυναίκες είναι η έλλειψη πόρων. Οι περισσότερες γυναίκες παλεύουν να πληρώσουν το ενοίκιο, να ταΐσουν τις οικογένειές τους και να αγοράσουν βασικά είδη οικιακής χρήσης. Πολλές έχουν εξαντλήσει τις οικονομίες τους – πουλώντας ακόμη και τις βέρες τους. Μόλις το ένα πέμπτο από αυτές εργάζεται επ’αμοιβή, πολλές δυσκολεύονται να βρουν δουλειά ή έχουν πάρα πολλά άλλα θέματα που χρειάζεται να διαχειριστούν.
Μόνο το ένα πέμπτο επίσης δέχεται υποστήριξη από άλλους ενήλικες συγγενείς. Ορισμένες επωφελούνται από τη γενναιοδωρία της τοπικής κοινωνίας – όπως αυτής κάποιων ιδιοκτητών σπιτιών που τους επιτρέπουν να μένουν χωρίς ενοίκιο ή των τζαμιών . Μερικές στέλνουν τα παιδιά τους να δουλέψουν. Το ένα τετάρτο λαμβάνει βοήθεια σε μετρητά από την Υ.Α. και άλλες ανθρωπιστικές οργανώσεις. Τα δύο τρίτα όσων λαμβάνουν τέτοια βοήθεια εξαρτώνται εξ’ολοκλήρου από αυτήν. Το ένα τρίτο των γυναικών αναφέρουν ότι δεν έχουν αρκετή τροφή να φάνε. Η Υ.Α. απηύθυνε επείγουσα έκκληση στους δωρητές, τις κυβερνήσεις των χωρών υποδοχής και τις ανθρωπιστικές οργανώσεις να αναλάβουν νέα δράση . «Για εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες, η απόδραση από την κατεστραμμένη πατρίδα τους ήταν μόνο η αρχή μιας πορείας μέσα από καθημερινές κακουχίες » , ανέφερε ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες Antonio Guterres . «Έχουν μείνει χωρίς λεφτά, απειλείται καθημερινά η ασφάλειά τους και αντιμετωπίζονται ως παρίες μόνο και μόνο επειδή έχουν χάσει τους άντρες τους σε έναν άγριο πόλεμο. Είναι ντροπή. Ταπεινώνονται επειδή έχουν χάσει τα πάντα».
Η συγκεκριμένη έκθεση παρουσιάστηκε από την Ύπατη Αρμοστία τον φετινό Ιούλιο. Κοιτάζοντας πιο προσεκτικα τα διεθνή στοιχεία, βλέπουμε πως το ζήτημα των γυναικείων δικαιωμάτων παραμένει -επιτακτικά- στο επίκεντρο της διεθνούς κοινότητας, χωρίς ωστόσο να αποτελεί σημαντικό τμήμα του διαλόγου της.
Αν η φτώχεια είχε πρόσωπο, θα ήταν αυτό μιας γυναίκας.
- Το 70% του πληθυσμού που ζει σε συνθήκες έσχατης φτώχειας είναι γυναίκες
- Τα 2/3 των αναλφάβητων ενηλίκων στον κόσμο είναι γυναίκες
- To 80% των προσφύγων είναι γυναίκες και παιδια
- Οι γυναίκες καλλιεργούν το 80% των χωραφιών, ενώ κατέχουν μόλις το 1% της γης.
ΑΠΕ
ΠΡΕΖΑ TV
23-9-2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου