Τρομοκρατία, φόβος, φωνές, καψόνια, επανειλημμένες αναφορές και εκδικητικές συμπεριφορές, είναι η εικόνα που μεταφέρουν νεοσύλλεκτοι στο ΚΕΝ Τρίπολης, μέσω του Δικτύου Ελεύθερων Φαντάρων "Σπάρτακος" και της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων. Παρατίθεται ολόκληρο το κείμενο της μαρτυρίας:
"Με την άφιξή μας στο ΚΕΝ Τρίπολης 124 ΠΒΕ καταλάβαμε, ότι όλα όσα ακούγαμε για το συγκεκριμένο κέντρο ήταν πραγματικά και χωρίς καμία δόση υπερβολής. Γι αυτό φρόντισαν να μας ενημερώσουν διάφοροι υπαξιωματικοί που λειτουργούσαν ως επικεφαλής την πρώτη μέρα, που αφού μας αφαίρεσαν διάφορα προσωπικά είδη (σαμπουάν υγρά μαντηλάκια κτλ), μας φώναζαν διαρκώς, παρότι φορούσαμε ακόμα ρούχα πολιτικά και μετρούσαμε μόλις λίγες ώρες από το πέρασμα της πύλης. Σαφέστερος όλων ήταν όμως ο διοικητής του Α΄ λόχου υπολοχαγός Κοσμάς, που φρόντισε από τη δεύτερη κιόλας μέρα να μας ενημερώσει με περηφάνια πως ισχύουν στο ακέραιο όλα όσα έχουμε ακούσει γι αυτόν και το στρατόπεδο και ότι η εκπαίδευση στην Τρίπολη συγκρίνεται μόνο με αυτήν των ειδικών δυνάμεων.
Πράγματι μια καθημερινότητα σκληρή και σε κάθε περίπτωση ασύγκριτη με αυτή των υπολοίπων ΚΕΝ. Πρωινή κι απογευματινή γυμναστική, που συχνά για μεγάλο κομμάτι νεοσυλλέκτων ήταν απαγορευτική στην ολοκλήρωσή της, πρωινή κι απογευματινή εκπαίδευση με όπλα ή χωρίς που απαιτούσε πολύωρη ορθοστασία και παραμονή στον ήλιο. Αποκορύφωμα όλων αυτών αποτέλεσε η παρουσία για τρεις ημέρες υπαξιωματικών από τις ειδικές δυνάμεις που ασχολήθηκαν καθόλη τη διάρκεια της παραμονής τους με την στρατιωτική μας εκπαίδευση κι εκγύμναση, με διάθεση ειρωνική κι υποτιμητική και χωρίς κανένα ενδιαφέρον για τη δυνατότητά μας να ανταπεξέλθουμε ή όχι σε όσα μας έβαζαν να κάνουμε.
Οι φωνές και τα καψόνια στην ημερήσια διάταξη, χωρίς κανένα λόγο και με ασήμαντες αφορμές τιμωρίας όσων δεν μπορούσαν να σταθούν ακίνητοι ή δεν "εκτελούσαν σωστά" τα διάφορα παραγγέλματα. Οι επανειλημμένες αναφορές (συχνά άγγιζαν τις 8 μέσα σε μία μέρα) δεν μας επέτρεπαν να έχουμε ένα καθορισμένο πρόγραμμα καθημερινότητας, ούτε καν να ξεκουραστούμε. Οι απειλές για κρατήσεις και φυλακές και πολύ περισσότερο η επιβολή τους έστηναν ένα κλίμα τρομοκρατίας και φόβου, για να μην αντιδράσουμε και να είμαστε πειθαρχημένοι σε μια καθημερινότητα που παραβίαζε ακόμα και τον στρατιωτικό κανονισμό που μονίμως τα στελέχη επικαλούνταν. Η απάντηση σε κάθε αντίδραση και σε κάθε λανθασμένη εκτέλεση διαταγής ή παραγγέλματος ήταν "όποιος νομίζει πως ο στρατός είναι κατασκήνωση θα πάει σπίτι του με αναβολή".
Τις μέρες που ο καιρός δεν επέτρεπε λόγω βροχής εκπαίδευση ή γυμναστική, ήμασταν υποχρεωμένοι να παραμένουμε στους θαλάμους και να καθαρίζουμε όπλα και κρεβάτια, ενώ όταν έχοντας ολοκληρώσει όλα αυτά επιχειρούσαμε να μιλήσουμε ή να κάνουμε κάτι διαφορετικό, οι ανώτεροι με φωνές κι απειλές μας "επανέφεραν στην τάξη". Η παραμονή στην Τρίπολη ήταν ακόμα δυσκολότερη για όσους χρειάστηκε ή χρειαζόταν να επισκεφθούν γιατρό, καθώς ήταν υποχρεωμένοι να αναμετρηθούν με το ειρωνικό ύφος του διοικητή Κοσμά, ενώ συχνά τιμωρούνταν με κράτηση ή φυλακή ως φυγόπονοι κι υποκριτές. Ο ίδιος άνθρωπος ως αποκορύφωμα της στάσης και της συμπεριφοράς του, μία μέρα μετά το τραγικό συμβάν του Βόλου αρκέστηκε σε μία λεκτική επίθεση απέναντι στα ΜΜΕ που έκαναν λόγο για ευθύνες του στρατού και κακή συντήρηση του οπλισμού, λέγοντας επί λέξει πως όλοι αυτοί, ζήτημα να έχουν υπηρετήσει δύο μήνες στην αεροπορία.
Εν κατακλείδι οι 24 μέρες στην Τρίπολη ήταν πολύ δύσκολές, σίγουρα πολύ δυσκολότερες από ότι αν κι εδώ τα πράγματα λειτουργούσαν όπως σε όλα τα υπόλοιπα κέντρα. Ακόμη δυσκολότερη φρόντισαν να κάνουν την καθημερινότητά μας υπαξιωματικοί κι αξιωματικοί, που μας συμπεριφέρονταν με σχεδόν εκδικητική για κάποιον άγνωστο λόγο συμπεριφορά. Οι μηχανισμοί στο συγκεκριμένο κέντρο αποδείχθηκαν τόσο στενοί, που δεν επέτρεπαν παρέκκλιση από το καθημερινό πρόγραμμα ακόμα και για όσα στελέχη προσπαθούσαν να βελτιώσουν κάπως τις συνθήκες καθημερινότητάς μας
Κάτω από τις συνθήκες αυτές διαμορφωνόταν κι η καθημερινότητα ανάμεσα στους νεοσυλλέκτους. Οι δυσκολίες, οι φωνές και το συνεχόμενο τέντωμα μας έκαναν από την πρώτη κιόλας μέρα να αμφισβητούμε την όλη κατάσταση και τον τρόπο με τον οποίο χαμηλόβαθμα κι υψηλόβαθμα στελέχη μας παρουσίαζαν τον Ε.Σ , τις αρετές, το ρόλο και την αξία του.
Παρά την συνεχόμενη προσπάθεια τους να μας τρομοκρατήσουν, η αλληλεγγύη κι οι σχέσεις ανάμεσά μας, μας έδιναν κουράγιο για να συνεχίσουμε και να μην εγκαταλείψουμε.
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
diktiospartakos.blogspot.gr
ΠΡΕΖΑ TV
31-10-2014
"Με την άφιξή μας στο ΚΕΝ Τρίπολης 124 ΠΒΕ καταλάβαμε, ότι όλα όσα ακούγαμε για το συγκεκριμένο κέντρο ήταν πραγματικά και χωρίς καμία δόση υπερβολής. Γι αυτό φρόντισαν να μας ενημερώσουν διάφοροι υπαξιωματικοί που λειτουργούσαν ως επικεφαλής την πρώτη μέρα, που αφού μας αφαίρεσαν διάφορα προσωπικά είδη (σαμπουάν υγρά μαντηλάκια κτλ), μας φώναζαν διαρκώς, παρότι φορούσαμε ακόμα ρούχα πολιτικά και μετρούσαμε μόλις λίγες ώρες από το πέρασμα της πύλης. Σαφέστερος όλων ήταν όμως ο διοικητής του Α΄ λόχου υπολοχαγός Κοσμάς, που φρόντισε από τη δεύτερη κιόλας μέρα να μας ενημερώσει με περηφάνια πως ισχύουν στο ακέραιο όλα όσα έχουμε ακούσει γι αυτόν και το στρατόπεδο και ότι η εκπαίδευση στην Τρίπολη συγκρίνεται μόνο με αυτήν των ειδικών δυνάμεων.
Πράγματι μια καθημερινότητα σκληρή και σε κάθε περίπτωση ασύγκριτη με αυτή των υπολοίπων ΚΕΝ. Πρωινή κι απογευματινή γυμναστική, που συχνά για μεγάλο κομμάτι νεοσυλλέκτων ήταν απαγορευτική στην ολοκλήρωσή της, πρωινή κι απογευματινή εκπαίδευση με όπλα ή χωρίς που απαιτούσε πολύωρη ορθοστασία και παραμονή στον ήλιο. Αποκορύφωμα όλων αυτών αποτέλεσε η παρουσία για τρεις ημέρες υπαξιωματικών από τις ειδικές δυνάμεις που ασχολήθηκαν καθόλη τη διάρκεια της παραμονής τους με την στρατιωτική μας εκπαίδευση κι εκγύμναση, με διάθεση ειρωνική κι υποτιμητική και χωρίς κανένα ενδιαφέρον για τη δυνατότητά μας να ανταπεξέλθουμε ή όχι σε όσα μας έβαζαν να κάνουμε.
Οι φωνές και τα καψόνια στην ημερήσια διάταξη, χωρίς κανένα λόγο και με ασήμαντες αφορμές τιμωρίας όσων δεν μπορούσαν να σταθούν ακίνητοι ή δεν "εκτελούσαν σωστά" τα διάφορα παραγγέλματα. Οι επανειλημμένες αναφορές (συχνά άγγιζαν τις 8 μέσα σε μία μέρα) δεν μας επέτρεπαν να έχουμε ένα καθορισμένο πρόγραμμα καθημερινότητας, ούτε καν να ξεκουραστούμε. Οι απειλές για κρατήσεις και φυλακές και πολύ περισσότερο η επιβολή τους έστηναν ένα κλίμα τρομοκρατίας και φόβου, για να μην αντιδράσουμε και να είμαστε πειθαρχημένοι σε μια καθημερινότητα που παραβίαζε ακόμα και τον στρατιωτικό κανονισμό που μονίμως τα στελέχη επικαλούνταν. Η απάντηση σε κάθε αντίδραση και σε κάθε λανθασμένη εκτέλεση διαταγής ή παραγγέλματος ήταν "όποιος νομίζει πως ο στρατός είναι κατασκήνωση θα πάει σπίτι του με αναβολή".
Τις μέρες που ο καιρός δεν επέτρεπε λόγω βροχής εκπαίδευση ή γυμναστική, ήμασταν υποχρεωμένοι να παραμένουμε στους θαλάμους και να καθαρίζουμε όπλα και κρεβάτια, ενώ όταν έχοντας ολοκληρώσει όλα αυτά επιχειρούσαμε να μιλήσουμε ή να κάνουμε κάτι διαφορετικό, οι ανώτεροι με φωνές κι απειλές μας "επανέφεραν στην τάξη". Η παραμονή στην Τρίπολη ήταν ακόμα δυσκολότερη για όσους χρειάστηκε ή χρειαζόταν να επισκεφθούν γιατρό, καθώς ήταν υποχρεωμένοι να αναμετρηθούν με το ειρωνικό ύφος του διοικητή Κοσμά, ενώ συχνά τιμωρούνταν με κράτηση ή φυλακή ως φυγόπονοι κι υποκριτές. Ο ίδιος άνθρωπος ως αποκορύφωμα της στάσης και της συμπεριφοράς του, μία μέρα μετά το τραγικό συμβάν του Βόλου αρκέστηκε σε μία λεκτική επίθεση απέναντι στα ΜΜΕ που έκαναν λόγο για ευθύνες του στρατού και κακή συντήρηση του οπλισμού, λέγοντας επί λέξει πως όλοι αυτοί, ζήτημα να έχουν υπηρετήσει δύο μήνες στην αεροπορία.
Εν κατακλείδι οι 24 μέρες στην Τρίπολη ήταν πολύ δύσκολές, σίγουρα πολύ δυσκολότερες από ότι αν κι εδώ τα πράγματα λειτουργούσαν όπως σε όλα τα υπόλοιπα κέντρα. Ακόμη δυσκολότερη φρόντισαν να κάνουν την καθημερινότητά μας υπαξιωματικοί κι αξιωματικοί, που μας συμπεριφέρονταν με σχεδόν εκδικητική για κάποιον άγνωστο λόγο συμπεριφορά. Οι μηχανισμοί στο συγκεκριμένο κέντρο αποδείχθηκαν τόσο στενοί, που δεν επέτρεπαν παρέκκλιση από το καθημερινό πρόγραμμα ακόμα και για όσα στελέχη προσπαθούσαν να βελτιώσουν κάπως τις συνθήκες καθημερινότητάς μας
Κάτω από τις συνθήκες αυτές διαμορφωνόταν κι η καθημερινότητα ανάμεσα στους νεοσυλλέκτους. Οι δυσκολίες, οι φωνές και το συνεχόμενο τέντωμα μας έκαναν από την πρώτη κιόλας μέρα να αμφισβητούμε την όλη κατάσταση και τον τρόπο με τον οποίο χαμηλόβαθμα κι υψηλόβαθμα στελέχη μας παρουσίαζαν τον Ε.Σ , τις αρετές, το ρόλο και την αξία του.
Παρά την συνεχόμενη προσπάθεια τους να μας τρομοκρατήσουν, η αλληλεγγύη κι οι σχέσεις ανάμεσά μας, μας έδιναν κουράγιο για να συνεχίσουμε και να μην εγκαταλείψουμε.
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
diktiospartakos.blogspot.gr
ΠΡΕΖΑ TV
31-10-2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου