Της ΒΑΝΑΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
Είναι οι μοναδικές υποθέσεις για τις οποίες μπορεί κανείς να στοιχηματίσει την έκβασή τους. Οι δίκες κατά απεργών βρίσκουν σχεδόν πάντα νικητή τον εργοδότη. Μάλιστα, ενίοτε εκδικάζονται και σε εκπληκτικά γρήγορους ρυθμούς.
Στην περίπτωση της απεργίας της ΕΘΕΛ το 2013, οι χρόνοι συντμήθηκαν τόσο, ώστε η απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών βγήκε σχεδόν ακαριαία. Η αγωγή κατατέθηκε Σάββατο, η θυροκόλληση στην έδρα του σωματείου έγινε στις 9.30 το βράδυ της ίδιας ημέρας και η δικαστική απόφαση που απαγόρευε την απεργία εκδόθηκε στις 9 το πρωί της Κυριακής!
Εχει εμπεδωθεί πλέον στην κοινή γνώμη ότι όσες φορές εργαζόμενοι προχωρούν σε απεργιακές κινητοποιήσεις, αρκεί μια προσφυγή στη Δικαιοσύνη για να χαρακτηριστούν παράνομες ή καταχρηστικές ή και τα δυο. Αλλωστε, το δικαίωμα της απεργίας, όπως έχει επισημάνει και ο πρώην εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Δημ. Λινός, είναι το πιο κακοποιημένο από τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα.Το επιβεβαιώνουν και τα πιο πρόσφατα στατιστικά στοιχεία, που δημοσιεύει σήμερα, πρώτη φορα, η «Κ.Ε» και αφορούν στο Πρωτοδικείο Αθηνών.
Οπως προέκυψε ύστερα από έρευνα του προέδρου Πρωτοδικών Χρ. Σεβαστίδη, υπό την κρίση της Δικαιοσύνης τέθηκαν 285 απεργίες κατά το χρονικό διάστημα 2009 - τέλος Σεπτεμβρίου 2014. Από αυτές, οι 249 κρίθηκαν παράνομες και καταχρηστικές, 6 απορρίφθηκαν για τυπικούς-νομικούς λόγους και μόλις 30 κρίθηκαν νόμιμες.
Τα στοιχεία είναι ενδεικτικά και φανερώνουν ότι και με τη συνδρομή της Δικαιοσύνης, η απεργία, που, ιδιαίτερα σε καιρούς μεγάλης και παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, αποτελεί ισχυρό διεκδικητικό μέσο των εργαζομένων για να αμυνθούν απέναντι σε απολύσεις, δραστικές και αλλεπάλληλες μειώσεις μισθών κ.λπ. βρίσκεται υπό διωγμόν.
Από το σύνολο των απεργιών, οι 226 απορρίφθηκαν καθαρά για τυπικούς λόγους, όπως μη διάθεση προσωπικού ασφαλείας, μη τήρηση προθεσμίας ειδοποίησης, λήψη απόφασης από αναρμόδιο όργανο και οι 11 καθαρά για λόγους που αφορούν τη δυσανάλογη ζημία που θα επέλθει στον εργοδότη ή το ότι θίγεται το διευθυντικό του δικαίωμα.
Οπως τονίζει ο κ. Σεβαστίδης, για τη σημερινή απαξίωση του δικαιώματος της απεργίας ευθύνες έχουν και τα ίδια τα εργατικά συνδικάτα. «Οι περισσότερες απεργίες κρίνονται παράνομες από τα Δικαστήρια λόγω μη τήρησης των τυπικών προϋποθέσεων. Τα συνδικάτα ωστόσο προχωρούν συνειδητά στην κήρυξη παράνομων απεργιών, έχοντας προφανώς σαν μοναδικό στόχο την υποτιθέμενη εκπλήρωση του συνδικαλιστικού τους καθήκοντος, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη την αρνητική επίδραση πάνω στους εργαζομένους και τον κοινωνικό αντίκτυπο που έχουν τέτοιες ενέργειες».
Αξίζει να σημειωθεί ότι την πρωτιά στην κήρυξη απεργιακών κινητοποιήσεων έχει ο πολύπαθος χώρος των ΜΜΕ (τηλεοπτικοί, ραδιοφωνικοί σταθμοί και εφημερίδες), με 128 απεργίες, ενώ ακολουθούν τα σωματεία στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (Μετρό, ΣΤΑΣΥ κ.λπ.), με 55 απεργίες.
http://www.enet.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
13-10-2014
Είναι οι μοναδικές υποθέσεις για τις οποίες μπορεί κανείς να στοιχηματίσει την έκβασή τους. Οι δίκες κατά απεργών βρίσκουν σχεδόν πάντα νικητή τον εργοδότη. Μάλιστα, ενίοτε εκδικάζονται και σε εκπληκτικά γρήγορους ρυθμούς.
Στην περίπτωση της απεργίας της ΕΘΕΛ το 2013, οι χρόνοι συντμήθηκαν τόσο, ώστε η απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών βγήκε σχεδόν ακαριαία. Η αγωγή κατατέθηκε Σάββατο, η θυροκόλληση στην έδρα του σωματείου έγινε στις 9.30 το βράδυ της ίδιας ημέρας και η δικαστική απόφαση που απαγόρευε την απεργία εκδόθηκε στις 9 το πρωί της Κυριακής!
Εχει εμπεδωθεί πλέον στην κοινή γνώμη ότι όσες φορές εργαζόμενοι προχωρούν σε απεργιακές κινητοποιήσεις, αρκεί μια προσφυγή στη Δικαιοσύνη για να χαρακτηριστούν παράνομες ή καταχρηστικές ή και τα δυο. Αλλωστε, το δικαίωμα της απεργίας, όπως έχει επισημάνει και ο πρώην εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Δημ. Λινός, είναι το πιο κακοποιημένο από τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα.Το επιβεβαιώνουν και τα πιο πρόσφατα στατιστικά στοιχεία, που δημοσιεύει σήμερα, πρώτη φορα, η «Κ.Ε» και αφορούν στο Πρωτοδικείο Αθηνών.
Οπως προέκυψε ύστερα από έρευνα του προέδρου Πρωτοδικών Χρ. Σεβαστίδη, υπό την κρίση της Δικαιοσύνης τέθηκαν 285 απεργίες κατά το χρονικό διάστημα 2009 - τέλος Σεπτεμβρίου 2014. Από αυτές, οι 249 κρίθηκαν παράνομες και καταχρηστικές, 6 απορρίφθηκαν για τυπικούς-νομικούς λόγους και μόλις 30 κρίθηκαν νόμιμες.
Τα στοιχεία είναι ενδεικτικά και φανερώνουν ότι και με τη συνδρομή της Δικαιοσύνης, η απεργία, που, ιδιαίτερα σε καιρούς μεγάλης και παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, αποτελεί ισχυρό διεκδικητικό μέσο των εργαζομένων για να αμυνθούν απέναντι σε απολύσεις, δραστικές και αλλεπάλληλες μειώσεις μισθών κ.λπ. βρίσκεται υπό διωγμόν.
Από το σύνολο των απεργιών, οι 226 απορρίφθηκαν καθαρά για τυπικούς λόγους, όπως μη διάθεση προσωπικού ασφαλείας, μη τήρηση προθεσμίας ειδοποίησης, λήψη απόφασης από αναρμόδιο όργανο και οι 11 καθαρά για λόγους που αφορούν τη δυσανάλογη ζημία που θα επέλθει στον εργοδότη ή το ότι θίγεται το διευθυντικό του δικαίωμα.
Οπως τονίζει ο κ. Σεβαστίδης, για τη σημερινή απαξίωση του δικαιώματος της απεργίας ευθύνες έχουν και τα ίδια τα εργατικά συνδικάτα. «Οι περισσότερες απεργίες κρίνονται παράνομες από τα Δικαστήρια λόγω μη τήρησης των τυπικών προϋποθέσεων. Τα συνδικάτα ωστόσο προχωρούν συνειδητά στην κήρυξη παράνομων απεργιών, έχοντας προφανώς σαν μοναδικό στόχο την υποτιθέμενη εκπλήρωση του συνδικαλιστικού τους καθήκοντος, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη την αρνητική επίδραση πάνω στους εργαζομένους και τον κοινωνικό αντίκτυπο που έχουν τέτοιες ενέργειες».
Αξίζει να σημειωθεί ότι την πρωτιά στην κήρυξη απεργιακών κινητοποιήσεων έχει ο πολύπαθος χώρος των ΜΜΕ (τηλεοπτικοί, ραδιοφωνικοί σταθμοί και εφημερίδες), με 128 απεργίες, ενώ ακολουθούν τα σωματεία στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (Μετρό, ΣΤΑΣΥ κ.λπ.), με 55 απεργίες.
http://www.enet.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
13-10-2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου