Συγκλονιστική η αφήγηση μέσω του Αθήνα 9.84 της Μάγδας Φύσσα για το μοιραίο βράδυ της άνανδρης δολοφονίας του γιου της Παύλου Φύσσα από τον χρυσαυγίτη Ρουπακιά στο Κερατσίνι. Και ενώ στο Εφετείο Αθηνών εξελίσσεται η δίκη της Χρυσής Αυγής η κυρία Φύσσα δήλωσε: «Θα θέλαμε να έχει ξεκινήσει νωρίτερα, να έχει τελειώσει. Εξακολουθούμε να είμαστε εκεί. Εκδικάζεται η Χρυσή Αυγή και αυτό μας αφορά όλους». Όπως χαρακτηριστικά είπε, «οι κατηγορουμένοι καθυστερούν τη διαδικασία, δεν δείχνουν καμία μεταμέλεια και είναι προκλητικοί, ακόμα και ο δολοφόνος». Ακόμη, η κ. Φύσσα κατήγγειλε ότι οι χρυσαυγίτες συνεχίζουν να προκαλούν ακόμα και κάτω από το σπίτι της και πρόσθεσε: «Αν το κάνουν γιατί νομίζουν ότι θα μας τρομάξουν, είναι πολύ γελασμένοι».
«Στις 17, θυμάμαι τον Παύλο μου να είμαστε στο σπίτι. Φεύγουν να πιουν καφέ με τα παιδιά και θα βλέπανε στη συνέχεια την μπάλα. Δε θα τον έβλεπα το βράδυ, του είπα «να περάσεις καλά» και θα τον έβλεπα το πρωί με τον καφέ. Ούτε στα πιο φρικτά μου όνειρα δε φανταζόμουν ότι θα ζούσα τέτοιο βράδυ», δήλωσε για το βράδυ της δολοφονίας του γιού της Παύλου, η μητέρα του Μάγδα Φύσσα, μιλώντας στην εκπομπή «Ντάμες Σπαθί» με τις Ελευθερία Κουμάντου και Ελεονώρα Ορφανίδου.
«Μαχαίρωσαν τον Παύλο στην Τσαλδάρη, έτσι ειδοποιήθηκε ο πατέρας του. Είναι ένας εφιάλτης που δεν έχει τελειωμό, περιμένεις πότε θα ξυπνήσεις αλλά δεν ξυπνάς. Αυτό που έλεγα μέσα μου ήταν «ας είναι στην εντατική, να τον βρω ζωντανό». Είναι αυτή η ρημάδα η ελπίδα, που περιμένεις και λες ότι κάτι θα γίνει».
Συνεχίζοντας την συγκλονιστική της αφήγηση για το βράδυ της δολοφονίας του Παύλου, η κυρία Φύσσα ανέφερε «στο νοσοκομείο όταν έφτασα, κανείς δεν μου έλεγε τίποτα. Ποιός θα τολμούσε να το ξεστομίσει. Μια ψυχολόγος που ήταν εκεί έκλαιγε, κάποια στιγμή ένας γιατρός μου είπε ότι ο Παύλος δεν ήταν ζωντανός. «Μαχαιρώθηκε στην καρδιά», μου είπε, «Ο δολοφόνος ήταν επαγγελματίας και πιάστηκε , το έκανε η Χρυσή Αυγή. Ηταν τρείς τα ξημερώματα. Δεν θυμάμαι να αισθάνθηκα τίποτε για το δολοφόνο του παιδιού μου, σκεφτόμουν πως θα ζήσω χωρίς τον Παύλο».
Αναφερόμενη στο δολοφόνο του γιού της, Γιώργο Ρουπακιά, η κυρία Φύσσα αναρωτήθηκε: «Πόση άνεση είχε μέσα στο αστυνομικό τμήμα ο Ρουπακιάς; Στην κατάθεσή του είχε πεί ότι τον άφησαν να μπεί στον τρίτο όροφο του αστυνομικού τμήματος χωρίς συνοδεία. Τι είχε στο μυαλό του; Τι του είχαν τάξει; Όλα άρχισαν να ξετυλίγονται όταν πήγαν στη Γ.Α.Δ.Α.».
Σε ερώτηση για τη συνεχή παρουσία της στη δίκη όλο αυτό το διάστημα, ξεκαθάρισε ότι η ίδια θεωρεί πως η δίκη δεν τελείωσε επειδή τελείωσε η εξέταση των μαρτύρων κατηγορητηρίου για τη δολοφονία του Παύλου. «Δικάζεται η Χρυσή Αυγή. Αφορά όλους μας και όλα, δε θα ήμασταν μόνο εκεί για τη δολοφονία αλλά και για τα υπόλοιπα αδικήματα και για συμπαράσταση στους ανθρώπους», είπε χαρακτηριστικά.
Παράλληλα, αναφερόμενη στη δράση της Χρυσής Αυγής, η Μάγδα Φύσσα ευχήθηκε να μην υπάρξει άλλο θύμα, ενώ ξεκαθάρισε ότι δεν έχει δει καμία μεταμέλεια από τους χρυσαυγίτες, αντίθετα συνεχίζουν να κυκλοφορούν προκλητικά ακόμα και στο Κερατσίνι. «Τρία χρόνια χωρίς τον Παύλο. Ζούμε εποχές που δεν έχουμε φανταστεί. Ο καθένας είναι άξιος της μοίρας του και υπεύθυνος για τις πράξεις του. Ολα ξεκινούν από την παιδεία. Είναι απαραίτητο τα παιδιά μας να γνωρίζουν τι σημαίνει φασισμός», επεσήμανε.
Μιλώντας για τις καθυστερήσεις στην εξέλιξη της δίκης, η κυρία Φύσσα ξεκαθάρισε ότι προσδοκά να αποδοθεί δικαιοσύνη. «Και όχι μόνο για το δολοφόνο, το χέρι του κάποιος το όπλισε. Από τον αρχηγό μέχρι τον τελευταίο. Να πληρώσουν», είπε.
Μάγδα Φύσσα: «Να ξεκινήσουμε από τις 17 που θυμάμαι. Ήμασταν με τον Παύλο μου στο σπίτι. Είναι ή ώρα 17.30 και χαιρετηθήκαμε. Τα παιδιά θα έφευγαν να πιούν καφέ και να να δουν μπάλα. Έμεινα στην κόρη μου Ειρήνη και δεν θα τον έβλεπα το βράδυ. Του είπα να περάσει καλά και θα τα πούμε το πρωί με καφέ. Φιληθήκαμε και φύγαμε. Δυστυχώς ούτε στα πιο φριχτά μου όνειρα δε φανταζόμουν ότι θα ζούσα τέτοιο βράδυ. Φοβόμαστε όλες οι μάνες για τα παιδιά μας που βγαίνουν έξω, αλλά ποιος να περιμένει κάτι τέτοιο. Η καμπάνα έπεσε στον μπαμπά του, εγώ έλειπα από το σπίτι. Ειδοποιήθηκε ότι το παιδί μαχαιρώθηκε στην Τσαλδάρη. Πήγε στο σημείο αλλά είχαν φύγει . Ο Παύλος δεν το ήξερε είχαν περάσει περίπου 10 λεπτά. Μετά ξεκίνησε ο εφιάλτης που δεν έχει τελειωμό και περιμένεις να ξυπνήσεις αλλά δεν ξυπνάς. Αναγκάστηκε ο πατέρας του να μας ειδοποιήσει ότι είναι τραυματισμένος, ότι έχει χτυπήσει και πρέπει να πάω να τον δω. Ρώτησα πως τραυματίστηκε; Αυτοκίνητο, μηχανή; Με τι ήταν; Μου είπε ότι έπεσε κάτω και δεν τον πίστεψα. Είναι αυτή η ριμάδα η ελπίδα που περιμένεις ότι θα γίνει κάτι. Ωστόσο όλα έδειχναν ότι είχε συμβεί κάτι πολύ κακό και ότι ο Παύλος δεν είναι στη ζωή. Μου είπαν ότι δεν οδηγούσε ο ίδιος, αλλά άλλος και ότι μπροστά του ήταν άλλο αμάξι συγγενή. Κατάλαβα πως είχε γίνει κάτι πολύ κακό αλλά πίστευα πάντα ότι φθάνοντας εκεί θα τον δω στην εντατική και όχι στον νεκροθάλαμο σε καμία περίπτωση. Εκεί πήγα να τον δω με έναν πατέρα-ράκος που μου έλεγε συνέχεια ψέμματα, προσπαθώντας να μου δώσει κουράγιο. Ολα τα σημάδια έδειχναν ότι είναι στην εντατική και είναι θέμα ωρών, ενώ το ‘άλλο’ δε μπορούσε καν να χωρέσει στο μυαλό μου. Φτάνοντας εκεί κανείς δεν έλεγε τίποτα, συγγενείς και φίλοι. Ποιός να μπορέσει να ξεστομίσει κάτι τέτοιο. Τελικά ένας γιατρός με πλησίασε και μου είπε ότι ο Παύλος δεν είναι πια στη ζωή. Πήρα ένα χάπι και αργότερα με κάλεσε στο γραφείο του για να μου πει τι είχε γίνει. Από εκεί και πέρα όλα τέλειωσαν. Το μόνο που είχα μέσ’ το μυαλό μου ήταν πως θα ζήσω χωρίς τον Παύλο».
«Μεγάλος ο πόνος. Γενοκτονία γίνεται με τόσα αυτοκίνητα, μηχανές. Πάντα υπάρχει ο φόβος του γονιού ότι στην κοινωνία που ζούμε είναι επικίνδυνα για τα παιδιά. Πίστευα ότι δεν θα μπορούσα να αντέξω τη ζωή χωρίς αυτόν, όμως αποδείχτηκε ότι τελικά όλα τα αντέχεις! Ο γιατρός μου είπε στο γραφείο του ότι: ‘Ο Παύλος μαχαιρώθηκε στην καρδιά από επαγγελματία δολοφόνο που ήταν της ΧΑ. Η ώρα ήταν ήδη 03.00 και είχαν ενημερωθεί ότι ο δράστης είχε συλληφθεί και κρατείτο στο τμήμα’. Αν ο Παύλος δεν είχε υποδείξει τον δολοφόνο του στους αστυνομικούς , θα έφευγε δεν θα τον έπιαναν».
*Για τη δίκη:
«Αν εκείνο το βράδυ την υπόθεση την είχε αναλάβει η αστυνομία δεν θα είχε γίνει τίποτα. Όμως ήταν στα χέρια της αντιτρομοκρατικής και ξετυλίχτηκε όλο το κουβάρι της ΧΑ. Ο Παύλος υπέδειξε τον δολοφόνο του και όλα ήταν ξεκάθαρα. Ο δολοφόνος πιάστηκε από το περιπολικό της άμεσης δράσης, με δύο υπέροχα παιδιά που έτυχε το μοιραίο βράδυ και ήταν εκεί και ακολούθησε το δεύτερο περιπολικό με τον Δημήτρη Βίντση, ο οποίος στη δίκη, δήλωσε ότι είναι απλός οδηγός του οχήματος και δεν θυμόταν τίποτα. Δεν είχε δει τίποτα. Αν λοιπόν ήταν πρώτος στο σημείο δεν θα είχαμε σήμερα τα ίδια αποτελέσματα. Αργότερα μάθαμε ότι ο δράστης κυκλοφορούσε ελεύθερος μέσα στο τμήμα, ανέβηκε με τα πόδια στον 3ο όροφο, χωρίς χειροπέδες. Η αστυνομία δεν συνέλαβε κανέναν από τους 50,60 Χρυσαυγίτες που ήταν εκεί αλλά δυο,τρία παιδιά, φίλους του Παύλου, οι οποίοι έδωσαν και τις πρώτες μαρτυρίες για τη συμπεριφορά του Ρουπακιά καθώς τους είχαν στο ίδιο δωμάτιο και μόλις ο αστυνομικός τους ενημέρωσε ότι ο Παύλος υπέκυψε, ο δράστης ζητάει να φύγει και τον αφήνουν ελεύθερο να ανέβει στον 3ο όροφο. Πόση άνεση είχε μέσα στο αστυνομικό τμήμα; Σε άλλη περίπτωση αν κάποιος ήταν ελεύθερος θα είχε ζητήσει να φύγει και θα μπορούσε να το κάνει γιατί κάποιος ίσως του είχε τάξει κάτι».
«Όλα άρχισαν να εκτυλίσσονται όταν πήγαν στη ΓΑΔΑ. Αν το θύμα δεν ήταν ‘Ελληνας τότε δεν θα είχαν αποκαλυφθεί εγκληματικές ενέργειες της Χρυσής Αυγής. Οι δράστες γνωρίζουν ακριβώς τον χρόνο που χρειάζεται να ξεφύγουν μετά το έγκλημα και πότε θα έρθει η αστυνομία και για μία ακόμη φορά θα είχαν ξεφύγει, τώρα όμως όλα τα αδικήματα έχουν ενσωματωθεί στη δικογραφία».
«Καθημερινά είμαι εκεί μαζί με φίλους του Παύλου γιατί δικάζεται η Χρυσή Αυγή και αυτό αφορά όλους μας.Η δίκη έχει τραβήξει πολύ και ξεθωριάζει η υπόθεση. Τον πρώτο καιρό θυμόντουσαν καλύτερα και τα πρόσωπα και τα στοιχεία. Θα θέλαμε να έχει τελειώσει ενώ τώρα είναι ακόμη στη μέση και αυτό έχει να κάνει με τους ρυθμούς της δικαιοσύνης και τα “υπέρ”των κατηγορουμένων και τους νόμους. Απ ό,τι βλέπω, περισσότερα δικαιώματα έχουν αυτοί και όχι εμείς, τα θύματα. Η χρονοκαθυστέρηση είναι μεγάλη καθώς χρησιμοποιούν όλες τις διεξόδους που τους δίνει το σύστημα και τρώνε χρόνο».
*Για τη ΧΑ που παραμένει σταθερά τρίτη δύναμη σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις:
Ζούμε σε εποχές που δεν είχαμε φανταστεί. Απίστευτο ότι η χώρα μας έβγαλε νόμιμα ένα τέτοιο κόμμα που είναι και στο ευρωκοινοβούλιο. Καθένας είναι άξιος της μοίρας του και υπεύθυνος για τις πράξεις του. Εύχομαι μόνο να μην υπάρξει άλλο θύμα. Όλα ξεκινάνε από την παιδεία και όχι από την ανέχεια όπως λένε κάποιοι. Πρέπει να δείξουμε στα παιδιά μας ΄ποιος είναι ο σωστός δρόμος και τι σημαίνει φασισμός. Αν αγαπούσαν τη χώρα τους δεν θα ήταν φασίστες.
*Για ενδεχόμενη μεταμέλεια των κατηγορουμένων:
«Δεν έχω δει καμία μεταμέλεια, ούτε από τον ίδιο τον Ρουπακιά που πλέον δεν έρχεται καν στη δίκη. Οι κατηγορούμενοι είναι αντιθέτως προκλητικοί και με τις πλάτες κάποιων ,το παίζουν τσαμπουκάδες».
*Για την επόμενη μέρα, στο Κερατσίνι και άν διαπιστώνεται προκλητική συμπεριφορά έναντι της οικογένειας Φύσσα:
«Πάρα πολλές φορές. Υπάρχουν και άνθρωποι που μας συμπαραστέκονται αλλά εξακολουθούν να είναι πολύ προκλητικοί κάτω από το σπίτι μας και αν νομίζουν ότι θα μας τρομάξουν είναι πολύ γελασμένοι. Δεν υπάρχει περίπτωση να φοβηθούμε. Περνούν και από εμάς και από το μνημείο και χλευάζουν, ακόμη και άνθρωποι που δεν πάει το μυαλό σου ότι έχουν αυτή την ιδεολογία. Ακόμη και το τριήμερο που πέρασε που ήταν αφιερωμένο με εκδηλώσεις στη δολοφονία του Παύλου ακολούθησαν αυτή την τακτική του χλευασμού και εκφοβισμού. Μου χασκογελούν, με κοιτούν ειρωνικά. Αλλά δεν τους δίνω σημασία. Είναι κούφιοι άνθρωποι».
Θέλω να αποδοθεί δικαιοσύνη όχι μόνο για τον Παύλο. Το χέρι του δολοφόνου κάποιος το όπλισε. Να πληρώσουν όλοι όσοι έχουν συμμετάσχει σε αυτά τα αδικήματα.
*Για τη στάση των πολιτικών δυνάμεων εντός συνταγματικού τόξου:
«Μέχρις ότου ξεκινήσει η δίκη είδαμε κάποια πολιτικά πρόσωπο ωστόσο δεν υπήρξε καμία συμπαράσταση. Χρειάστηκε η παρέμβασή μας για αλλαγή της δίκης, όπου και εισακουστήκαμε. Ενα δεύτερο κομμάτι αφορά τον δήμαρχο Κερατσινίου, Χρήστο Βρεττάκο που ανέλαβε πρόσφατα και μας συμπαραστάθηκε με πολλαπλές ενέργειες χωρίς τα φώτα της δημοσιότητας . Η δημοτική αρχή έχει τη θέληση να ενεργήσει περισσότερο.
*Για τις τριήμερες εκδηλώσεις:
«Όλη η εκδήλωση ήταν επιτυχημένη και κυρίως η ένωση των φωνών ραπ κατά του φασισμού. Πέρυσι και φέτος πολλοί νέοι συμμετείχαν στο rap master festival. Εγώ θα έλεγα στους νέους αυτό που θα τους έλεγε ο Παύλος: Ανοιχτούς ορίζοντες’! Να είναι ελεύθεροι χωρίς παρωπίδες. Εμπιστεύομαι τα νέα παιδιά με καθαρά πρόσωπα και μάτια… Ήταν όλο αυτό το άγγιγμα, να έρχονται να κλαίνε, να σε ακουμπάνε… Αυτό θα ήθελε ο Παύλος, να μπορέσει να τους ανοίξει το μυαλό».
H κυρία Mάγδα Φύσσα μιλάει στον Αθήνα 9.84 και στην εκπομπή “Ντάμες Σπαθί” με την Ελεωνόρα Ορφανίδου και την Ελευθερία Κουμάντου
http://left.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
19-9-2016
«Στις 17, θυμάμαι τον Παύλο μου να είμαστε στο σπίτι. Φεύγουν να πιουν καφέ με τα παιδιά και θα βλέπανε στη συνέχεια την μπάλα. Δε θα τον έβλεπα το βράδυ, του είπα «να περάσεις καλά» και θα τον έβλεπα το πρωί με τον καφέ. Ούτε στα πιο φρικτά μου όνειρα δε φανταζόμουν ότι θα ζούσα τέτοιο βράδυ», δήλωσε για το βράδυ της δολοφονίας του γιού της Παύλου, η μητέρα του Μάγδα Φύσσα, μιλώντας στην εκπομπή «Ντάμες Σπαθί» με τις Ελευθερία Κουμάντου και Ελεονώρα Ορφανίδου.
«Μαχαίρωσαν τον Παύλο στην Τσαλδάρη, έτσι ειδοποιήθηκε ο πατέρας του. Είναι ένας εφιάλτης που δεν έχει τελειωμό, περιμένεις πότε θα ξυπνήσεις αλλά δεν ξυπνάς. Αυτό που έλεγα μέσα μου ήταν «ας είναι στην εντατική, να τον βρω ζωντανό». Είναι αυτή η ρημάδα η ελπίδα, που περιμένεις και λες ότι κάτι θα γίνει».
Συνεχίζοντας την συγκλονιστική της αφήγηση για το βράδυ της δολοφονίας του Παύλου, η κυρία Φύσσα ανέφερε «στο νοσοκομείο όταν έφτασα, κανείς δεν μου έλεγε τίποτα. Ποιός θα τολμούσε να το ξεστομίσει. Μια ψυχολόγος που ήταν εκεί έκλαιγε, κάποια στιγμή ένας γιατρός μου είπε ότι ο Παύλος δεν ήταν ζωντανός. «Μαχαιρώθηκε στην καρδιά», μου είπε, «Ο δολοφόνος ήταν επαγγελματίας και πιάστηκε , το έκανε η Χρυσή Αυγή. Ηταν τρείς τα ξημερώματα. Δεν θυμάμαι να αισθάνθηκα τίποτε για το δολοφόνο του παιδιού μου, σκεφτόμουν πως θα ζήσω χωρίς τον Παύλο».
Αναφερόμενη στο δολοφόνο του γιού της, Γιώργο Ρουπακιά, η κυρία Φύσσα αναρωτήθηκε: «Πόση άνεση είχε μέσα στο αστυνομικό τμήμα ο Ρουπακιάς; Στην κατάθεσή του είχε πεί ότι τον άφησαν να μπεί στον τρίτο όροφο του αστυνομικού τμήματος χωρίς συνοδεία. Τι είχε στο μυαλό του; Τι του είχαν τάξει; Όλα άρχισαν να ξετυλίγονται όταν πήγαν στη Γ.Α.Δ.Α.».
Σε ερώτηση για τη συνεχή παρουσία της στη δίκη όλο αυτό το διάστημα, ξεκαθάρισε ότι η ίδια θεωρεί πως η δίκη δεν τελείωσε επειδή τελείωσε η εξέταση των μαρτύρων κατηγορητηρίου για τη δολοφονία του Παύλου. «Δικάζεται η Χρυσή Αυγή. Αφορά όλους μας και όλα, δε θα ήμασταν μόνο εκεί για τη δολοφονία αλλά και για τα υπόλοιπα αδικήματα και για συμπαράσταση στους ανθρώπους», είπε χαρακτηριστικά.
Παράλληλα, αναφερόμενη στη δράση της Χρυσής Αυγής, η Μάγδα Φύσσα ευχήθηκε να μην υπάρξει άλλο θύμα, ενώ ξεκαθάρισε ότι δεν έχει δει καμία μεταμέλεια από τους χρυσαυγίτες, αντίθετα συνεχίζουν να κυκλοφορούν προκλητικά ακόμα και στο Κερατσίνι. «Τρία χρόνια χωρίς τον Παύλο. Ζούμε εποχές που δεν έχουμε φανταστεί. Ο καθένας είναι άξιος της μοίρας του και υπεύθυνος για τις πράξεις του. Ολα ξεκινούν από την παιδεία. Είναι απαραίτητο τα παιδιά μας να γνωρίζουν τι σημαίνει φασισμός», επεσήμανε.
Μιλώντας για τις καθυστερήσεις στην εξέλιξη της δίκης, η κυρία Φύσσα ξεκαθάρισε ότι προσδοκά να αποδοθεί δικαιοσύνη. «Και όχι μόνο για το δολοφόνο, το χέρι του κάποιος το όπλισε. Από τον αρχηγό μέχρι τον τελευταίο. Να πληρώσουν», είπε.
Μάγδα Φύσσα: «Να ξεκινήσουμε από τις 17 που θυμάμαι. Ήμασταν με τον Παύλο μου στο σπίτι. Είναι ή ώρα 17.30 και χαιρετηθήκαμε. Τα παιδιά θα έφευγαν να πιούν καφέ και να να δουν μπάλα. Έμεινα στην κόρη μου Ειρήνη και δεν θα τον έβλεπα το βράδυ. Του είπα να περάσει καλά και θα τα πούμε το πρωί με καφέ. Φιληθήκαμε και φύγαμε. Δυστυχώς ούτε στα πιο φριχτά μου όνειρα δε φανταζόμουν ότι θα ζούσα τέτοιο βράδυ. Φοβόμαστε όλες οι μάνες για τα παιδιά μας που βγαίνουν έξω, αλλά ποιος να περιμένει κάτι τέτοιο. Η καμπάνα έπεσε στον μπαμπά του, εγώ έλειπα από το σπίτι. Ειδοποιήθηκε ότι το παιδί μαχαιρώθηκε στην Τσαλδάρη. Πήγε στο σημείο αλλά είχαν φύγει . Ο Παύλος δεν το ήξερε είχαν περάσει περίπου 10 λεπτά. Μετά ξεκίνησε ο εφιάλτης που δεν έχει τελειωμό και περιμένεις να ξυπνήσεις αλλά δεν ξυπνάς. Αναγκάστηκε ο πατέρας του να μας ειδοποιήσει ότι είναι τραυματισμένος, ότι έχει χτυπήσει και πρέπει να πάω να τον δω. Ρώτησα πως τραυματίστηκε; Αυτοκίνητο, μηχανή; Με τι ήταν; Μου είπε ότι έπεσε κάτω και δεν τον πίστεψα. Είναι αυτή η ριμάδα η ελπίδα που περιμένεις ότι θα γίνει κάτι. Ωστόσο όλα έδειχναν ότι είχε συμβεί κάτι πολύ κακό και ότι ο Παύλος δεν είναι στη ζωή. Μου είπαν ότι δεν οδηγούσε ο ίδιος, αλλά άλλος και ότι μπροστά του ήταν άλλο αμάξι συγγενή. Κατάλαβα πως είχε γίνει κάτι πολύ κακό αλλά πίστευα πάντα ότι φθάνοντας εκεί θα τον δω στην εντατική και όχι στον νεκροθάλαμο σε καμία περίπτωση. Εκεί πήγα να τον δω με έναν πατέρα-ράκος που μου έλεγε συνέχεια ψέμματα, προσπαθώντας να μου δώσει κουράγιο. Ολα τα σημάδια έδειχναν ότι είναι στην εντατική και είναι θέμα ωρών, ενώ το ‘άλλο’ δε μπορούσε καν να χωρέσει στο μυαλό μου. Φτάνοντας εκεί κανείς δεν έλεγε τίποτα, συγγενείς και φίλοι. Ποιός να μπορέσει να ξεστομίσει κάτι τέτοιο. Τελικά ένας γιατρός με πλησίασε και μου είπε ότι ο Παύλος δεν είναι πια στη ζωή. Πήρα ένα χάπι και αργότερα με κάλεσε στο γραφείο του για να μου πει τι είχε γίνει. Από εκεί και πέρα όλα τέλειωσαν. Το μόνο που είχα μέσ’ το μυαλό μου ήταν πως θα ζήσω χωρίς τον Παύλο».
«Μεγάλος ο πόνος. Γενοκτονία γίνεται με τόσα αυτοκίνητα, μηχανές. Πάντα υπάρχει ο φόβος του γονιού ότι στην κοινωνία που ζούμε είναι επικίνδυνα για τα παιδιά. Πίστευα ότι δεν θα μπορούσα να αντέξω τη ζωή χωρίς αυτόν, όμως αποδείχτηκε ότι τελικά όλα τα αντέχεις! Ο γιατρός μου είπε στο γραφείο του ότι: ‘Ο Παύλος μαχαιρώθηκε στην καρδιά από επαγγελματία δολοφόνο που ήταν της ΧΑ. Η ώρα ήταν ήδη 03.00 και είχαν ενημερωθεί ότι ο δράστης είχε συλληφθεί και κρατείτο στο τμήμα’. Αν ο Παύλος δεν είχε υποδείξει τον δολοφόνο του στους αστυνομικούς , θα έφευγε δεν θα τον έπιαναν».
*Για τη δίκη:
«Αν εκείνο το βράδυ την υπόθεση την είχε αναλάβει η αστυνομία δεν θα είχε γίνει τίποτα. Όμως ήταν στα χέρια της αντιτρομοκρατικής και ξετυλίχτηκε όλο το κουβάρι της ΧΑ. Ο Παύλος υπέδειξε τον δολοφόνο του και όλα ήταν ξεκάθαρα. Ο δολοφόνος πιάστηκε από το περιπολικό της άμεσης δράσης, με δύο υπέροχα παιδιά που έτυχε το μοιραίο βράδυ και ήταν εκεί και ακολούθησε το δεύτερο περιπολικό με τον Δημήτρη Βίντση, ο οποίος στη δίκη, δήλωσε ότι είναι απλός οδηγός του οχήματος και δεν θυμόταν τίποτα. Δεν είχε δει τίποτα. Αν λοιπόν ήταν πρώτος στο σημείο δεν θα είχαμε σήμερα τα ίδια αποτελέσματα. Αργότερα μάθαμε ότι ο δράστης κυκλοφορούσε ελεύθερος μέσα στο τμήμα, ανέβηκε με τα πόδια στον 3ο όροφο, χωρίς χειροπέδες. Η αστυνομία δεν συνέλαβε κανέναν από τους 50,60 Χρυσαυγίτες που ήταν εκεί αλλά δυο,τρία παιδιά, φίλους του Παύλου, οι οποίοι έδωσαν και τις πρώτες μαρτυρίες για τη συμπεριφορά του Ρουπακιά καθώς τους είχαν στο ίδιο δωμάτιο και μόλις ο αστυνομικός τους ενημέρωσε ότι ο Παύλος υπέκυψε, ο δράστης ζητάει να φύγει και τον αφήνουν ελεύθερο να ανέβει στον 3ο όροφο. Πόση άνεση είχε μέσα στο αστυνομικό τμήμα; Σε άλλη περίπτωση αν κάποιος ήταν ελεύθερος θα είχε ζητήσει να φύγει και θα μπορούσε να το κάνει γιατί κάποιος ίσως του είχε τάξει κάτι».
«Όλα άρχισαν να εκτυλίσσονται όταν πήγαν στη ΓΑΔΑ. Αν το θύμα δεν ήταν ‘Ελληνας τότε δεν θα είχαν αποκαλυφθεί εγκληματικές ενέργειες της Χρυσής Αυγής. Οι δράστες γνωρίζουν ακριβώς τον χρόνο που χρειάζεται να ξεφύγουν μετά το έγκλημα και πότε θα έρθει η αστυνομία και για μία ακόμη φορά θα είχαν ξεφύγει, τώρα όμως όλα τα αδικήματα έχουν ενσωματωθεί στη δικογραφία».
«Καθημερινά είμαι εκεί μαζί με φίλους του Παύλου γιατί δικάζεται η Χρυσή Αυγή και αυτό αφορά όλους μας.Η δίκη έχει τραβήξει πολύ και ξεθωριάζει η υπόθεση. Τον πρώτο καιρό θυμόντουσαν καλύτερα και τα πρόσωπα και τα στοιχεία. Θα θέλαμε να έχει τελειώσει ενώ τώρα είναι ακόμη στη μέση και αυτό έχει να κάνει με τους ρυθμούς της δικαιοσύνης και τα “υπέρ”των κατηγορουμένων και τους νόμους. Απ ό,τι βλέπω, περισσότερα δικαιώματα έχουν αυτοί και όχι εμείς, τα θύματα. Η χρονοκαθυστέρηση είναι μεγάλη καθώς χρησιμοποιούν όλες τις διεξόδους που τους δίνει το σύστημα και τρώνε χρόνο».
*Για τη ΧΑ που παραμένει σταθερά τρίτη δύναμη σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις:
Ζούμε σε εποχές που δεν είχαμε φανταστεί. Απίστευτο ότι η χώρα μας έβγαλε νόμιμα ένα τέτοιο κόμμα που είναι και στο ευρωκοινοβούλιο. Καθένας είναι άξιος της μοίρας του και υπεύθυνος για τις πράξεις του. Εύχομαι μόνο να μην υπάρξει άλλο θύμα. Όλα ξεκινάνε από την παιδεία και όχι από την ανέχεια όπως λένε κάποιοι. Πρέπει να δείξουμε στα παιδιά μας ΄ποιος είναι ο σωστός δρόμος και τι σημαίνει φασισμός. Αν αγαπούσαν τη χώρα τους δεν θα ήταν φασίστες.
*Για ενδεχόμενη μεταμέλεια των κατηγορουμένων:
«Δεν έχω δει καμία μεταμέλεια, ούτε από τον ίδιο τον Ρουπακιά που πλέον δεν έρχεται καν στη δίκη. Οι κατηγορούμενοι είναι αντιθέτως προκλητικοί και με τις πλάτες κάποιων ,το παίζουν τσαμπουκάδες».
*Για την επόμενη μέρα, στο Κερατσίνι και άν διαπιστώνεται προκλητική συμπεριφορά έναντι της οικογένειας Φύσσα:
«Πάρα πολλές φορές. Υπάρχουν και άνθρωποι που μας συμπαραστέκονται αλλά εξακολουθούν να είναι πολύ προκλητικοί κάτω από το σπίτι μας και αν νομίζουν ότι θα μας τρομάξουν είναι πολύ γελασμένοι. Δεν υπάρχει περίπτωση να φοβηθούμε. Περνούν και από εμάς και από το μνημείο και χλευάζουν, ακόμη και άνθρωποι που δεν πάει το μυαλό σου ότι έχουν αυτή την ιδεολογία. Ακόμη και το τριήμερο που πέρασε που ήταν αφιερωμένο με εκδηλώσεις στη δολοφονία του Παύλου ακολούθησαν αυτή την τακτική του χλευασμού και εκφοβισμού. Μου χασκογελούν, με κοιτούν ειρωνικά. Αλλά δεν τους δίνω σημασία. Είναι κούφιοι άνθρωποι».
Θέλω να αποδοθεί δικαιοσύνη όχι μόνο για τον Παύλο. Το χέρι του δολοφόνου κάποιος το όπλισε. Να πληρώσουν όλοι όσοι έχουν συμμετάσχει σε αυτά τα αδικήματα.
*Για τη στάση των πολιτικών δυνάμεων εντός συνταγματικού τόξου:
«Μέχρις ότου ξεκινήσει η δίκη είδαμε κάποια πολιτικά πρόσωπο ωστόσο δεν υπήρξε καμία συμπαράσταση. Χρειάστηκε η παρέμβασή μας για αλλαγή της δίκης, όπου και εισακουστήκαμε. Ενα δεύτερο κομμάτι αφορά τον δήμαρχο Κερατσινίου, Χρήστο Βρεττάκο που ανέλαβε πρόσφατα και μας συμπαραστάθηκε με πολλαπλές ενέργειες χωρίς τα φώτα της δημοσιότητας . Η δημοτική αρχή έχει τη θέληση να ενεργήσει περισσότερο.
*Για τις τριήμερες εκδηλώσεις:
«Όλη η εκδήλωση ήταν επιτυχημένη και κυρίως η ένωση των φωνών ραπ κατά του φασισμού. Πέρυσι και φέτος πολλοί νέοι συμμετείχαν στο rap master festival. Εγώ θα έλεγα στους νέους αυτό που θα τους έλεγε ο Παύλος: Ανοιχτούς ορίζοντες’! Να είναι ελεύθεροι χωρίς παρωπίδες. Εμπιστεύομαι τα νέα παιδιά με καθαρά πρόσωπα και μάτια… Ήταν όλο αυτό το άγγιγμα, να έρχονται να κλαίνε, να σε ακουμπάνε… Αυτό θα ήθελε ο Παύλος, να μπορέσει να τους ανοίξει το μυαλό».
H κυρία Mάγδα Φύσσα μιλάει στον Αθήνα 9.84 και στην εκπομπή “Ντάμες Σπαθί” με την Ελεωνόρα Ορφανίδου και την Ελευθερία Κουμάντου
http://left.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
19-9-2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου