Στην Πέτρου Ράλλη, προ ολίγων ημερών, ένας μετανάστης χωρίς όνομα βρέθηκε πεθαμένος κι οχτώ σαπισμένοι στο ξύλο από τα «όργανα» της «τάξης». Εξω από την κεντρική σκηνή των Εξαρχείων. Ουδείς πένθησε. Ουδείς πυροβόλησε. Ουδείς εξεγέρθη απέναντι στην άνομη - έννομη τάξη. Υστερα, ήρθε ο αθώος νεκρός, εξίσου αθώος με τους άλλους τους μελαμψότερους κι άρχισαν οι συμψηφισμοί των αναλύσεων και των λυγμών. Γρατσουνίστηκαν αστικές συνειδήσεις κι από κάτω τρέχουν οι μετρήσεις κι οι δημοσκοπήσεις.
Ανάμεσα στη φωτιά και την κουκούλα, στην τρεμούλα των μικροαστών και τον πολιτικό παλιμπαιδισμό των ενσωματωμένων προοδευτικών πουροτεκνών, ξεπήδησαν οι αιώνιοι επιτήδειοι. Η χώρα άρχισε να σιγοκαίγεται στην ψησταριά των συμφερόντων, με καρυκεύματα κοινωνικής ανάλυσης αυτοαποκαλούμενων διανοούμενων και κορόνες από περιστασιακές πριμαντόνες του διαφημιζόμενου «δημόσιου» λόγου.
Το κέντημα το βρίσκεις, μαζί με τη βελόνα και την κλωστή του, στον ξένο Τύπο. Μέσα στα κείμενα και πιο κάτω απ' τους υστερικούς τίτλους. Είχαν έρθει συνεργεία εδώ και μέρες, πριν απ' το δολοφονημένο παιδί, ευρωπαϊκών ΜΜΕ, για να καλύψουν τις διευρυμένες ταραχές απ' άκρου σ' άκρο της χώρας με αφορμή τους μετανάστες(;). «Αλλού κι αλλιώς το περιμέναμε το σκηνικό», θα πουν με επαγγελματικό ρεαλισμό.
Η αλήθεια είναι ότι τώρα οι μετανάστες θα πεθαίνουν δέκα δέκα απ' το ξύλο και την πείνα και δε θα παίρνει μυρουδιά κανείς. Η αλήθεια είναι πως αν βρεις τζαμά θα πληρώσεις τριπλάσια το τζάμι που έσπασε ο αέρας. Προηγούνται, βλέπεις, τα άλλα που έχουν ανάγκη στην αγορά. Η αλήθεια πλησιάζει το σκοπό της τον αρχικό: άλφα στερητικό και λήθη.
«Αλέξη ζεις εσύ μας οδηγείς», ακούγεται στην τηλεόραση από παιδικές φωνές και στο ερώτημα «πού;» δεν απαντά το πλήθος των μόνων στο σπίτι που με οργισμένο προσωρινώς δέος σταματά να σκέφτεται μπροστά στο τείχος των μπάτσων του νου και του κοινού και του ελιτίστικου. Που χτίζει το αυθαίρετό του πάνω σε κάθε ευκαιρία για να ξαναγράψει την ιστορία στα μέτρα του. Εξω στις εφημερίδες θυμήθηκαν το... Ζάλογγο(!), έφτιαξαν κι ένα «μεσογειακό τόξο τρομοκρατίας». Εδώ η συμμαχία των ευρωπαιο-προθύμων βάφτισε εξέγερση την αυθόρμητη και φυσική έκρηξη των νέων κι άρχισε να πουλάει ιδεολογικό ξίδι
γι' αθάνατο κρασί του '21...
Μια δεύτερη γενιά μεταναστών, καμιά τριανταριά ψυχές, μπορεί και ν' απέκτησαν το λάπτοπ και τα αθλητικά παπούτσια που ποτέ δε θ' αποκτούσαν. Περισσεύματα από ένα πλιάτσικο που είχε και ντόπιους νταβατζήδες. Αυτοί ίσως πάνε φυλακή.
Τώρα είναι η ώρα του ράδιο αρβύλα, της χύμα «εγκυκλοπαίδειας» των απωθημένων. Στο διαδίκτυο το αίμα δίνει τόνους βαρύτητας στην αβάσταχτη ελαφρότητα της ασφαλούς διαβίωσης στους ιστοτόπους.
Στους τόπους δουλειάς δεν έφτασε η απόφαση των 27 για το κάτεργο του 65ωρου, της ενεργού και ανενεργού εργασίας. Τώρα είναι η ώρα να δοκιμαστεί η ευρωαστυνομία, εκεί που η ντόπια «δύναμη τάξης» απέτυχε. Η διεθνής τής Κου-Κλουξ-Κλαν επενδύει στα ομόλογα του απολογητικού υπομνήματος του Κτήνους. Που ταΐστηκε κι εκπαιδεύτηκε και πυροβόλησε με την ψήφο των πενθούντων.
Τα παιδιά, λένε, θέλουν αγάπη και φροντίδα.
Η αγάπη είναι δωρεάν.
Η φροντίδα κοστίζει.
Γιατί είναι ταξικής διαφοράς τιμολογημένο προϊόν.
Σ' αυτήν θ' αναμετρηθούμε.
Θα συγκρουστούμε.
Και θα περιφρουρήσουμε και το δρόμο και την ιστορία του.
Λιανα Κανελλη.
Λιανα δεν συμφωνουμε σε ολα και το ξερεις...
Αλλα ετσι ειναι...εαν ετσι νομιζεις.
Και ισως αυτο ,ιναι το λαθος σας ως παραταξη.
Το οτι ειστε απολυτοι και δεν ακουτε
τις νεες φωνες που "σπαραζουν στα αναχωματα"
του Internet και της μιζερης καβλας των bloggers.
Φιδακια...
ΠΡΕΖΑ TV
15-12-2008
Ανάμεσα στη φωτιά και την κουκούλα, στην τρεμούλα των μικροαστών και τον πολιτικό παλιμπαιδισμό των ενσωματωμένων προοδευτικών πουροτεκνών, ξεπήδησαν οι αιώνιοι επιτήδειοι. Η χώρα άρχισε να σιγοκαίγεται στην ψησταριά των συμφερόντων, με καρυκεύματα κοινωνικής ανάλυσης αυτοαποκαλούμενων διανοούμενων και κορόνες από περιστασιακές πριμαντόνες του διαφημιζόμενου «δημόσιου» λόγου.
Το κέντημα το βρίσκεις, μαζί με τη βελόνα και την κλωστή του, στον ξένο Τύπο. Μέσα στα κείμενα και πιο κάτω απ' τους υστερικούς τίτλους. Είχαν έρθει συνεργεία εδώ και μέρες, πριν απ' το δολοφονημένο παιδί, ευρωπαϊκών ΜΜΕ, για να καλύψουν τις διευρυμένες ταραχές απ' άκρου σ' άκρο της χώρας με αφορμή τους μετανάστες(;). «Αλλού κι αλλιώς το περιμέναμε το σκηνικό», θα πουν με επαγγελματικό ρεαλισμό.
Η αλήθεια είναι ότι τώρα οι μετανάστες θα πεθαίνουν δέκα δέκα απ' το ξύλο και την πείνα και δε θα παίρνει μυρουδιά κανείς. Η αλήθεια είναι πως αν βρεις τζαμά θα πληρώσεις τριπλάσια το τζάμι που έσπασε ο αέρας. Προηγούνται, βλέπεις, τα άλλα που έχουν ανάγκη στην αγορά. Η αλήθεια πλησιάζει το σκοπό της τον αρχικό: άλφα στερητικό και λήθη.
«Αλέξη ζεις εσύ μας οδηγείς», ακούγεται στην τηλεόραση από παιδικές φωνές και στο ερώτημα «πού;» δεν απαντά το πλήθος των μόνων στο σπίτι που με οργισμένο προσωρινώς δέος σταματά να σκέφτεται μπροστά στο τείχος των μπάτσων του νου και του κοινού και του ελιτίστικου. Που χτίζει το αυθαίρετό του πάνω σε κάθε ευκαιρία για να ξαναγράψει την ιστορία στα μέτρα του. Εξω στις εφημερίδες θυμήθηκαν το... Ζάλογγο(!), έφτιαξαν κι ένα «μεσογειακό τόξο τρομοκρατίας». Εδώ η συμμαχία των ευρωπαιο-προθύμων βάφτισε εξέγερση την αυθόρμητη και φυσική έκρηξη των νέων κι άρχισε να πουλάει ιδεολογικό ξίδι
γι' αθάνατο κρασί του '21...
Μια δεύτερη γενιά μεταναστών, καμιά τριανταριά ψυχές, μπορεί και ν' απέκτησαν το λάπτοπ και τα αθλητικά παπούτσια που ποτέ δε θ' αποκτούσαν. Περισσεύματα από ένα πλιάτσικο που είχε και ντόπιους νταβατζήδες. Αυτοί ίσως πάνε φυλακή.
Τώρα είναι η ώρα του ράδιο αρβύλα, της χύμα «εγκυκλοπαίδειας» των απωθημένων. Στο διαδίκτυο το αίμα δίνει τόνους βαρύτητας στην αβάσταχτη ελαφρότητα της ασφαλούς διαβίωσης στους ιστοτόπους.
Στους τόπους δουλειάς δεν έφτασε η απόφαση των 27 για το κάτεργο του 65ωρου, της ενεργού και ανενεργού εργασίας. Τώρα είναι η ώρα να δοκιμαστεί η ευρωαστυνομία, εκεί που η ντόπια «δύναμη τάξης» απέτυχε. Η διεθνής τής Κου-Κλουξ-Κλαν επενδύει στα ομόλογα του απολογητικού υπομνήματος του Κτήνους. Που ταΐστηκε κι εκπαιδεύτηκε και πυροβόλησε με την ψήφο των πενθούντων.
Τα παιδιά, λένε, θέλουν αγάπη και φροντίδα.
Η αγάπη είναι δωρεάν.
Η φροντίδα κοστίζει.
Γιατί είναι ταξικής διαφοράς τιμολογημένο προϊόν.
Σ' αυτήν θ' αναμετρηθούμε.
Θα συγκρουστούμε.
Και θα περιφρουρήσουμε και το δρόμο και την ιστορία του.
Λιανα Κανελλη.
Λιανα δεν συμφωνουμε σε ολα και το ξερεις...
Αλλα ετσι ειναι...εαν ετσι νομιζεις.
Και ισως αυτο ,ιναι το λαθος σας ως παραταξη.
Το οτι ειστε απολυτοι και δεν ακουτε
τις νεες φωνες που "σπαραζουν στα αναχωματα"
του Internet και της μιζερης καβλας των bloggers.
Φιδακια...
ΠΡΕΖΑ TV
15-12-2008
1 σχόλιο:
wraia ta leei...oxi ola omws symfwnw...thn paw alla kapoies fores ginetai poly ews para poly apolyth...
y.g. to blog ayto den to gnwriza kai exw ginei fanatikh!!!kalhmera apo th douleia:)
Δημοσίευση σχολίου