Μίζες στις ράγες του ΟΣΕ και των ΗΣΑΠ «έσπειρε» η Siemens την περίοδο 2002 με 2006, όπως προκύπτει από το εμπιστευτικό σημείωμα που συνέταξε η ελεγκτική εταιρεία Debevoise & Plimpton LLP για τον τομέα συγκοινωνιών - ενέργειας - βιομηχανικών λύσεων του γερμανικού κολοσσού, ο οποίος είχε το δικό του, ξεχωριστό, μυστικό λογιστήριο.
Η Siemens μέσω των προγραμματικών συμφωνιών που συνήψε με ΟΣΕ και ΗΣΑΠ το 1997 ανέλαβε από κοινού με τα Ελληνικά Ναυπηγεία (εκπροσωπούσαν την εγχώρια προστιθέμενη αξία) και άλλες εταιρείες, έργα συνολικού ύψους 700 εκατ. ευρώ. Οι περισσότερες προγραμματικές τέθηκαν σε εφαρμογή το 1999, ενώ το 2000 η έναρξη της διαδικασίας ιδιωτικοποίησης των Ναυπηγείων σε συνδυσμό με τις σημαντικές αποκλίσεις του τροχαίου υλικού που παραδινόταν από τις προδιαγραφές, προκάλεσε... παζάρια και νέες διαπραγματεύσεις για την εκ βάθρων τροποποίηση των συμβάσεων. Το μερτικό της Siemens απ' αυτές τις συμβάσεις ήταν και το μεγαλύτερο.
Αγγιζε τα 300 εκατ. ευρώ και εξαιτίας των καθυστερήσεων στην παράδοση ανέκυψε θέμα επιβολής ποινικών ρητρών που στο σύνολό τους άγγιζαν τα 120 εκατ. ευρώ.
Στο τέλος του 2002 επετεύχθη επαναδιαπραγμάτευση των τριών προγραμματικών συμβάσεων μεταξύ της Siemens και του ΟΣΕ, της 33Α (ηλεκτροκίνητα τρένα πέντε βαγονιών Deziro) της 39 (ηλεκτροκίνητες μηχανές έλξης) και της 41Α (επιβατικές αμαξοστοιχίες).
Σ' αυτό το αλισβερίσι απαιτήθηκαν μαύρα χρήματα. Οπως αναφέρει ο Bruno Flad στην D & Ρ (επικεφαλής, τότε, του τομέα σιδηροδρόμων της μητρικής) τα μπαξίσια προορίζονταν «για τα άτομα που λάμβαναν αποφάσεις στον ΟΣΕ ή στα σχετικά υπουργεία». Μάλιστα ο ίδιος δηλώνει ότι δεν εξεπλάγη από το αίτημα της Αθήνας, «γιατί η δωροδοκία συνηθιζόταν στην Ελλάδα»!
Ιδού τι γράφει η D & Ρ για την κατάθεση Flad:
«Ο Flad δήλωσε ότι κάποια στιγμή το 2001 ο Παναγιωτίδης επισκέφτηκε το γραφείο του στο Erlangen και του δήλωσε ότι έπρεπε να καταβληθούν χρήματα σε ανθρώπους στην Ελλάδα σε σχέση με την Προγραμματική Συμφωνία 39, μια εκ των τριών Προγραμματικών Συμφωνιών που είχαν συναφθεί μεταξύ της Siemens Α.Ε. και του ΟΣΕ. Σύμφωνα με τον Flad, ο Παναγιωτίδης του ζήτησε να διαθέσει τα απαιτούμενα κεφάλαια έτσι ώστε διευθυντικά στελέχη της Siemens Α.Ε. να μπορέσουν να διευθετήσουν τις απαραίτητες πληρωμές.
»Ο Flad δεν ρώτησε τον Παναγιωτίδη ακριβώς ποιος έπρεπε να λάβει πληρωμή αλλά υπέθεσε ότι μάλλον επρόκειτο για τα άτομα που λάμβαναν αποφάσεις στον ΟΣΕ ή στα σχετικά υπουργεία. Ο Flad δήλωσε ότι δεν εξεπλάγη με το αίτημα του Παναγιωτίδη διότι κατανοούσε ότι η δωροδοκία συνηθιζόταν στην Ελλάδα αφού και οι προκάτοχοι του Παναγιωτίδη του είχαν υποβάλει παρόμοια αιτήματα περί τα μέσα της δεκαετίας του 1990. Ο Flad δήλωσε επίσης ότι η ΠΣ 39 είχε σημαντικές καθυστερήσεις κυρίως λόγω του ότι τα Ελληνικά Ναυπηγεία (ΕΝΑΕ, μέλος της κοινοπραξίας) δεν είχαν ποτέ στο παρελθόν παραγωγή σιδηροδρομικού υλικού και επέκειτο σε ιδιωτικοποίηση. Ο Flad εξήγησε ότι καθυστερημένη παράδοση θα επέφερε βαριές κυρώσεις για τα μέλη της κοινοπραξίας, συμπεριλαμβανομένης της Siemens, και ότι η Siemens είχε ξεκινήσει διαπραγματεύσεις για να τροποποποιήσει τη σύμβαση με τον ΟΣΕ με σκοπό την αποφυγή επιβολής των εν λόγω κυρώσεων. Σύμφωνα με τον Flad οι καταστάσεις αυτές καθιστούσαν απαραίτητη την παροχή "κινητήριων πληρωμών" σε εκείνους που λάμβαναν τις αποφάσεις στην Ελλάδα.
»Ο Flad δήλωσε ότι αρχικά είπε στον Παναγιωτίδη πως οι σχετικοί νόμοι περί δωροδοκίας είχαν αλλάξει και ότι δεν θα προέβαινε στην πληρωμή που είχε ζητήσει ο Παναγιωτίδης. Σύμφωνα με τον Flad ο Παναγιωτίδης τον κάλεσε αρκετές φορές ακόμα με σκοπό να τον πείσει να προβεί στην πληρωμή. Κάποια στιγμή ο Flad σκέφτηκε την πιθανή χρήση μιας ή περισσότερων Συμβάσεων Παροχής Συμβουλών (Business Consulting Agreements - BCAs) για τον σκοπό αυτό, ως μέσο για τη δημιουργία των απαραίτητων κεφαλαίων και εκτέλεσης των πληρωμών. Αν και ο Flad δήλωσε ότι δεν είχε ποτέ χρησιμοποιήσει BCAs για τον σκοπό αυτό, είχε ακούσει φήμες ότι άλλοι στην εταιρεία το είχαν κάνει. Ο Flad συζήτησε το ενδεχόμενο αυτό με τον Παναγιωτίδη. Στο τέλος, όμως, ο Flad αποφάσισε να μη χρησιμοποιήσει τέτοιες BCAs για να προβεί στην πληρωμή και ενημέρωσε σχετικά τον Παναγιωτίδη.
»Μετά τις αρνήσεις του να παράσχει τα κεφάλαια που ζήτησε ο Παναγιωτίδης, ο Flad είπε ότι επικοινώνησε μαζί του ο Smaxwil, μέλος του Συμβουλίου της TS, ο οποίος του ζήτησε να διαθέσει τα αιτούμενα κεφάλαια και δήλωσε ότι ο Siekaczek θα είχε τη δυνατότητα να βοηθήσει τον Flad να δημιουργήσει τα εν λόγω κεφάλαια. Ο Flad είχε την εντύπωση ότι ο Smaxwil είχε μιλήσει με τον Χριστοφοράκο αναφορικά με το θέμα πριν από την εν λόγω συζήτηση.
»Παρά το αίτημα του ανωτέρου του - Smaxwil- ο Flad εκ πρώτης δεν προέβη σε περαιτέρω ενέργειες σε σχέση με την αιτούμενη πληρωμή. Τότε επικοινώνησε με τον Flad ο Schabert, διευθύνων σύμβουλος της TS, ο οποίος επίσης του ζήτησε να προβεί στην πληρωμή και ο οποίος έστειλε στον Flad ένα fax δηλώνοντας ότι ο Χριστοφοράκος στήριζε απόλυτα το αίτημα για τη σχετική καταβολή. Ο Flad παρέδωσε αντίγραφο του εν λόγω fax στην Devevoise. Εχοντας λάβει το προαναφερθέν fax, ο Flad συμφώνησε να προβεί στην πληρωμή και επικοινώνησε με τον Siekaczek για να κάνει τις απαραίτητες διευθετήσεις και την εσωτερική μεταφορά από την TS στην ICN. Ο Flad θυμάται να πληροφορεί τον Παναγιωτίδη ότι η πληρωμή ήταν σε εξέλιξη και ότι θα γινόταν μέσω του Siekaczek. Ο Flad θυμάται περαιτέρω ότι έλαβε τηλεφώνημα από τον Siekaczek κάποια στιγμή το 2002 βεβαιώνοντάς του ότι η μεταβίβαση των χρημάτων στην Ελλάδα είχε ολοκληρωθεί. Ο Flad είπε οτι δεν γνώριζε πώς ακριβώς είχε γίνει η πληρωμή από τον Siekaczek ή ποιοι ήταν οι παραλήπτες.
»Ο Flad είπε ότι ο Παναγιωτίδης ήρθε και πάλι σε αυτόν το 2005 ή το 2006 με άλλο ένα αίτημα πληρωμής ποσού μικρότερου του 1 εκατομμυρίου ευρώ. Ο Flad δήλωσε ότι ο Παναγιωτίδης χρειαζόταν τα χρήματα για την ΠΣ 39 διότι ο ΟΣΕ αρνούνταν να αποδεχτεί τις άμαξες λόγω επουσιωδών τεχνικών θεμάτων. Ο Flad πίστευε ότι ο Παναγιωτίδης ήθελε να κάνει πληρωμές σε άτομα του πελάτη τα οποία ήταν υπεύθυνα για τη λήψη αποφάσεων με σκοπό να επισπεύσουν την τελική αποδοχή. Αρνήθηκε το αίτημά του και είπε στον Παναγιωτίδη ότι δεν μπορούσαν να γίνονται πλέον τέτοιες πληρωμές».
«Πληρωμές» όμως φαίνεται ότι έγιναν και το 2006, όταν ο ΟΣΕ παρέτεινε τη μίσθωση των 8 τρένων Deziro, που η μισθωσή τους έληγε τον Φεβρουάριο του 2006 και τελικά είχαν εισαχθεί, αντί να κατασκευαστούν εγχωρίως.
ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ,ΜΑΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΠΕΡΙΤΡΑΝΑ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ,ΠΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΙΣ ΠΙΟ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΕΣ,ΔΗΘΕΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ,ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ...
Και ενα μηνυμα προς της Αριστεα Μπουγατσου δημοσιογραφου της Ελευθεροτυπιας,της οποιας ειναι και το παραπανω κειμενο....
Ψαξε και βρες σε ποιες εταιρειες ανακυκλωσης μεταλου,πηγαινουν οι παλιες ραγες του ΟΣΕ και του ΗΣΑΠ και αν ολα γινονται...οπως πρεπει να γινονται.
ΠΡΕΖΑ TV
11-7-2009
Η Siemens μέσω των προγραμματικών συμφωνιών που συνήψε με ΟΣΕ και ΗΣΑΠ το 1997 ανέλαβε από κοινού με τα Ελληνικά Ναυπηγεία (εκπροσωπούσαν την εγχώρια προστιθέμενη αξία) και άλλες εταιρείες, έργα συνολικού ύψους 700 εκατ. ευρώ. Οι περισσότερες προγραμματικές τέθηκαν σε εφαρμογή το 1999, ενώ το 2000 η έναρξη της διαδικασίας ιδιωτικοποίησης των Ναυπηγείων σε συνδυσμό με τις σημαντικές αποκλίσεις του τροχαίου υλικού που παραδινόταν από τις προδιαγραφές, προκάλεσε... παζάρια και νέες διαπραγματεύσεις για την εκ βάθρων τροποποίηση των συμβάσεων. Το μερτικό της Siemens απ' αυτές τις συμβάσεις ήταν και το μεγαλύτερο.
Αγγιζε τα 300 εκατ. ευρώ και εξαιτίας των καθυστερήσεων στην παράδοση ανέκυψε θέμα επιβολής ποινικών ρητρών που στο σύνολό τους άγγιζαν τα 120 εκατ. ευρώ.
Στο τέλος του 2002 επετεύχθη επαναδιαπραγμάτευση των τριών προγραμματικών συμβάσεων μεταξύ της Siemens και του ΟΣΕ, της 33Α (ηλεκτροκίνητα τρένα πέντε βαγονιών Deziro) της 39 (ηλεκτροκίνητες μηχανές έλξης) και της 41Α (επιβατικές αμαξοστοιχίες).
Σ' αυτό το αλισβερίσι απαιτήθηκαν μαύρα χρήματα. Οπως αναφέρει ο Bruno Flad στην D & Ρ (επικεφαλής, τότε, του τομέα σιδηροδρόμων της μητρικής) τα μπαξίσια προορίζονταν «για τα άτομα που λάμβαναν αποφάσεις στον ΟΣΕ ή στα σχετικά υπουργεία». Μάλιστα ο ίδιος δηλώνει ότι δεν εξεπλάγη από το αίτημα της Αθήνας, «γιατί η δωροδοκία συνηθιζόταν στην Ελλάδα»!
Ιδού τι γράφει η D & Ρ για την κατάθεση Flad:
«Ο Flad δήλωσε ότι κάποια στιγμή το 2001 ο Παναγιωτίδης επισκέφτηκε το γραφείο του στο Erlangen και του δήλωσε ότι έπρεπε να καταβληθούν χρήματα σε ανθρώπους στην Ελλάδα σε σχέση με την Προγραμματική Συμφωνία 39, μια εκ των τριών Προγραμματικών Συμφωνιών που είχαν συναφθεί μεταξύ της Siemens Α.Ε. και του ΟΣΕ. Σύμφωνα με τον Flad, ο Παναγιωτίδης του ζήτησε να διαθέσει τα απαιτούμενα κεφάλαια έτσι ώστε διευθυντικά στελέχη της Siemens Α.Ε. να μπορέσουν να διευθετήσουν τις απαραίτητες πληρωμές.
»Ο Flad δεν ρώτησε τον Παναγιωτίδη ακριβώς ποιος έπρεπε να λάβει πληρωμή αλλά υπέθεσε ότι μάλλον επρόκειτο για τα άτομα που λάμβαναν αποφάσεις στον ΟΣΕ ή στα σχετικά υπουργεία. Ο Flad δήλωσε ότι δεν εξεπλάγη με το αίτημα του Παναγιωτίδη διότι κατανοούσε ότι η δωροδοκία συνηθιζόταν στην Ελλάδα αφού και οι προκάτοχοι του Παναγιωτίδη του είχαν υποβάλει παρόμοια αιτήματα περί τα μέσα της δεκαετίας του 1990. Ο Flad δήλωσε επίσης ότι η ΠΣ 39 είχε σημαντικές καθυστερήσεις κυρίως λόγω του ότι τα Ελληνικά Ναυπηγεία (ΕΝΑΕ, μέλος της κοινοπραξίας) δεν είχαν ποτέ στο παρελθόν παραγωγή σιδηροδρομικού υλικού και επέκειτο σε ιδιωτικοποίηση. Ο Flad εξήγησε ότι καθυστερημένη παράδοση θα επέφερε βαριές κυρώσεις για τα μέλη της κοινοπραξίας, συμπεριλαμβανομένης της Siemens, και ότι η Siemens είχε ξεκινήσει διαπραγματεύσεις για να τροποποποιήσει τη σύμβαση με τον ΟΣΕ με σκοπό την αποφυγή επιβολής των εν λόγω κυρώσεων. Σύμφωνα με τον Flad οι καταστάσεις αυτές καθιστούσαν απαραίτητη την παροχή "κινητήριων πληρωμών" σε εκείνους που λάμβαναν τις αποφάσεις στην Ελλάδα.
»Ο Flad δήλωσε ότι αρχικά είπε στον Παναγιωτίδη πως οι σχετικοί νόμοι περί δωροδοκίας είχαν αλλάξει και ότι δεν θα προέβαινε στην πληρωμή που είχε ζητήσει ο Παναγιωτίδης. Σύμφωνα με τον Flad ο Παναγιωτίδης τον κάλεσε αρκετές φορές ακόμα με σκοπό να τον πείσει να προβεί στην πληρωμή. Κάποια στιγμή ο Flad σκέφτηκε την πιθανή χρήση μιας ή περισσότερων Συμβάσεων Παροχής Συμβουλών (Business Consulting Agreements - BCAs) για τον σκοπό αυτό, ως μέσο για τη δημιουργία των απαραίτητων κεφαλαίων και εκτέλεσης των πληρωμών. Αν και ο Flad δήλωσε ότι δεν είχε ποτέ χρησιμοποιήσει BCAs για τον σκοπό αυτό, είχε ακούσει φήμες ότι άλλοι στην εταιρεία το είχαν κάνει. Ο Flad συζήτησε το ενδεχόμενο αυτό με τον Παναγιωτίδη. Στο τέλος, όμως, ο Flad αποφάσισε να μη χρησιμοποιήσει τέτοιες BCAs για να προβεί στην πληρωμή και ενημέρωσε σχετικά τον Παναγιωτίδη.
»Μετά τις αρνήσεις του να παράσχει τα κεφάλαια που ζήτησε ο Παναγιωτίδης, ο Flad είπε ότι επικοινώνησε μαζί του ο Smaxwil, μέλος του Συμβουλίου της TS, ο οποίος του ζήτησε να διαθέσει τα αιτούμενα κεφάλαια και δήλωσε ότι ο Siekaczek θα είχε τη δυνατότητα να βοηθήσει τον Flad να δημιουργήσει τα εν λόγω κεφάλαια. Ο Flad είχε την εντύπωση ότι ο Smaxwil είχε μιλήσει με τον Χριστοφοράκο αναφορικά με το θέμα πριν από την εν λόγω συζήτηση.
»Παρά το αίτημα του ανωτέρου του - Smaxwil- ο Flad εκ πρώτης δεν προέβη σε περαιτέρω ενέργειες σε σχέση με την αιτούμενη πληρωμή. Τότε επικοινώνησε με τον Flad ο Schabert, διευθύνων σύμβουλος της TS, ο οποίος επίσης του ζήτησε να προβεί στην πληρωμή και ο οποίος έστειλε στον Flad ένα fax δηλώνοντας ότι ο Χριστοφοράκος στήριζε απόλυτα το αίτημα για τη σχετική καταβολή. Ο Flad παρέδωσε αντίγραφο του εν λόγω fax στην Devevoise. Εχοντας λάβει το προαναφερθέν fax, ο Flad συμφώνησε να προβεί στην πληρωμή και επικοινώνησε με τον Siekaczek για να κάνει τις απαραίτητες διευθετήσεις και την εσωτερική μεταφορά από την TS στην ICN. Ο Flad θυμάται να πληροφορεί τον Παναγιωτίδη ότι η πληρωμή ήταν σε εξέλιξη και ότι θα γινόταν μέσω του Siekaczek. Ο Flad θυμάται περαιτέρω ότι έλαβε τηλεφώνημα από τον Siekaczek κάποια στιγμή το 2002 βεβαιώνοντάς του ότι η μεταβίβαση των χρημάτων στην Ελλάδα είχε ολοκληρωθεί. Ο Flad είπε οτι δεν γνώριζε πώς ακριβώς είχε γίνει η πληρωμή από τον Siekaczek ή ποιοι ήταν οι παραλήπτες.
»Ο Flad είπε ότι ο Παναγιωτίδης ήρθε και πάλι σε αυτόν το 2005 ή το 2006 με άλλο ένα αίτημα πληρωμής ποσού μικρότερου του 1 εκατομμυρίου ευρώ. Ο Flad δήλωσε ότι ο Παναγιωτίδης χρειαζόταν τα χρήματα για την ΠΣ 39 διότι ο ΟΣΕ αρνούνταν να αποδεχτεί τις άμαξες λόγω επουσιωδών τεχνικών θεμάτων. Ο Flad πίστευε ότι ο Παναγιωτίδης ήθελε να κάνει πληρωμές σε άτομα του πελάτη τα οποία ήταν υπεύθυνα για τη λήψη αποφάσεων με σκοπό να επισπεύσουν την τελική αποδοχή. Αρνήθηκε το αίτημά του και είπε στον Παναγιωτίδη ότι δεν μπορούσαν να γίνονται πλέον τέτοιες πληρωμές».
«Πληρωμές» όμως φαίνεται ότι έγιναν και το 2006, όταν ο ΟΣΕ παρέτεινε τη μίσθωση των 8 τρένων Deziro, που η μισθωσή τους έληγε τον Φεβρουάριο του 2006 και τελικά είχαν εισαχθεί, αντί να κατασκευαστούν εγχωρίως.
ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ,ΜΑΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΠΕΡΙΤΡΑΝΑ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ,ΠΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΙΣ ΠΙΟ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΕΣ,ΔΗΘΕΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ,ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ...
Και ενα μηνυμα προς της Αριστεα Μπουγατσου δημοσιογραφου της Ελευθεροτυπιας,της οποιας ειναι και το παραπανω κειμενο....
Ψαξε και βρες σε ποιες εταιρειες ανακυκλωσης μεταλου,πηγαινουν οι παλιες ραγες του ΟΣΕ και του ΗΣΑΠ και αν ολα γινονται...οπως πρεπει να γινονται.
ΠΡΕΖΑ TV
11-7-2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου