Ενα θέμα ταμπού, το Κυπριακό, θίγει ο Βασίλης Μαζωμένος στην νέα του ταινία, «Guilt».
«Βλέπω την Ιστορία από την πλευρά των δικών μας λαθών. Χωρίς να παραγνωρίζω τη βαρβαρότητα των Αγγλων ή των Τούρκων, φωτίζω τις δικές μας ευθύνες», λέει ο Βασίλης Μαζωμένος Παρακολουθούμε την ιστορία της Κύπρου τα τελευταία πενήντα χρόνια μέσα από τη ζωή ενός εμπόρου όπλων. Τον βρίσκουμε σε μεγάλη ηλικία και άρρωστο. Οταν μπαίνει στο χειρουργείο, η νάρκωση τον κάνει να ξαναδεί τη ζωή του, μέσα από φλας μπακ. Η προδοσία του, τη δεκαετία του ‘50, τού δημιουργεί πλέον αισθήματα ενοχής. Αυτό το συναίσθημα δίνει και στην ταινία τον τίτλο «Guilt» (ενοχή).
Εκπροσωπεί την Κύπρο στο τμήμα «Focus on world cinema» του Φεστιβάλ του Μόντρεαλ (27 Αυγούστου έως 7 Σεπτεμβρίου). Θα ανοίξει και το Πανόραμα Ευρωπαΐκού Κινηματογράφου στις 22 Οκτωβρίου, στο πλαίσιο του εορτασμού των πενήντα χρόνων από την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Το «Guilt» χωρίζεται σε τρεις περιόδους: α) από το ‘50 έως το ‘59, β) στην τουρκική εισβολή του ‘74 και γ) στη δολοφονία του Σολωμού Σολωμού το ‘96. «Είναι σκληρή και dark ταινία», προειδοποιεί ο σκηνοθέτης της. Αν έπρεπε να την κατατάξει σε είδος, θα ήταν το πολιτικό θρίλερ. Εγιναν, μάλιστα, για πρώτη φορά γυρίσματα στα «Φυλακισμένα Μνήματα», όπου οι Αγγλοι έκαναν βασανιστήρια. Για τις ανάγκες της ταινίας παρήγγειλαν κοστούμια, που ράφτηκαν ειδικά στην Αγγλία. Ολα τα γυρίσματα έγιναν στην παλιά πόλη της Λευκωσίας.
Ο κεντρικός χαρακτήρας -τον υποδύεται ο Νίκος Αρβανίτης σε όλες τις ηλικίες- είναι ένας «αρνητικός ήρωας». Ο θεατής, όμως, από ένα σημείο κι έπειτα, ταυτίζεται μαζί του. Βλέπει την πτώση του -συνθλίβεται από τις ενοχές- και συμπάσχει με την τραγωδία του. «Μου είναι οικείοι αυτοί οί ήρωες, δηλαδή οι τραγικοί που έχουν τυχοδιωκτισμό», λέει ο Βασίλης Μαζωμένος και δίνει την εξήγηση. «Ισως επειδή λατρεύω το σινεμά του Βέρνερ Χέρτζογκ».
Πώς, όμως, σκέφτηκε να ασχοληθεί με το Κυπριακό; Οχι, πάντως, λόγω καταγωγής, αφού δεν έχει σχέση με την Κύπρο. Η ιδέα προέκυψε όταν βρέθηκε πριν από 3 χρόνια στην Κύπρο, καλεσμένος του ΘΟΚ, για να σκηνοθετήσει την παράσταση «Τα ένοχα τραγούδια». Εμεινε εκεί τρισήμιση μήνες. Ηταν η εποχή που άνοιγαν τα σύνορα. Τότε άρχισε να ενδιαφέρεται βαθιά, όπως λέει, «για την Ιστορία αλλά και το πώς αντιλαμβάνεται κανείς σήμερα την τραυματική εμπειρία
της διαιρεμένης χώρας».
Γνωρίζει τους κινδύνους, που ενέχει ένα τέτοιο θέμα και είναι προετοιμασμένος για τυχόν αντιδράσεις. Αλλωστε, ομολογεί ότι δεν το προσεγγίζει «κλασικά». Δηλαδή; «Βλέπω την Ιστορία από την πλευρά των δικών μας λαθών. Χωρίς να παραγνωρίζω τη βαρβαρότητα των Αγγλων ή των Τούρκων, φωτίζω τις δικές μας ευθύνες. Στην Κύπρο έγιναν φοβερά πράγματα από τους εθνοσωτήρες κατά την περίοδο της χούντας αλλά και λίγο πριν. Ισως κάποιοι πατριδοκάπηλοι να μην ενθουσιαστούν», λέει.
Κι αν κάποιος θεωρήσει το θέμα του «παλιομοδίτικο», έχει την απάντηση. «Θεωρώ εξαιρετικά σύγχρονο κάθε εθνικό θέμα. Η αγάπη για την πατρίδα δεν σημαίνει απαραίτητα εθνικισμός».Η ταινία έχει την ατμόσφαιρα του εφιάλτη. Ωστόσο, δεν θυμίζει το στιλ παλιοτέρων ταινιών του, που δεν ακολουθούσαν μια γραμμική πορεία αλλά κινούνταν ανάμεσα στη λογική και το όνειρο. Το «Guilt» εγκαινιάζει για τον Βασίλη Μαζωμένη μια καινούργια καλλιτεχνική πορεία. «Εκλεισα τον κύκλο των ταινιών, όπου πειραματίστηκα και δούλεψα τη γλώσσα του κινηματογράφου. Ονομάζω εκείνη την περίοδο καλλιτεχνική εφηβεία. Τώρα, λοιπόν, η επαφή μου με την αιμορραγούσα πληγή του Ελληνισμού όχι μόνο δεν με άφησε αδιάφορο, αλλά με οδήγησε σε μια στροφή καλλιτεχνική», λέει.
Το «Guilt» δεν κλείνει τους λογαριασμούς του Βασίλη Μαζωμένου με το Κυπριακό. Θα ακολουθήσουν άλλες δύο ταινίες με το ίδιο θέμα, που αποτελούν μια τριλογία. Θα λέγονται «The landlord» και «Sleepless».
Στο «Guilt» παίζουν: Κώστας Σειραδάκης, Γιάννης Τσορτέκης, Αρτο Απαρτιάν, Εβελίνα Παπούλια, κ.ά. Θα βγει στις αίθουσες τον χειμώνα.
Περισσοτερα για τη νεα ταινια του Βασιλη Μαζωμενου στο http://menos64.wordpress.com/
ΠΡΕΖΑ TV
17-8-2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου