Βαρύ αναμένεται το κόστος της εξυγίανσης για τους ασφαλισμένους, καθώς οι ανακλήσεις αδειών, εξοστρακίζουν από το παιχνίδι τις εταιρείες με φθηνά ασφάλιστρα. Η εκτίναξη των ασφαλίστρων θεωρείται νομοτελειακή, μέσα από ένα συνδυασμό εξελίξεων που λαμβάνουν χώρα ταυτόχρονα στην ασφαλιστική αγορά και οι οποίες αναγκάζουν τις εταιρείες που μένουν στην αγορά να προχωρήσουν σε αυξήσεις. Μεταξύ αυτών και η αύξηση των κατώτατων ορίων στις αποζημιώσεις, που ξεκίνησε από τον Ιούνιο του 2009 και έχει οδηγήσει σε αυξήσεις 20% μέσα σε ένα χρόνο.
Η άνοδος των ορίων από τα 100.000 ευρώ ανά ατύχημα, στις 500.000 ευρώ ανά θύμα από τον Ιούνιο, δεν έχει προλάβει να αφομοιωθεί από την αγορά και να αποτυπωθεί στις πληρωμές αποζημιώσεων. Αυτό γιατί οι διεκδικήσεις από ατυχήματα με σωματικές βλάβες, δεν έχουν φτάσει ακόμα στα δικαστήρια, καθώς ο απαιτούμενος χρόνος εκδίκασης μιας υπόθεσης, απαιτεί 12 -15 μήνες.
Ολες όμως οι προβλέψεις, συνηγορούν υπέρ της γεωμετρικής ανόδου του κόστους που καταβάλλει ο ασφαλιστικός κλάδος για αποζημιώσεις, εξέλιξη που επηρεάζει και την αντασφαλιστική αγορά, την αγορά δηλαδή στην οποία ασφαλίζονται οι ίδιες οι ασφαλιστικές εταιρείες, προκειμένου να επιμερίσουν τον κίνδυνο που αναλαμβάνουν. Σ’ αυτή κυριαρχούν παγκόσμιοι κολοσσοί, όπως η Munich Re, η Swiss Re και η Hannover Re που έχει ήδη, δώσει τα πρώτα δείγματα «σκληρής» στάσης απέναντι στην ελληνική ασφαλιστική αγορά, τριπλασιάζοντας σχεδόν το κόστος της αντασφάλισης, από το 3% των ασφαλίστρων, που εισέπρατταν μέχρι το 2007, στο 8% - 12% στις συμβάσεις του 2008. Η στάση αυτή των αντασφαλιστών, συνδυάστηκε και με την αύξηση του ορίου στο 1 εκατ. ευρώ πάνω από το οποίο συμμετέχουν στη ζημιά.
Το επιχείρημα και στις δύο περιπτώσεις ήταν η άνοδος του κόστους των αποζημιώσεων, που πολλαπλασιάζεται πλέον ανάλογα με τον αριθμό των θυμάτων σε κάθε ατύχημα, κατατάσσοντας την ελληνική ασφαλιστική αγορά, στις αγορές υψηλού κινδύνου. Σύμφωνα με στοιχεία της Munich Re, το ποσοστό των περιπτώσεων στη χώρα μας, στα οποία εμπλέκονται πάνω από δύο θύματα, αντιπροσωπεύει το 43% των σοβαρών ατυχημάτων. Ετσι ενώ στην περίπτωση ενός ατυχήματος με 2, 3 ή 4 θύματα, ο δικαστής έπρεπε μέχρι σήμερα να επιμερίσει το ποσό των 500.000 ευρώ που προβλεπόταν ανά ατύχημα, σε όλους τους δικαιούχους, τώρα το ποσό των 500.000 ευρώ μπορεί να πολλαπλασιαστεί ανάλογα με τον αριθμό των θυμάτων και να φτάσει τα 2 εκατ. ευρώ. Η επιχειρηματολογία των αντασφαλιστών ενισχύεται από την απουσία ενός αντικειμενικού συστήματος προσδιορισμού των αποζημιώσεων, με βάση το οποίο θα επιδικάζουν τις αποζημιώσεις τα δικαστήρια. Η δικαστική εξουσία εξαντλεί έτσι την επιείκειά της υπέρ των ασφαλισμένων και την αυστηρότητά της κατά των ασφαλιστικών, ενώ αντίστοιχη είναι η κατάσταση και για την ψυχική οδύνη, για την οποία δεν υπάρχει ανώτατο όριο αποζημίωσης, όπως υπάρχει σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες.
ΠΟΣΑ ΚΕΡΑΤΙΑΤΙΚΑ ΘΑ ΚΛΕΙΘΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ;;;;
ΠΡΕΖΑ TV
4-10-2009
kathimerini
Η άνοδος των ορίων από τα 100.000 ευρώ ανά ατύχημα, στις 500.000 ευρώ ανά θύμα από τον Ιούνιο, δεν έχει προλάβει να αφομοιωθεί από την αγορά και να αποτυπωθεί στις πληρωμές αποζημιώσεων. Αυτό γιατί οι διεκδικήσεις από ατυχήματα με σωματικές βλάβες, δεν έχουν φτάσει ακόμα στα δικαστήρια, καθώς ο απαιτούμενος χρόνος εκδίκασης μιας υπόθεσης, απαιτεί 12 -15 μήνες.
Ολες όμως οι προβλέψεις, συνηγορούν υπέρ της γεωμετρικής ανόδου του κόστους που καταβάλλει ο ασφαλιστικός κλάδος για αποζημιώσεις, εξέλιξη που επηρεάζει και την αντασφαλιστική αγορά, την αγορά δηλαδή στην οποία ασφαλίζονται οι ίδιες οι ασφαλιστικές εταιρείες, προκειμένου να επιμερίσουν τον κίνδυνο που αναλαμβάνουν. Σ’ αυτή κυριαρχούν παγκόσμιοι κολοσσοί, όπως η Munich Re, η Swiss Re και η Hannover Re που έχει ήδη, δώσει τα πρώτα δείγματα «σκληρής» στάσης απέναντι στην ελληνική ασφαλιστική αγορά, τριπλασιάζοντας σχεδόν το κόστος της αντασφάλισης, από το 3% των ασφαλίστρων, που εισέπρατταν μέχρι το 2007, στο 8% - 12% στις συμβάσεις του 2008. Η στάση αυτή των αντασφαλιστών, συνδυάστηκε και με την αύξηση του ορίου στο 1 εκατ. ευρώ πάνω από το οποίο συμμετέχουν στη ζημιά.
Το επιχείρημα και στις δύο περιπτώσεις ήταν η άνοδος του κόστους των αποζημιώσεων, που πολλαπλασιάζεται πλέον ανάλογα με τον αριθμό των θυμάτων σε κάθε ατύχημα, κατατάσσοντας την ελληνική ασφαλιστική αγορά, στις αγορές υψηλού κινδύνου. Σύμφωνα με στοιχεία της Munich Re, το ποσοστό των περιπτώσεων στη χώρα μας, στα οποία εμπλέκονται πάνω από δύο θύματα, αντιπροσωπεύει το 43% των σοβαρών ατυχημάτων. Ετσι ενώ στην περίπτωση ενός ατυχήματος με 2, 3 ή 4 θύματα, ο δικαστής έπρεπε μέχρι σήμερα να επιμερίσει το ποσό των 500.000 ευρώ που προβλεπόταν ανά ατύχημα, σε όλους τους δικαιούχους, τώρα το ποσό των 500.000 ευρώ μπορεί να πολλαπλασιαστεί ανάλογα με τον αριθμό των θυμάτων και να φτάσει τα 2 εκατ. ευρώ. Η επιχειρηματολογία των αντασφαλιστών ενισχύεται από την απουσία ενός αντικειμενικού συστήματος προσδιορισμού των αποζημιώσεων, με βάση το οποίο θα επιδικάζουν τις αποζημιώσεις τα δικαστήρια. Η δικαστική εξουσία εξαντλεί έτσι την επιείκειά της υπέρ των ασφαλισμένων και την αυστηρότητά της κατά των ασφαλιστικών, ενώ αντίστοιχη είναι η κατάσταση και για την ψυχική οδύνη, για την οποία δεν υπάρχει ανώτατο όριο αποζημίωσης, όπως υπάρχει σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες.
ΠΟΣΑ ΚΕΡΑΤΙΑΤΙΚΑ ΘΑ ΚΛΕΙΘΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ;;;;
ΠΡΕΖΑ TV
4-10-2009
kathimerini
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου