«Στην περιοχή όπου ναυάγησε το Sea Diamond παρατηρείται εκτεταμένη ρύπανση από μικροσκοπικές ίνες πλαστικών. Προσδιορίστηκαν και εν μέρει εκτιμήθηκαν υψηλές συγκεντρώσεις επικίνδυνων ουσιών, οι οποίες είναι τοξικές, επίμονες και δείχνουν υψηλότατη προδιάθεση για βιοσυσσώρευση. Η κατανάλωση θαλασσινών είναι επικίνδυνη. Εχουμε ελλιπή μέτρα ουσιαστικής διαχείρισης ή προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος.
Το ναυάγιο του Sea Diamond έδειξε την ανυπαρξία του κρατικού μηχανισμού και των θεσμών για την αντιμετώπιση οποιουδήποτε σοβαρού θαλάσσιου ατυχήματος».
Αυτά μεταξύάλλων τονίζει ο Ευάγγελος Γιδαράκος, διευθυντής και καθηγητής του Εργαστηρίου Διαχείρισης Τοξικών και Επικίνδυνων Αποβλήτων στο Πολυτεχνείο Κρήτης, στη μελέτη με θέμα «Ποιοτικός και ποσοτικός προσδιορισμός των επικίνδυνων ουσιών του ναυαγίου του Sea Diamond στην Καλντέρα της Σαντορίνης» την οποία θα παρουσιάσει με την επιστημονική ομάδα του αύριο στις 7 το απόγευμα, στο Μπελλώνειο Πολιτιστικό Κέντρο Σαντορίνης.
Το πλοίο είχε βυθιστεί τη Μεγάλη Πέμπτη τον Απρίλιο του 2007, όταν πήρε κλίση λόγω εισροής υδάτων, σε απόσταση μισού ναυτικού μιλίου ανοικτά των Φηρών. Δύο Γάλλοι επιβάτες παραμένουν αγνοούμενοι.
Οπως τονίζει ο κ. Γιδαράκος, στην έρευνα «καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια για την αποφυγή κάθε είδους αβάσιμης και μη τεκμηριωμένης κινδυνολογίας. Η μεγάλη έκθεση σε επικίνδυνες ουσίες μπορεί να οδηγήσει σε μια σειρά από ανεπιθύμητες επιδράσεις τόσο στην οικολογία του θαλάσσιου περιβάλλοντος όσο και στην υγεία του ανθρώπινου πληθυσμού. Οι ουσίες αυτές έχουν τη δυνατότητα να επιδράσουν σε οργανισμούς αναστέλλοντας ζωτικής σημασίας λειτουργίες (οξεία τοξικότητα) ή να αποτελέσουν απειλή για τους πληθυσμούς, εάν ο χρόνος παραμονής τους υπερβαίνει κάποιο όριο, οδηγώντας έτσι σε εκτεταμένη έκθεση (χρόνια τοξικότητα). Μπορούν να γίνουν καρκινογόνες ή να βλάψουν τη διαδικασία της αναπαραγωγής. Πολλά πετρελαιοειδή όπως π.χ. οι πολυκυκλικές αρωματικές ενώσεις, γνωστές με την ονομασία PAHs, είναι εν δυνάμει καρκινογόνες. Ουσίες με υψηλή λιποφιλικότητα, όπως π.χ. λιπαντικά έλαια, παρουσιάζουν την κλίση να βιο-συσσωρεύονται στους οργανισμούς και διαδοχικά να βιο-μεγεθύνονται μέσω της τροφικής αλυσίδας και να εγκυμονούν κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία. Το σχετικά πρόσφατο ναυάγιο της Σαντορίνης έδειξε την ανυπαρξία του κρατικού μηχανισμού και των θεσμών για την αντιμετώπιση οποιουδήποτε σοβαρού θαλάσσιου ατυχήματος. Δεν είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε ένα έκτακτο θαλάσσιο περιστατικό, το οποίο συμβαίνει κατά τη διάρκεια της ημέρας, με ιδανικές καιρικές συνθήκες, σε ένα λιμάνι με μεγάλη κίνηση, στην αρχή της τουριστικής περιόδου (όπου θεωρητικά ο κρατικός μηχανισμός είναι σε πλήρη ετοιμότητα). Τι θα συμβεί στην περίπτωση που θα υπάρξει ένα πραγματικά σοβαρό ατύχημα πετρελαιοφόρου, υπό δυσμενείς καιρικές συνθήκες, σε μια δυσπρόσιτη περιοχή;».
Ο ίδιος σημειώνει πως η αποκατάσταση της βλάβης του θαλάσσιου περιβάλλοντος αποτελεί θεμελιώδη υποχρέωση του ελληνικού κράτους, η οποία βέβαια επιβάλλεται από το άρθρο 24 του Συντάγματος, το πρωτογενές και παράγωγο Ευρωπαϊκό Δίκαιο (Συνθήκες Μάαστριχτ και Αμστερνταμ και τις σχετικές οδηγίες), καθώς και από σειρά διεθνών Συμβάσεων για την προστασία της θάλασσας, τις οποίες έχει υπογράψει και κυρώσει η χώρα μας.
«Πρέπει να τονίσουμε ότι το Αιγαίο διαπλέεται ετησίως από περισσότερα από 60.000 εμπορικά πλοία, εκ των οποίων τα 6.000 είναι πετρελαιοφόρα και μεταφέρουν από 100.000 - 200.000 τόνους βαριά πετρελαιοειδή. (Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι στο ατύχημα του Exon Valdez το 1989 στην Αλάσκα, διέφυγε μία σχετικά μικρή ποσότητα πετρελαίου από το συνολικό φορτίο του πλοίου -περίπου 25.000 τόνοι- καταστρέφοντας όμως μία περιοχή αντίστοιχη του Αιγαίου σε έκταση. Σήμερα, έπειτα από 20 χρόνια, τα οικοσυστήματα της περιοχής παρουσιάζουν την ίδια εικόνα καταστροφής».
Η Μαργαρίτα Ρουσσάκη, εκ μέρους της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα, σημειώνει: «Διεκδικούμε την απομάκρυσνη από τη θάλασσά μας αυτής της τοξικής βόμβας που λέγεται Sea Diamond. Αυτός και μόνο είναι ο σκοπός μας. Να φύγει από το νησί μας αυτό το πλοίο. Πρόσφατα πήγαμε στην υπουργό, την κυρία Κατσέλη, η οποία δυστυχώς δεν μας έδωσε καμία απάντηση».
«Δεν θα δεχθούμε την κοροϊδία» προσθέτει ο Σπύρος Καβαλάρης, κάτοικος Σαντορίνης.
ΠΡΕΖΑ TV
22-1-2010
Το ναυάγιο του Sea Diamond έδειξε την ανυπαρξία του κρατικού μηχανισμού και των θεσμών για την αντιμετώπιση οποιουδήποτε σοβαρού θαλάσσιου ατυχήματος».
Αυτά μεταξύάλλων τονίζει ο Ευάγγελος Γιδαράκος, διευθυντής και καθηγητής του Εργαστηρίου Διαχείρισης Τοξικών και Επικίνδυνων Αποβλήτων στο Πολυτεχνείο Κρήτης, στη μελέτη με θέμα «Ποιοτικός και ποσοτικός προσδιορισμός των επικίνδυνων ουσιών του ναυαγίου του Sea Diamond στην Καλντέρα της Σαντορίνης» την οποία θα παρουσιάσει με την επιστημονική ομάδα του αύριο στις 7 το απόγευμα, στο Μπελλώνειο Πολιτιστικό Κέντρο Σαντορίνης.
Το πλοίο είχε βυθιστεί τη Μεγάλη Πέμπτη τον Απρίλιο του 2007, όταν πήρε κλίση λόγω εισροής υδάτων, σε απόσταση μισού ναυτικού μιλίου ανοικτά των Φηρών. Δύο Γάλλοι επιβάτες παραμένουν αγνοούμενοι.
Οπως τονίζει ο κ. Γιδαράκος, στην έρευνα «καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια για την αποφυγή κάθε είδους αβάσιμης και μη τεκμηριωμένης κινδυνολογίας. Η μεγάλη έκθεση σε επικίνδυνες ουσίες μπορεί να οδηγήσει σε μια σειρά από ανεπιθύμητες επιδράσεις τόσο στην οικολογία του θαλάσσιου περιβάλλοντος όσο και στην υγεία του ανθρώπινου πληθυσμού. Οι ουσίες αυτές έχουν τη δυνατότητα να επιδράσουν σε οργανισμούς αναστέλλοντας ζωτικής σημασίας λειτουργίες (οξεία τοξικότητα) ή να αποτελέσουν απειλή για τους πληθυσμούς, εάν ο χρόνος παραμονής τους υπερβαίνει κάποιο όριο, οδηγώντας έτσι σε εκτεταμένη έκθεση (χρόνια τοξικότητα). Μπορούν να γίνουν καρκινογόνες ή να βλάψουν τη διαδικασία της αναπαραγωγής. Πολλά πετρελαιοειδή όπως π.χ. οι πολυκυκλικές αρωματικές ενώσεις, γνωστές με την ονομασία PAHs, είναι εν δυνάμει καρκινογόνες. Ουσίες με υψηλή λιποφιλικότητα, όπως π.χ. λιπαντικά έλαια, παρουσιάζουν την κλίση να βιο-συσσωρεύονται στους οργανισμούς και διαδοχικά να βιο-μεγεθύνονται μέσω της τροφικής αλυσίδας και να εγκυμονούν κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία. Το σχετικά πρόσφατο ναυάγιο της Σαντορίνης έδειξε την ανυπαρξία του κρατικού μηχανισμού και των θεσμών για την αντιμετώπιση οποιουδήποτε σοβαρού θαλάσσιου ατυχήματος. Δεν είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε ένα έκτακτο θαλάσσιο περιστατικό, το οποίο συμβαίνει κατά τη διάρκεια της ημέρας, με ιδανικές καιρικές συνθήκες, σε ένα λιμάνι με μεγάλη κίνηση, στην αρχή της τουριστικής περιόδου (όπου θεωρητικά ο κρατικός μηχανισμός είναι σε πλήρη ετοιμότητα). Τι θα συμβεί στην περίπτωση που θα υπάρξει ένα πραγματικά σοβαρό ατύχημα πετρελαιοφόρου, υπό δυσμενείς καιρικές συνθήκες, σε μια δυσπρόσιτη περιοχή;».
Ο ίδιος σημειώνει πως η αποκατάσταση της βλάβης του θαλάσσιου περιβάλλοντος αποτελεί θεμελιώδη υποχρέωση του ελληνικού κράτους, η οποία βέβαια επιβάλλεται από το άρθρο 24 του Συντάγματος, το πρωτογενές και παράγωγο Ευρωπαϊκό Δίκαιο (Συνθήκες Μάαστριχτ και Αμστερνταμ και τις σχετικές οδηγίες), καθώς και από σειρά διεθνών Συμβάσεων για την προστασία της θάλασσας, τις οποίες έχει υπογράψει και κυρώσει η χώρα μας.
«Πρέπει να τονίσουμε ότι το Αιγαίο διαπλέεται ετησίως από περισσότερα από 60.000 εμπορικά πλοία, εκ των οποίων τα 6.000 είναι πετρελαιοφόρα και μεταφέρουν από 100.000 - 200.000 τόνους βαριά πετρελαιοειδή. (Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι στο ατύχημα του Exon Valdez το 1989 στην Αλάσκα, διέφυγε μία σχετικά μικρή ποσότητα πετρελαίου από το συνολικό φορτίο του πλοίου -περίπου 25.000 τόνοι- καταστρέφοντας όμως μία περιοχή αντίστοιχη του Αιγαίου σε έκταση. Σήμερα, έπειτα από 20 χρόνια, τα οικοσυστήματα της περιοχής παρουσιάζουν την ίδια εικόνα καταστροφής».
Η Μαργαρίτα Ρουσσάκη, εκ μέρους της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα, σημειώνει: «Διεκδικούμε την απομάκρυσνη από τη θάλασσά μας αυτής της τοξικής βόμβας που λέγεται Sea Diamond. Αυτός και μόνο είναι ο σκοπός μας. Να φύγει από το νησί μας αυτό το πλοίο. Πρόσφατα πήγαμε στην υπουργό, την κυρία Κατσέλη, η οποία δυστυχώς δεν μας έδωσε καμία απάντηση».
«Δεν θα δεχθούμε την κοροϊδία» προσθέτει ο Σπύρος Καβαλάρης, κάτοικος Σαντορίνης.
ΠΡΕΖΑ TV
22-1-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου