Οι 12.500 εργαζόμενοι στο πρώην κρατικό μονοπώλιο καπνού και αλκοολούχων ποτών της Τουρκίας, TEKEL, το οποίο πωλήθηκε στην British American Tobacco από την κυβέρνηση Ερντογάν σε συνεργασία με το ΔΝΤ, δίνουν έναν αγώνα για τη διατήρηση των θέσεων εργασίας τους για πάνω από δυόμισι μήνες.Για τα αιτήματά τους έγιναν δύο γενικές απεργίες, αλλά και διαδηλώσεις σε περίπου 20 επαρχίες όπου είχε εργοστάσια ο επιχειρηματικός κολοσσός. Ο Μπιναλί Ιλντάν είναι συνδικαλιστής στο σωματείο της TEKEL και βρέθηκε στην Αθήνα για μια συνάντηση ελλήνων, τούρκων και κυπρίων συναδέλφων του.
* Πολλοί λένε ότι η μάχη που δίνετε αυτή τη στιγμή είναι ο σημαντικότερος αγώνας των εργαζομένων στην Ευρώπη. Είστε αισιόδοξος;
- Η απεργία μας σταμάτησε στις 2 Μαρτίου και θα επανέλθουμε μαζικά στην Αγκυρα στις 2 Απριλίου. Κάναμε ένα διάλειμμα για την αναδιοργάνωση του αγώνα μας. Ωστόσο, δεν είμαι και τόσο αισιόδοξος, καθώς η συνδικαλιστική γραφειοκρατία δυσκολεύει την κατάσταση και πρέπει να αγωνιστούμε και εναντίον της. Για να καταλάβετε, η Γενική Συνομοσπονδία πρότεινε η επόμενη απεργία αλληλεγγύης να γίνει στις 26 Μαΐου, όταν δηλαδή τα πάντα θα έχουν κριθεί. Χρειάζεται να οικοδομήσουμε εργατικές επιτροπές στα εργοστάσια, κάτι που δεν είναι και τόσο εύκολο.
* Ποια είναι η κατάσταση μετά την ιδιωτικοποίηση;
- Η British American Tobacco έκλεισε τα περισσότερα εργοστάσια της TEKEL στη χώρα, αποδεικνύοντας ότι ο μοναδικός σκοπός της ήταν να κατακτήσει τη μεγάλη τοπική αγορά της Τουρκίας. Οσο για εμάς, το κράτος μάς προτείνει να πάμε σε άλλες υπηρεσίες με το μισό μισθό και χωρίς ουσιαστικά δικαιώματα, ενώ μας εγγυάται διασφάλιση της θέσης μας μόνο για ένα χρόνο.
* Η χώρα σας έχει την εμπειρία του ΔΝΤ. Ποιες ήταν οι συνέπειες για τη χώρα;
- Τα χρήματα που δανειστήκαμε πήγαν για τη διάσωση τραπεζών και ιδιωτικών επενδυτικών κεφαλαίων. Για τους εργαζόμενους δεν δόθηκε τίποτα, ενώ και οι εργασιακές συνθήκες χειροτέρεψαν. Εφαρμόστηκαν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας και οι μαζικές απολύσεις βρέθηκαν στην ημερήσια διάταξη. Η λίρα υποτιμήθηκε, πάγωσαν οι μισθοί και ψαλιδίστηκαν οι κοινωνικές δαπάνες, κάτι που επιδείνωσε το βιοτικό επίπεδό μας. Αλλοι επωφελήθηκαν και εμείς απλώς πληρώσαμε το λογαριασμό, με εκρηκτική αύξηση των τιμών και της ανεργίας, η οποία επισήμως βρίσκεται στο 14% αλλά στην πραγματικότητα αγγίζει το 20%.
* Πώς κρίνετε την πολιτική της κυβέρνησης Ερντογάν;
- Από τότε που επανεξελέγη ο Ερντογάν αυτό που βλέπουμε είναι μόνο αντεργατικοί νόμοι. Η ατζέντα του δεν περιέχει τίποτα καλό για τους εργαζόμενους. Το μόνο που κάνει είναι να ικανοποιεί τις απαιτήσεις των ΗΠΑ, των εργοδοτών και των μονοπωλίων. Ο πρωθυπουργός μιλάει για δημοκρατία, αλλά δείτε πώς αντιμετώπισε τον δικό μας αγώνα: με τη βία της αστυνομίας. Το ίδιο κάνει με όλες τις διεκδικήσεις των εργαζομένων. Μιλάει για δημοκρατία, αλλά αυτό που έχουμε μοιάζει με δικτατορία. Συμπεριφέρεται σαν σουλτάνος. Παράλληλα μιλά για την υπόθεση Εργκένεκον, αλλά δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για τα εγκλήματα που έχει διαπράξει το κράτος και οι στρατιωτικοί. Εάν ενδιαφερόταν θα είχε τιμωρήσει τους στρατηγούς που έκαναν το πραξικόπημα στη δεκαετία του '80. Λέει ψέματα!
* Πόσο σημαντικό θεωρείτε το μεγάλο κύμα αλληλεγγύης στον αγώνα σας, από εκατομμύρια Τούρκους, που κατέβηκαν σε γενική απεργία;
- Η γενική απεργία άλλαξε όλη την κατάσταση που είχε διαμορφωθεί τα τελευταία τριάντα χρόνια. Μέχρι τότε τα πάντα έδειχναν σχεδόν νεκρά. Η απεργία της TEKEL τα άλλαξε όλα αυτά και μετέτρεψε το δικό μας αγώνα σε αγώνα όλων των εργαζομένων. Η αλληλεγγύη ήταν σημαντική και ήδη νιώθουμε το βάρος της ευθύνης. Στείλαμε, όμως, ένα θετικό μήνυμα στους εργαζόμενους όλου του κόσμου.
* Θεωρείτε αναγκαία τη συνεργασία των εργαζομένων σε γειτονικές χώρες (Ελλάδα, Τουρκία Κύπρος), αλλά σε όλη την Ε.Ε.;
- Η συνεργασία έξω από τα σύνορα είναι πολύ σημαντική, ιδιαίτερα σε χώρες που εμφανίζονται ως «εχθροί», όπως οι δικές μας. Οι κρατούντες προσπαθούν να οξύνουν την εχθρότητα αυτή, κάτι που δεν αποτελεί φυσικά δική μας πολιτική. Δεν αποφασίζουμε σε ποια πλευρά των συνόρων θα γεννηθούμε. Οι κεφαλαιοκράτες οργανώνουν την πολιτική τους με παγκόσμια προοπτική και εμείς θα έπρεπε να κάνουμε το ίδιο, με στενή συνεργασία, ιδίως σε εποχές κρίσης όπως η σημερινή. Στην Τουρκία, Τούρκοι και Κούρδοι έχουμε ίδια αιτήματα με τους εργαζόμενους σε άλλες χώρες και πρέπει να βρούμε τρόπο να τα διεκδικήσουμε από κοινού.
*Ο ΜΠΙΝΑΛΙ ΙΛΝΤΑΝ είναι τούρκος συνδικαλιστής.
ΠΡΕΖΑ TV
28-3-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου