Κάποιοι επιμένουν ότι ζούμε σε χαύνωση... Δεν είμαστε αποχαυνωμένοι. Μας αποχαύνωσαν, αλλά τελειώνει αυτή η περίοδος. Επιμένω, οι αλλαγές θα είναι ραγδαίες. Σε διάστημα δύο μηνών ο κόσμος ξεμπέρδεψε με το καραμανλέικο και το μητσοτακέικο. Αυτό, πριν συμβεί, φαινόταν αδιανόητο. Και όμως συνέβη. Επίσης διαμορφώνει μια προοπτική ενός κόμματος που λέει σε ποσοστό 48% “κανένας”. Και αυτό γίνεται με το ΠΑΣΟΚ να έχει διαφορά εξουσίας.Γιατί όμως δεν έχει κατορθώσει κανείς να εκπροσωπήσει αυτό το 48% του "κανένα"; Αυτό θα είναι ένα αριστερό κοινωνικό ρεύμα με προδιαγραφές τού σήμερα. Και δυστυχώς, τόσο το ΚΚΕ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι η συγκλονιστική αριστερά. Το λέω εγώ που θα ήθελα η αριστερά, και αναφέρομαι γενικότερα στην αριστερά, να έχει ουσιαστικότερο ρόλο. Όμως καταλήγω, με τα χρόνια, ότι δεν τον επιθυμεί αυτόν τον ρόλο. Δεν θέλει πολλές ευθύνες η αριστερά. Μου θυμίζει ώρες ώρες έναν τροβαδούρο που λέει τα τραγούδια για την επανάσταση με την κιθάρα και κατεβαίνει στις πορείες, όμως δεν μου προτείνει κάτι για να αλλάξει η ζωή μου. Αυτό είναι πρόβλημα με την αριστερά. Γι' αυτό άλλωστε, παρότι ο Έλληνας δεν είναι τόσο πολύ συντηρητικός, οι ακροδεξιές αντιλήψεις βρίσκουν έδαφος, για τον λόγο ότι μοιάζουν να είναι πιο πρακτικές. Δεν θέλεις να εξετάσεις την πρακτικότητα και την αξία αυτών που λέγονται, όμως μοιάζουν να είναι προτάσεις. Άρα το 48% θα εκφραστεί. Πιθανώς να υπάρξει ένα καινούργιο κοινωνικό ρεύμα που θα έχει αριστερή κατεύθυνση, χωρίς όμως να έχει κομματική κατεύθυνση. Τελειώνουν τα κόμματα. Ως σήμερα τα κόμματα κρατιόνταν από ψηφοφόρους και από λεφτά που είχαν τα κόμματα και έδιναν στους ψηφοφόρους. Είχαν στρατό, είχαν μισθοφόρους. Αυτή τη στιγμή οι μισθοφόροι δεν μπορούν να πληρωθούν, άρα θα λακίσουν, γι' αυτό θα διαλυθούν τα κόμματα. Δεν έχουν πια τα λεφτά να κρατήσουν ούτε τις θέσεις στο δημόσιο. Ως εκ τούτου, εκ των πραγμάτων θα διαλυθούν, θα συνταχθούν καινούργια κοινωνικά ρεύματα, τα οποία θα είναι πιο κοντά σε προοδευτικές λύσεις για την κοινωνία, λύσεις προσαρμοσμένες στην εποχή και στις ιδιαιτερότητες μιας χώρας. Δεν υπάρχουν πλέον μοντέλα που να εφαρμόζονται απ' έξω.
Άρα είναι μια πολιτική που πρέπει να εφευρεθεί; Η καινούργια πολιτική θα εφευρεθεί. Δεν έχει εφευρεθεί ακόμη το σύστημα του 21ου αιώνα, γι’ αυτό και παλεύουν όλα τα συστήματα. Γιατί προσπαθούν να ακολουθήσουν παλιά τεχνάσματα, γιατί δεν μπορούν να ακολουθήσουν, να ακούσουν αυτή τη νέα τεχνολογία που έρχεται. Σε λίγο, σε δέκα χρόνια, οι εκλογές θα γίνονται από το διαδίκτυο, θα μπορούν να μαθαίνουν να κυβερνάνε, να προσφέρουν λύσεις, να βρίσκουν ιδέες, να δικτυώνονται. Διάβασα το βιβλίο του Νικόλα Χρηστάκη, και λέει γι’ αυτά τα κοινωνικά δίκτυα, τα οποία μεταφέρουν από τον ένα στον άλλο μία σκέψη, και θα δούμε ότι αλλιώς είναι η πραγματική ζωή μας. Δύο ομάδες θα μπορούν να δουλεύουν μαζί με άλλες ομάδες. Θα μπορεί να υπάρχει ένα σύστημα, ακόμη και οικονομικά μεικτό, δηλαδή ιδιωτικές επιχειρήσεις με δημόσια στήριξη, κυρίως στους νέους ανθρώπους. Γιατί το δημόσιο να μην μπαίνει με 10%-15%, να τους στηρίζει, να τους ελέγχει φορολογικά; Έτσι θα μπορεί να ξέρει τι γίνεται μέσα στο σύστημα και παράλληλα θα αισθάνεται ασφάλεια. Πρέπει να υπάρξει μια τομή δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, καινούργια. Αυτή λοιπόν δεν έχει μελετηθεί, γιατί η Ελλάδα έμεινε πίσω. Εμείς το 2010 μπαίνουμε στον 21ο αιώνα. Εμείς τώρα μπαίνουμε στο 2000. Η χώρα μετά δέκα χρόνια ακόμη δεν κατάλαβε ότι μπήκε στον 21ο αιώνα. Τώρα ενημερώνεται.
Η παγκόσμια κρίση απέδειξε ότι οι λαοί δεν έχουν εφεύρει ένα καινούργιο μοντέλο διακυβέρνησης ικανό να αντικαταστήσει το παλιό. Προσπάθησε ο Ομπάμα. Πρότεινε μια καινούργια, μεικτή πολιτική, και βλέπεις ότι ακόμη και αυτή δεν μπορεί να στηριχθεί, γιατί δεν είναι μαθημένος ο κόσμος.
Η αλλαγή χρειάζεται κοινωνική ωριμότητα... Η κοινωνική ωριμότητα δεν μπορεί να υπάρξει, αν δεν ενημερώνεις την κοινωνία σταδιακά. Ξαφνικά, από τον Φεβρουάριο στον Μάρτιο είπανε στον Έλληνα ότι φτώχυνε, ενώ μέχρι πριν από λίγο νομίζαμε πως είχαμε τα πάντα. Νομίζαμε πως ήμασταν εξασφαλισμένοι, θωρακισμένοι. Έτσι, δεν μπορεί αμέσως να το πάρει δραματικά.
Το “Τσαντίρι” θα συνεχιστεί του χρόνου; Το “Τσαντίρι” θα συνεχιστεί και θα τελειώσει του χρόνου οριστικά και αμετάκλητα.
Είσαι απολύτως βέβαιος ότι θα τελειώσει; Γιατί υπάρχει ένας όρος που λέγεται εθισμός στο γυαλί. Δεν έχω τέτοιο εθισμό. Κάνω τηλεόραση γιατί περνάω καλά και περνάει και ο κόσμος καλά. Μετράω τις δυνάμεις μου και λέω ότι δυνάμεις θα έχω ένα χρόνο ακόμη να το κάνω αυτό πολύ καλά. Παραπάνω δυνάμεις δεν θα έχω, δεν υπάρχει περίπτωση να υποχρεώσω τον εαυτό μου και τον κόσμο να υποστεί κάτι λιγότερο.
Θα δούμε κάτι άλλο τηλεοπτικά; Όχι, δεν θα ήθελα να δω κάτι άλλο.
Υπάρχει όμως τόσος κόσμος που θέλει να σε δει... Θα βρίσκομαι στο διαδίκτυο. Το προτιμώ. Νομίζω πως η σκέψη μου μετά είναι εκεί. Μπορεί να βγαίνω δέκα φορές τη μέρα να σχολιάζω ό,τι γίνεται. Και μπορεί αυτό να είναι συνδεδεμένο και με την τηλεόραση.
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ ΣΤΗ ΜΑΡΙΑ ΖΕΡΒΟΧΩΡΙΤΟΥ
ΠΡΕΖΑ TV
28-3-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου