ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΑΝ ΤΟ ΜΠΑΤΑΤΟΥΔΗ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΝΟΥΝ ΑΚΟΜΗ;;;;;

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΠΟΡΟΥΜΕ ΤΟ ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΠΛΑΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΗΤΑΡΑΔΕΣ ΟΠΩΣ Ο ΜΠΑΤΑΤΟΥΔΗΣ...

Η είδηση για τη σύλληψη του Γιώργου Μπατατούδη στη Λιβύη έκανε τον γύρο του κόσμου. Οπως, όμως, πληροφορείται η «Κ», τόσο από δημόσιες αρχές της Ελλάδας όσο και από το περιβάλλον του ίδιου, αυτός ουδέποτε... συνελήφθη. Απλά έκανε μια αίτηση στο προξενείο της Ελλάδας στην Τρίπολη προκειμένου να ανανεώσει το διαβατήριό του κι έτσι εντοπίστηκε η παρουσία του εκεί. Ο γνωστός και ως «Μπάτμαν», όμως, δεν είναι κρατούμενος των λιβυκών αρχών.
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», ο κ. Γ. Μπατατούδης το τελευταίο διάστημα εργαζόταν σαν πολιτικός μηχανικός στη Λιβύη με την οποία διατηρεί σχέσεις παλαιόθεν. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι δεν κρυβόταν, αν και γνώριζε για τον μη ανασταλτικό χαρακτήρα της ποινής που του είχε επιβληθεί. Και δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι η ανακοίνωση της «σύλληψής» του έχει σχέση με την επίσκεψη του κ. Παπανδρέου στη Λιβύη παρά με τον ζήλο των λιβυκών αρχών.

Οσοι τον γνωρίζουν, πάντως, μάλλον δεν θα εντυπωσιαστούν από όλα τα παραπάνω. Αλλωστε θα θυμούνται ότι ο στόχος του ήταν να γίνει κάτι «σαν τον Μπερλουσκόνι» και όχι να καταλήξει πίσω από τα... «σίδερα». Γι' αυτό άλλωστε αγόρασε και τον ΠΑΟΚ. Μέσα από την ομάδα ήθελε να αποκτήσει την ισχύ της αγάπης του κόσμου και από αυτό το βήμα να αποκτήσει και την αγάπη των ισχυρών αυτού του κόσμου.
Ο «Μπάτμαν» της Θεσσαλονίκης είχε καταφέρει τις εποχές της μεγάλης δόξας του χρηματιστηρίου να «απογειώσει» τη μετοχή της εταιρείας του ΙΝΤΕΡΣΑΤ, αποκρύπτοντας όμως, με βάση την εισαγγελική πρόταση, από το επενδυτικό κοινό ότι στα fund που αγόραζαν τη μετοχή του σε τιμές κατά πολύ χαμηλότερες από ό, τι εμφανιζόταν, είχε εμπλοκή και ο ίδιος. Αν και απηλλάγη από την κατηγορία της χειραγώγησης της μετοχής, λόγω παραγραφής (σ. σ. στα 5 χρόνια) ο κ. Γ. Μπατατούδης παραπέμφθηκε για απάτη, ενώ ταυτόχρονα έχει καταδικαστεί σε δεκαετή κάθειρξη από το τριμελές εφετείο κακουργημάτων Θεσσαλονίκης για υπεξαίρεση εις βάρος των μετόχων εταιρειών που θα εμπορεύονταν τα τηλεοπτικά δικαιώματα της ποδοσφαιρικής ομάδας του ΠΑΟΚ.
Σε ένα άλλο μέτωπο ωστόσο, αυτό του ξενοδοχείου ΑΚΡΟΠΟΛ στο κέντρο της Αθήνας, ο Μπατατούδης, όσο και να φαίνεται οξύμωρο, κέρδισε αποζημίωση 350.000 ευρώ από το ελληνικό Δημόσιο με απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών. Το δικαστήριο με καθυστέρηση 3 ετών από την εκδίκαση της υπόθεσης το 2007 έκρινε τον Ιανουάριο του 2010 ότι «το Δημόσιο επέδειξε αμέλεια, διαπραγματευόμενο την κατάρτιση μιας άκυρης σύμβασης, σύμβασης που ήταν αντίθετη με τη νομοθεσία» που ίσχυε για τα δημόσια έργα. Η σχετική σύμβαση, λένε συνεργάτες του, του έδινε το δικαίωμα, εκτός από το να πουλήσει το κτίριο, να το ανακατασκευάσει κιόλας. Η σύμβαση ανάμεσα στο ελληνικό Δημόσιο (υπουργείο Πολιτισμού) και την κοινοπραξία ΑΕΞΕ Ακροπόλ - ΑΛΤΕΚ Α. Ε. υπογράφτηκε από το 1999. Η ανώνυμη εταιρεία με βάση αυτήν τη συμφωνία πωλεί, μεταβιβάζει και παραδίδει στο υπουργείο Πολιτισμού το κτίριο του ιστορικού ξενοδοχείου ΑΚΡΟΠΟΛ έναντι 1,8 δισ. δραχμών. Αφού το Δημόσιο κατέστη κύριος του ακινήτου το επέστρεψε στην εταιρεία ΑΕΞΕ Ακροπόλ. Το συνολικό εργολαβικό αντάλλαγμα για την ανακατασκευή ήταν 2,7 δισεκατομμύρια δραχμές που θα εισέπραττε η εταιρεία του κ. Μπατατούδη.

Λόγω της αβεβαιότητας σχετικά με τη νομιμότητα των διαδικασιών η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού (υπουργός Ευ. Βενιζέλος), αναφέρει το Πρωτοδικείο της Αθήνας στην απόφασή του, απευθύνθηκε με ερώτημα στο ΝΣΚ «το οποίο γνωμοδότησε υπέρ της νομιμότητας και συνέβαλε οπωσδήποτε στη λήψη της παράνομης απόφασης - σύμβασης που ακολούθησε…». Το δικαστήριο σημειώνει ότι δεν υπάρχουν στοιχεία και ότι η γνωμοδότηση χρησιμοποιήθηκε ως κάλυψη ήδη ειλημμένης απόφασης. Η σύμβαση όμως που στη συνέχεια υπογράφτηκε αποτελούσε συγκαλυμμένο δημόσιο έργο «κατά παράβαση της νομοθεσίας της Ε. Ε.».
Αν και το ΥΠΠΟ αρνήθηκε το 2000 να εγκρίνει τις αρχικές μελέτες, στη συνέχεια, το 2002, η γενική γραμματέας του σηματοδοτεί τη δυνατότητα να ξαναρχίσουν τη διαδρομή τους οι συμβατικές προθεσμίες, υπό τον όρο ότι η ΑΕΞΕ ΑΚΡΟΠΟΛ θα ανακαλούσε τις καταγγελίες της. Οταν ο Μπατατούδης κάνει αίτηση για χρηματοδότηση από την Ε. Ε. η χρηματοδότηση δεν εγκρίνεται, «διότι θεωρήθηκε ότι υποκρύπτεται δημόσιο έργο, για την εκτέλεση του οποίου δεν είχε τηρηθεί η νομοθεσία…». Κατά το δικαστήριο, το Δημόσιο πάντα είχε επίγνωση του παράνομου χαρακτήρα της σύμβασης.

ΠΡΕΖΑ TV
13-6-2010

Τασος Τελλογλου