ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΖΗΤΟΥΝ ΟΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ...ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥΣ...

Έμφαση στην ελληνομάθεια ώστε οι μουσουλμάνοι της μειονότητας να εντάσσονται αρμονικά στην ελληνική κοινωνία δίνει το Υπουργείο Παιδείας, που προετοιμάζει σειρά αλλαγών στη μειονοτική εκπαίδευση.
Από το Σεπτέμβριο θα εισαχθεί πιλοτικά σε ορισμένα νηπιαγωγεία της Θράκης πρόγραμμα για την ενίσχυση της ελληνομάθειας, μέσω της παρουσίας και δεύτερου νηπιαγωγού που θα ομιλεί τη μητρική γλώσσα των παιδιών ώστε να τα βοηθήσει στην κατανόηση της ελληνικής. Παράλληλα το Υπουργείο επεξεργάζεται αλλαγές στην Ειδική Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης, η οποία προετοιμάζει τους μειονοτικούς σπουδαστές ώστε να γίνουν δάσκαλοι στα σχολεία της μειονότητας.
“Η ισότιμη και ουσιαστική παρουσία της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης στο κοινωνικό γίγνεσθαι περνάει από την εκπαίδευση”, λέει στη “ΜτΚ” η ειδική γραμματέας διαπολιτισμικής εκπαίδευσης του υπουργείου Παιδείας Θάλεια Δραγώνα, προσθέτοντας ότι “η ελληνομάθεια είναι κλειδί για την αρμονική ένταξη στην ελληνική κοινωνία”.

Από τη νέα σχολική χρονιά θα εφαρμοστεί ένα καινούργιο πιλοτικό πρόγραμμα σε τρία ή σε τέσσερα νηπιαγωγεία της μειονότητας, με την παρουσία δύο νηπιαγωγών, ενός ελληνόφωνου και ενός δίγλωσσου. Όπως εξηγεί η κ. Δραγώνα, “το υπουργείο Παιδείας προτίθεται να δοκιμάσει πιλοτικά στο ελληνικό δημόσιο νηπιαγωγείο την ενίσχυση της ελληνομάθειας με τη στήριξη της μητρικής γλώσσας -όποια κι αν είναι αυτή-, διότι πιστεύει, αφενός, ότι στις περιπτώσεις που τα παιδιά φθάνουν στο νηπιαγωγείο χωρίς καθόλου γνώση της ελληνικής η παρουσία της μητρικής γλώσσας είναι βοηθητική και, αφετέρου, ότι η ελληνική κατακτάται ευκολότερα όταν εδράζεται στη μητρική γλώσσα”.
Ο “όρος μητρική γλώσσα” περιλαμβάνει και την πομακική και τη ρομανί, διευκρινίζει στη “ΜτΚ” η κ. Δραγώνα. Σήμερα, τα νήπια της μειονότητας καλούνται να επικοινωνήσουν με τον νηπιαγωγό στην ελληνική, όταν, σε πολλές περιπτώσεις, δεν έχουν καμία επαφή με τη γλώσσα. Η παρουσία δεύτερου παιδαγωγού που θα μιλά τη μητρική γλώσσα των παιδιών θα βοηθήσει στην εξοικείωση του παιδιού με την ελληνική γλώσσα, εξηγεί η ειδική γραμματέας διαπολιτισμικής εκπαίδευσης. Με βάση τα αποτελέσματα του πιλοτικού προγράμματος θα αποφασιστεί με ποιο τρόπο θα εφαρμοστεί.

Στα μειονοτικά σχολεία τα μισά μαθήματα γίνονται στην ελληνική (γλώσσα, ιστορία κλπ) και τα μισά στην τουρκική (μαθηματικά, μελέτη περιβάλλοντος κλπ). Έτσι το 50% των παιδιών της μειονότητας (πομάκοι και ρομά) μιλούν πομακικά ή ρομανί στο σπίτι τους, διδάσκονται το κοράνι στα αραβικά, κάνουν μαθήματα στα ελληνικάΗ ειδική γραμματέας του υπουργείου Παιδείας Θάλεια Δραγώνα. και στα τουρκικά, ενώ στο σχολικό πρόγραμμα εντάσσεται και η εκμάθηση της αγγλικής! Ακόμα όμως και για τα τουρκόφωνα παιδιά η γλωσσική σύγχυση δεν είναι μικρότερη.
Αναφορικά με την εισαγωγή της μητρικής γλώσσας των πομάκων και των ρομά εκτός του νηπιαγωγείου και στο δημοτικό, η κ. Δραγώνα ξεκαθαρίζει ότι “στο σχολείο η οιαδήποτε γλώσσα πάντοτε διδάσκεται στην τυποποιημένη και ρυθμισμένη επίσημη μορφή της. Απαιτούνται ανάλογα προγράμματα σπουδών και σχολικά εγχειρίδια εγκεκριμένα, καθώς και διπλωματούχοι εκπαιδευτικοί. Οι προϋποθέσεις αυτές δεν πληρούνται για τη διδασκαλία της πομακικής και της ρομανί”.

“Η εκπαιδευτική διαδικασία χωλαίνει στην εκμάθηση της ελληνικής κυρίως όταν πρόκειται για μαθητές που ζουν σε ορεινά χωριά, μακριά από αστικά κέντρα, και δεν έχουν επαφή με τον ελληνόφωνο πληθυσμό”, διαπιστώνει η πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ροδόπης, Παναγιώτα Βενετοπούλου, η οποία διδάσκει σε μειονοτικό σχολείο. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει έντονη τάση γονέων της μειονότητας να προτιμούν τα ελληνόφωνα δημοτικά σχολεία για τα παιδιά τους, βλέποντας ότι έτσι αποκτούν καλύτερες βάσεις για την παραπέρα πορεία τους στην εκπαίδευση. “Υπάρχουν πολλά παραδείγματα γονιών που, όταν είδαν το παιδί τους να προοδεύει, το πήραν από το μειονοτικό σχολείο και το ενέγραψαν στο δημόσιο. Η διαφορά ήταν μεγάλη, και η ένταξη στο κοινωνικό σύνολο ομαλότερη”, λέει η κ. Βενετοπούλου, προτείνοντας να αυξηθούν οι ώρες διδασκαλίας της ελληνικής, που σήμερα είναι 10, έναντι 8 της τουρκικής.
Πάντως, όπως διευκρινίζει η κ. Δραγώνα, “το σχολικό πρόγραμμα ακολουθεί τις επιταγές της συνθήκης της Λοζάνης”. Σε περίπτωση κατά την οποία η Ελλάδα επεδίωκε η τουρκική να διδάσκεται μόνο ως δεύτερη γλώσσα στα σχολεία και τα υπόλοιπα μαθήματα να διδάσκονταν στην ελληνική, κάτι αντίστοιχο θα συνέβαινε και στα σχολεία της ελληνικής μειονότητας στην Κωνσταντινούπολη.

Θετικός αναλφαβητισμός
Τα αποτελέσματα των στρεβλώσεων στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση φαίνονται καθαρά στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. “Όταν δεν γνωρίζουν τη γλώσσα, δεν μπορούν να ανταποκριθούν ούτε στα φιλολογικά μαθήματα αλλά ούτε και στα μαθηματικά και τα μαθήματα θετικής κατεύθυνσης, τα οποία στο δημοτικό διδάχθηκαν στην τουρκική. Τα παιδιά είναι σε σύγχυση, οι ελλείψεις τους σε σχέση με τους συμμαθητές τους είναι τραγικές”, σημειώνει ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Ροδόπης Μιχάλης Βασιλειάδης. Το πρόβλημα του θετικού αναλφαβητισμού ακολουθεί τους περισσότερους μαθητές και μετά το λύκειο. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα διαγνωστικά τεστ για την εισαγωγή μειονοτικών υποψηφίων στην Ειδική Παιδαγωγική Ακαδημία, οι 102 στους 105 δεν μπορούσαν να προσθέσουν δύο ετερώνυμα κλάσματα, όπως αποκαλύπτει ο διευθυντής της Αναστάσιος Μολοχίδης.
Το πρόβλημα παραδέχεται και η ειδική γραμματέας του υπουργείου Παιδείας, σημειώνοντας ότι “τα παιδιά που φθάνουν στο γυμνάσιο έχοντας φοιτήσει στο μειονοτικό δημοτικό σχολείο έχουν μεγαλύτερες δυσκολίες απ’ ό,τι τα παιδιά που έχουν φοιτήσει στο δημόσιο σχολείο. Για να αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες, απαιτούνται κατάλληλα εκπαιδευτικά υλικά και σωστή χρήση τους, ενισχυτικά μαθήματα, ώστε να καλυφθούν τα κενά, και επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στη διαφοροποιημένη παιδαγωγική. Μεγάλη σημασία αποδίδω στην ‘εκπαιδευτικοποίηση’ των προβλημάτων της εκπαίδευσης της μειονότητας και στην αποπολιτικοποίησή τους”.

Της Σοφίας Χριστοφορίδου

ΠΡΕΖΑ TV
18-7-2010