ΕΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΕΧΤΑ,ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ ΕΥΚΑΤΑΣΤΑΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΑΠΟ 20-30ΕΤΩΝ,ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΜΑΖΕΥΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑ ΓΚΟΜΕΝΑΚΙ,ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΥΨΟΥΝ ΕΤΣΙ ΤΟΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΟΥΣ ΕΥΝΟΥΧΙΣΜΟ...ΚΑΙ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΕΡΓΑΣΙΑ.
Η προκήρυξη της Σέχτας Επαναστατών αποδεικνύει ότι οι συντάκτες της δεν έχουν μείνει ανεπηρέαστοι από ό,τι έχουν ακούσει, διαβάσει, ενδεχομένως και σπουδάσει. Το κείμενό τους βρίθει αναφορών σε τεκμήρια μιας κουλτούρας όχι αποκλειστικά αναρχοαριστερού φάσματος και περιλαμβάνει από στίχους των Αctive Μember μέχρι ορολογία της βυζαντινής ζωγραφικής. Ενα μικρό λεξικό δανείων παρουσιάζουμε παρακάτω. Μια δεύτερη, πιο προσεκτική ανάγνωση του κειμένου της επιλεγόμενης Σέχτας Επαναστατών θα μπορούσε να εντοπίσει διάφορες αναφορές που, με ασφάλεια, έχουν επηρεάσει τη σκέψη του ή της συγγραφέα (ή των συγγραφέων) της προκήρυξης. Αναφορές που, ανάμεσα σε ανορθογραφίες, λάθη αλλά και την εμμονή να γράφουν την Ελλάδα με πεζό, ελλάδα, όλες μπερδεύονται (όχι γλυκά). Η θεμελιωμένη σε άλλα κείμενα διακειμενική «ανακοίνωση ν 4», ανάμεσα σε άλλες, κάνει και τις ακόλουθες αναφορές:
«Δανεικές προσευχές»
από ένα τραγούδι των Αctive Μember
Οι Αctive Μember είναι ένα ελληνικό συγκρότημα ραπ (ή low bap, όπως αυτοπροσδιορίζονται τα μέλη του). Ο στίχος του συχνά μιλάει για την εξέγερση. Από τα γνωστά τραγούδια του Β.D. Foxmoor, του τραγουδιστή του συγκροτήματος, είναι οι «Δανεικές προσευχές», με στίχους όπως: «Στις δανεικές τις προσευχές/ πονάς για άλλων τις πληγές». Στις «δανεικές προσευχές» γίνεται μνεία δύο φορές στο κείμενο των τρομοκρατών. Στη δεύτερη παράγραφο, όταν με λυγμικό λυρισμό το κείμενο περιγράφει πώς αντιλαμβάνονται τα μέλη της Σέχτας τη ζωή: «Είπαμε φτάνει πια... όχι άλλες ξοφλημένες μέρες... όχι άλλες ταπεινώσεις στη δουλειά... όχι άλλες δανεικές προσευχές για καληνύχτα...». Και πιο κάτω: «Όταν όμως απειλούνται οι δανεικές του προσευχές [σ.σ.: του πολίτη που υφίσταται τις συνέπειες της κρίσης] για τη μίζερη ψευδαίσθηση της ιδιοκτησίας του και ξεσηκώνεται τότε οι μέρες του είναι μετρημένες».
«εφοδος στον ουρανο»
μία φράση για κάθε ουτοπία
Είναι το πιο αγαπημένο κλισέ κάθε αναταραχής, στο όνομα της επανάστασης- κάθε επανάστασης. Στον δρόμο για την κατάκτηση κάθε ουτοπίας, όσοι συμφωνούν και μάχονται γι΄ αυτή μιλούν για «έφοδο στον ουρανό». Εφοδο στον ουρανό έκαναν οι μπολσεβίκοι το 1917, αλλά έφοδος στον ουρανό έχει χαρακτηριστεί και η δράση της ομάδας Μπάαντερ-Μάινχοφ, που είχε έντονη τρομοκρατική δραστηριότητα στη Γερμανία. Εφοδος στον ουρανό έχει χαρακτηριστεί η δράση όσων συμμετείχαν στα βίαια γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008, έφοδο στον ουρανό θεωρούν οι φίλοι του τον Δημήτρη Κουφοντίνα, που έχουν αναρτήσει στο Διαδίκτυο τις καταληκτικές στιγμές της απολογίας του στο δικαστήριο. Η Σέχτα θεωρεί ότι η δολοφονία Γκιόλια είναι το δικό της «άλμα για την έφοδο στον ουρανό» που επιζητούσε.
Να καταστραφεί η
«καταναλωτ ι κη μαστουρα»
Στην αρχή κιόλας της προκήρυξης γίνεται μνεία στη «βία» της εικόνας, των διαφημίσεων και της «καταναλωτικής μαστούρας». Ορολογία προσφιλέστατη σε νέους, ως επί το πλείστον, οργισμένους με το σύστημα, που έχει επανεμφανιστεί σε κείμενα άλλων οργανώσεων τρομοκρατικής βίας, στο πρόσφατο παρελθόν. «Τώρα που το χαμόγελο της καταναλωτικής μαστούρας άρχισε να σβήνει ζητάς την τιμωρία αυτών που σε οδήγησαν εδώ», έγραφε, με εξίσου λυρικό πεσιμισμό, το κείμενο προκήρυξης του Αντάρτικου Σχηματισμού Λάμπρος Φούντας που αναρτήθηκε σε ιστοσελίδα έπειτα από βομβιστική ενέργεια στα γραφεία της τράπεζας ΗSΒC, τον προηγούμενο Μάιο.
«v fovendetta» r
μια ταινία-πρότυπο
Πρόκειται για ταινία από ένα κόμικς, σε κείμενο του αναμορφωτή των εικονογραφημένων αφηγημάτων, του Αλαν Μουρ. Ωστόσο είναι φως φανάρι πως ό,τι εκεί είναι αλληγορία και μυθοπλασία, εδώ είναι βαθιά πίστη και τρόπος μίμησης. Εκεί ο θρυλικός μασκοφόρος που ετοιμάζει την ανατροπή μιλάει σαν Λούξεμπουργκ και Μπάρμπαρα Κάρτλαντ (πετυχημένη συγγραφέας ρομαντικών ιστοριών) ταυτόχρονα. Η διαφορά είναι ότι εκεί είναι μυθοπλασία. Ο ι «προε ι κον ι σε ι ς»
και η βυζαντινη ζωγραφική
Αν και η προκήρυξη της Σέχτας κάνει μνεία στη σχέση του Σωκράτη Γκιόλια με τους Βατοπεδινούς και με την Εκκλησία, τουλάχιστον υπορρήτως εισβάλλει σε σημεία του κειμένου μια κάποια, λόγια πάντως, εκκλησιαστική ορολογία. Γράφεται, κάπου, ότι «οι επαναστατικές οργανώσεις είναι οι μικρές προεικονίσεις ενός (...) μέλλοντος» που υποτίθεται ότι θα ανθήσει μέσα από τα ερείπια των αστικών κέντρων! Προεικονίσεις, πάντως, είναι, κυρίως στην ορολογία της βυζαντινής ζωγραφικής, οι αναπαραστάσεις γεγονότων που αποδίδονται εκ των προτέρων συμβολικά. Μιλώντας ορθοδόξως, βεβαίως, ελάχιστες αράδες παρακάτω, το κείμενο μιλάει για τον «ανορθόδοξο τρόπο στο σήμερα» των μελών της οργάνωσης. Στόχος, πάντα, φυσικά, η επιβολή της ουτοπίας των «επαναστατών», που γι΄ αυτούς είναι η πραγματική ορθοδοξία.
«30 μετρα ευθε ι ας βολης!»
και η δίκη Κορκονέα
Στο πρώτο υστερόγραφο της Σέχτας αναφέρεται ότι η «ανακοίνωσή» της αφέθηκε «σε απόσταση 30 μέτρων ευθείας βολής από το φυλάκιο και την πρόσοψη του Α.Τ. Νικαίας». Μπορεί να είναι σύμπτωση, αλλά όποιος έχει παρακολουθήσει τη δίκη του Κορκονέα, ο οποίος σκότωσε τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, έχει ακούσει κατ΄ επανάληψη όλους τους παράγοντες της δίκης να συζητούν αν ήταν ευθεία η μοιραία βολή του κατηγορουμένου και από περίπου 30 μέτρα.
Δύο στυλ και επαναστατικός λυρισμός
Η ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ που δόθηκε στην προκήρυξη της Σέχτας Επαναστατών έχει οδηγήσει σε μία γενική παραδοχή: ότι στην πραγματικότητα το κείμενο είναι γεμάτο αφέλειες, γενικότητες, συναισθηματισμούς. Και τουλάχιστον είναι γραμμένο σε δύο στυλ. Στο άνοιγμα και στο κλείσιμο κυριαρχεί ο επαναστατικός λυρισμός. Το υπόλοιπο κείμενο είναι τεκμηριωμένο κατά βάσιν με πληροφορίες που ο καθένας μπορεί να βρει στον Τύπο, έντυπο και ηλεκτρονικό (αλλά κυρίως ηλεκτρονικό), καθώς και σε μπλογκ. Οι πληροφορίες αυτές δένονται με μία παλαιάς κοπής κριτική στα ΜΜΕ αριστερής κατεύθυνσης. Θεωρίες που αρχίζουν από τον καναδό θεωρητικό της τηλεόρασης Μάρσαλ ΜακΛιούαν, οι παρεμβάσεις του οποίου συνοψίζονται στο σύνθημα «Το Μέσο είναι το μήνυμα», περνούν από φιλοσοφικές προσεγγίσεις προσωπικοτήτων όπως ο Αντόρνο (ένας από τους πιο κακομεταφρασμένους στα ελληνικά στοχαστές) και καταλήγουν σε σύγχρονες φίρμες της σκέψης, όπως ο Σλοβένος Σλαβόι Ζίζεκ, που θεωρητικολογεί υπέρ της πολιτικής βίας. Σε αντίθεση με τέτοιου τύπου θεωρητικές αναφορές σε πρόσωπα που «κιθαρωδούν και ου φονεύουν», οι τρομοκράτες βρίσκουν διευρυμένο αναγνωστικό κοινό μόνο επειδή προηγουμένως έχουν σκοτώσει ανθρώπους.
Στην κοινωνία των κλισέ, ένα κείμενο όπως η προκήρυξη των τρομοκρατών, για πολλούς λόγους, ορισμένοι εκ των οποίων είναι μόνο συμβολικοί, ενδιαφέρει τα πλήθη. Ισως διότι η τρομοκρατία, παρότι υποτίθεται πολεμά την κοινωνία του θεάματος, υπάρχει ακριβώς εξαιτίας της θεαματικής διάστασης της πολιτικής, στον χώρο της οποίας επιχειρεί να βρει διέξοδο και η βία που επικαλείται την πολιτική για να δικαιολογήσει την ύπαρξή της.
ΠΡΕΖΑ TV
29-7-2010
2 σχόλια:
συγχαρητηρια για την αναλυση preza..
ελπίζω να είναι απλά δηθενιές αυτά που γράφουν για να καλύψουν μαφιόζικες βρωμιές γιατί αν πραγματικά τα πιστεύουν τότε όντως πάμε κλαίγοντας. Απίστευτα ηλίθιο κείμενο κατά τη γνώμη μου και με ανησυχεί που εμπνέουν κόσμο οι κόπανοι..
απλά δεν παίζει να μην είναι παρακρατική οργάνωση. τί ευκατάστατοι νέοι λες εσύ;
αμάν με αυτή την καραμέλα.
μηνύμα προς πολλούς. ασυνείδητους και συνειδητοποιημενους.
Δημοσίευση σχολίου