Έκπληξη και απορία εκφράζει στο ιστολόγιό της στην ιστοσελίδα της εφημερίδας Τάιμς μία από τις πιο γνωστές Βρετανίδες ακαδημαϊκούς που ασχολούνται με τις κλασικές σπουδές, με αφορμή το κόστος της χρήσης μίας φωτογραφίας από τα εκθέματα του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης.Η Μαίρη Μπηρντ, καθηγήτρια Κλασικών Σπουδών στο Κέιμπριτζ, εξηγεί ότι θέλησε να χρησιμοποιήσει μία φωτογραφία από τη ζωφόρο του Παρθενώνα που τράβηξε ο σύζυγός της τις πρώτες ημέρες λειτουργίας του νέου μουσείου (πριν την απαγόρευση λήψης φωτογραφιών) για ένα νέο κεφάλαιο στη νεότερη έκδοση του βιβλίου της για τον Παρθενώνα.
Ο εκδοτικός οίκος που την εκπροσωπεί ρώτησε τους ιθνύνοτες του Νέου Μουσείου Ακροπόλεως πόσο κοστίζει η άδεια δημοσίευσης της ασπρόμαυρης φωτογραφίας, με δικαίωμα παγκόσμιας διανομής του βιβλίου, σε 7500 αντίτυπα. Η απάντηση ήταν 400 ευρώ, προκαλώντας την απορία της Μαίρη Μπηρντ πώς είναι δυνατό να χρώνεται τόσο πολύ μία φωτογραφία που τραβήχθηκε από το σύυζυγό της και εν τέλει θα διαφημίσει το μουσείο σε ένα ακαδημαϊκό σύγγραμμα.
Η κα. Μπηρντ δηλώνει ότι πλήρωσε τελικά τα 400 ευρώ, αντιπαραθέτοντας όμως το κόστος δημοσίευσης μιας φωτογραφίας από το Βρετανικό Μουσείο. Όπως σημειώνει, πέραν του ότι οι φωτογραφίες επιτρέπονται στο λονδρέζικο μουσείο, μεταξύ άλλων και των «Ελγινείων μαρμάρων», το κόστος σε μια ανάλογη περίπτωση είναι 116 λίρες (περίπου 140 ευρώ) για αριθμό αντιτύπων μεγαλύτερο από 4000. Η χρήση της φωτογραφίας επιτρέπεται δωρεάν για λιγότερα αντίτυπα.
Η Βρετανίδα κλασικίστρια καταλήγει σχολιάζοντας ότι από την υπόθεση προκύπτει ένα δίδαγμα: «Αν τα γλυπτά του Παρθενώνα είναι ένα αριστούργημα της παγκόσμιας τέχνης, μια κληρονομιά για όλους μας, τότε καλύτερα να παραγγέλνουμε φωτογραφίες αυτών που βρίσκονται στο Λονδίνο - είτε πρέπει είτε δεν πρέπει να βρίσκονται εκεί».
http://www.theinsider.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
4-8-2010
5 σχόλια:
enverΗ καθηγήτρια κυρία Μπηρντ έχει απόλυτο δίκιο. Επιπλέον, στο Βρετανικό Μουσείο δεν απαγορεύεται η φωτογράφηση, όπως γίνεται στο μουσείο της Ακρόπολης.
Γιά μιά ακόμα φορά δε χάσαμε την ευκαιρία να δείξουμε το πόσο ανόητοι και στενόμυαλοι είμαστε. Φτιάξαμε ένα μουσείο σύγχρονο, γεμάτο φυσικό φως, και αντί να ενθαρρύνουμε τους επισκέπτες να το φωτογραφίζουν και να το προβάλλουν, τους εμποδίζουμε αδικαιολόγητα.
Βέβαια, επισκέπτες που φωτογραφίζουν, δεν προωθούνται γρήγορα μέσα σε ένα μουσείο. Καθόλου βολικό, όταν ο κύριος σκοπός του μουσείου είναι, όχι να συμβάλλει στη μελέτη και την εμβάθυνση στα εκθέματα που φιλοξενεί, αλλά να παρουσιάσει μεγάλους αριθμούς επισκεπτών.
Επιπλέον, παρόλο που η συλλογή των καρτών στο μουσείο είναι πραγματικά πολύ περιορισμένη, ο επισκέπτης, μην έχοντας τη δυνατότητα να φωτογραφίσει, κάτι θα αναγκαστεί να αγοράσει, έτσι σκέφτεται ένα κουτοπόνηρο μυαλό.
Το Βρετανικό Μουσείο, ‘’είτε τα γλυπτά πρέπει είτε δεν πρέπει να βρίσκονται εκεί’’, όπως λέει η κυρία Μπήρντ, ‘’είτε μας αρέσει είτε όχι’’ προσθέτω εγώ, είναι ένας παράδεισος γιά τον επισκέπτη, ακόμα περισσότερο όταν πρόκειται γιά άτομο που μελετά την τέχνη. Μπορεί να καθήσει εκεί από το πρωί μέχρι το βράδυ, φωτογραφίζοντας και μελετώντας ό,τι θέλει, και η είσοδος είναι ελεύθερη.
Στην Ελλάδα η βαρετή καραμέλα που ακούγεται συνέχεια είναι ‘’Ναι, αλλά όλα εκεί είναι κλεμμένα’’. Εκεί, λοιπόν, που ‘’είναι κλεμμένα’’, τα προβάλλουν πολύ πιό επιτυχημένα από ό,τι εμείς εδώ, που, ενώ είναι δικά μας, δεν θέλουμε να μας τα φωτογραφίζουν λες και ντρεπόμαστε γι’ αυτά, ή τα έχουμε κλεμμένα εμείς.
Y.Γ. Το ''enver'' που εμφανίζεται πριν από το σχόλιο μου, είναι η λέξη από την οπτική επαλήθευση.
Σε μια κοινωνία πολιτισμού, δεν θα είχε νόημα η ύπαρξη κέρδους ως αποτέλεσμα εκμετάλλευσης πνευματικών δημιουργημάτων που απευθύνονται στην ψυχή και όχι στην χρήση.
Στην κοινωνία των ανθρώπων που ζούμε όμως, ο "πολιτισμός" αποφέρει τεράστια κέρδη.
Και η εν λόγω καθηγήτρια ως συμμετέχουσα σε αυτό το "παιχνίδι", οφείλει να γνωρίζει ότι η "τιμολόγηση" του "πολιτισμού" είναι μία παράμετρος που δεν μπορεί να αποτιμηθεί : ο καθείς ζητάει ότι νομίζει ότι μπορεί να πάρει !
Εφ όσον δέχεται δε ότι ο "πολιτισμός" μπορεί να είναι προϊόν (πώληση βιβλίων/πνευματικών δημιουργημάτων), τα "μυξοκλάματά" της για την "τιμή" της χρήσης της φωτογραφίας είναι ανούσια και υποκριτικά.
Φίλε 1:34, το ''ο καθείς ζητάει ότι νομίζει ότι μπορεί να πάρει !''που γράφεις, στην Ελλάδα είναι κανόνας, όχι μόνο στον πολιτισμό αλλά, δυστυχώς, σε κάθε τομέα...
Γι'αυτό και οργιάζει έτσι η αισχροκέρδεια, και οι Έλληνες τείνουν να πληρώνουν το κάθε προϊόν, πολιτιστικό ή όχι, πολύ περισσότερο από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους.
Το ότι πράγματι συμβαίνει αυτό, δεν κάνει ανούσιο και υποκριτικό το σχόλιο ενός ανθρώπου που, αναγκασμένος να λειτουργήσει μέσα σ'αυτό το πλαίσιο, σε μιά συγκεκριμένη περίπτωση επισημαίνει το γεγονός.
Με μιά ανάλογη με τη δική σου λογική, κάποιος θα μπορούσε να χαρακτηρίσει τη δική μας επιθυμία γιά την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα ''μυξοκλάματα'', με πραγματικό σκοπό το κέρδος, και τα ωφέλη ορισμένων.
http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=766
Δημοσίευση σχολίου