Οι σπουδές λένε πως ανοίγουν καινούργιους δρόμους στη ζωή των νέων. Μεταφορικά βεβαίως, αν και σε ό,τι αφορά τη διανομή των συγγραμμάτων των πανεπιστημιακών σχολών η παραπάνω διαπίστωση ανταποκρίνεται και στην πραγματικότητα.
Οι φοιτητές των ανώτατων ή τεχνολογικών ιδρυμάτων με την έναρξη της περιόδου ανακαλύπτουν νέους δρόμους, όχι μόνο στη ζωή τους αλλά και στην πόλη όπου φοιτούν, για να βρουν τα βιβλιοπωλεία που έχουν αναλάβει τη διανομή των συγγραμμάτων τους. Η όλη διαδικασία θυμίζει κάτι από ράλι σε αστικό τοπίο, όταν βέβαια οι σπουδαστές φοιτούν σε μεγάλες πόλεις. Αλλοτε πάλι, θυμίζει Παρίσι - Ντακάρ, ένας αγώνας δρόμου στην έρημο του συστήματος διανομής, όταν τα συγγράμματα δεν εκδίδονται παρά μονάχα λίγες εβδομάδες πριν από τις εξετάσεις, περίπτωση όχι άγνωστη στους φοιτητές πανεπιστημίων που βρίσκονται μακριά από την πηγή της έκδοσης.
Στην καλύτερη περίπτωση, οι φοιτητές, αφού δηλώσουν τα μαθήματα στα οποία θα εξεταστούν, μέσω της διαδικτυακής διεύθυνσης της σχολής, θα παραλάβουν κάποια από τα βιβλία μέσα από τη σχολή, σχεδόν ποτέ όμως ταυτόχρονα με την εγγραφή τους και αυτό αποτελεί το σοβαρότερο κοινό πρόβλημα για όλους τους εμπλεκόμενους στη διανομή -σπουδαστές, γραμματείες σχολών και εκδότες.
«Ακόμη και αν έχουμε δηλώσει τα μαθήματα στα οποία εξεταζόμαστε, αυτό δεν σημαίνει πως έχει έρθει η στιγμή που θα παραλάβουμε και τα συγγράμματα» λέει η Αγγελική Κατσαρού, φοιτήτρια του Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Ο λόγος, σύμφωνα με τη φοιτήτρια, αφορά την παραλαβή και κατάρτιση της σχετικής λίστας από τα βιβλιοπωλεία. «Συχνά η αναζήτηση των συγγραμμάτων μοιάζει με το κυνήγι του κρυμμένου θησαυρού» συμπληρώνει. «Ξέρεις ότι υπάρχει, αλλά συναντάς εμπόδια στο να τον βρεις!». Κάθε βιβλιοπωλείο βρίσκεται και σε άλλη περιοχή. Εξάρχεια, Μπενάκη, Πατησίων και όπου αλλού φανταστεί κανείς, η περιπλάνηση δεν έχει τελειωμό. Στο ιδιότυπο αυτό κυνήγι του συγγράμματος ο φοιτητής χρησιμοποιεί όλα τα μέσα, λεωφορεία, τρόλεϊ, μετρό, ο «βασιλιάς» όμως των μετακινήσεων στην πόλη είναι η μοτοσικλέτα και ο κάτοχός της πραγματικός «άρχοντας». Και ένα απλό παπί, βέβαια, αρκεί.
Για το ΠΑΠΕΙ (Πανεπιστήμιο Πειραιά) μάλιστα φτάνει και περισσεύει, ιδίως στο Τμήμα Στατιστικής και Ασφαλιστικής Επιστήμης, οι φοιτητές του οποίου προμηθεύονται τα συγγράμματα από δύο μόνο βιβλιοπωλεία, ένα στον Πειραιά και ένα στα Εξάρχεια. «Η εγγραφή», όπως λέει ο Αντώνης Γκουστής, «γίνεται στην αρχή του εξαμήνου και δίνεται η λίστα με τα μαθήματα».
Ωστόσο, η διανομή καθυστερεί έως και δυο μήνες. Μέρος των συγγραμμάτων διανέμεται και μέσα από το πανεπιστήμιο.
Ελλάδα όμως δεν είναι μόνο η Αθήνα. Στην επαρχία οι αδυναμίες του συστήματος διανομής είναι παρόμοιες. Αν και η εγγραφή γίνεται στην αρχή του εξαμήνου, κάποια συγγράμματα φτάνουν στα χέρια των φοιτητών ακόμη και «10 ημέρες πριν από τις εξετάσεις» όπως τονίζει ο Γιάννης Τζουανόπουλος, δευτεροετής φοιτητής της Νομικής στην Κομοτηνή. Η αιτία συχνά εντοπίζεται σε προβλήματα αποστολής. «Η πρόσβαση όμως στα βιβλιοπωλεία είναι σαφώς ευκολότερη γιατί οι αποστάσεις είναι μικρές». Στην περίπτωση ωστόσο του Πολυτεχνείου της Πάτρας, στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Τεχνολογίας Υπολογιστών παρέχεται η δυνατότητα στους φοιτητές να δηλώνουν ηλεκτρονικά τα μαθήματα κάνοντας παράλληλα επιλογή των συγγραμμάτων. Η ουσιώδης διαφορά εντοπίζεται στην έγκαιρη διανομή. «Το πολύ δύο εβδομάδες μετά την έναρξη του εξαμήνου τα βιβλία είναι στα ράφια μας, λέει ο Παναγιώτης Δούρης, για να τα πάρουμε όμως αναγκαζόμαστε να πηγαίνουμε σε διαφορετικά βιβλιοπωλεία κάθε φορά».
Του ΔΗΜ. ΡΟΥΤΣΩΝΗ
ΠΡΕΖΑ TV
4-8-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου