ΟΜΑΔΑ ΦΥΛΑΞΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΑΣΥΛΟ ΣΤΟ ΑΠΘ

Με την αυτοδιαχείριση και τη βέλτιστη αξιοποίηση ανθρώπινου δυναμικού και των πόρων θα αντιμετωπίσει το ΑΠΘ τη σοβαρή οικονομική κρίση, όπως αναφέρει σε συνέντευξή του στη “ΜτΚ” ο πρύτανης Γιάννης Μυλόπουλος. Προαναγγέλλει επίσης τη σύσταση ειδικής ομάδας φύλαξης και προστασίας του ακαδημαϊκού ασύλου, ενώ συμφωνεί με την ενεργή συμμετοχή των ίδιων των πανεπιστημίων στην επιλογή των μελλοντικών φοιτητών.

Ποιες είναι οι προτεραιότητες που θέτετε για το ΑΠΘ;
Το πρώτο πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε είναι αυτό της προστασίας του ακαδημαϊκού ασύλου από τους λογής καταπατητές του, εξωπανεπιστημιακούς κατά βάση και εκπροσώπους οικονομικών συμφερόντων, οι οποίοι με διάφορους τρόπους εκμεταλλεύονται, καταστρέφουν και λεηλατούν τη δημόσια περιουσία, εμπεδώνοντας αισθήματα ανασφάλειας σε όσους σπουδάζουν ή εργάζονται μέσα στο χώρο της πανεπιστημιούπολης. Το ακαδημαϊκό άσυλο δεν είναι άσυλο ανομίας, αλλά αντίθετα υπαγορεύει την υποχρέωση του ίδιου του πανεπιστημίου να περιφρουρήσει και να προστατεύσει με δικά του μέσα τη δημόσια περιουσία. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τη σύσταση ειδικής πανεπιστημιακής ομάδας φύλαξης και προστασίας του ακαδημαϊκού ασύλου, η οποία θα επιτηρεί και θα ελέγχει την πανεπιστημιούπολη, δρώντας αποτρεπτικά για τα όποια παραβατικά φαινόμενα. Ακόμη, η ομάδα φύλαξης θα έχει την υποχρέωση να ειδοποιεί σε περιπτώσεις βαρύτερων παραπτωμάτων με τη μορφή εγκληματικών πράξεων και κακουργημάτων, όπου σύμφωνα με το νόμο η δημόσια δύναμη επεμβαίνει στην πανεπιστημιούπολη αυτεπάγγελτα και χωρίς ειδική πρόσκληση από τις πρυτανικές αρχές.
Το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι το πρόβλημα της μείωσης της δημόσιας χρηματοδότησης. Τα προβλήματα της καθημερινότητας, τέλος, σ’ ένα πανεπιστήμιο που έχει καταντήσει ένα ατέλειωτο πάρκιγκ αυτοκινήτων, ολοκληρώνουν την εικόνα των τριών σημαντικότερων προβλημάτων που έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Η εικόνα του πανεπιστήμιου την Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010 όπου, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα χωρίς Αυτοκίνητο, θα απαγορευτεί η στάθμευση των αυτοκινήτων εντός της πανεπιστημιούπολης, είναι ό,τι οραματιζόμαστε για το ΑΠΘ.

Τι ακριβώς είναι το “πράσινο πανεπιστήμιο”;
Ο στόχος μας το ΑΠΘ να γίνει το πρώτο οικολογικό πανεπιστήμιο της χώρας ξεκινά από την ανάγκη της εποχής για αναβάθμιση της ποιότητας της ζωής και βελτίωση της καθημερινότητας όλων. Αυτό μπορούμε να το πετύχουμε με τις συγκεκριμένες παρεμβάσεις:
1) Την απομάκρυνση των αυτοκινήτων από την πανεπιστημιούπολη, με την υλοποίηση των δύο υπόγειων χώρων στάθμευσης, για τα οποία έχει δεσμευτεί η εταιρεία που κατασκευάζει το μετρό, και την παράλληλη ενίσχυση των μέσων μαζικής μεταφοράς μέσα στο πανεπιστήμιο.
2) Την ενεργειακή αυτονόμηση του ΑΠΘ μέσω της αξιοποίησης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και συγκεκριμένα φωτοβολταϊκών συστημάτων.
3) Την εφαρμογή της τεχνικής των πράσινων στεγών.
4) Την ενίσχυση της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων.
5) Την ολοκληρωμένη περιβαλλοντική διαχείριση που θα συνίσταται σε εφαρμογή προγραμμάτων ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης των αποβλήτων και των απορριμμάτων.
6) Την οικοτουριστική και αγροτουριστική αξιοποίηση των αγροκτημάτων και των δασών του ΑΠΘ.
7) Την αντικατάσταση των προϊόντων των κυλικείων με βιολογικά προϊόντα και είδη υγιεινής διατροφής.

Με ποιον τρόπο θα αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση το ΑΠΘ και πώς η μείωση της χρηματοδότησης δεν θα έχει επιπτώσεις στην ποιότητα σπουδών;
Από το πρόβλημα της μείωσης της δημόσιας χρηματοδότησης εξαρτώνται αρκετά δευτερογενή θέματα, όπως της καλής ακαδημαϊκής λειτουργίας, της δωρεάν εκπαίδευσης και της φοιτητικής μέριμνας, αλλά και της επέκτασης - αποκέντρωσης της πανεπιστημιούπολης, η οποία έχει γιγαντωθεί ασφυκτιώντας σε μια περιορισμένη έκταση στο κέντρο της πόλης. Έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια περαιτέρω μείωση του τακτικού προϋπολογισμού της τάξης του 20%. Που σημαίνει ότι, αν θέλαμε να κάνουμε απλή διαχείριση της κατάστασης, θα έπρεπε να προχωρήσουμε σε απολύσεις συμβασιούχων, να επιβάλουμε δίδακτρα στις μεταπτυχιακές σπουδές και να περιορίσουμε μια σειρά από φοιτητικές παροχές. Επειδή όμως εμείς, ως νέα διοίκηση, πιστεύουμε ότι την κρίση δεν πρέπει να την πληρώσουν οι φοιτητές κι οι εργαζόμενοι, θα εφαρμόσουμε ένα μοντέλο οικονομικής αυτοδιαχείρισης έτσι ώστε αφενός να περιστείλουμε σπατάλες και αφετέρου να αξιοποιήσουμε τους εν δυνάμει οικονομικούς πόρους του ΑΠΘ. Μία δράση αιχμής σ’ αυτήν την προσπάθεια αποτελεί η αξιοποίηση της πανεπιστημιακής περιουσίας.
Ταυτόχρονα θα επιδιώξουμε να αλλάξουμε το καθεστώς σύμφωνα με το οποίο εργολαβικές εταιρείες “νοικιάζουν” προσωπικό στο ΑΠΘ. Έτσι θα λυθεί οριστικά το χρονίζον πρόβλημα της οικονομικής αιμορραγίας από τα δημόσια ταμεία προς τις εργολαβικές εταιρείες. Το ίδιο μοντέλο αυτοδιαχείρισης θα εφαρμοστεί και στα κυλικεία και τα αναψυκτήρια με στόχο η λειτουργία τους να περάσει στο ίδιο το πανεπιστήμιο, με αποτέλεσμα τη μείωση των τιμών και τη βελτίωση της ποιότητας των προϊόντων, ενώ παράλληλα δίνεται η δυνατότητα να μπορούν να εργάζονται σε αυτά οι φοιτητές κι οι φοιτήτριες που αντιμετωπίζουν αδυναμία να χρηματοδοτήσουν τις σπουδές τους.

Πριν τις πρυτανικές εκλογές ακούστηκαν πολλά για την ανάπτυξη της “καινοτομίας” και της έρευνας, που θα φέρει έσοδα, αλλά και για τη σύνδεση του πανεπιστημίου με την πόλη. Εσείς πώς τα αντιλαμβάνεστε;
Η έρευνα είναι μονόδρομος για το μεγάλο ζητούμενο, που είναι η οικονομική ανάπτυξη. Ένα πανεπιστήμιο, για να επιτελέσει την αποστολή του, πρέπει να εντείνει την προσπάθειά του στην παραγωγή της γνώσης επενδύοντας στη βασική έρευνα. Ταυτόχρονα θα πρέπει να ανοίξει τους ορίζοντές του και να διεκδικήσει συνεργασίες με κοινωνικούς και παραγωγικούς φορείς που θα το οδηγήσουν στην παραγωγή εφαρμοσμένης έρευνας. Άρα λοιπόν ο στόχος είναι διπλός και η επίτευξη των στόχων αυτών θα μας βοηθήσει στο να επιτελέσουμε καλύτερα το ρόλο μας και να αυξήσουμε τα έσοδα του πανεπιστήμιου. Ήδη η συνεργασία μας με την Αλεξάνδρεια Ζώνη Καινοτομίας, συνεργασία πανεπιστήμιων, ερευνητικών φορέων αλλά και ιδιωτικών φορέων, που ασχολούνται με την έρευνα και την καινοτομία, είναι μία πρώτη απόδειξη της δράσης του πανεπιστήμιου προς αυτήν την κατεύθυνση.

Πώς σχολιάζετε το περίγραμμα των αλλαγών για το νέο τρόπο εισαγωγής σε ΑΕΙ-ΤΕΙ;
Θεωρώ ότι είναι λάθος η συζήτηση για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση να ξεκινάει από το εξεταστικό σύστημα. Σήμερα βλέπουμε να γίνεται μία σοβαρή προσπάθεια αναβάθμισης του εκπαιδευτικού συστήματος, η οποία ξεκινάει από την αναβάθμιση της ίδιας της δουλειάς, που γίνεται στο σχολείο και στο πανεπιστήμιο. Οι εξαγγελίες που έκανε το υπουργείο Παιδείας, οι οποίες αφορούν την πιο ουσιαστική συμμετοχή της εκπαιδευτικής διαδικασίας και τη δημιουργία των προϋποθέσεων για εισαγωγή στην ανώτατη εκπαίδευση, είναι ασφαλώς μία κίνηση η οποία ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του εκπαιδευτικού συστήματος. Από την άλλη πλευρά το γεγονός ότι τα πανεπιστήμια εμπλέκονται πιο ενεργά στην αξιολόγηση και την επιλογή των υποψηφίων ικανοποιεί ένα μεγάλο αίτημα που αφορούσε την ενεργό συμμετοχή του πανεπιστήμιου στην επιλογή των μελλοντικών φοιτητών. Επίσης, το γεγονός ότι περιορίζεται ο ρόλος των φροντιστηρίων και δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στη δουλειά που θα γίνεται στο σχολείο, με την αύξηση των ωρών διδασκαλίας και τη συμμετοχή στα κριτήρια της εισαγωγής των ερευνητικών, είναι ασφαλώς εξαγγελίες οι οποίες στοχεύουν στην καρδιά της αλλαγής του εκπαιδευτικού συστήματος. Με την έννοια αυτή είναι θετικές οι εξαγγελίες. Βέβαια δεν έχουμε δει ακόμη συγκεκριμένη υλοποίηση. Τις αποδεχόμαστε με θετικό τρόπο και αναμένουμε να δούμε πώς θα υλοποιηθούν.

Συνέντευξη στη Στελίνα Μαργαριτίδου

ΠΡΕΖΑ TV
19-9-2010