ΕΝΤΕΙΝΟΝΤΑΙ οι πιέσεις κυβερνητικών και επιχειρηματικών κύκλων προς τους τραπεζίτες να επισπεύσουν τη διαδικασία αναδιάρθρωσης των ομίλων προκειμένου ο κλάδος να λειτουργήσει και πάλι υποστηρικτικά προς την οικονομία προσφέροντας ρευστότητα.
Ουσιαστικά οι ελληνικές τράπεζες, στην προσπάθειά να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα για τη λειτουργία κεφάλαια τους, έχουν εγκλωβιστεί στην ΕΚΤ, υποθηκεύοντας το ένα τρίτο της περιουσίας τους (ποσό ύψους 135 δισ. ευρώ) προκειμένου να λάβουν 96 δισ. ευρώ ρευστότητα. Γεγονός που καταδεικνύει το σοβαρό πρόβλημα του τραπεζικού συστήματος και την επακόλουθη αδυναμία του να χρηματοδοτήσει την ελληνική οικονομία.
Κυβέρνηση και Τράπεζα της Ελλάδος κατέστησαν σαφές -για πολλοστή φορά- στους τραπεζίτες, πως για να λάβουν το νέο πακέτο βοήθειας των 25 δισ., πρέπει να παρουσιάσουν σαφές επιχειρηματικό πλάνο για το πώς θα αυξηθεί η χρηματοδότηση επιχειρήσεων και νοικοκυρίων.
Σενάρια
Στην αγορά κυκλοφορούν αρκετά σενάρια σχετικά με τα επόμενα βήματα των τραπεζιτών. Αρκετοί όμιλοι έχουν την εναλλακτική επιλογή να κάνουν αυξήσεις κεφαλαίου σε τιμές χαμηλότερες από την ονομαστική αξία των μετοχών. Ομως δεν είναι βέβαιο κατά πόσον οι ξένοι που ελέγχουν το περίπου 35% του μετοχικού κεφαλαίου των πέντε μεγαλύτερων ιδρυμάτων είναι διατεθειμένοι να αναλάβουν πρόσθετο «ελληνικό ρίσκο», καθώς οι εγχώριες τράπεζες έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους ελληνικά ομόλογα αξίας 53 δισ. ευρώ.
Με αυτό ως δεδομένο, προτιμότερη δείχνει η λύση των «στρατηγικών συνεργασιών» κατά προτίμηση με ξένους. Και σε αυτό το μέτωπο όμως υπάρχουν αναπάντητα ερωτήματα ως προς τη διαδικασία: μέσω αύξησης μετοχικού κεφαλαίου, με απευθείας πώληση ποσοστών, με ανταλλαγή μετοχών ή με άλλο τρόπο;
Η ουσία πάντως είναι πως το ελληνικό τραπεζικό σύστημα δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει την οικονομία και σε αυτό στέκονται όλοι οι επιχειρηματίες, από τον μικρότερο μέχρι τον μεγαλύτερο. Πρακτικά οι ελληνικές τράπεζες έχουν δανειστεί 96 δισ. ευρώ από την ΕΚΤ για πολύ μικρά διαστήματα. Στο παρελθόν δανείζονταν από τις αγορές για 3 ή 5 ή 7 χρόνια· τώρα δανείζονται για 4 εβδομάδες ή 12 εβδομάδες.
Επιπλέον, η διαφορά μεταξύ καταθέσεων και δανείων (μαζί με τα τιτλοποιούμενα δάνεια) είναι 35 δισ. ευρώ. Οι καταθέσεις ανέρχονται σε 220 δισ. ευρώ, τα δάνεια σε 255 δισ. ευρώ. Παράλληλα, ρευστότητα σχεδόν 10 δισ. ευρώ έχει χαθεί λόγω επισφαλειών.
Σε αυτή την αδυναμία αναφέρθηκε πρόσφατα ο πρόεδρος του ΣΕΒ, άλλοι επικεφαλής επιχειρηματικών φορέων αλλά και στελέχη ομίλων. Παράγοντες του Τιτάνα αναφέρονται σε αυτή τη δυσαρμονία, που μέχρι τώρα ξεπερνούν σε ικανοποιητικό βαθμό μέσω της διασποράς του χαρτοφυλακίου δανεισμού μεταξύ ξένων και ελληνικών τραπεζών. Στον όμιλο υπολογίζεται ότι το 70% των αναγκών καλύπτεται από ξένες τράπεζες με το κόστος εξυπηρέτησης χρήματος να είναι έως 1,25% (125 μονάδες βάσης) φθηνότερο των ελληνικών. Παραδέχονται πως ο όμιλος «πληρώνει» (όπως όλες οι επιχειρήσεις που συναλλάσσονται με ξένους) το αυξημένο «ελληνικό ρίσκο». Τη χαμηλότατη πιστοληπτική αξιολόγηση της εθνικής οικονομίας επισημαίνουν και πηγές της Motor Oil, που διατηρούν ανάλογη διασπορά χαρτοφυλακίου με το 60% σε ξένες τράπεζες και το 40% σε ελληνικές. Το πρόβλημα όμως είναι ότι λίγες ελληνικές επιχειρήσεις μπορούν να έχουν πρόσβαση σε ξένες αγορές και τράπεζες. Η πλειονότητα των μεσαίων εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από την εγχώρια τραπεζική αγορά, που πρακτικά ανεβάζει το κόστος έως και 4-5 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερα. Και αυτό για να μπορούν να εξασφαλίσουν δάνεια.
Δυσκολότερη είναι η κατάσταση σε κλάδους όπως οι κατασκευές ακόμα και για τους τρεις ισχυρούς ομίλους (Ελλάκτωρ, J&Ρ Αβαξ, ΓΕΚ/Τέρνα ). Στον όμιλο ΓΕΚ/Τέρνα διαπιστώνουν επιβάρυνση έως και 50% στο επιτόκιο δανεισμού σε σχέση με το 2008, κάτι που καθιστά εξαιρετικά κοστοβόρα την κατασκευή σημαντικών έργων.
Υποστηρίζεται πως οι τράπεζες έχουν κόψει με το... μαχαίρι κάθε χρηματοδότηση στον τομέα της αξιοποίησης ακινήτων, ενώ λίγο καλύτερη είναι η κατάσταση στον τομέα της ενέργειας κυρίως στις ανανεώσιμες πηγές. Ωστόσο, παρατηρούνται πολύμηνες καθυστερήσεις στη χρηματοδότηση ακόμη και μεγάλων έργων (όπως η Ιονία Οδός, ο Μαλιακός κ.ά.).
Προβληματική χαρακτηρίζουν και από τον όμιλο Μυτιληναίου τη συνδρομή των ελληνικών τραπεζών, καθώς τα επιτόκια παραμένουν σημαντικά ακριβότερα σε σχέση με αυτά των ξένων τραπεζών.
Ανάλογη εικόνα έχουν και στον όμιλο Βιοχάλκο, που μπορούν και συντηρούν τις γραμμές χρηματοδότησης κυρίως λόγω των συμφωνιών που έχουν με ξένες τράπεζες. Από την Αθηναϊκή Ζυθοποιία σημειώνουν πως ναι μεν δεν έχουν γραμμές δανεισμού, ωστόσο διαπιστώνουν σημαντική επιβάρυνση σε πληθώρα συνεργατών τους.
Του Μ. ΓΕΛΑΝΤΑΛΙ
ΠΡΕΖΑ TV
5-9-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου