Εχει πέσει σούρουπο αλλά ούτε ίχνος από το ηλεκτρικό φως που συνοδεύει την ανθρώπινη κατοικία δεν διακρίνεται από τα κακορίζικα λυόμενα στη Νίκαια, απομεινάρι του κρατικού καταυλισμού από τον σεισμό του 1999.
Και πώς να υπάρχει φως ή να μπει κάτι στο τσουκάλι για βραδινό αφού η ΔΕΗ έκοψε το ρεύμα λόγω συσσωρευμένου χρέους 67.000 ευρώ, ολοκληρώνοντας το έργο της «εγκατάλειψης και πολιτικής αδιαφορίας στην οποία ζούμε», μας καταγγέλλουν οι εναπομείναντες σεισμόπληκτοι, περίπου 30 άνθρωποι από οκτώ κακοπαθημένες οικογένειες.
«Δεν έχω πού να πάω, πού αλλού να πάω...» μας λέει η ταλαιπωρημένη μητέρα έξι παιδιών καθώς μας κρατά απ' το χέρι για να μας οδηγήσει προς τα λυόμενα. «Κοντέινερ είναι, αλλά τα λέμε έτσι για να το απαλύνουμε», μας αναφέρουν. Παρά τη βοήθεια τα πόδια χώνονται σ' ένα έλος, στο κέντρο του άθλιου οικοπέδου, μία στροφή πίσω από το Κρατικό Νίκαιας, δίπλα στο κατάφορτο από μπάζα και σκουπίδια ιστορικό εργοστάσιο πλινθοποιίας Δηλαβέρη. Μέσα στο λιγοστό φως τα παιδάκια παίζουν ακόμη στο οικόπεδο. «Πώς να τα μαντρώσεις στον τσίγκο;» απαντά στο βλέμμα μου η γυναίκα.
«Βλέπεις αυτά τα χάλια; Σου έρχεται να τους πιάσεις όλους από τον λαιμό» μας λένε η κ. Μακρή και η κ. Χριστοπούλου που συμπληρώνει: «Στην Ελλάδα ζούμε, όχι στον Τρίτο Κόσμο. Δύο αγόρια έστειλα στον στρατό, ετοιμάζεται και τρίτος. Δεν είμαστε Ελληνες πολίτες;».
Λίγο πιο πέρα, οι παραδοσιακοί ελληνικοί βασιλικοί μαλακώνουν την εικόνα εγκατάλειψης στην οποία καταγγέλλεται πως έχουν «συνεισφέρει» όχι μόνο η εταιρεία ηλεκτρισμού «που μας έδωσε τη χαριστική βολή» μα και το κράτος, το μονίμως αδιάφορα τσιγκούνικο στην κοινωνική πρόνοια για ευαίσθητες ομάδες πληθυσμού, και ο «κόκκινος» Δήμος Νίκαιας που κωφεύει σε χρόνιες εκκλήσεις για βοήθεια και υποστήριξη. Σύμφωνα μάλιστα με τη ΔΕΗ, ο Δήμος Νίκαιας δεν συμφώνησε σε διακανονισμό που του προτάθηκε ώστε να εισπραχθεί το χρέος μέσα από τα δημοτικά τέλη.
Ολων των ειδών οι κακοτυχίες παρελαύνουν μέσα από τις οικογενειακές διηγήσεις τους. Αντρες που πάλευαν να εξασφαλίσουν ένα μεροκάματο στην «πεθαμένη» ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη ή με αναπηρική σύνταξη από ατύχημα στο Πέραμα, άλλοι απολυμένοι με επίδομα ανεργίας. Κόρες με ψυχικές νόσους και γιοι που παραπαίουν στο χείλος των ναρκωτικών, έφηβοι που για να πάρουν τα σχολικά τους μοιράζουν φυλλάδια για 4 ευρώ, γυναίκες ανήμπορες να δουλέψουν, άλλες μεστωμένες στην κακοτυχία με πάσχουσα καρδιά. «Πώς να πάρουμε δάνειο για κατοικία αφού δεν είχαμε εξασφαλισμένο μεροκάματο για να φάμε; Πώς να νοικιάσουμε σπίτι τότε που ούτε ήξερες ποια ήταν γερά, ενώ τα ενοίκια είχαν χτυπήσει τα ύψη; Πού πήγαν τα λεφτά από τους τηλεμαραθώνιους;».
«Προχθές που κόπηκε το ρεύμα παρακαλάγαμε ν' αφήσουν τουλάχιστον τη σύνδεση στην Πόπη Ιατρού που είναι καρδιοπαθής και ο άντρας της έχει άσθμα αλλά μας έλεγαν "έχουμε εντολή". Τι εντολή έχουν; Να μας κόψουν και τη ζωή;» αναφέρουν και συνεχίζουν με πάθος που τρέφει η απελπισία:
«Αδιαφόρησαν»
«Ενημερώσαμε τον δήμαρχο. Δεν πήγαμε για διακανονισμό στα εξώδικα που έστειλε προ διμήνου η ΔΕΗ γιατί θα ήταν μπάλωμα στιγμής στο τραύμα που αιμορραγεί. Πάλι θα το έκοβαν το ρεύμα. Δεν έχουμε ούτε 100 ευρώ να δώσουμε, όχι τα χιλιάδες που ζητούν. Εμείς δεν νοικιάζουμε, δεν είμαστε ιδιοκτήτες. Στο Δημαρχείο που πήγαμε, μας δέχτηκαν για λίγο περιφρονητικά, ένας σύμβουλος μας ειρωνεύτηκε: "Μόνο το ρεύμα σάς έκοψαν;". Τι άλλο δηλαδή ήθελε; Υπάρχουν μέρες που λείπει το ψωμί. Πίνουμε καφέ παρέα με τα ποντίκια. Μας ειρωνεύτηκαν πως έχουμε κινητά. Ενα - δύο υπάρχουν κι αυτά χαρισμένα από συγγενείς και ούτε θυμόμαστε από πότε έχουμε ν' ανανεώσουμε τον χρόνο. Μας υποσχέθηκαν απάντηση αλλά ο δήμαρχος δεν έχει βρει ακόμη τον υπεύθυνο της ΔΕΗ ή έτσι μας λέει». *
ΠΡΕΖΑ TV
23-9-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου