Η δυνατότητα του στρίβειν διά της παραγραφής είναι παλαιά καλή συνήθεια για το ελληνικό χαρτοβασίλειο, ανθεί συχνότερα στα ελληνικά δικαστήρια, όμως πέρυσι γνώρισε δόξες μεταφερόμενη ως αντίληψη και πρακτική και στη Βουλή. Οπως και να 'χει, αποτελεί μέρος της κουλτούρας των νεοελλήνων, που αξιοποιούν το δαιδαλώδες της γραφειοκρατίας για να αποφύγουν τις ευθύνες.
Αποτέλεσμα, χρονοκαθυστέρηση - ρεκόρ στην απόδοση της δικαιοσύνης, τόσο απαράδεκτη για ευρωπαϊκή χώρα ώστε να έχουμε πλειστάκις τιμωρηθεί με πρόστιμα και από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Στα ελληνικά δικαστήρια, λοιπόν, συνωστίζονται υποθέσεις κακοδιοίκησης και διασπάθισης δημόσιου χρήματος, ορισμένες από τις οποίες επειδή έχουν αποσταλεί από τον γενικό επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, Λέανδρο Ρακιντζή, έχουν ιδιαίτερη σημασία.
Το απίστευτο μάλιστα είναι ότι τα νήματα αυτών των μέχρι παραγραφής καθυστερήσεων κινούν ορισμένες φορές και οι απλοί γραμματείς οι οποίοι είναι επιφορτισμένοι με κλητεύσεις μαρτύρων και κατηγορουμένων.
Οι μάρτυρες δεν κλητεύονται κανονικά, υποθέσεις «ενδιαφέροντος» τοποθετούνται στις τελευταίες θέσεις των πινακίων με αποτέλεσμα να μην προλαβαίνει η έδρα να δικάσει ή να αναβάλλονται με τη συνδρομή ιατρικών πιστοποιητικών ότι κατηγορούμενοι και συνήγοροι ασθενούν βαρέως.
Ζητούμενο όλης αυτής της διελκυστίνδας, η αναβολή μέχρι το κατώφλι της παραγραφής, ώστε πραγματικά η Θέμις να αποκαλύπτεται κατά την απονομή της δικαιοσύνης... αόμματη.
Της ΕΛΕΝΗΣ ΔΕΛΒΙΝΙΩΤΗ
ΠΡΕΖΑ TV
10-9-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου