«Δεν υπάρχουν μυστικά, απλώς πληροφορίες τις οποίες δεν γνωρίζετε. Ακόμη». Ετσι συμπυκνώνει ο Ερικ Σβάρτζμαν (Eric Schwartzman) την πραγματικότητα των κοινωνικών δικτύων, facebook, Twitter, blogs.
Είτε μιλάει σε πελάτες όπως οι εταιρείες «Μπόινγκ», «Τζόνσον & Τζόνσον», κυβερνήσεις, όπως της Σιγκαπούρης, της Αμερικής (υπουργείο Αμυνας, αμερικανικός στρατός), πολιτιστικά ιδρύματα όπως η όπερα του Λος Αντζελες ή Ελληνες δημοσιογράφους.
Θεωρείται ένας από τους «γκουρού» των δημοσίων σχέσεων με έμφαση τα online δίκτυα. Συμβουλεύει εταιρείες και οργανισμούς πώς να αναπτύξουν ψηφιακές στρατηγικές (blog, podcasting, online video) και να εκμεταλλευτούν τα κοινωνικά δίκτυα για να πετύχουν τους στόχους τους, εμπορικούς ή άλλους. «Οταν περισσότερα από 500 εκατ. άτομα βρίσκονται στο facebook, δεν μπορώ να σκεφτώ καμία εταιρεία ή οργανισμό που δεν θα ήθελε να "μπει"» τονίζει.
Ηδη από τη δεκαετία του '90 ενδιαφέρθηκε για τα νέα μέσα, όταν όλοι τον θεωρούσαν τρελό. Παραιτήθηκε από μια καλοπληρωμένη δουλειά ως επικεφαλής δημοσίων σχέσεων, για να ακολουθήσει το cyber μονοπάτι, όπως λέει. Το 2005 δημιούργησε το podcast «On the Record ...online» για το πώς τα νέα μέσα αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο επικοινωνούμε και καταναλώνουμε πληροφορίες. Απέσπασε αμέτρητα βραβεία.
Βρέθηκε στη χώρα μας καλεσμένος της αμερικανικής πρεσβείας και εισήγαγε Ελληνες δημοσιογράφους στον κόσμο των κοινωνικών δικτύων. Και όντως εντυπωσίασε το ακροατήριό του.
- Εχετε πελάτες από κυβερνήσεις μέχρι το Χόλιγουντ. Ποια είναι η πιο συχνή συμβουλή που τους δίνετε;
«Είναι πολύ δύσκολο όσοι προωθούν οικονομικά συμφέροντα να θυμούνται τον ανθρωπισμό τους. Οπότε, η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να τους κάνεις να το θυμηθούν. Δεν μπορείς να πετύχεις την "επιχειρηματοποίηση" της ανθρωπιάς, επομένως αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να είσαι καλός γείτονας, όχι απαραίτητα καλός καπιταλιστής, για να πετύχεις».
- Τι αλλαγές έφεραν τα κοινωνικά δίκτυα;
«Απομάκρυναν τον ενδιάμεσο. Για παράδειγμα, ο δημοσιογράφος έπαιρνε την πληροφόρηση από την πηγή και τη μετέφερε στον κόσμο. Τώρα η πηγή μοιράζεται απευθείας την πληροφορία της με τον κόσμο στο facebook και στο Twitter. Σκεφτείτε τον τοπικό Τύπο. Περίπου το 90% των τοπικών νέων δεν χρειάζεται πια να δημοσιεύονται, γιατί όλες αυτές οι πληροφορίες διακινούνται online. Οι αναγνώστες τις ξέρουν ήδη. Είναι μια λυπητερή ιστορία. Ο κόσμος δεν μπορεί να περιμένει. Το θέλει τώρα. Οταν λοιπόν η είδηση έχει διασταυρωθεί και δημοσιοποιηθεί, το κοινό έχει ήδη προχωρήσει σε νέες. Αυτός είναι ο κόσμος στον οποίο ζούμε. Δεν λέω ότι είναι καλός ή κακός».
- Σύντομα, λοιπόν, θα μείνω άνεργη...
«Οχι απαραίτητα. Θεωρώ όμως ότι στους δημοσιογράφους επιβάλλεται η κατάρτιση και η εξειδίκευση. Στα κοινωνικά δίκτυα συνεργάζεσαι με το κοινό και λαμβάνεις την πληροφορία. Οπότε, το να μάθετε τη "δεοντολογία της κουβέντας" στα κοινωνικά δίκτυα είναι τόσο σημαντικό όσο η δεοντολογία του ίδιου του επαγγέλματος. Από κει και πέρα απαιτείται να μάθει κανείς να επιμελείται και να νοηματοδοτεί ό,τι διατίθεται από τα κοινωνικά δίκτυα. Υπάρχει τόσο πολλή πληροφορία εκεί μέσα, που χρειάζεται κάποιος να κάνει τον αρχισυντάκτη. Στο μέλλον οι πετυχημένοι δημοσιογράφοι θα είναι όσοι είναι "χωμένοι" στην κοινωνία. Πώς; Online. Παλιότερα, όλοι θαυμάζαμε το ευρετήριο τηλεφώνων (Rolodex) του αφεντικού. Εκείνο το στρογγυλό πράγμα με τα εκατοντάδες νούμερα, που γύριζε γύρω γύρω. Το επιδείκνυε και το κλείδωνε στο συρτάρι. Τώρα το ευρετήριο είναι τα κοινωνικά δίκτυα».
- Πώς θα είναι όμως οι κοινωνίες μας όταν η κριτική σκέψη, η αποτίμηση ενός γεγονότος, η ίδια η αλήθεια, ενδεχομένως, περνάει σε δεύτερη μοίρα;
«Δεν δέχομαι ότι το "περιεχόμενο" δεν είναι πια σημαντικό στα δίκτυα. Αν κοιτάξετε τις στατιστικές στην Αμερική, περισσότεροι άνθρωποι από ποτέ διαβάζουν ειδήσεις, αλλά από το Ιντερνετ. Το ερώτημα είναι πώς το πληρώνεις αυτό. Αν είχα την απάντηση θα βρισκόμουν ήδη σε κάποιο ελληνικό νησί και θα έκανα διακοπές διαρκείας».
- Ως χρήστης, όμως, πώς μπορώ να είμαι σίγουρος για την ακρίβεια όσων διοχετεύονται στα blogs και στα κοινωνικά δίκτυα;
«Τα παραδοσιακά ΜΜΕ που κερδίζουν στην Αμερική, είναι όσα δημιουργούν πόλωση. Το Fox που βρίσκεται στα "δεξιά" και το CNN στα "αριστερά". Οπότε, το ίδιο ερώτημα ισχύει και για τα mainstream μέσα. Η απάντηση είναι ότι δεν μπορούμε να ξέρουμε. Το Fox μετέδωσε ότι ο Ομπάμα μπορεί να μην είναι Αμερικάνος αλλά μουσουλμάνος. Είναι ψέμα, ε, και; Δεν σταμάτησε το δίκτυο Fox. Κανείς λοιπόν δεν είναι "καθαρός". Στο facebook είναι δεδομένο ότι πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με τις πληροφορίες που αφορούν τη ζωή μας. Και τα blogs μπορεί κανείς να τα αξιολογήσει. Να μετρήσει την ευρύτητά τους, το πόσο ψηλά τα βαθμολογεί το Google, ακόμη και πόση συζήτηση τροφοδοτούν. Για την εγκυρότητά τους θα πρέπει να χρησιμοποιήσει το μυαλό του. Κι αυτά είναι τα καλά νέα. Χρειαζόμαστε ακόμη το κεφάλι μας, τα κομπιούτερ δεν σκέφτονται...»
- Πώς θα είμαστε σε δύο δεκαετίες από σήμερα; Πώς θα είναι οι κοινωνίες μας;
«Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ είπε ότι η φωτογραφική μηχανή υπαγορεύει το περιβάλλον γύρω της. Μόλις τη δει κάποιος ποζάρει, σε μια προσπάθεια να ελέγξει πώς θα τον αποτυπώσει η μνήμη. Αυτό τελείωσε ανεπιστρεπτί. Τα ΜΜΕ επομένως αφομοιώνονται από την καθημερινότητα και χάνουν το δέος που πάντα μας προκαλούσαν. Αυτό είναι καλό. Γιατί ο πήχης ανέβηκε ψηλότερα. Το ζητούμενο είναι μια δημοσιογραφία που θα τραβήξει αληθινά την προσοχή του κόσμου. Που θα τον βοηθήσει να καταλάβει τι συμβαίνει γύρω του. Ολα τα άλλα, τα "παίρνει" από το Youstream ή το Twitter. Ναι, το μειονέκτημα των δικτύων είναι ότι διασκορπίζει τη σκέψη μας. Πρέπει να χειριζόμαστε ταυτόχρονα πολλαπλές πηγές πληροφόρησης. Το προτιμώ, όμως, από τις μέρες των βιβλιοθηκών, γιατί είχαμε πρόσβαση σε μία μόνο πηγή».
Της ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΜΠΑΡΚΑ
ΠΡΕΖΑ TV
16-10-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου