Μπορεί στη Γερμανία η ανησυχία να εστιάζεται στην επιδημία από το βακτήριο του νέου στελέχους του Ε. coli, όμως στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης αλλά και στην Αμερική, οι επιστημονικές συζητήσεις επικεντρώνονται γύρω από την αύξηση των τροφιμογενών νοσημάτων καθώς και την ανάπτυξη νέων ανθεκτικών βακτηρίων. Αν και το σύστημα παραγωγής τροφίμων είναι αρκετά αυστηρό ειδικά τα τελευταία χρόνια, φαίνεται πως «νοσούν» ακόμη αρκετά οι έλεγχοι από τη στιγμή που ένα προϊόν φεύγει από το στάδιο της παραγωγής και ακολουθεί το δρόμο για την κατανάλωση. Στις εξωτερικές επιμολύνσεις εξαιτίας περιβαλλοντικών παραγόντων και την κακή συντήρηση, φαίνεται πως εστιάζεται για πολλούς ειδικούς η πηγή ενός σημαντικού ποσοστού διατροφικών επιδημιών της τελευταίας δεκαετίας που μπορεί να είναι μία αθώα γαστρεντερίτιδα διαφόρων τύπων αλλά και κάποια άλλη σοβαρή λοίμωξη που μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο, όπως συμβαίνει τώρα στη Γερμανία.
Τα συχνότερα τροφιμογενή νοσήματα που καταγράφονται στον άνθρωπο, είναι ζωονόσοι που μεταδίδονται από ενδογενώς μολυσμένα τρόφιμα, από τρόφιμα που μολύνονται, από το πόσιμο νερό αλλά και από το νερό της άδρευσης που περνά στα λαχανικά και τα φρούτα μέσω της τροφικής αλυσίδας.
Στη χώρα μας υπολογίζεται πως κάθε χρόνο ασθενούν 200.000 άνθρωποι από τέτοιου είδους νοσήματα, ενώ σύμφωνα με τους ειδικούς τα ένοχα μικρόβια, βακτήρια κ.λπ., που έχουν διαπιστωθεί ως οι βασικοί «υπαίτιοι», ξεπερνούν τα 250!
Εχει ενδιαφέρον να δούμε τα στοιχεία από την τελευταία έρευνα του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων του υπουργείου Υγείας (ΚΕΕΛΠΝΟ) για την εξαετία 2004-2010.
Σε αυτό, λοιπόν, το διάστημα παρατηρείται μια εντυπωσιακή αύξηση κρουσμάτων (τροφιμογενούς αιτίας) τα οποία έχουν τοπικό χαρακτήρα, δηλαδή αφορούν έναν συγκεκριμένο πληθυσμό με ένα ποσοστό που ξεπερνά το 80%. Ανάλογου τύπου επιδημία φαίνεται ότι έχει «χτυπήσει» και τη Γερμανία με το νέο στέλεχος του Ε. coli. Επίσης, το 51,4% των κρουσμάτων παρατηρήθηκε ότι διέμεναν στο ίδιο σπίτι.
Σε ό,τι αφορά τις κύριες αιτίες των νοσημάτων, διαπιστώθηκε ότι το 76,6% των περιστατικών είχαν κάποια τροφιμογενή αιτιολογία, ενώ το 3,6% προήλθε από το νερό. Το υπόλοιπο 1,5% συνδυάζεται με κάποιο ταξίδι στο εξωτερικό.
Από τις συνολικά 7.393 περιπτώσεις (επιδημία γαστρεντερίτιδας από salmonella enteritidis) που κατέγραψαν οι υπηρεσίες του ΚΕΕΛΠΝΟ, μία κατέληξε σε θάνατο.
Οι ειδικοί του ΚΕΕ ΛΠΝΟ υποστηρίζουν πως η σαλμονέλα εξακολουθεί να είναι η συχνότερη αιτία στις εξάρσεις κρουσμάτων. Οι περισσότερο ένοχες τροφές γι' αυτήν την κατηγορία θεωρούνται τα γαλακτοκομικά προϊόντα, εκτός από τα τυριά και τα αβγά.
Τώρα, σε ό,τι αφορά τη γεωγραφική κατανομή της γαστρεντερίτιδας διαφόρων τύπων ή αγνώστου αιτίας, η Ανατολική Μακεδονία φαίνεται να είναι η πρώτη με τα περισσότερα κρούσματα (εμπλεκόμενο τρόφιμο, φρέσκο τυρί), η Κρήτη (μοσχαρίσιο κρέας, τυρί, νερό), η Στερεά Ελλάδα (αρνί), η Πελοπόννησος (εμπλεκόμενο τρόφιμο, συνοδευτικό πιάτο), η Θεσσαλία (αβγά) και ακολουθεί η Αττική (τυρόπιτα, αβγό, γλυκό). Πρέπει να επισημάνουμε ότι οι αλλαγές στη γεωργία αλλά και την κτηνοτροφία ευνοούν την εμφάνιση τροφιμογενών νοσημάτων, πολλές φορές χιλιόμετρα μακριά από την αρχική πηγή της λοίμωξης.
Αναλυτικά σε ό,τι αφορά τα προϊόντα, ο αναπληρωτής καθηγητής μικροβιολογίας στα ΤΕΙ Λάρισας Αναστάσιος Μηνάς, σε παλαιότερη έρευνά του, είχε διαπιστώσει πως σε ποσοστό 29,7% στα αβγά και στα παράγωγά τους εντοπίστηκε η πηγή πρόκλησης γαστρεντερίτιδας διαφόρων τύπων και τα αρτοποιήματα με ποσοστό 14,8%, τα ανάμικτα γεύματα από μπουφέ με 14,5%, τα γαλακτοκομικά εκτός τυριών με 11,%, ακολουθούν με μικρότερο ποσοστό τα κρέατα (μοσχάρι, πουλερικά, χοιρινά κ.λπ.) ενώ ένα 5,4% παραμένει αγνώστου προελεύσεως.
Ο γαστρεντερολόγος Παναγιώτης Ν. Καλαποθάκος αναφέρει πως «το 97% των περιπτώσεων τροφιμογενών λοιμώξεων οφείλεται σε κακούς χειρισμούς στην παρασκευή ή τη συντήρηση των τροφίμων, σε ανεπαρκές ψήσιμο, σε επιμολύνσεις κατά τη διάρκεια είτε της παρασκευής είτε της φύλαξης των τροφίμων κ.λπ.».
Από την πλευρά του, ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Ν. Ι. Λεγάκης, ο οποίος έχει ασχοληθεί εντατικά με το θέμα των τροφιμογενών αλλά και υδατογενών λοιμώξεων, επισημαίνει σε μία από τις μελέτες του κάτι αρκετά ενδιαφέρον: «Την τελευταία δεκαετία διαπιστώθηκε ότι ειδικού τύπου κολοβακτηρίδια (ExPEX, extrainste stinal pathogenic Escherichiacoli) που μεταδίδονται με τις ζωικές τροφές (κρέας, πουλερικά) προκαλούν συστηματικές λοιμώξεις στους ανθρώπους (ουρολοιμώξεις, νεογνική μηνιγγίτιδα, σηψαιμία, πνευμονία, λοιμώξεις χειρουργικής τομής κ.ά.)».
Στην ατζέντα της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (ΠΟΥ) οι τροφιμογενείς λοιμώξεις είναι εξίσου ανησυχητικές για τη δημόσια υγεία όσο και οι υδατογενείς. Σύμφωνα με στοιχεία της ΠΟΥ, το 80% των ασθενειών που μαστίζουν τον κόσμο οφείλεται σε συνθήκες κακής υγιεινής και στο ακατάλληλο νερό.
Η ανησυχία, όμως, έχει πάψει να περιορίζεται στο πόσιμο νερό. Οπως προκύπτει από μία ακόμη έρευνα για τις υδατογενείς λοιμώξεις και τη δημόσια υγεία της Ελενας Ψαρουλάκη, λέκτορα μικροβιολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης, πριν καν το ξέσπασμα της επιδημίας του νέου στελέχους του Ε. coli στη Γερμανία, είχε εντοπιστεί Ε. coli 0157: Η7 σε σπανάκι, γεγονός που αποδίδεται σε επιμολυσμένα νερά άρδευσης.
ΠΡΕΖΑ TV
19-6-2011
Τα συχνότερα τροφιμογενή νοσήματα που καταγράφονται στον άνθρωπο, είναι ζωονόσοι που μεταδίδονται από ενδογενώς μολυσμένα τρόφιμα, από τρόφιμα που μολύνονται, από το πόσιμο νερό αλλά και από το νερό της άδρευσης που περνά στα λαχανικά και τα φρούτα μέσω της τροφικής αλυσίδας.
Στη χώρα μας υπολογίζεται πως κάθε χρόνο ασθενούν 200.000 άνθρωποι από τέτοιου είδους νοσήματα, ενώ σύμφωνα με τους ειδικούς τα ένοχα μικρόβια, βακτήρια κ.λπ., που έχουν διαπιστωθεί ως οι βασικοί «υπαίτιοι», ξεπερνούν τα 250!
Εχει ενδιαφέρον να δούμε τα στοιχεία από την τελευταία έρευνα του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων του υπουργείου Υγείας (ΚΕΕΛΠΝΟ) για την εξαετία 2004-2010.
Σε αυτό, λοιπόν, το διάστημα παρατηρείται μια εντυπωσιακή αύξηση κρουσμάτων (τροφιμογενούς αιτίας) τα οποία έχουν τοπικό χαρακτήρα, δηλαδή αφορούν έναν συγκεκριμένο πληθυσμό με ένα ποσοστό που ξεπερνά το 80%. Ανάλογου τύπου επιδημία φαίνεται ότι έχει «χτυπήσει» και τη Γερμανία με το νέο στέλεχος του Ε. coli. Επίσης, το 51,4% των κρουσμάτων παρατηρήθηκε ότι διέμεναν στο ίδιο σπίτι.
Σε ό,τι αφορά τις κύριες αιτίες των νοσημάτων, διαπιστώθηκε ότι το 76,6% των περιστατικών είχαν κάποια τροφιμογενή αιτιολογία, ενώ το 3,6% προήλθε από το νερό. Το υπόλοιπο 1,5% συνδυάζεται με κάποιο ταξίδι στο εξωτερικό.
Από τις συνολικά 7.393 περιπτώσεις (επιδημία γαστρεντερίτιδας από salmonella enteritidis) που κατέγραψαν οι υπηρεσίες του ΚΕΕΛΠΝΟ, μία κατέληξε σε θάνατο.
Οι ειδικοί του ΚΕΕ ΛΠΝΟ υποστηρίζουν πως η σαλμονέλα εξακολουθεί να είναι η συχνότερη αιτία στις εξάρσεις κρουσμάτων. Οι περισσότερο ένοχες τροφές γι' αυτήν την κατηγορία θεωρούνται τα γαλακτοκομικά προϊόντα, εκτός από τα τυριά και τα αβγά.
Τώρα, σε ό,τι αφορά τη γεωγραφική κατανομή της γαστρεντερίτιδας διαφόρων τύπων ή αγνώστου αιτίας, η Ανατολική Μακεδονία φαίνεται να είναι η πρώτη με τα περισσότερα κρούσματα (εμπλεκόμενο τρόφιμο, φρέσκο τυρί), η Κρήτη (μοσχαρίσιο κρέας, τυρί, νερό), η Στερεά Ελλάδα (αρνί), η Πελοπόννησος (εμπλεκόμενο τρόφιμο, συνοδευτικό πιάτο), η Θεσσαλία (αβγά) και ακολουθεί η Αττική (τυρόπιτα, αβγό, γλυκό). Πρέπει να επισημάνουμε ότι οι αλλαγές στη γεωργία αλλά και την κτηνοτροφία ευνοούν την εμφάνιση τροφιμογενών νοσημάτων, πολλές φορές χιλιόμετρα μακριά από την αρχική πηγή της λοίμωξης.
Αναλυτικά σε ό,τι αφορά τα προϊόντα, ο αναπληρωτής καθηγητής μικροβιολογίας στα ΤΕΙ Λάρισας Αναστάσιος Μηνάς, σε παλαιότερη έρευνά του, είχε διαπιστώσει πως σε ποσοστό 29,7% στα αβγά και στα παράγωγά τους εντοπίστηκε η πηγή πρόκλησης γαστρεντερίτιδας διαφόρων τύπων και τα αρτοποιήματα με ποσοστό 14,8%, τα ανάμικτα γεύματα από μπουφέ με 14,5%, τα γαλακτοκομικά εκτός τυριών με 11,%, ακολουθούν με μικρότερο ποσοστό τα κρέατα (μοσχάρι, πουλερικά, χοιρινά κ.λπ.) ενώ ένα 5,4% παραμένει αγνώστου προελεύσεως.
Ο γαστρεντερολόγος Παναγιώτης Ν. Καλαποθάκος αναφέρει πως «το 97% των περιπτώσεων τροφιμογενών λοιμώξεων οφείλεται σε κακούς χειρισμούς στην παρασκευή ή τη συντήρηση των τροφίμων, σε ανεπαρκές ψήσιμο, σε επιμολύνσεις κατά τη διάρκεια είτε της παρασκευής είτε της φύλαξης των τροφίμων κ.λπ.».
Από την πλευρά του, ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Ν. Ι. Λεγάκης, ο οποίος έχει ασχοληθεί εντατικά με το θέμα των τροφιμογενών αλλά και υδατογενών λοιμώξεων, επισημαίνει σε μία από τις μελέτες του κάτι αρκετά ενδιαφέρον: «Την τελευταία δεκαετία διαπιστώθηκε ότι ειδικού τύπου κολοβακτηρίδια (ExPEX, extrainste stinal pathogenic Escherichiacoli) που μεταδίδονται με τις ζωικές τροφές (κρέας, πουλερικά) προκαλούν συστηματικές λοιμώξεις στους ανθρώπους (ουρολοιμώξεις, νεογνική μηνιγγίτιδα, σηψαιμία, πνευμονία, λοιμώξεις χειρουργικής τομής κ.ά.)».
Στην ατζέντα της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (ΠΟΥ) οι τροφιμογενείς λοιμώξεις είναι εξίσου ανησυχητικές για τη δημόσια υγεία όσο και οι υδατογενείς. Σύμφωνα με στοιχεία της ΠΟΥ, το 80% των ασθενειών που μαστίζουν τον κόσμο οφείλεται σε συνθήκες κακής υγιεινής και στο ακατάλληλο νερό.
Η ανησυχία, όμως, έχει πάψει να περιορίζεται στο πόσιμο νερό. Οπως προκύπτει από μία ακόμη έρευνα για τις υδατογενείς λοιμώξεις και τη δημόσια υγεία της Ελενας Ψαρουλάκη, λέκτορα μικροβιολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης, πριν καν το ξέσπασμα της επιδημίας του νέου στελέχους του Ε. coli στη Γερμανία, είχε εντοπιστεί Ε. coli 0157: Η7 σε σπανάκι, γεγονός που αποδίδεται σε επιμολυσμένα νερά άρδευσης.
ΠΡΕΖΑ TV
19-6-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου