ΗΧΟΥΝ ΞΑΝΑ ΤΑ ΤΥΜΠΑΝΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

Η αντιπαράθεση που έχει προκύψει το τελευταίο διάστημα μεταξύ των πανεπιστημιακών και του υπουργείου Παιδείας έχει μια φανερή καιμια αθέατη πλευρά. Η φανερή αφορά την υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων αλλά και τις κινήσεις του Γιάννη Πανάρετου, που εκνευρίζουν τους πανεπιστημιακούς επειδή ο συνάδελφός τους, γνωρίζονταςαπό τα μέσα το πώς λειτουργείτο σύστημα, επιμένει να τους πιέζει εφ’ όλης της ύλης με τον δικό του, ομολογουμένως ιδιάζοντα, τρόπο.


Η κρυφή πλευράτης αντιπαράθεσης όμως αφορά το ότι σε λίγες μέρες, αμέσως μετάτην ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου από τηΒουλή, η Αννα ∆ιαμαντοπούλουθα ανακοινώσει, σύμφωνα με πληροφορίες των «ΝΕΩΝ»,τον καινούργιο νόμο-πλαίσιο λειτουργίας τηςΤριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, ο οποίος φέρνει τα πάνω κάτω στα πανεπιστήμια όσον αφορά τοντρόπο διοίκησης και χρηματοδότησής τους.

Με τη θέσπιση των Συμβουλίων ∆ιοίκησης στα οποία θα συμμετέχουν και εξωτερικά μέλη και με την επιλογή του πρύτανη με διεθνή διαγωνισμό και όχι με εκλογές, οι υπόγειες ισορροπίες βάσει των οποίων ακόμα λειτουργούν ταελληνικά ιδρύματα (συναλλαγές με φοιτητέςκαι διδάσκοντες, ταξίματα, βόλεμα των δικών μας, οικογενειοκρατία κ.λπ.) θα τεθούν στο χρονοντούλαπο της ακαδημαϊκής ιστορίας.

Ομως αυτό ξεβολεύει ορισμένους πανεπιστημιακούς. Ενα μέρος της αντιπαράθεσής τους αφορά αυτήν ακριβώς την αλλαγή. ∆εν αρέσουν σε πολλούς τα Συμβούλια ∆ιοίκησης, τα θεωρούν ξενόφερτα και πλήγμα στην διοικητική αυτοτέλεια. Τα βλέπουν ακόμα σαν πρόβα τζενεράλε για την ιδιωτικοποίησητων πανεπιστημίων. Σύμφωναμε τον υφυπουργό Παιδείας Γιάννη Πανάρετο όμως, το Συμβούλιο ∆ιοικησης δεν θα είναι ένα όργανο εκτός πανεπιστημίου. «Θα αποτελεί μέρος της δομής του πανεπιστημίου. Και η επιλογή του μπορεί να γίνεται με τρόπο που να αποκλείειτόσο την παρέμβαση του κράτουςόσο και την εκλογική εξάρτησή του από το εσωτερικό του πανεπιστημίου».

Τα μέλη του Συμβουλίου, που θα είναι από 9 έως 15 ανάλογα με το μέγεθος του ιδρύματος, θα προέρχονται τόσο από την πανεπιστημιακή κοινότητα όσο και εκτός αυτής και θα επιλέγουν τον πρύτανη διά ψηφοφορίας έπειτα από διεθνή πρόσκληση ενδιαφέροντος. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο πρύτανης ενός πανεπιστημίου στο μέλλον δεν θα είναι απαραίτητο να προέρχεται από το ίδρυμα,ενώ οι αρμοδιότητές του αναμένεται να είναι ευρύτερες από τιςσημερινές, καθώς δεν θαδιοικεί πλέον βάσει υπόγειων ισορροπιών όπως σήμερα, που πρέπει να προσελκύσει ψηφοφόρους τόσο από τους καθηγητές όσο και από τους φοιτητές προκειμένου να εκλεγεί.

Η ΧΡΗΜΑΤΟ∆ΟΤΗΣΗ. Σημαντικό στοιχείο του νέου νόμου είναι επίσης η σύνδεση της χρηματοδότησης των ιδρυμάτων με την αξιολόγησή τους. Η χρηματοδότηση από το κράτος θαγίνεται επί τη βάσει προγραμματικών συμφωνιών. Ο νόμος, κατά τις πληροφορίες, δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην κοινωνική λογοδοσία και αξιολόγηση, προκειμένου η Πολιτεία να τους παραχωρήσει πλήρη οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια, ανάμεσα στην οποία και η μισθοδοσία του προσωπικού. Στην πράξη αυτό ίσως οδηγήσει σε διαφοροποιημένες αμοιβές καθηγητών. Ενα πανεπιστήμιο θα μπορεί λόγου χάρη να αμείβει υψηλότερα έναν καθηγητή που καλεί από το εξωτερικό για συγκεκριμένη περίοδο εξειδικευμένης διδασκαλίας. Στο πλαίσιο αυτό, στα κριτήρια της αξιολόγησης αναμένεται να συμπεριληφθούν και στοιχεία που αφορούν τους φοιτητές, όπωςοι επιδόσεις, το πόσοι ολοκληρώνουν τις σπουδές εντός του προβλεπόμενου χρόνου, πόσο σύντομα βρίσκουν εργασία οι απόφοιτοι σε τομείς της ειδικότητάς τους, κ.ά.

ΠΡΕΖΑ TV
17-6-2011