Εκπληξη προκάλεσε σε κάποιους η ενθουσιώδης υποδοχή που ο ΛΑΟΣ επιφύλαξε στο νομοσχέδιο της Αννας Διαμαντοπούλου για την εκ βάθρων αναδιάρθρωση (ορθότερα: αποδιάρθρωση) των ελληνικών ΑΕΙ.Πρόκειται, όμως, για στάση απόλυτα αναμενόμενη: η επαγγελλόμενη καταστροφή του εμβληματικότερου ίσως δημοκρατικού θεσμού της μεταπολίτευσης, με τη μετατροπή των πανεπιστημίων σε ημιιδιωτικά κολέγια (και δη χρηματοδοτούμενα από το κράτος), την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και -επί της ουσίας- των ακαδημαϊκών ελευθεριών, διά της προβλεπόμενης εκκαθάρισης όσων πανεπιστημιακών δεν είναι αρεστοί στους ιδιώτες επιχειρηματίες που θα στελεχώσουν τα δ.σ. των (τύποις κρατικών) ιδρυμάτων, είναι μια εξέλιξη που ικανοποιεί πάγια αιτήματα της εγχώριας ακροδεξιάς.
Από την εποχή της ψήφισης του μνημονίου, το κόμμα του Γιώργου Καρατζαφέρη φαίνεται άλλωστε πως έχει άτυπα αποφασιστικό λόγο για ορισμένες πλευρές της πανεπιστημιακής πολιτικής της Αννας Διαμαντοπούλου και των συνεργατών της. Το διαπιστώνουμε από την πρόσφατη απόλυση της Αλεξάνδρας Ιωαννίδου, αναπληρώτριας καθηγήτριας σλαβικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, η απομάκρυνση της οποίας από τα αμφιθέατρα αποτελούσε πάγιο αίτημα του ΛΑΟΣ και των ομοϊδεατών του.
Η εκστρατεία της ακροδεξιάς εναντίον της Αλεξάνδρας Ιωαννίδου είναι γνωστή στους αναγνώστες της «Ε» από παλιότερο ρεπορτάζ του «Ιού» («Ο Μακάρθι του Θερμαϊκού», «Ε» 20.6.2009). Στις αρχές του 2009, ο βουλευτής του ΛΑΟΣ Κυριάκος Βελλόπουλος και μια πλειάδα από τα συντονισμένα μπλογκ του «πατριωτικού χώρου» είχαν εξαπολύσει πολυήμερη καμπάνια για τη μη εκλογή της εν λόγω πανεπιστημιακού, ήδη επίκουρου καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, στο Τμήμα Σλαβικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, με επιχειρήματα που αφορούσαν όχι την επιστημονική επάρκειά της αλλά αποκλειστικά και μόνο τις «εθνικά ύποπτες» (κατ' αυτούς) απόψεις και ερευνητικές δραστηριότητές της.
Οπως εξηγούσε ο «Ιός», στην πρεμούρα του να «τεκμηριώσει» το κατηγορητήριό του, ο βουλευτής του ΛΑΟΣ επικαλούνταν ως ενοχοποιητικά στοιχεία τη συμμετοχή της Αλεξάνδρας Ιωαννίδου σε ημερίδα του Ινστιτούτου Μελετών Χερσονήσου του Αίμου (ΙΜΧΑ) και του ΥΠΕΞ, σε συνέδριο του υπουργείου Παιδείας και την εκ μέρους της διεύθυνση ερευνητικού προγράμματος του (άκρως εθνικόφρονος) ΙΜΧΑ! Το πρόβλημα δεν ήταν τόσο οι παρεμβάσεις του συγκεκριμένου βουλευτή, γνωστού άλλωστε τόσο για την ιδεολογία όσο και για το επίπεδο της επιχειρηματολογίας του, όσο η στάση των τότε ιθυνόντων του υπουργείου Παιδείας (επί κυβέρνησης Καραμανλή), που έδειχναν να τρομοκρατούνται από τις υποδείξεις του. Αν και ουδέποτε πέρασε την πόρτα τους, ο βουλευτής του ΛΑΟΣ φαινόταν να είναι σε θέση να επιβάλει τις επιλογές του στα ελληνικά ΑΕΙ.
Τελικά, η πανεπιστημιακή κοινότητα δεν κάμφθηκε ούτε από την εκστρατεία του Βελλόπουλου ούτε από τη συμμόρφωση του τότε υφυπουργού Ταλλιαδούρου προς τις «καταγγελίες» του ακροδεξιού βουλευτή, και στις 10.7.2009 η Αλεξάνδρα Ιωαννίδου εξελέγη από το αρμόδιο εκλεκτορικό σώμα αναπληρώτρια καθηγήτρια με ψήφους 6 έναντι 3.
Ο δεύτερος υποψήφιος, σέρβος θεολόγος Μίρκο Τομάσεβιτς, καταψηφίστηκε ομόφωνα, με το σκεπτικό ότι δεν πληρούσε ούτε τα τυπικά ούτε τα ουσιαστικά προσόντα για την κατάληψη της θέσης, καθώς ούτε η διδακτορική του διατριβή («Ο Μελχισεδέκ και το μυστήριον της ιερωσύνης του Ιησού Χριστού») ούτε οι -θεολογικού χαρακτήρα- δημοσιεύσεις του είχαν την παραμικρή σχέση με το υπό εξέτασιν αντικείμενο («σλαβική και παλαιοσλαβική γλώσσα και φιλολογία»).
Εναν χρόνο μετά την εκλογή, στις 9.7.2010, ο παμψηφεί απορριφθείς υποψήφιος προσέφυγε στο υπουργείο Παιδείας ζητώντας την ακύρωση του διορισμού της Αλεξάνδρας Ιωαννίδου, επικαλούμενος τεχνικές παραλείψεις των πρακτικών της εκλογής -συγκεκριμένα, την ανεπαρκή (κατά τη γνώμη του) αιτιολογία της σχέσης κάποιων εκλεκτόρων με το υπό εξέτασιν αντικείμενο). Ταυτόχρονα, κατήγγειλε ως «επιστημονικά πάσχον» το ίδιο το αντικείμενο της θέσης που ο ίδιος είχε ζητήσει να καταλάβει! Παρόμοιες ενστάσεις δεν είναι βέβαια καθόλου ασυνήθιστες στα χρονικά των ελληνικών -κι όχι μόνο- ΑΕΙ. Το ασυνήθιστο, σ' αυτή την περίπτωση, ήταν η αντίδραση του υπουργείου.
Με πρόσχημα την ανεπαρκή αιτιολογία της συνάφειας των αντικειμένων των εκλεκτόρων με την κρινόμενη θέση, ο υφυπουργός Παιδείας Ιωάννης Πανάρετος ακύρωσε στις 15 Μαρτίου 2011 την εκλογή της καθηγήτριας και αυθημερόν έστειλε την απόφαση στο Εθνικό Τυπογραφείο για δημοσίευση, χωρίς καν να ζητήσει από το πανεπιστήμιο να αιτιολογήσει πληρέστερα την επιλογή του. Μικρή αλλά αποκαλυπτική λεπτομέρεια: μεταξύ των «τυπικών παρατυπιών» που διέγνωσε ο υφυπουργός ήταν και η απουσία ειδικευμένου σλαβολόγου από πανεπιστήμιο του εξωτερικού, τον οποίο με βάση την ισχύουσα τότε νομοθεσία είχε διακριτική ευχέρεια (αλλά όχι υποχρέωση) να εντάξει στο εκλεκτορικό σώμα το πανεπιστήμιο. Μόνο που τη συμμετοχή τέτοιου καθηγητή είχε ζητήσει, με υπόμνημά της, η ίδια η κρινόμενη υποψήφια που ο Ι. Πανάρετος έσπευσε να απολύσει!
Προφανώς, η «πατριωτική» συμβολή του Καρατζαφέρη στη στήριξη του μνημονίου είχε το αντίτιμό της (και) στο επίπεδο της «εθνικά ορθής» εκκαθάρισης των ελληνικών ΑΕΙ. Με μια συμβολική, έστω, ανθρωποθυσία -αποκαλυπτική όμως του πογκρόμ που αναμένεται ν' ακολουθήσει, αν οι εξαγγελίες της Αννας Διαμαντοπούλου και τα όνειρα των «εθνικιστών» συνοδοιπόρων της γίνουν πραγματικότητα.
Του ΤΑΣΟΥ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
ΠΡΕΖΑ TV
17-7-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου