Της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΛΙΝΑΡΔΟΥ
Πόσοι από εσάς νιώθετε το φόβο μη τυχόν αρρωστήσετε και οδηγηθείτε σε δημόσιο νοσοκομείο; Πόσες φορές έχετε πει «ο Θεός να με φυλάει» περνώντας έξω από κάποιο κτήριο της χρεοκοπημένης δημόσιας ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης; Δυστυχώς, ο φόβος σας-μας δεν συνιστά κάποια έωλη συνειδησιακή όχληση. Ο «βιασμός» του ΕΣΥ στο παρελθόν, σήμερα έχει καταστεί εφιάλτης...
Ο Πολύβιος Παυλίδης, διευθυντής της Αγγειοχειρουργικής Κλινικής του Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών Κοργιαλένειο Μπενάκειο-Ερυθρός Σταυρός, μεταφέρει συγκλονιστικές εικόνες για όσα συμβαίνουν στο νοσοκομείο: αμφιβόλου ποιότητος αναλώσιμα υλικά, ξένα γενόσημα που δεν ελέγχονται, αύξηση των θρομβώσεων σε ασθενείς λόγω φθηνών μοσχευμάτων και γιατροί που παρατούν την εφημερία για να καλύψουν κενά ειδικότητας στα νοσοκομεία Παίδων!
Κατάγεται από τη Ρόδο, από οικογένεια που μοιραζόταν μεταξύ πολιτικής και ιατρικής. Εκρηκτική η «χρωμοσωμική κληρονομιά» του γιατρού, ο οποίος στο ξεκίνημα της ειδικότητας στο μικρόκοσμο κάποιου νοσοκομείου, δεν άργησε να καταλάβει πως «η παντοδυναμία της ρεμούλας, της διευθυντικής κυριαρχίας, της κομματικής πελατειακής καθοδήγησης, κανόνιζαν ποιος πρέπει να έχει δουλειά, πελάτες, αρρώστους και ποιος όχι»!
Ξέσπασμα
Μετά από 24 χρόνια στο ΕΣΥ δηλώνει: «Οποιος σέβεται τον εαυτό του, φεύγει μακριά τόσο από την εργασία του όσο και από τη χώρα της αδικίας, της παρανομίας, τη χώρα που καθημερινά βρίσκει πατέντες με ποιον τρόπο να σε βιάσει ψυχοσωματικά».
- Η κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία πόσο περισσότερο επιβαρύνθηκε λόγω κρίσης;
«Και πριν, τα πράγματα ήταν αρκετά δύσκολα, όχι μόνο στο γραφειοκρατικό κομμάτι, αλλά και σε επίπεδο λειτουργίας της κλινικής: παραγγελίες μοσχευμάτων, φαρμάκων, αναλώσιμων υλικών. Εμείς ασχολιόμασταν σε ποσοστό 90% με γραφειοκρατικά και εξωιατρικά και η ιατρική πράξη δεν ξεπερνούσε το 5 με 10%. Κάναμε δουλειά άσχετη, δουλειά άλλων. Πλέον, έχουν φτάσει σε χειρότερο σημείο. Ο,τι λειτουργεί, λειτουργεί επειδή ο καθένας από εμάς αγαπά τη δουλειά του».
- Με τα αναλώσιμα υλικά τι συμβαίνει;
«Επειδή κατά καιρούς έτυχε να είμαι σε διάφορες επιτροπές ως ειδικός, για την παραγγελία μοσχευμάτων, ενώ παλιά μπαίναμε στη διαδικασία και επιλέγαμε ποιο προκρίνεται ώστε να πλησιάζει το φυσικό αυτόλογο, δυστυχώς αυτό που επέβαλε μία εγκύκλιος ήταν ότι θα παραγγέλνεται το πιο φθηνό, άσχετα με το αν τηρεί ή όχι τις προδιαγραφές. Το φθηνό δεν σημαίνει ότι είναι και καλό. Εχουμε πάρα πολλά συμβάματα όσον αφορά στα συγκεκριμένα μοσχεύματα».
- Κινδυνεύουν ασθενείς;
«Εγκυμονούν προβλήματα τεχνικής φύσεως τα οποία εντέλει αντιμετωπίζονται. Μακροπρόθεσμα παρατηρούμε ότι έχουμε ένα αρκετά υψηλό ποσοστό θρομβώσεων. Αυτά τα μοσχεύματα θρομβώνονται περισσότερο από εκείνα που τηρούν τις προδιαγραφές ώστε να πλησιάσουν το φυσιολογικό μόσχευμα, ένα βιολογικό.
Προδιαγραφές
Είπαμε να κάνουμε οικονομία, αλλά όχι να πάμε και στην αντίπερα όχθη. Ράμματα πολύ φθηνά, όχι από καλό υλικό τα οποία δεν τηρούν τις προδιαγραφές. Δυστυχώς, τα χρησιμοποιούμε. Ελέγχουμε ενδελεχώς, ώστε ο άρρωστος να ανανήψει καλά. Επίσης έχουν γίνει συμβάματα και με φάρμακα...»
- Με τι είδους φάρμακα;
«Με γενόσημα. Τα ελληνικά γενόσημα ελέγχονται, τα ξένα όχι! Εάν δεν ανασυσταθεί ο ΕΟΦ για να ελέγχει, οργανώσει και προωθήσει τα ελληνικά γενόσημα, δυστυχώς θα έχουμε προβλήματα. Οι παραγγελίες γίνονται σε μηνιαία ή εβδομαδιαία παραγγελία, άλλοι φέρνουν, άλλοι δεν φέρνουν. Αν δεν δοθεί οικονομική υποστηρικτική δύναμη στην Υγεία, θα έχουμε άσχημες εξελίξεις».
- Δουλεύετε και σε άλλο νοσοκομείο;
«Εδώ και 15 χρόνια πηγαινοερχόμαστε και στα νοσοκομεία Παίδων που δεν διαθέτουν αγγειοχειρουργούς! Αρκετές φορές παρατάμε την εφημερία και πηγαίνουμε εκεί γιατί υπάρχει ανάγκη»!
- Πόσον καιρό αντέχει κάποιος αυτό που μου περιγράφετε;
«Ανάλογα με τη φυσική κατάσταση του κάθε γιατρού και το κουράγιο που διαθέτει. Φαντάζομαι όχι για πολύ. Αν οι άνθρωποι δεν υποστηριχθούν, δεν θα μπορούν να σταθούν στα πόδια τους. Πολύ μεγάλος αριθμός συναδέλφων έχει κάνει τα χαρτιά του για το εξωτερικό, όπως τα έχω κάνει κι εγώ. Ενας άνθρωπος της δικής μου ηλικίας, στο δικό μου βαθμό, με τη δική μου εμπειρία, αντί να τον εκμεταλλευθεί η χώρα, τι τον κάνει; Τον φτύνει, τον πατάει, τον υποβαθμίζει, τον απαξιώνει, τον μηδενίζει και στο τέλος τον εξαναγκάζει να φύγει...»
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
enet.gr
ΠΡΕΖΑ TV
22-1-2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου