Από τη ΝΟΡΑ ΡΑΛΛΗ
Στις 7-06-2013, ημέρα Πέμπτη εκδικάστηκε ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, η αίτηση της Πανελλήνιας Ένωσης Νομικών και Πολιτικών Επιστημόνων για ακύρωση της απόφασης της Υφυπουργού Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, κας Ε. Χριστοφιλοπούλου για κατάργηση του μαθήματος «Πολιτική και Δίκαιο» από τα σχολεία (Γενικό Λύκειο, Εσπερινά, ΕΠΑΛ κ.λπ).
Τα μέλη του συλλόγου, με πρόεδρο την κα Αρετή Κεραμάρη, αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους (καθώς οι πολιτικοί τούς αγνοούν σχεδόν στο σύνολό τους) και ήδη από το 2012, χρονιά που η κα Χριστοφιλοπούλου αποφάσισε να διακόψει το μάθημα της Αγωγής του Πολίτη (όπως όλοι το ξέρουμε με την παλιά του ονομασία) διοργανώνουν ημερίδες και συζητήσεις για το θέμα. Ουσιαστικά, αγωνίζονται για να μη χαθεί το μάθημα από τα σχολεία. Ένα μάθημα που μέχρι πρότινος εντασσόταν στα μαθήματα Γενικής παιδείας ή, κατ’ άλλη διατύπωση του νόμου, γενικής ωφελιμότητας. Τόση ήταν δε η αξία της «ωφελιμότητάς» του συγκεκριμένου μαθήματος κατά τις προηγούμενες κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμα, που κάλυπτε μόλις δύο διδακτικές ώρες! Με την απόφαση της κας Χριστοφιλοπούλου, τα πράγματα έγιναν ακόμη χειρότερα και το μάθημα μεταφέρθηκε στα μαθήματα της Θεωρητικής κατεύθυνσης και μάλιστα στα κατ’ επιλογήν, δηλαδή εναλλακτικά με το έτερο μάθημα «Αρχές Φιλοσοφίας» (επίσης επιλογής!)
Ωστόσο, στο Γενικό Λύκειο δεν υφίσταται κανένα άλλο μάθημα που να αναπληρώνει το κενό που εγκαταλείπεται από την αφαίρεση του γνωστικού αυτού αντικειμένου από τον κορμό των μαθημάτων γενικής ωφελιμότητας, δηλαδή των μαθημάτων που απευθύνονται υποχρεωτικά σε όλους τους μαθητές-μελλοντικούς ενεργούς πολίτες και κοινωνούς της οργανωμένης σε κράτος συμβίωσης, με αποτέλεσμα να παραβιάζεται πληθώρα διατάξεων συνταγματικής και μη περιωπής.
Ειδικότερα, σύμφωνα με την ΥΑ 63804/Γ2/2004 (Φ.Ε.Κ. Β’ 1064) «Πρόγραμμα Σπουδών του μαθήματος "Πολιτική και Δίκαιο" της Β` τάξης του Ενιαίου Λυκείου» σκοπός του παρεχόμενου στη Γενική Παιδεία του Λυκείου μαθήματος είναι: «[…] να αποκτήσει ο μαθητής πολιτική παιδεία. Ειδικότερα, να κατανοήσει την οργάνωση και λειτουργία της πολιτείας και να αναπτύξει πολιτική συνείδηση και κριτική σκέψη, ώστε να συμμετέχει ενεργά στο κοινωνικό και πολιτικό "γίγνεσθαι" ως ελεύθερος και υπεύθυνος πολίτης! Εξοντωτικές λέξεις για κάποιους. Γιατί ο πολίτης και όχι υπήκοος διακατέχεται από ένα πολύ συγκεκριμένο χαρακτηριστικό που τον ξεχωρίσει από τα υπόλοιπα πολιτικά όντα: γνωρίζει πολύ καλά την ισορροπία μεταξύ επιθυμίας και ανάγκης. Μπορεί και αυτοκαθορίζεται, χωρίς να εγκλωβίζεται ούτε «στη φωλιά που φτιάξαν μόνο για τα λάφυρά τους» (όπως μας τραγουδάει η Κάτια Γέρου στην τελευταία της παράσταση με τίτλο «Ντοκουμέντο»), ούτε στην «τρομοκρατία της ανάγκης».
Είναι δυνατόν, όμως, ένα δίωρο μάθημα να δημιουργήσει τέτοιους πολίτες; «Το θέμα δεν είναι αν είναι δυνατόν κάτι τέτοιο. Όλοι μας καταλαβαίνουμε πόσο δύσκολο είναι να αντιταχθεί ο πολίτης στους σημερινούς εργολάβους της συνείδησής του. Κυρίως στην τηλεόραση και φυσικά στις εφαρμοσμένες πολιτικές των κυβερνήσεων. Ωστόσο, το βασικό ερώτημα είναι τι θα γίνει αν καταργηθεί το μάθημα της – όπως όλοι την ξέρουμε – Αγωγής του Πολίτη; Και αν είναι τόσο ασήμαντη η συνεισφορά του, γιατί τόσος κόπος και τόσες μυστικές επιτροπές από τη μεριά και της σημερινής κυβέρνησης ώστε να πάψει να υπάρχει; Τι τους φοβίζει; Μήπως τα παιδιά κατανοήσουν βασικές έννοιες της πολιτικής και του δικαίου και αναπτύξουν δημιουργική σκέψη και κριτική ικανότητα στην προσέγγιση των γνωστικών αντικειμένων αυτών των επιστημών; Μήπως οι σημερινοί μαθητές και πολίτες του αύριο διαπιστώσουν το δυναμικό χαρακτήρα της πολιτικής και του δικαίου, των πολιτικών θεσμών και των πολιτικών πρακτικών και συνειδητοποιήσουν ότι αυτά εξαρτώνται από την ατομική τους συμμετοχή και δράση; Μήπως μάθουν οι μαθητές μας τη συνταγματική τους ιστορία; Μήπως κατανοήσουν κριτικά την οργάνωση και την λειτουργία του κράτους, αλλά και προβληματιστούν για τις δυσλειτουργίες του; Αυτά φοβούνται και δε θέλουν να υπάρχει το συγκεκριμένο μάθημα; Εμείς, πάντως, γι’ αυτά παλεύουμε και επιλέγουμε να δράσουμε παρεμβατικά και με κάθε κόστος. Γι’ αυτό και μετά από πολύ κόπο προσφύγαμε στο συμβούλιο της επικρατείας, το οποίο μπορεί με την απόφασή του να μας απαλλάξει από αυτή την επώδυνη απόφαση της κας Χριστοφιλοπούλου. Επώδυνη πάνω απ’ όλα για την ίδια τη Δημοκρατία μας. Και πλέον γνωρίζουμε πολύ καλά – καθώς το βιώνουμε καθημερινά με τον πιο σκληρό τρόπο – τι σημαίνει να είναι υπήκοος και τι πολίτης!», δήλωσε η κα Κεραμάρη στην ΕΦΣΥΝ. «Οι περισσότεροι από εμάς είμαστε εκπαιδευτικοί λειτουργοί της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με ειδικότητα «Νομικών και Πολιτικών Επιστημόνων», οι οποίοι θιγόμαστε άμεσα από την μείωση των ωρών του διδακτικού έργου που θα παρέχουμε στο εξής, καθώς και από την απομείωση της σημασίας του μέχρι τώρα διδασκόμενου γνωστικού αντικειμένου, το οποίο νομίμως διδάσκουμε εμείς. Αλλά είμαστε και γονείς μαθητών, πολίτες που έχουμε αξίωση σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 2 του πρώτου πρόσθετου πρωτόκολλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου να γίνεται σεβαστό από το κράτος το δικαίωμά μας να εξασφαλίζουμε στα παιδιά μας μόρφωση και εκπαίδευση, σύμφωνα με τις φιλοσοφικές μας πεποιθήσεις, ενώ ασκούμε και την γονική μέριμνα και επιμέλεια των ως άνω ανηλίκων παιδιών μας και μαθητών», καταλήγει.
Σήμερα Παρασκευή, στην αίθουσα του Δικηγορικού Συλλόγου, Ακαδημίας 60, πραγματοποιείται Συμπόσιο με θέμα "Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ & ΤΗΣ ANTIΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΘΕΣΜΩΝ & ΑΞΙΩΝ " , από τις 2.30μμ έως το βράδυ.
Ίσως χρειάζεται να ξαναθυμηθούμε τα λόγια του δικαστή, Γεωργίου Τερτσέτη, κατά την απολογία του, επειδή δεν υπέγραψε την καταδικαστική απόφαση για τον Έλληνα οπλαρχηγό της Επανάστασης, προς διορισμένο Άγγλο Επίτροπο Εδουάρδο Μάσον στη δίκη των Κολοκοτρώνη – Πλαπούτα: «Ποιος είσαι εσύ, Επίτροπε ποιος είσαι εσύ που με το πρόσχημα της παιδείας έλαβες από την βασιλεία επάγγελμα τόσον επικίνδυνον δια την τιμήν και την ζωήν των υπηκόων; Ποιος είσαι εσύ που παίζεις με ημάς εις την γην της γεννήσεως μας;». Οι αντιστοιχίες με το σήμερα ολοφάνερες και οι ομοιότητες αναπάντεχα αναμενόμενες. Μόνη διαφορά πως τότε μιλούσαν ακόμη για «υπηκόους». Εμείς για μπορούμε να μιλάμε για «πολίτες» σήμερα και αν ναι, για πόσο ακόμη;
Από τη ΝΟΡΑ ΡΑΛΛΗ – noraralli@hotmail.com
http://www.i-typos.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
7-6-2013
Στις 7-06-2013, ημέρα Πέμπτη εκδικάστηκε ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, η αίτηση της Πανελλήνιας Ένωσης Νομικών και Πολιτικών Επιστημόνων για ακύρωση της απόφασης της Υφυπουργού Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, κας Ε. Χριστοφιλοπούλου για κατάργηση του μαθήματος «Πολιτική και Δίκαιο» από τα σχολεία (Γενικό Λύκειο, Εσπερινά, ΕΠΑΛ κ.λπ).
Τα μέλη του συλλόγου, με πρόεδρο την κα Αρετή Κεραμάρη, αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους (καθώς οι πολιτικοί τούς αγνοούν σχεδόν στο σύνολό τους) και ήδη από το 2012, χρονιά που η κα Χριστοφιλοπούλου αποφάσισε να διακόψει το μάθημα της Αγωγής του Πολίτη (όπως όλοι το ξέρουμε με την παλιά του ονομασία) διοργανώνουν ημερίδες και συζητήσεις για το θέμα. Ουσιαστικά, αγωνίζονται για να μη χαθεί το μάθημα από τα σχολεία. Ένα μάθημα που μέχρι πρότινος εντασσόταν στα μαθήματα Γενικής παιδείας ή, κατ’ άλλη διατύπωση του νόμου, γενικής ωφελιμότητας. Τόση ήταν δε η αξία της «ωφελιμότητάς» του συγκεκριμένου μαθήματος κατά τις προηγούμενες κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμα, που κάλυπτε μόλις δύο διδακτικές ώρες! Με την απόφαση της κας Χριστοφιλοπούλου, τα πράγματα έγιναν ακόμη χειρότερα και το μάθημα μεταφέρθηκε στα μαθήματα της Θεωρητικής κατεύθυνσης και μάλιστα στα κατ’ επιλογήν, δηλαδή εναλλακτικά με το έτερο μάθημα «Αρχές Φιλοσοφίας» (επίσης επιλογής!)
Ωστόσο, στο Γενικό Λύκειο δεν υφίσταται κανένα άλλο μάθημα που να αναπληρώνει το κενό που εγκαταλείπεται από την αφαίρεση του γνωστικού αυτού αντικειμένου από τον κορμό των μαθημάτων γενικής ωφελιμότητας, δηλαδή των μαθημάτων που απευθύνονται υποχρεωτικά σε όλους τους μαθητές-μελλοντικούς ενεργούς πολίτες και κοινωνούς της οργανωμένης σε κράτος συμβίωσης, με αποτέλεσμα να παραβιάζεται πληθώρα διατάξεων συνταγματικής και μη περιωπής.
Ειδικότερα, σύμφωνα με την ΥΑ 63804/Γ2/2004 (Φ.Ε.Κ. Β’ 1064) «Πρόγραμμα Σπουδών του μαθήματος "Πολιτική και Δίκαιο" της Β` τάξης του Ενιαίου Λυκείου» σκοπός του παρεχόμενου στη Γενική Παιδεία του Λυκείου μαθήματος είναι: «[…] να αποκτήσει ο μαθητής πολιτική παιδεία. Ειδικότερα, να κατανοήσει την οργάνωση και λειτουργία της πολιτείας και να αναπτύξει πολιτική συνείδηση και κριτική σκέψη, ώστε να συμμετέχει ενεργά στο κοινωνικό και πολιτικό "γίγνεσθαι" ως ελεύθερος και υπεύθυνος πολίτης! Εξοντωτικές λέξεις για κάποιους. Γιατί ο πολίτης και όχι υπήκοος διακατέχεται από ένα πολύ συγκεκριμένο χαρακτηριστικό που τον ξεχωρίσει από τα υπόλοιπα πολιτικά όντα: γνωρίζει πολύ καλά την ισορροπία μεταξύ επιθυμίας και ανάγκης. Μπορεί και αυτοκαθορίζεται, χωρίς να εγκλωβίζεται ούτε «στη φωλιά που φτιάξαν μόνο για τα λάφυρά τους» (όπως μας τραγουδάει η Κάτια Γέρου στην τελευταία της παράσταση με τίτλο «Ντοκουμέντο»), ούτε στην «τρομοκρατία της ανάγκης».
Είναι δυνατόν, όμως, ένα δίωρο μάθημα να δημιουργήσει τέτοιους πολίτες; «Το θέμα δεν είναι αν είναι δυνατόν κάτι τέτοιο. Όλοι μας καταλαβαίνουμε πόσο δύσκολο είναι να αντιταχθεί ο πολίτης στους σημερινούς εργολάβους της συνείδησής του. Κυρίως στην τηλεόραση και φυσικά στις εφαρμοσμένες πολιτικές των κυβερνήσεων. Ωστόσο, το βασικό ερώτημα είναι τι θα γίνει αν καταργηθεί το μάθημα της – όπως όλοι την ξέρουμε – Αγωγής του Πολίτη; Και αν είναι τόσο ασήμαντη η συνεισφορά του, γιατί τόσος κόπος και τόσες μυστικές επιτροπές από τη μεριά και της σημερινής κυβέρνησης ώστε να πάψει να υπάρχει; Τι τους φοβίζει; Μήπως τα παιδιά κατανοήσουν βασικές έννοιες της πολιτικής και του δικαίου και αναπτύξουν δημιουργική σκέψη και κριτική ικανότητα στην προσέγγιση των γνωστικών αντικειμένων αυτών των επιστημών; Μήπως οι σημερινοί μαθητές και πολίτες του αύριο διαπιστώσουν το δυναμικό χαρακτήρα της πολιτικής και του δικαίου, των πολιτικών θεσμών και των πολιτικών πρακτικών και συνειδητοποιήσουν ότι αυτά εξαρτώνται από την ατομική τους συμμετοχή και δράση; Μήπως μάθουν οι μαθητές μας τη συνταγματική τους ιστορία; Μήπως κατανοήσουν κριτικά την οργάνωση και την λειτουργία του κράτους, αλλά και προβληματιστούν για τις δυσλειτουργίες του; Αυτά φοβούνται και δε θέλουν να υπάρχει το συγκεκριμένο μάθημα; Εμείς, πάντως, γι’ αυτά παλεύουμε και επιλέγουμε να δράσουμε παρεμβατικά και με κάθε κόστος. Γι’ αυτό και μετά από πολύ κόπο προσφύγαμε στο συμβούλιο της επικρατείας, το οποίο μπορεί με την απόφασή του να μας απαλλάξει από αυτή την επώδυνη απόφαση της κας Χριστοφιλοπούλου. Επώδυνη πάνω απ’ όλα για την ίδια τη Δημοκρατία μας. Και πλέον γνωρίζουμε πολύ καλά – καθώς το βιώνουμε καθημερινά με τον πιο σκληρό τρόπο – τι σημαίνει να είναι υπήκοος και τι πολίτης!», δήλωσε η κα Κεραμάρη στην ΕΦΣΥΝ. «Οι περισσότεροι από εμάς είμαστε εκπαιδευτικοί λειτουργοί της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με ειδικότητα «Νομικών και Πολιτικών Επιστημόνων», οι οποίοι θιγόμαστε άμεσα από την μείωση των ωρών του διδακτικού έργου που θα παρέχουμε στο εξής, καθώς και από την απομείωση της σημασίας του μέχρι τώρα διδασκόμενου γνωστικού αντικειμένου, το οποίο νομίμως διδάσκουμε εμείς. Αλλά είμαστε και γονείς μαθητών, πολίτες που έχουμε αξίωση σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 2 του πρώτου πρόσθετου πρωτόκολλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου να γίνεται σεβαστό από το κράτος το δικαίωμά μας να εξασφαλίζουμε στα παιδιά μας μόρφωση και εκπαίδευση, σύμφωνα με τις φιλοσοφικές μας πεποιθήσεις, ενώ ασκούμε και την γονική μέριμνα και επιμέλεια των ως άνω ανηλίκων παιδιών μας και μαθητών», καταλήγει.
Σήμερα Παρασκευή, στην αίθουσα του Δικηγορικού Συλλόγου, Ακαδημίας 60, πραγματοποιείται Συμπόσιο με θέμα "Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ & ΤΗΣ ANTIΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΘΕΣΜΩΝ & ΑΞΙΩΝ " , από τις 2.30μμ έως το βράδυ.
Ίσως χρειάζεται να ξαναθυμηθούμε τα λόγια του δικαστή, Γεωργίου Τερτσέτη, κατά την απολογία του, επειδή δεν υπέγραψε την καταδικαστική απόφαση για τον Έλληνα οπλαρχηγό της Επανάστασης, προς διορισμένο Άγγλο Επίτροπο Εδουάρδο Μάσον στη δίκη των Κολοκοτρώνη – Πλαπούτα: «Ποιος είσαι εσύ, Επίτροπε ποιος είσαι εσύ που με το πρόσχημα της παιδείας έλαβες από την βασιλεία επάγγελμα τόσον επικίνδυνον δια την τιμήν και την ζωήν των υπηκόων; Ποιος είσαι εσύ που παίζεις με ημάς εις την γην της γεννήσεως μας;». Οι αντιστοιχίες με το σήμερα ολοφάνερες και οι ομοιότητες αναπάντεχα αναμενόμενες. Μόνη διαφορά πως τότε μιλούσαν ακόμη για «υπηκόους». Εμείς για μπορούμε να μιλάμε για «πολίτες» σήμερα και αν ναι, για πόσο ακόμη;
Από τη ΝΟΡΑ ΡΑΛΛΗ – noraralli@hotmail.com
http://www.i-typos.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
7-6-2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου